Τη συγκρότηση του Λαϊκού Μετώπου της Γαλλίας φέρνει η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ρένα ∆ούρου, ως παράδειγµα για τις συνεργασίες που πρέπει να διαµορφώσουν οι προοδευτικές δυνάµεις της χώρας. Ταυτόχρονα, το κορυφαίο στέλεχος του κόµµατος µιλά στην «Κυριακάτικη Απογευµατινή» για τις εξελίξεις στην Κουµουνδούρου µετά την εκλογή Φάµελλου, για τον ρόλο του Αλέξη Τσίπρα, το θέµα της Προεδρίας της ∆ηµοκρατίας, τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Αναφέρεται, επίσης, στη δική της στάση και απαντά µε αιχµές σε όσους της καταλογίζουν πως δεν παίρνει θέση σε διάφορα ζητήµατα.


Αναλυτικά όσα είπε η Ρένα Δούρου στην "Α" 

Μετά την εκλογή του κ. Φάµελλου και το οριστικό τέλος της εµπλοκής Κασσελάκη στα δρώµενα του ΣΥΡΙΖΑ, πιστεύετε ότι µπορεί να επανέλθει η «κανονικότητα» στο κόµµα σας;

Σήµερα, περίοδο που η δεξιά κυβέρνηση πανηγυρίζει γιατί ευηµερούν οι αριθµοί ενώ υποφέρουν οι άνθρωποι, χρειάζεται ένας ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. κινηµατικός, κοινωνικός, κυβερνητικός. Παρών στην κοινωνία. Στο πλευρό των πολιτών, που εξαιτίας των κυβερνητικών επιλογών αναγκάζονται να πληρώσουν για την υγεία τους, των νοικοκυριών που συνθλίβονται από την ανεξέλεγκτη αισχροκέρδεια και την ακρίβεια, των µικροµεσαίων επιχειρηµατιών που αγωνιούν για την επόµενη µέρα. Κόµµα ισχυρό που δίνει µάχη στα Επιµελητήρια, τα συνδικάτα, τα Πανεπιστήµια, στους συλλόγους γονέων κατά των συγχωνεύσεων των τάξεων στα σχολεία. Ξέρουµε ότι έχουµε µπροστά µας πολλή και σκληρή δουλειά. Και ξέρουµε ότι δεν θα κάνουµε πίσω, όχι για λόγους κοµµατικού πατριωτισµού, αλλά για τις ανάγκες των συµπολιτών µας, των πιο ευάλωτων, εκείνων που δεν έχουν φωνή, έχουν όµως δικαίωµα στην αξιοπρεπή ζωή.

Εχετε ζήσει όλη την πορεία του κόµµατος, από την αγωνία για την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση έως τη ραγδαία άνοδο. Εκτιµάτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ µπορεί να ξαναγίνει µεγάλο κόµµα ή, όπως λένε κάποιοι, επιστρέφει στις αφετηριακές του καταστάσεις;

Εχουµε ζήσει την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ από την εποχή του Συνασπισµού. Ζήσαµε πολλά και δύσκολα και καταφέραµε ουκ ολίγα. Φθάσαµε από το 3% στη διακυβέρνηση της χώρας στην κρισιµότερη ίσως περίοδο της µεταπολίτευσης. Πετύχαµε, µε πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα και κόντρα στους «βάστα γερά Γερούν», να βγάλουµε τον τόπο από τη µέγκενη των µνηµονίων, αφήνοντας γεµάτα ταµεία, ρυθµισµένο χρέος, την εµβληµατική Συµφωνία των Πρεσπών. Και ίσως τη σηµαντικότερη παρακαταθήκη: σε µια περίοδο αυτοκτονιών 5.000 συµπολιτών µας, χιλιάδων λουκέτων, καταφέραµε να ξαναδώσουµε την αξιοπρέπεια στους συνανθρώπους µας. ∆είξαµε στην πράξη ότι µπορούν τα πράγµατα να γίνουν αλλιώς. Σήµερα η δουλειά µας δεν είναι να επαναλάβουµε τους εαυτούς µας, αλλά να δώσουµε διέξοδο, µε προοδευτική ολοκληρωµένη πρόταση για βιώσιµο και ανθεκτικό µοντέλο ανάπτυξης. Με ισχυρή δηµοκρατία, µε στήριξη των δηµόσιων αγαθών της Υγείας, της Παιδείας, µε προστασία των εργαζοµένων, των γυναικών, των ανθρώπων των ΜΜΕ, των νοικοκυριών, των αγροτών.

Συµµερίζεστε την άποψη πως αν δεν υπάρξουν προοδευτικές συµµαχίες και συγκλίσεις θα συνεχιστεί η κυριαρχία της Ν.∆.; Ως εκ τούτου, υπάρχουν τέτοιες δυνατότητες και µε ποια κόµµατα;

Ο σκοπός µιας συµµαχίας θα είναι απλά να κερδίσει τη Νέα ∆ηµοκρατία; Ή να επιστρέψει στη διακυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.; Ή να γίνουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. υπουργοί και υφυπουργοί; Νοµίζω ότι ο στόχος µας πρέπει να είναι µια πλήρης, αξιόπιστη πρόταση για οικονοµία µε επίκεντρο τον κόσµο της εργασίας, για κοινωνία µε ποιοτικά δηµόσια συστήµατα Υγείας, Παιδείας, για αξιοπρεπή ζωή όλων. Σε αυτή την προοπτική οφείλουµε όλες οι προοδευτικές δυνάµεις να δουλέψουµε. Οσο αναβάλλουµε αυτή τη συζήτηση τόσο αυξάνεται η απειλή της Ακροδεξιάς. Το παράδειγµα της Γαλλίας, όπου η κοινωνία πίεσε και ανάγκασε τα κόµµατα να δηµιουργήσουν το Νέο Λαϊκό Μέτωπο ως ανάχωµα στη Λεπέν, λέει πολλά.

Τελευταία έχουν ενταθεί οι παρεµβάσεις του Αλ. Τσίπρα. Θεωρείτε ότι θα ήταν χρήσιµος ένας πιο ενεργός ρόλος στον ΣΥΡΙΖΑ;

Το αναµφισβήτητο είναι ότι οι καίριες παρεµβάσεις του Αλέξη Τσίπρα, είτε στο Συµβούλιο της Ευρώπης είτε σε fora εντός Ελλάδας, συνεχίζουν να προκαλούν τις έντονες αντιδράσεις της δεξιάς κυβέρνησης. Από εκεί και πέρα, ο πρώην πρωθυπουργός δεν χρειάζεται ούτε ερµηνευτές ούτε φρουρές.

Τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχει ο/η Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας; Για παράδειγµα, θα βλέπατε θετικά την πρόταση για τον κ. Ράµµο;

Ο θεσµός του Προέδρου της ∆ηµοκρατίας, του «ρυθµιστή του πολιτεύµατος», σύµφωνα µε το άρθρο 30 του Συντάγµατος, είναι πάρα πολύ σηµαντικός για να αντιµετωπίζεται ως εργαλείο για µικροκοµµατικές ισορροπίες, όπως επιχειρεί να κάνει το κυβερνών κόµµα. Πριν µπούµε σε ονοµατολογία, οφείλουµε να αναζητήσουµε εκείνα τα χαρακτηριστικά που διασφαλίζουν αυτή τη σπουδαία πολιτειακή αποστολή, που έχει βαρύνουσα σηµασία στη λειτουργία της δηµοκρατίας και στο κράτος δικαίου. Θέµατα που ας µην ξεχνάµε ότι, µε αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης Μητσοτάκη, εξέθεσαν την πατρίδα µας ως ελλειµµατική δηµοκρατία στην Ευρώπη.

Υπάρχουν εντέλει «Ελβετοί» στον ΣΥΡΙΖΑ; Πώς αισθάνεστε όταν διαβάζετε και το δικό σας όνοµα ανάµεσα σε αυτά που δεν πήραν θέση στις εσωκοµµατικές συγκρούσεις όλου του προηγούµενου διαστήµατος;

Αριστερά σηµαίνει δηµοκρατία, συλλογικότητα, συντροφικότητα. Οχι οπαδικές συµπεριφορές. Αυτές τις αρχές υπηρέτησα και θα υπηρετώ. Πιστεύοντας παράλληλα ότι όσες και όσους µας τίµησαν οι συµπολίτες µας µε θέσεις εξουσίας δεν έχουµε το δικαίωµα να λειτουργούµε διχαστικά σε επίπεδο πολιτικών, πολλώ δε µάλλον προσώπων. Και αυτά δεν τα λέω τώρα, τα υποστήριζα ανέκαθεν. Ηδη από την εποχή που ο Αλέξης Τσίπρας ήταν υποψήφιος απέναντι σε αξιόλογα στελέχη, όπως ο Φώτης Κουβέλης, ήδη από τότε ήµουν µε το µοναστήρι και... όχι µε τον ηγούµενο, προκρίνοντας τις πολιτικές και όχι τα πρόσωπα.

Τον τελευταίο καιρό βλέπουµε ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. να ανεβάζει τους τόνους στα ελληνοτουρκικά και κάποιοι σας το προσάπτουν...

Κανείς δεν έχει το µονοπώλιο τη προάσπισης των συµφερόντων της πατρίδας µας. Πολλώ δε µάλλον ο κ. Μητσοτάκης, που ως επικεφαλής της αξιωµατικής αντιπολίτευσης συµπορευόταν µε την ακροδεξιά κατά της Συµφωνίας των Πρεσπών, αποκαλούσε τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. «εθνική εξαίρεση» και προεκλογικά εργαλειοποίησε το ευαίσθητο θέµα της Θράκης για να επιτεθεί στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Και σήµερα ως πρωθυπουργός ασκεί µια άκρως επικίνδυνη για τα εθνικά συµφέροντα Ι.Χ. εξωτερική πολιτική. Ειδικά στις σχέσεις µας µε την Τουρκία, όπου βλέπουµε τις κόκκινες γραµµές του απαραίτητου διαλόγου να... ξεθωριάζουν. Η καλοκαιρινή κρίση στην Κάσο µε το ερευνητικό πλοίο ήταν αποκαλυπτική. Οπως και το γεγονός ότι δεν πήραµε ουσιαστική απάντηση στην ερώτηση που καταθέσαµε προς τον κ. Γεραπετρίτη, αν παραχώρησε η ελληνική κυβέρνηση κυριαρχικά δικαιώµατα στην Τουρκία. Οι ανησυχίες µας είναι βάσιµες. ∆ιότι υπάρχει η πατρίδα. Υπάρχει και η χρήση της. Και πρέπει να αντισταθούµε στη µεταµφιεσµένη προσβολή της, όπως έγραψε ο γνωστός αναλυτής Λ. Κουσούλης.