Την αναγκαιότητα να ενταχθούν και οι φυσικοθεραπευτές στην Πρωτοβάθµια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) της χώρας µας έχει ήδη αναγνωρίσει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου, σύµφωνα µε όσα ανέφερε η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας, Ειρήνη Αγαπηδάκη, η οποία κήρυξε την Παρασκευή 29 Νοεµβρίου την έναρξη των εργασιών του 32ου Πανελλήνιου Επιστηµονικού Συνεδρίου Φυσικοθεραπείας, το οποίο διοργάνωσε στην Αθήνα ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών (ΠΣΦ).

Η κ. Αγαπηδάκη, µάλιστα, προανήγγειλε δύο τρόπους, µε τους οποίους η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας θα εντάξει άµεσα τους φυσικοθεραπευτές στην ΠΦΥ της χώρας µας:

1. Με ένα πρόγραµµα, χρηµατοδοτούµενο από το ΕΣΠΑ, το οποίο αναµένεται να ξεκινήσει εντός του 2025, φυσικοθεραπευτές θα προσεγγίζουν ηλικιωµένους συνανθρώπους µας, άνω των 65 ετών, στις οικίες τους και θα εφαρµόζουν προγράµµατα µείωσης της βλάβης και µυϊκής ενδυνάµωσης, αλλά και προγράµµατα για την αποφυγή των επιπλοκών, όπως οι κατακλίσεις, οι δυσκαµψίες κ.ά.
2. Με την προκήρυξη θέσεων για φυσικοθεραπευτές στην ΠΦΥ, προκήρυξη η οποία βρίσκεται ήδη στο στάδιο της επεξεργασίας από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας. Μάλιστα, η κ. Αγαπηδάκη ζήτησε από τον πρόεδρο του ΠΣΦ, Πέτρο Λυµπερίδη, να συγκροτηθεί µία οµάδα αποτελούµενη από νεαρούς φυσικοθεραπευτές, η οποία θα λειτουργεί ως γνωµοδοτική επιτροπή προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας.

«Η επόµενη ηµέρα στην Υγεία είναι ηπρόληψη και αυτό είναι το µήνυµα του ίδιου του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά και του υπουργού Υγείας, Αδώνιδος Γεωργιάδη», τόνισε, µεταξύ άλλων, η κ. Αγαπηδάκη και συµπλήρωσε: «Η Ελλάδα έµαθε τη δηµόσια Υγεία µε την πανδηµία του νέου κορονοϊού. Μάθαµε, έτσι, και την πρόληψη, για την οποία έχουµε τα εµβόλια, τον υγιεινό τρόπο ζωής και τους προσυµπτωµατικούς ελέγχους. Εάν αποτύχει αυτή η τριάδα, η Ιατρική δεν θα µπορεί να κάνει πολλά, όσο η Ευρώπη αλλά και η χώρα µας γερνάνε και οι ηλικιωµένοι συσσωρεύονται στα νοσοκοµεία».

Το «εμπόδιο»

Από τη δική του πλευρά, στην κεντρική οµιλία της τελετής έναρξης του Συνεδρίου, ο οµότιµος καθηγητής Γενικής Ιατρικής και Πρωτοβάθµιας Φροντίδας Υγείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστηµίου Κρήτης, Χρήστος Λιονής, υπογράµµισε, µεταξύ άλλων, ότι «το µόνο εµπόδιο που υπάρχει σήµερα, για την πλήρη ένταξη των φυσικοθεραπευτώνστην ΠΦΥ της χώρας µας, είναι η φτωχή γνώση των γιατρών για τον ρόλο της φυσικοθεραπείας», ενώ ο ίδιος ανέφερε ότι, ενώ σπούδαζε κατά τη διάρκεια της µετεκπαίδευσής του στη Σουηδία, είδε ότι το 50% της δραστηριότητας των Κέντρων Υγείας εκεί αφορούσε τη φυσικοθεραπεία.

«Η ΠΦΥ δεν διαθέτει ηγεσία για να τεκµηριώσει τον λόγο της και τον ρόλο της,ενώ υποφέρει διαχρονικά και από την υποχρηµατοδότηση», σηµείωσε ο κ. Λιονής και συµπλήρωσε: «Θέλουµε φυσικοθεραπευτές εκπαιδευµένους ακόµη και στις µη φαρµακευτικές παρεµβάσεις, στην κατάθλιψη και τις αγχώδεις διαταραχές. Νέος  ρόλος σε µία νέα εποχή. Θέλουµε θεραπευτές και όχι µόνο φυσικοθεραπευτές. Αυτοί θα αντιµετωπίζουν και περιστατικά ψυχικών διαταραχών. Ο µετασχηµατισµός είναι µία έννοια, την οποία εισήγαγε διεθνώς η πανδηµία του νέου κορονοϊού.Συστήµατα Υγείας, τα οποία δεν θα µπορέσουν να µετασχηµατιστούν, δεν έχουνµέλλον. Ακόµη και µόνος του µπορεί να δράσει ο φυσικοθεραπευτής. Να προσδιορίσουµε, λοιπόν, τα σχετικά πεδία. Να συνδυάσουµε φυσικοθεραπεία και Πρωτοβάθµια Φροντίδα Υγείας».

Οι προκλήσεις

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρακολούθησαν οι συµµετέχοντες την οµιλία τουκαθηγητή Φυσικοθεραπείας του Πανεπιστηµίου της ∆υτικής Νορβηγίας, Joost Van Wijchen, ο οποίος αναγνώρισε ότι «η φυσικοθεραπεία προσπαθεί και στην Ελλάδα να συγκροτηθεί ως αυτόνοµος επαγγελµατικός κλάδος και, συνεπώς, έχει να αντιµετωπίσει τις εξής προκλήσεις:

1. Πολύ περισσότερους γηραιούς ανθρώπους πους, όσο θα περνούν τα χρόνια και η Ευρώπη θα γηράσκει, γεγονός το οποίο
2. είναι ιδιαίτερα έντονο στη Βόρεια Ευρώπη.
3. Αύξηση των µη µεταδοτικών νοσηµάτων, µε τα οποία όλοι µας θα βρεθούµε αντιµέτωποι και σε επαφή.
4. ∆ιευρυνόµενες ανισότητες στην πρόσβαση στις δοµές Υγείας και στην έκβαση των θεραπειών, καθώς δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τις ίδιες δυνατότητες να παραµείνουν υγιείς. Πρέπει να δούµε µε ποιους τρόπους µπορούµε να βοηθήσουµε τους ανθρώπους να παραµείνουν υγιείς». Ο καθηγητής τόνισε ακόµη ότι «η φυσικοθεραπεία επιδιώκει µία ισορροπία µεταξύ της ιδιότητας του ασθενή και της αυτενέργειας του τελευταίου. Ετσι, τίθενται στο πεδίο µας η Ηθική Αυτονοµία, η Λογοδοσία και η Συνεργασία. Φροντίζουµε τον ασθενή σηµαίνει ότι αναγνωρίζουµε το “ταξίδι” του από την ασθένεια στην αυτενέργεια».

Τέλος, ο επίκουρος καθηγητής Οικονοµικών της Υγείας του Τµήµατος Πολιτικών ∆ηµόσιας Υγείας του Πανεπιστηµίου ∆υτικής Αττικής (ΠΑ∆Α), Κώστας Αθανασάκης, επεσήµανε, µεταξύ άλλων: «Τα συστήµατα Υγείας κερδίζουν από την άποψη του οικονοµικού κόστους, και µάλιστα κερδίζουν πολύ από την επέκταση της φυσικοθεραπείας σε όλα τα πεδία. Η αύξηση της δαπάνης για τη φυσικοθεραπεία συνδέεται σε όλες τις σχετικές µελέτες µε την αύξηση του καθαρού οικονοµικού οφέλους για το σύστηµα Υγείας.

Το οικονοµικό κόστος είναι πάντα χαµηλότερο στα άτοµα τα οποία έλαβαν θεραπεία, σε σχέση µε τα άτοµα τα οποία δεν έλαβαν τη σχετική φροντίδα. Μάλιστα, σε πολλά κράτη της Ευρώπης έχει καταστεί καθηµερινότητα η αυτοπαραποµπή στη φυσικοθεραπεία, κάτι το οποίο δεν υπάρχει στην Ελλάδα, γιατί στη χώρα µας θεωρούµε λανθασµένα ότι η φυσικοθεραπεία αποτελεί µία συµπληρωµατική φροντίδα. Στην Ελλάδα, το σύστηµα σε περιµένει να αρρωστήσεις. Οµως, πρέπει
να βγάζουµε, και γρήγορα µάλιστα, τους συµπολίτες µας από τα νοσοκοµεία».


* Δημοσιεύθηκε στην Κυριακάτικη Απογευματινή