Νίκος Κωνσταντόπουλος: Η πρώτη γνωριμία με τον Ανδρέα Παπανδρέου, η διαγραφή, το Ειδικό Δικαστήριο και ο τελευταίος διάλογος με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ
Η τελευταία συνάντηση με τον Ανδρέα Παπανδρέου
"Προσέκρουσα στο ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου ήθελε τον έλεγχο της νεολαίας", ανέφερε ο Νίκος Κωνσταντόπουλος
Για τη γνωριμία του με τον Ανδρέα Παπανδρέου, τη σχέση που ανέπτυξαν, τη διαγραφή του το 1974 και τον τελευταίο διάλογο που είχαν μια εβδομάδα πριν ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ μπει στο Ωνάσειο, μίλησε στο One Channel το βράδυ της Δευτέρας 9/12, ο Νίκος Κωνσταντόπουλος.
*Διαβάστε ακόμα: Στο "περίμενε" έβαλαν τον Χαρίτση οι Ανδρουλάκης και Φάμελλος για την υποψηφιότητα Ράμμου για την Προεδρία
«Με τον Ανδρέα Παπανδρέου η γνωριμία μου ήταν πριν την δικτατορία το 1964, όταν μετέχει στις εκλογές του Φεβρουαρίου. Είχαμε μια καλή σχέση, εγκάρδια σχέση, τότε η νεολαία του κέντρου που ήθελε να οργανωθεί δημοκρατικά και να αποκτήσει δραστηριότητες είχε επαφή με μια ομάδα που συνόδευε τον Παπανδρέου και εποπτευόταν από τον Ανδρέα. Είχαν αναδειχθεί τότε λίγο πριν το 1965 η νεολαία πρωτοπορούσε, οι δημοκρατικοί σύνδεσμοι, μια μικρή ομάδα βουλευτών σοσιαλιστών σε ένα παραδοσιακό αρχηγικό κόμμα του Γεώργιου Παπανδρέου για να εκσυγχρονίσουν το κόμμα του και να το κάνουν με σημερινούς όρους ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα», είπε αρχικά.
Μιλώντας για την κόντρα που είχε με τον Ανδρέα Παπανδρέου που οδήγησε στη διαγραφή του, είπε «προσέκρουσα στο ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου ήθελε τον έλεγχο της νεολαίας, εμείς είχαμε ξεκινήσει να οργανώνουμε δημοκρατικό συνέδριο, κι εκεί έγινε κοπτάτσια, η διοίκηση της νεολαίας παραμερίστηκε και τοποθετήθηκε επικεφαλής ένας εκπρόσωπος του Ανδρέα».
Όπως εξήγησε, «κάποιοι καλοθελητές άρχισαν να δημιουργούν τότε στον Ανδρέα, που ήταν συναισθηματικά επιρρεπής σε τέτοια, ότι "ο πατέρας σου του έχει μεγαλύτερη αδυναμία αυτού από εσένα" και εγώ το έβλεπα αυτό. Ήρθε η δικτατορία όμως και μας έβαλε όλους...».
Αναφερόμενος στην εποχή του Ειδικού Δικαστηρίου, ο Νίκος Κωνσταντόπουλος είπε ότι «ο μόνος που δεν με θεωρούσε Ιαβέρη ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου».
«Όταν εκλέχθηκα από τη Βουλή ως ειδικός κατήγορος, κατάλαβα ότι υπήρχε ένα πολιτικό παρασκήνιο στην αριστερά. Ήμουν λύση σκοπιμότητας, για να μην χρεωθεί κανείς το πολιτικό κόστος. Τότε η μάνα μου, μου είπε "ούτε ψύλλος στον κόρφο σου. Κοίτα να μην διανοηθείς αν υπάρξει κάτι να το κρύψεις ή αν δεν υπάρχει κάτι να το φτιάξεις. Η πίεση ήταν αφόρητη, είχαν στήσει επικοινωνιακό μηχανισμό με το κανάλι 29 όπου γάβγιζε ο Βαγγέλης ο Γιαννόπουλος», συνέχισε ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού.
Ωστόσο, όπως είπε, «και τότε και μετά από όλη αυτή την δραματική, αντιφατική και περίεργη κατάσταση που ήξερες ότι δεν τελειώνει αλλά σημαδεύει ως πληγή την πολιτική ιστορία του τόπου, ουδέποτε κλονίστηκαν οι προσωπικές σχέσεις του Ανδρέα μαζί μου. Οι πολιτικές μας θέσεις δεν συμφωνούσαν αλλά ποτέ δεν διαταράχθηκαν οι προσωπικές μας σχέσεις. Όταν ήταν πρωθυπουργός ζητούσε τη γνώμη μου, του έλεγα "μα έχεις τόσους ανθρώπους", "μα θέλω τη δικιά σου" μου απαντούσε. Όταν βρέθηκε σε δύσκολες στιγμές με καταλήψεις επί υπουργείας Δροσογιάννη ζήτησε τη γνώμη μου. Όταν είχε σοβαρό πρόβλημα με την υγεία του, ήρθε ο Κρεμαστινός και μου είπε ότι κόντεψα να πάθω έμφραγμα και ο πρόεδρος μου σύστησε εσάς ως δικηγόρο και τότε χτύπησε το τηλέφωνο και ο Πανπανδρέου με ρώτησε "ήρθε;"».
Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος περιέγραψε και την τελευταία συνάντηση που είχε με τον Ανδρέα Παπανδρέου.
«Οφείλω να πω ότι μια εβδομάδα πριν μπει στο Ωνάσειο με φώναξε στο σπίτι του στην Εκάλη, τότε εκπρόσωπος τύπου στο ΣΥΝ ήταν ο Παπαδημούλης. Τον είδα ότι κατέβηκε, ήταν σε στάδιο απίσχνανσης είπα μέσα μου δεν θα τον ξαναδώ. Πήγαμε, συζητήσαμε στο γραφείο του και μου είπε "τι θα κάνω με αυτό το πράγμα;" και εγώ νόμιζα ότι αναφερόταν στο σπίτι του. Του είπα "σε παρακαλώ", κατάλαβε ότι έχω παρανοήσει και μου είπε "άστο το σπίτι εννοώ το ΠΑΣΟΚ. Του είπα "δεν το έχεις λύσει ούτε εσύ ούτε ο Αντώνης Λιβάνης; Κακώς". Μου αράδιασε ονόματα και του είπα "μην μου λες άλλα, θα διαρρεύσει κάτι και θα κατηγορούν εμένα"», επισήμανε.
Τότε ο Ανδρέας Παπανδρέου του είπε «νομίζεις ότι έχω πολλούς να μιλάω σαν εσένα;», ο Νίκος Κωνσταντόπουλος του απάντησε «κακώς» και τότε «με ρώτησε το συγκλονιστικό "εμείς γιατί βρεθήκαμε χώρια;», «κι εγώ πήρα μια έκφραση αμηχανίας».
Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d67hltg0cwm1)
*Διαβάστε ακόμα: Στο "περίμενε" έβαλαν τον Χαρίτση οι Ανδρουλάκης και Φάμελλος για την υποψηφιότητα Ράμμου για την Προεδρία
«Με τον Ανδρέα Παπανδρέου η γνωριμία μου ήταν πριν την δικτατορία το 1964, όταν μετέχει στις εκλογές του Φεβρουαρίου. Είχαμε μια καλή σχέση, εγκάρδια σχέση, τότε η νεολαία του κέντρου που ήθελε να οργανωθεί δημοκρατικά και να αποκτήσει δραστηριότητες είχε επαφή με μια ομάδα που συνόδευε τον Παπανδρέου και εποπτευόταν από τον Ανδρέα. Είχαν αναδειχθεί τότε λίγο πριν το 1965 η νεολαία πρωτοπορούσε, οι δημοκρατικοί σύνδεσμοι, μια μικρή ομάδα βουλευτών σοσιαλιστών σε ένα παραδοσιακό αρχηγικό κόμμα του Γεώργιου Παπανδρέου για να εκσυγχρονίσουν το κόμμα του και να το κάνουν με σημερινούς όρους ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα», είπε αρχικά.
Μιλώντας για την κόντρα που είχε με τον Ανδρέα Παπανδρέου που οδήγησε στη διαγραφή του, είπε «προσέκρουσα στο ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου ήθελε τον έλεγχο της νεολαίας, εμείς είχαμε ξεκινήσει να οργανώνουμε δημοκρατικό συνέδριο, κι εκεί έγινε κοπτάτσια, η διοίκηση της νεολαίας παραμερίστηκε και τοποθετήθηκε επικεφαλής ένας εκπρόσωπος του Ανδρέα».
Όπως εξήγησε, «κάποιοι καλοθελητές άρχισαν να δημιουργούν τότε στον Ανδρέα, που ήταν συναισθηματικά επιρρεπής σε τέτοια, ότι "ο πατέρας σου του έχει μεγαλύτερη αδυναμία αυτού από εσένα" και εγώ το έβλεπα αυτό. Ήρθε η δικτατορία όμως και μας έβαλε όλους...».
Νίκος Κωνσταντόπουλος για Ειδικό Δικαστήριο: Ο μόνος που δεν με θεωρούσε Ιαβέρη ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου
Αναφερόμενος στην εποχή του Ειδικού Δικαστηρίου, ο Νίκος Κωνσταντόπουλος είπε ότι «ο μόνος που δεν με θεωρούσε Ιαβέρη ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου».«Όταν εκλέχθηκα από τη Βουλή ως ειδικός κατήγορος, κατάλαβα ότι υπήρχε ένα πολιτικό παρασκήνιο στην αριστερά. Ήμουν λύση σκοπιμότητας, για να μην χρεωθεί κανείς το πολιτικό κόστος. Τότε η μάνα μου, μου είπε "ούτε ψύλλος στον κόρφο σου. Κοίτα να μην διανοηθείς αν υπάρξει κάτι να το κρύψεις ή αν δεν υπάρχει κάτι να το φτιάξεις. Η πίεση ήταν αφόρητη, είχαν στήσει επικοινωνιακό μηχανισμό με το κανάλι 29 όπου γάβγιζε ο Βαγγέλης ο Γιαννόπουλος», συνέχισε ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού.
Ωστόσο, όπως είπε, «και τότε και μετά από όλη αυτή την δραματική, αντιφατική και περίεργη κατάσταση που ήξερες ότι δεν τελειώνει αλλά σημαδεύει ως πληγή την πολιτική ιστορία του τόπου, ουδέποτε κλονίστηκαν οι προσωπικές σχέσεις του Ανδρέα μαζί μου. Οι πολιτικές μας θέσεις δεν συμφωνούσαν αλλά ποτέ δεν διαταράχθηκαν οι προσωπικές μας σχέσεις. Όταν ήταν πρωθυπουργός ζητούσε τη γνώμη μου, του έλεγα "μα έχεις τόσους ανθρώπους", "μα θέλω τη δικιά σου" μου απαντούσε. Όταν βρέθηκε σε δύσκολες στιγμές με καταλήψεις επί υπουργείας Δροσογιάννη ζήτησε τη γνώμη μου. Όταν είχε σοβαρό πρόβλημα με την υγεία του, ήρθε ο Κρεμαστινός και μου είπε ότι κόντεψα να πάθω έμφραγμα και ο πρόεδρος μου σύστησε εσάς ως δικηγόρο και τότε χτύπησε το τηλέφωνο και ο Πανπανδρέου με ρώτησε "ήρθε;"».
Η τελευταία συνάντηση με τον Ανδρέα Παπανδρέου
Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος περιέγραψε και την τελευταία συνάντηση που είχε με τον Ανδρέα Παπανδρέου.«Οφείλω να πω ότι μια εβδομάδα πριν μπει στο Ωνάσειο με φώναξε στο σπίτι του στην Εκάλη, τότε εκπρόσωπος τύπου στο ΣΥΝ ήταν ο Παπαδημούλης. Τον είδα ότι κατέβηκε, ήταν σε στάδιο απίσχνανσης είπα μέσα μου δεν θα τον ξαναδώ. Πήγαμε, συζητήσαμε στο γραφείο του και μου είπε "τι θα κάνω με αυτό το πράγμα;" και εγώ νόμιζα ότι αναφερόταν στο σπίτι του. Του είπα "σε παρακαλώ", κατάλαβε ότι έχω παρανοήσει και μου είπε "άστο το σπίτι εννοώ το ΠΑΣΟΚ. Του είπα "δεν το έχεις λύσει ούτε εσύ ούτε ο Αντώνης Λιβάνης; Κακώς". Μου αράδιασε ονόματα και του είπα "μην μου λες άλλα, θα διαρρεύσει κάτι και θα κατηγορούν εμένα"», επισήμανε.
Τότε ο Ανδρέας Παπανδρέου του είπε «νομίζεις ότι έχω πολλούς να μιλάω σαν εσένα;», ο Νίκος Κωνσταντόπουλος του απάντησε «κακώς» και τότε «με ρώτησε το συγκλονιστικό "εμείς γιατί βρεθήκαμε χώρια;», «κι εγώ πήρα μια έκφραση αμηχανίας».
