Υπάρχουν ενδείξεις, αλλά και πληροφορίες, ότι η κοινή πολιτική περπατησιά των δύο πρώην αρχηγών της Νέας ∆ηµοκρατίας και πρώην πρωθυπουργών, του Κώστα Καραµανλή και του Αντώνη Σαµαρά, έφτασε µάλλον στο τέλος της, για διαφορετικούς λόγους όσον αφορά τον καθένα.

Αν θέλαµε να ξεκινήσουµε από τον πλέον ορµητικό και παρορµητικό Αντώνη Σαµαρά, θα µπορούσαµε να πούµε ότι, χωρίς να αποστεί από τις γνωστές του θέσεις, τις οποίες δεν έχει εγκαταλείψει εδώ και 40 χρόνια -είτε αφορούν θέµατα εξωτερικής πολιτικής είτε εσωτερικής-, φαίνεται να έχει προβληµατιστεί και ο ίδιος από το είδος και την έκταση των αντιδράσεων που αυτές προκάλεσαν, αρχικώς, και στη συνέχεια τη διαγραφή του. Ειδικά ως προς την τελευταία ενέργεια του Κυριάκου Μητσοτάκη, η αλήθεια είναι ότι ο πρώην δεν περίµενε να φτάσει ο νυν στα άκρα. Οπως φαίνεται ότι δεν περίµενε και τον τρόπο υποδοχής της διαγραφής του από βουλευτές που ήταν της δικής του επιρροής. Οπως, λ.χ., του Ανδρέα Κατσανιώτη και της Σοφίας Βούλτεψη, που αντέδρασαν περισσότερο θεσµικά παρά συναισθηµατικά και παρορµητικά.

Αλλωστε, οι συναισθηµατισµοί δεν έχουν θέση στην πολιτική. Θα µπορούσαν, άραγε, αυτά τα γεγονότα να οδηγήσουν τον πρώην πρωθυπουργό σε ένα είδος εκούσιας, προσωρινής ή µη, αυτοαποµόνωσης; Οι ενδείξεις της συγκεκριµένης περιόδου δείχνουν ότι ο πρώην πρωθυπουργός έχει επιλέξει την οδό της προσωπικής περισυλλογής, χωρίς να θέλει να αποσπάται ή να επηρεάζεται από εξωγενείς παράγοντες. Και ένας από αυτούς είναι προφανώς η συνοδοιπορία του µε τον άλλον πρώην. Μέχρι στιγµής, κανείς δεν γνωρίζει επακριβώς τις επόµενες κινήσεις του Αντώνη Σαµαρά και αν τελικώς θα εκδηλωθούν και πότε, βασιζόµενος για την υστεροφηµία του, µετά τα γεγονότα που οδήγησαν στη διαγραφή του από το κόµµα στο οποίο ανδρώθηκε πολιτικά, στο αναφαίρετο δικαίωµά του να εκφράζει όποτε κρίνει σκόπιµο τις δικές του θέσεις.

«Δεν υπήρχε κοινός πολιτικός στόχος Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά» 

Οσον αφορά τον Κώστα Καραµανλή, όσοι βρίσκονται στο περιβάλλον του και όσοι τον γνωρίζουν καλά υποστηρίζουν ότι η σύµπτωση απόψεών του, ιδίως στα ζητήµατα της εξωτερικής πολιτικής, µε εκείνες του Αντώνη Σαµαρά δεν σηµαίνει ότι σκοπίµως ακολούθησε µια συνοδοιπορία που θα είχε κάποιον κοινό πολιτικό στόχο. Αλλωστε, ας µη λησµονείται ότι στο θέµα του γάµου των οµόφυλων ζευγαριών, το οποίο ήταν και πρώτο στην αντιπολιτευτική ατζέντα Σαµαρά, ο Κώστας Καραµανλής, µολονότι διαφωνούσε και αυτός µε τη σχετική ρύθµιση, εντούτοις δεν έλαβε θέση δηµοσίως, όπως θα επιθυµούσε και ο φίλος του πρώην. Ισχύει, πάντως, η άποψη Καραµανλή, την οποία έχει εκφράσει δηµοσίως και κατ’ επανάληψη, ότι στην πολιτική µπορεί να υπάρχουν και να διατυπώνονται και διαφορετικές απόψεις, οι οποίες πάντως «δεν πρέπει να δαιµονοποιούνται», όπως είπε άλλωστε και στην τελευταία δηµόσια οµιλία του.

Από την άλλη πλευρά, και µόνο το γεγονός ότι προσδιόρισε και τα όρια του πολιτικού του ενδιαφέροντος, αρνούµενος µε κατηγορηµατική δήλωσή του ότι τάχα τον απασχολεί η θέση του Προέδρου της ∆ηµοκρατίας, εκ των πραγµάτων αποκλείει οποιανδήποτε συµπόρευση, µε πολιτικούς µάλιστα στόχους. Αποδεχόµενος εδώ και καιρό τη θέση του προέδρου στον συνεταιρισµό των καπνοπαραγωγών και σχετικά πρόσφατα αντίστοιχη θέση σε ασφαλιστικό συνεταιρισµό, έχει περιχαρακώσει τα επαγγελµατικά του ενδιαφέροντα. Μπορεί να κλείνει έτσι την πόρτα στην πολιτική, αφήνει πάντως ανοικτό το δικαίωµα που του δίδει η προηγούµενη πρωταγωνιστική του ιδιότητα στα πολιτικά πράγµατα της χώρας να τοποθετείται δηµοσίως. Στάση υποµνηστική διαφόρων πραγµάτων, που σχετίζονται µε τη δική του πολιτική και κυβερνητική συµπεριφορά, στο πλαίσιο της δικής του υστεροφηµίας.

Η πλούσια πολιτική εµπειρία και των δύο πρώην, που αντιστοιχεί προφανώς σε ένα εξίσου πλούσιο αρχείο, αποτελεί πηγή για τη συγγραφή βιβλίων, που ούτως ή άλλως έχουν στο µυαλό τους τόσο ο Κώστας Καραµανλής όσο και ο Αντώνης Σαµαράς. ∆εν χωρεί αµφιβολία ότι τα όσα θα αποκαλύπτονταν από τους δύο συγγραφείς θα αποτελούσαν ένα αναµφισβήτητα σηµαίνον ιστορικό υλικό για τα χρόνια της Μεταπολίτευσης και, βεβαίως, τα όσα έζησαν ως κυβερνήτες οι ίδιοι. Σηµαντικό υλικό και για γεγονότα, αλλά κυρίως για πρόσωπα της εποχής τους. Το ποιος θα εκδώσει πρώτος το βιβλίο του είναι άγνωστο ακόµη, αν και πληροφορίες λένε ότι πρώτος θα το επιχειρήσει ο Αντώνης Σαµαράς.

Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά