Σε µια στιγµή που φαίνεται να έχει µπει για τα καλά φρένο στη δηµοσκοπική φυλλορροή της Ν.∆. (αντιθέτως, παρατηρείται µια µικρή µεν, αλλά σταθερά ανοδική τάση του κυβερνώντος κόµµατος) και το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη δείχνει στη δεδοµένη χρονική συγκυρία να αδυνατεί να αναπτύξει περαιτέρω δυναµική, το Μέγαρο Μαξίµου επικεντρώνει τη στρατηγική του σε δύο βασικά µέτωπα, τα οποία είχαν σαφές αποτέλεσµα στη διαµόρφωση αυτής της εικόνας.

Αφενός στην ανάδειξη του κυβερνητικού έργου, η οποία ενισχύει σε κάθε περίπτωση την προσπάθεια διατήρησης του προσώπου του πρωθυπουργού ως µοναδικού εγγυητή της ολοκλήρωσης των µεταρρυθµίσεων και των υποδοµών που έχει ανάγκη η χώρα, όχι µόνο ελλείψει σοβαρής εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης, αλλά κααποτελεσµατικότητας. Αφετέρου στην όσο το δυνατόν εφικτή εξισορρόπηση µεταξύ της διαχρονικής στόχευσης για την παραµονή της Ν.∆. ως αδιαµφισβήτητης κυρίαρχης δύναµης στον χώρο του Κέντρου και την επαναπροσέγγιση µε τη λεγόµενη παραδοσιακή δεξιά βάση του κόµµατος. Σε αυτό το σκέλος επιµένουν ιδιαίτερα ορισµένοι στενοί συνοµιλητές του πρωθυπουργού, προεξάρχοντος βεβαίως του υπουργού Επικρατείας Μάκη Βορίδη, οι οποίοι υπογραµµίζουν σε κάθε ευκαιρία τον θετικό δηµοσκοπικό αντίκτυπο που έχουν οι κυβερνητικές πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση.

Στην αιχµή του δόρατος βρίσκεται φυσικά το θέµα του πανεθνικού και ιστορικού ορόσηµου των διαπραγµατεύσεων για τα Γλυπτά του Παρθενώνα, η εγκατάλειψη της ρητορικής που παραπέµπει στη woke ατζέντα, αλλά και η επαναλαµβανόµενη επωδός περί ισχυρής αποφασιστικότητας για την προστασία των εθνικών δικαίων και συµφερόντων στα Ελληνοτουρκικά, χωρίς ουδεµία διάθεση συζήτησης των πάγιων ελληνικών θέσεων. Ιδιαίτερα στο τελευταίο ζήτηµα, είναι πια αναγκαίο κακό να προκύπτει -έστω και διά της πλαγίας οδού- απάντηση σε κάθε αναφορά των δύο πρώην πρωθυπουργών, είτε η εκφορά του δηµόσιου λόγου των ιδίων γίνεται µε τη µετριοπάθεια του Καραµανλή είτε µε την ξεκάθαρα εχθρική πολιτικά πρόθεση του Σαµαρά.

Η διαρροή

Ενδεικτική είναι η διαρροή στην οποία προχώρησαν µετά την παρέµβαση του Μεσσήνιου την Πέµπτη, από το Συνέδριο του «Βήµατος», στελέχη του Μεγάρου Μαξίµου, τα οποία υπενθύµιζαν ότι ο πρώην πρωθυπουργός είναι πλέον εκτός κυβερνώντος κόµµατος. Από κει και πέρα, τις τελευταίες ηµέρες ακόµα και η παραίτηση Πατέλη από το οικονοµικό γραφείο του πρωθυπουργού, παρά το γεγονός βεβαίως ότι δεν είχε καµία σχέση µε τις θέσεις που είχε λάβει ανοικτά για τον γάµο των οµόφυλων ζευγαριών, που εξάλλου είναι νόµος του κράτους, είχε τη σηµειολογία της, όπως επισηµαίνουν οι θιασώτες της δεξιάς στροφής, καθώς υπήρξε ένας από τους πρωτεργάτες της επικοινωνιακής στήριξης του όλου εγχειρήµατος από την πλευρά της ηγεσίας της κυβέρνησης.

Σύµφωνα δε µε τη λογική των συγκεκριµένων κύκλων, το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ κάθε άλλο παρά κερδίζει στο Κέντρο το κοµµάτι της πίτας, το οποίο ανέµεναν κάποιοι µετά τις εσωκοµµατικές κάλπες, δίνει την ευχέρεια στον πρωθυπουργό να ξεδιπλώσει µε µεγαλύτερη άνεση το σχέδιό του προς τα δεξιά στη βάση της αποδόµησης των αντίστοιχων σχηµατισµών που επιδεικνύουν σηµαντική δηµοσκοπική αντοχή, χωρίς παράλληλα να εγκαταλείπει το κεντρώο προφίλ. Το οποίο ήταν και συνεχίζει να είναι βασικός άξονας της αναγνώρισης ότι έχει διαµορφώσει τις προϋποθέσεις εκείνες που δείχνουν ότι, αν και η Ν.∆. εισέρχεται στον έκτο χρόνο της στην εξουσία, δεν έχει προκύψει κάποιο αντίπαλο δέος που να απειλεί σοβαρά την πρωτιά της.

Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά