Στη σκιά της θηριώδους τουρκικής άσκησης «Γαλάζια Πατρίδα» και βεβαίως των καταιγιστικών εξελίξεων στη Μέση Ανατολή, µε σηµαντικότερη όλων την αλλαγή καθεστώτος στη Συρία, συγκλήθηκε η Τριµερής Σύνοδος Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου στο Κάιρο. Μια Τριµερής που άργησε περίπου δυόµισι χρόνια.

Είναι χαρακτηριστικό πως για πρώτη φορά εκπροσώπησε το σχετικό σχήµα ο Πρόεδρος της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης.

Μοιάζει παράδοξο που τα σχήµατα της Ελλάδας και της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας µε την ηγέτιδα χώρα του αραβικού κόσµου, αλλά και οι σχετικές σύνοδοι µε χώρεςκλειδιά της περιοχής (για παράδειγµα, µε την Ιορδανία) είχαν ατονήσει και φαίνεται πως χρειάστηκε το «πατρονάρισµα» της ηγεσίας των ισλαµιστών στη Συρία από την Τουρκία για να πάρουν και πάλι «δυναµικά µπρος». Βεβαίως, Ελλάδα και Κυπριακή ∆ηµοκρατία διατηρούν άριστες σχέσεις και µε το Ισραήλ - είναι χαρακτηριστική η έκτακτη επίσκεψη του Ισραηλινού προέδρου στη Μεγαλόνησο, που ανακοινώθηκε λίγο µετά τη λήξη της τριµερούς.

Όµως, την ίδια στιγµή, υπάρχει πάντα και ο παράγοντας «Τουρκία», που εµφανίζεται άκρως ενισχυµένη από τις εξελίξεις στη Συρία.

Η Τριµερής επιβεβαίωσε την καλή συνεργασία των τριών χωρών σε µια σειρά από τοµείς, οικονοµία, ασφάλεια, άµυνα και βεβαίως το ενεργειακό, όπου ο ρόλος της Αιγύπτου είναι πρωταγωνιστικός σε projects ηλεκτρικής διασύνδεσης, στα οποία µετέχουν Ελλάδα και Κύπρος (και τα οποία έχουν µπει «στο µάτι» της Τουρκίας).

Η Τριµερής έστειλε ένα µήνυµα σταθερότητας, καίριο για την πολύπαθη περιοχή, και σεβασµού του ∆ιεθνούς ∆ικαίου και δη του ∆ικαίου της Θάλασσας, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός για τις συµφωνίες οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών που έχει υπογράψει η χώρα µας µε την Αίγυπτο. Συµφωνίες που βρίσκονται στον αντίποδα του παράνοµου µνηµονίου Άγκυρας - Τρίπολης, αλλά και αυτού που επιδιώκει η Τουρκία µε τη ∆αµασκό.

Βεβαίως, οι σχέσεις Ελληνισµού - Αιγύπτου δεν επηρεάζονται από την εξοµάλυνση των σχέσεων Αγκυρας - Καΐρου, όσο και αν ο Ερντογάν προσπαθεί να «δελεάσει» τον Σίσι µε αντίστοιχο µνηµόνιο για τις θαλάσσιες ζώνες! Οµως, αν και ο Μητσοτάκης ορθώς εξήρε τον ρόλο της Αιγύπτου στο Λιβυκό, στην πραγµατικότητα η Αίγυπτος δεν αντιδρά όσο αναµενόταν στην όλο και πιο διευρυνόµενη τουρκική επιρροή στη Λιβύη και τη στήριξή της στην παράνοµη κυβέρνηση της Τρίπολης, η οποία –σηµειωτέον– µόνο «µεταβατική» δεν αποδείχτηκε!

Μην παραβλέπουµε πως η Τουρκία µεσολάβησε στη διένεξη Αιθιοπίας-Σοµαλίας, ένα µέτωπο εξίσου σηµαντικό για την Αίγυπτο λόγω των αγαστών της σχέσεων µε τη Σοµαλία, ένα εκ των αφρικανικών κρατών που έχει περάσει τελευταία στη σχεδόν πλήρη επιρροή της Τουρκίας... Οµως η Αίγυπτος, όπως και γενικότερα τα αραβικά κράτη, το τελευταίο που θέλουν να δουν είναι τη νέα ηγεσία της ∆αµασκού ανδρείκελο της Τουρκίας, εξ ου και ο συντονισµός µε την Ελλάδα, αλλά και µε άλλες χώρες, όπως τα Εµιράτα ή η Σαουδική Αραβία, πρέπει να είναι διαρκής.

Πρέπει να διαµηνυθεί στην ηγεσία των ισλαµιστών πως η ενδεχόµενη υπογραφή µνηµονίου οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών, κατ' αναλογία του λιβυκού, θα επιφέρει την αποµόνωση του καθεστώτος τους, τόσο εντός του αραβικού κόσµου όσο και εντός της Ε.Ε.

*Διεθνολόγος, γεωπολιτικός αναλυτής