Το δίλημμα της ιδεολογικής καθαρότητας ή της εκλογικής ή και προσωπικής επιβίωσης μπαίνει πλέον ξεκάθαρα για τα στελέχη της Νέας Αριστεράς. Οι δημοσκοπήσεις δεν λειτουργούν καθόλου υπέρ του κόμματος του Αλέξη Χαρίτση, αντιθέτως ολοένα και απομακρύνεται ο στόχος της εκλογικής επιβίωσης οψέποτε γίνουν οι εθνικές εκλογές. Το αρνητικό δεδομένο των δημοσκοπήσεων φέρνει στην επιφάνεια εκ νέου το ζήτημα της συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, πολύ περισσότερο μετά την εκδίωξη του Στέφανου Κασσελάκη από το κόμμα. Ο τελευταίος ήταν η αποκλειστική αιτία της διάσπασης πριν από περίπου έναν χρόνο, οπότε μετά την εκλογή Φάμελλου στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ δημιουργούνται εκ των πραγμάτων νέα δεδομένα.

Το πρόσφατο Συνέδριο της Νέας Αριστεράς τάχθηκε με ευρεία πλειοψηφία κατά της συγκόλλησης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν σημαίνει ότι απορρίπτεται η εκλογική συνεργασία. Στη βάση αυτή, η πρόταση που κατέθεσε ο κ. Χαρίτσης για την Προεδρία της Δημοκρατίας στο πρόσωπο του Χρήστου Ράμμου και η οποία απευθύνθηκε και στον ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να είναι ένα πρώτο όχημα που θα φέρει πιο κοντά τα δύο κόμματα. Στην Κουμουνδούρου υποδέχτηκαν με αμφίσημο τρόπο τη σχετική πρόταση. Ναι μεν υπήρχαν θετικές διαρροές για τον κ. Ράμμο, ωστόσο κορυφαία στελέχη, όπως ο Νίκος Παππάς, προέκριναν άλλες λύσεις και επιλογές. Στην παρούσα φάση, αυτό που θα ήθελε ο κ. Φάμελλος είναι να ξαναγίνει ο ΣΥΡΙΖΑ αξιωματική αντιπολίτευση, κάτι που περνάει αποκλειστικά μέσα από την επιστροφή των έντεκα βουλευτών που έχουν συγκροτήσει τη Νέα Αριστερά.

«Αν γύριζαν στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, θα μπορούσαμε να ψηφίσουμε τον κ. Ράμμο», λέει στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» κορυφαίο κομματικό στέλεχος που διατηρεί την πολιτική του αυτονομία. Προσθέτει πως οποιεσδήποτε κινήσεις κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τη Νέα Αριστερά θα πρέπει να είναι με όρους ηγεμονίας και όχι αποδοχής της διάσπασης που έκαναν πριν από έναν χρόνο.

Οι διαφορές ανάμεσα σε Νέα Αριστερά και ΣΥΡΙΖΑ

Οπως και να έχει, στα περισσότερα ζητήματα οι διαφορές των δύο κομμάτων είναι δυσδιάκριτες, πολλές εκ των οποίων εκφράζονταν και όταν συνυπήρχαν κάτω από την ίδια πολιτική στέγη. Για παράδειγμα, το κόμμα του κ. Χαρίτση είναι κατηγορηματικά αντίθετο στην ψήφιση των αμυντικών δαπανών, κάτι που αποτελεί αντικείμενο διαφωνιών στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Τη σχετική παραφιλολογία, πάντως, σε σχέση με τη συνεργασία των δύο κομμάτων τροφοδότησε ο Στέφανος Τζουμάκας, ο οποίος έβαλε στο κάδρο τον Αλέξη Τσίπρα, σημειώνοντας πως ο πρώην πρωθυπουργός εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση. Κάτι τέτοιο, βεβαίως, δεν επιβεβαιώνεται από τον κ. Τσίπρα, ούτε και από τα δύο κόμματα. Στη Νέα Αριστερά υπάρχει το μπλοκ των ρεαλιστών, που θεωρεί μονόδρομο τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ υπάρχουν και πολλά στελέχη, ιδίως της παλαιότερης γενιάς, που κοιτούν προς το κόμμα του Γιάνη Βαρουφάκη και πιέζουν για πιο αριστερές και ριζοσπαστικές θέσεις. Οι διαφορετικές στρατηγικές αποτυπώθηκαν με χαρακτηριστικό τρόπο στο πρόσφατο Συνέδριο.

Το πρόσωπο για την Προεδρία της Δημοκρατίας που μπορεί να τους ενώσει και τα στελέχη που θεωρούν τη συνεργασία μονόδρομο


Ρεαλιστικό το σενάριο της εκλογικής σύμπραξης

Οπως και να έχει, το σενάριο της εκλογικής σύμπραξης μοιάζει ως το πλέον ρεαλιστικό, ενώ είναι win-win και για τις δυο πλευρές. Από τη μία, θα βοηθήσει τον ΣΥΡΙΖΑ να αυξήσει τα ποσοστά του, να μεγιστοποιήσει τη συσπείρωσή του, αλλά και να έχει μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ σε περίπτωση που τεθεί το θέμα των κυβερνητικών συνεργασιών με το ΠΑΣΟΚ. Από την άλλη, θα εξασφαλίσει σε μια σειρά προβεβλημένων στελεχών της Νέας Αριστεράς τη δυνατότητα επανεκλογής στη Βουλή, κάτι που σήμερα δεν μοιάζει και πολύ εφικτό. Ηδη, πάντως, έμπειρα πολιτικά στελέχη έχουν αρχίσει να σκέφτονται τη διάταξη των δυνάμεων ανά την επικράτεια. Επικεφαλής του σχήματος προφανώς και θα ήταν ο Σωκράτης Φάμελλος, ως πρόεδρος του μεγαλύτερου κόμματος. Αντιστοίχως, θα μπορούσε να τεθεί επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας ο Αλέξης Χαρίτσης, δεδομένου ότι στην περιφέρεια όπου εκλέγεται, τη Μεσσηνία, πολύ δύσκολα θα βγει έδρα. Από εκεί και πέρα, το ενδιαφέρον θα στρεφόταν κυρίως σε στελέχη της Νέας Αριστεράς όπως είναι η Εφη Αχτσιόγλου, ο Νάσος Ηλιόπουλος, ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος, η Σία Αναγνωστοπούλου κ.ά. Δεδομένου ότι με τα σημερινά δεδομένα το σχήμα θα μπορούσε να διεκδικήσει τουλάχιστον 30 έδρες, θα πρέπει να υπάρξει μια καλή συνεννόηση με σχετικά δίκαιη μοιρασιά των εδρών, με την τοποθέτηση και των αντίστοιχων στελεχών στις εκλόγιμες περιφέρειες. Οπως, για παράδειγμα, αυτές της Α' Αθήνας, όπου σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κανέναν βουλευτή, ενώ η Νέα Αριστερά έχει δύο, τους κυρίους Ηλιόπουλο και Τζανακόπουλο, του Βόρειου και του Νότιου Τομέα, αλλά και του Δυτικού, όπου είχαν εκλεγεί το 2023 οι κυρίες Αχτσιόγλου και Δούρου.

Αυτονοήτως, εκλογική περιφέρεια θα πρέπει να συμφωνηθεί και για τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος ως πρώην πρωθυπουργός δεν χρειάζεται σταυρό. Να σημειωθεί πως σήμερα ο κ. Τσίπρας είναι βουλευτής Α' Πειραιά. Στην εξίσωση θα έμπαινε και ο πρώην ευρωβουλευτής Πέτρος Κόκκαλης, που έχει την κίνηση «Κόσμος», πιθανότατα ως υποψήφιος στην Α' ή τη Β' Πειραιά. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν ιστορικά στελέχη της Αριστεράς που είναι κοινής αποδοχής, όπως είναι ο Γιάννης Δραγασάκης, ο Δημήτρης Παπαδημούλης, ο Δημήτρης Βίτσας και άλλοι, που αφενός μπορούν να παίξουν ενοποιητικό ρόλο και αφετέρου να αποτελέσουν τους εγγυητές της τήρησης της συμφωνίας μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς.

Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά