∆ύο δεξαµενές για την αυτοδυναµία Μητσοτάκη - Από που αντλεί ψηφοφόρους ο Κασσελάκης: Τι δηλώνει ο πολιτικός αναλυτής της Good Affairs, Γιώργος Τράπαλης
Χρονιά-ορόσηµο για το πολιτικό σύστηµα το 2025
Τα στοιχήµατα κυβέρνησης και αντιπολίτευσης προφανώς και είναι διαφορετικά, πολλώ δε µάλλον στην περίπτωση που δεν επέλθουν αλλαγές στον εκλογικό νόµο και επιβεβαιωθούν οι δηµοσκοπήσεις που δίνουν έως και… 10 κόµµατα στην επόµενη Βουλή
Χρονιά-ορόσηµο για το πολιτικό σύστηµα αναµένεται να είναι το 2025, καθώς µέσα στη ρευστότητα που επικρατεί µετά τις ευρωεκλογές θα δροµολογηθούν µείζονος συµβολικής και ουσιαστικής σηµασίας εξελίξεις -όπως λόγου χάρη η αναµενόµενη εκλογή Προέδρου της ∆ηµοκρατίας και η έναρξη της συζήτησης για τη συνταγµατική αναθεώρηση-, οι οποίες θα αποκαλύψουν τις αντοχές όλων των κοµµάτων αλλά και τα περιθώρια συνεργασιών.
Τα στοιχήµατα κυβέρνησης και αντιπολίτευσης προφανώς και είναι διαφορετικά, πολλώ δε µάλλον στην περίπτωση που δεν επέλθουν αλλαγές στον εκλογικό νόµο και επιβεβαιωθούν οι δηµοσκοπήσεις που δίνουν έως και… 10 κόµµατα στην επόµενη Βουλή.
Η πάλαι ποτέ αίγλη του ΣΥΡΙΖΑ στην Κεντροαριστερά φαίνεται να έχει µπει πλέον στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας και το ενδεχόµενο επιστροφής -δεδοµένων των χαµηλών ποσοστών- φαντάζει σενάριο, χωρίς συγκλίσεις µε δυνάµεις που προήλθαν από τις διασπάσεις του.
«Υπάρχει ένας “χρυσός” κανόνας για τις κυβερνήσεις που επανεκλέγονται: η αρχή της δεύτερης θητείας είναι πάντα πιο δύσκολη και πολλές φορές αποτελεί και την αρχή του τέλους. Αυτό φυσικά δεν φαίνεται να συµβαίνει για τη Νέα ∆ηµοκρατία», λέει στην «Απογευµατινή» ο πολιτικός αναλυτής της Good Affairs, Γιώργος Τράπαλης. Προσθέτει δε πως αν και το κυβερνών κόµµα δεν απειλείται από τις δυνάµεις στα δεξιά του (Ελληνική Λύση, Φωνή Λογικής, ΝΙΚΗ και λοιπά κόµµατα), που κινούνται αθροιστικά πέριξ του 20%, το στοίχηµα του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι να προσπαθήσει να βρει και από αυτόν τον χώρο τις υπολειπόµενες µονάδες που χρειάζεται για την αυτοδυναµία. Το θέµα επίσης, όπως αναφέρει ο πολιτικός αναλυτής της Good Affairs, είναι αν ο πρωθυπουργός θα επιχειρήσει να διατηρήσει την κυριαρχία του στο Κέντρο.
«Πρόκειται για έναν χώρο που παραδοσιακά δεν ήταν της Νέας ∆ηµοκρατίας, γιατί ακόµα και στα καλύτερά της χρόνια προσπαθούσε να κερδίσει ένα κοµµάτι ψηφοφόρων και όχι να “πάρει” όλο το Κέντρο. Τώρα ο κεντρώος χώρος έχει σαφή προτίµηση στον Κυριάκο Μητσοτάκη», αναφέρει ο κ. Τράπαλης.
«Σε κάθε περίπτωση, η πρόταση για τον επόµενο Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας θα φανερώσει τις προθέσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη για το ποιος είναι ο χώρος που εκτιµά πως µπορεί να “χτυπήσει” µε πολύ µεγαλύτερες πιθανότητες. Και αυτή τη στιγµή φαίνεται πως αυτός ο χώρος είναι το αγαπηµένο του Κέντρο», επισηµαίνει. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η επιλογή του Κωνσταντίνου Τασούλα µπορεί ισόποσα να προωθήσει την ίδια στόχευση, καθώς θυµίζουµε πως ο νυν πρόεδρος της Βουλής, ο οποίος τυγχάνει ευρύτατης αποδοχής τόσο από τα δεξιά όσο και από το Κέντρο και την Κεντροαριστερά, εξελέγη µε τις ψήφους και του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ. Τον «µεσαίο χώρο» (επανα)διεκδικεί όµως και η Χαριλάου Τρικούπη, την ώρα που καλείται να ξεκολλήσει από τα ποσοστά πέριξ του 20%. «Το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να αντιµετωπίσει τη δική του “κατάρα”, η οποία λέγεται δηµοσκοπική άνοδος µετά τις εσωκοµµατικές εκλογές και πτώση έπειτα από ένα χρονικό διάστηµα. Το έχουµε ζήσει και το 2017 και το 2021», σηµειώνει ο κ. Τράπαλης και εξηγεί πως το πρόβληµα της Χαριλάου Τρικούπη προσώρας καταγράφεται σε δύο επίπεδα.
Το ένα αφορά την κυριαρχία της Ν∆ και του Κυριάκου Μητσοτάκη στους κεντρώους ψηφοφόρους. «Είναι απολύτως λογικό ο µεσαίος χώρος να έρχεται και να ψηφίζει πρόσωπο, να ψηφίζει τον πλέον κοντινό στα µάτια του πρωθυπουργήσιµο. Και αυτή τη στιγµή ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραµένει το καταλληλότερο πρόσωπο για την πρωθυπουργία της χώρας µε πάρα πολύ µεγάλη διαφορά από τον όποιο δεύτερο, µε πάνω από 20 µονάδες, λαµβάνοντας µεγαλύτερα ποσοστά και του ίδιου του κόµµατος που ηγείται», εξηγεί ο πολιτικός αναλυτής της Good Affairs.
Το δεύτερο αφορά την πολυδιάσπαση στα αριστερά του ΠΑΣΟΚ, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ και τα κόµµατα που έχουν προέλθει από αυτόν αγγίζουν το 20%. «Η δυσκολία του ΠΑΣΟΚ από εδώ και πέρα είναι να µπορέσει να πείσει αυτόν τον κόσµο πως µπορεί να αποτελέσει µια εναλλακτική πρόταση εξουσίας», επισηµαίνει ο κ. Τράπαλης. Με αυτά τα δεδοµένα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι εκτιµήσεις για επικείµενες συνεργασίες µεταξύ των δυνάµεων που τοποθετούνται στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Αριστερά και ο ΚΟΣΜΟΣ -σύµφωνα µε τον κ. Τράπαλη- είναι τρία κόµµατα που θα µπορούσαν να βρουν κοινό τόπο.
«∆εν ξέρουµε αν θα τα ξαναδούµε µαζί, αλλά δεν αποκλείεται το επόµενο διάστηµα να βρεθούν πάρα πολύ κοντά. Από την άλλη µεριά, ΜέΡΑ25, Πλεύση Ελευθερίας και Κίνηµα ∆ηµοκρατίας δεν µπορούν επ’ ουδενί να έχουν επαφή µε τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς πρόκειται για πολιτικές δυνάµεις που έφυγαν από το κόµµα µε σαφείς αιχµές απέναντι στον πρώην πρωθυπουργό. Αυτό που µένει να δούµε είναι αν ο αντισυµβατικός λόγος που εκφράζουν και οι θέσεις τους θα µπορούσαν να οµογενοποιηθούν σε µία πολιτική παλέτα», αναφέρει ο πολιτικός αναλυτής της Good Affairs για κόµµατα που έχουν προέλθει από τον ΣΥΡΙΖΑ και συγκεντρώνουν όλα µαζί ποσοστά κοντά στο 20%.
Πάντως, το κόµµα του Στέφανου Κασσελάκη φαίνεται να έχει δυνητική δυναµική εισόδου στη Βουλή. ∆υνητική γιατί ακόµη µένει να δούµε πώς θα µορφοποιηθεί και αν θα αντέξει αυτή η δυναµική έως τις εκλογές, καθώς η εκλογική δεξαµενή του δεν περιορίζεται στον ΣΥΡΙΖΑ -που ό,τι ήταν να πάρει το πήρε- και «τσιµπάει» ψηφοφόρους από όλους τους πολιτικούς χώρους. «Η “επιβίωση” του Κινήµατος ∆ηµοκρατίας θα φανεί από το εάν ο κύριος Κασσελάκης θα µπορούσε να κερδίσει κεντρώους ψηφοφόρους αλλά και κόσµο που έλκεται από την αντισυµβατικότητά του. Πρόκειται κυρίως για νέους ψηφοφόρους -όχι απαραίτητα ηλικιακά-, οι οποίοι µπορεί να πάνε στην κάλπη µόνο για αυτόν», λέει ο κ. Τράπαλης και προσθέτει: «Είναι µια αλήθεια ότι ο Στέφανος Κασσελάκης µπορεί να αποτελέσει υποδοχέα κόσµου, ο οποίος έχει απογοητευτεί πλήρως από τα δύο µεγάλα κόµµατα που προηγούνται και θέλει να βρει µια έτερη εναλλακτική λύση, η οποία δεν ξέρει ποτέ κανείς αν την επαύριο των εκλογών µπορεί να αποτελέσει ακόµα και έναν εν δυνάµει κυβερνητικό εταίρο».
Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή
Τα στοιχήµατα κυβέρνησης και αντιπολίτευσης προφανώς και είναι διαφορετικά, πολλώ δε µάλλον στην περίπτωση που δεν επέλθουν αλλαγές στον εκλογικό νόµο και επιβεβαιωθούν οι δηµοσκοπήσεις που δίνουν έως και… 10 κόµµατα στην επόµενη Βουλή.
∆ύο δεξαµενές για την αυτοδυναµία Μητσοτάκη - Από που αντλεί ψηφοφόρους ο Κασσελάκης: Τι δηλώνει ο πολιτικός αναλυτής της Good Affairs, Γιώργος Τράπαλης
Προτεραιότητα της Νέας ∆ηµοκρατίας αποτελεί η θωράκιση της κυριαρχίας της σε ποσοστά άνω του 30%, που θα εξασφαλίζουν την αυτοδυναµία, και η συρρίκνωση των σχηµάτων δεξιότερά της. Το ΠΑΣΟΚ, από την άλλη, καλείται να διατηρήσει την εικόνα εναλλακτικού πόλου διακυβέρνησης και ο Νίκος Ανδρουλάκης να «εκθρονίσει» τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος κατά το έκτο έτος της θητείας του εξακολουθεί να εµφανίζεται ως καταλληλότερος για πρωθυπουργός, κερδίζοντας κατά κράτος όχι µόνο τους πολιτικούς αντιπάλους του αλλά και τους κεντρώους ψηφοφόρους.Η πάλαι ποτέ αίγλη του ΣΥΡΙΖΑ στην Κεντροαριστερά φαίνεται να έχει µπει πλέον στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας και το ενδεχόµενο επιστροφής -δεδοµένων των χαµηλών ποσοστών- φαντάζει σενάριο, χωρίς συγκλίσεις µε δυνάµεις που προήλθαν από τις διασπάσεις του.
«Υπάρχει ένας “χρυσός” κανόνας για τις κυβερνήσεις που επανεκλέγονται: η αρχή της δεύτερης θητείας είναι πάντα πιο δύσκολη και πολλές φορές αποτελεί και την αρχή του τέλους. Αυτό φυσικά δεν φαίνεται να συµβαίνει για τη Νέα ∆ηµοκρατία», λέει στην «Απογευµατινή» ο πολιτικός αναλυτής της Good Affairs, Γιώργος Τράπαλης. Προσθέτει δε πως αν και το κυβερνών κόµµα δεν απειλείται από τις δυνάµεις στα δεξιά του (Ελληνική Λύση, Φωνή Λογικής, ΝΙΚΗ και λοιπά κόµµατα), που κινούνται αθροιστικά πέριξ του 20%, το στοίχηµα του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι να προσπαθήσει να βρει και από αυτόν τον χώρο τις υπολειπόµενες µονάδες που χρειάζεται για την αυτοδυναµία. Το θέµα επίσης, όπως αναφέρει ο πολιτικός αναλυτής της Good Affairs, είναι αν ο πρωθυπουργός θα επιχειρήσει να διατηρήσει την κυριαρχία του στο Κέντρο.
«Πρόκειται για έναν χώρο που παραδοσιακά δεν ήταν της Νέας ∆ηµοκρατίας, γιατί ακόµα και στα καλύτερά της χρόνια προσπαθούσε να κερδίσει ένα κοµµάτι ψηφοφόρων και όχι να “πάρει” όλο το Κέντρο. Τώρα ο κεντρώος χώρος έχει σαφή προτίµηση στον Κυριάκο Μητσοτάκη», αναφέρει ο κ. Τράπαλης.
«Σε κάθε περίπτωση, η πρόταση για τον επόµενο Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας θα φανερώσει τις προθέσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη για το ποιος είναι ο χώρος που εκτιµά πως µπορεί να “χτυπήσει” µε πολύ µεγαλύτερες πιθανότητες. Και αυτή τη στιγµή φαίνεται πως αυτός ο χώρος είναι το αγαπηµένο του Κέντρο», επισηµαίνει. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η επιλογή του Κωνσταντίνου Τασούλα µπορεί ισόποσα να προωθήσει την ίδια στόχευση, καθώς θυµίζουµε πως ο νυν πρόεδρος της Βουλής, ο οποίος τυγχάνει ευρύτατης αποδοχής τόσο από τα δεξιά όσο και από το Κέντρο και την Κεντροαριστερά, εξελέγη µε τις ψήφους και του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ. Τον «µεσαίο χώρο» (επανα)διεκδικεί όµως και η Χαριλάου Τρικούπη, την ώρα που καλείται να ξεκολλήσει από τα ποσοστά πέριξ του 20%. «Το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να αντιµετωπίσει τη δική του “κατάρα”, η οποία λέγεται δηµοσκοπική άνοδος µετά τις εσωκοµµατικές εκλογές και πτώση έπειτα από ένα χρονικό διάστηµα. Το έχουµε ζήσει και το 2017 και το 2021», σηµειώνει ο κ. Τράπαλης και εξηγεί πως το πρόβληµα της Χαριλάου Τρικούπη προσώρας καταγράφεται σε δύο επίπεδα.
Το ένα αφορά την κυριαρχία της Ν∆ και του Κυριάκου Μητσοτάκη στους κεντρώους ψηφοφόρους. «Είναι απολύτως λογικό ο µεσαίος χώρος να έρχεται και να ψηφίζει πρόσωπο, να ψηφίζει τον πλέον κοντινό στα µάτια του πρωθυπουργήσιµο. Και αυτή τη στιγµή ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραµένει το καταλληλότερο πρόσωπο για την πρωθυπουργία της χώρας µε πάρα πολύ µεγάλη διαφορά από τον όποιο δεύτερο, µε πάνω από 20 µονάδες, λαµβάνοντας µεγαλύτερα ποσοστά και του ίδιου του κόµµατος που ηγείται», εξηγεί ο πολιτικός αναλυτής της Good Affairs.
Το δεύτερο αφορά την πολυδιάσπαση στα αριστερά του ΠΑΣΟΚ, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ και τα κόµµατα που έχουν προέλθει από αυτόν αγγίζουν το 20%. «Η δυσκολία του ΠΑΣΟΚ από εδώ και πέρα είναι να µπορέσει να πείσει αυτόν τον κόσµο πως µπορεί να αποτελέσει µια εναλλακτική πρόταση εξουσίας», επισηµαίνει ο κ. Τράπαλης. Με αυτά τα δεδοµένα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι εκτιµήσεις για επικείµενες συνεργασίες µεταξύ των δυνάµεων που τοποθετούνται στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Αριστερά και ο ΚΟΣΜΟΣ -σύµφωνα µε τον κ. Τράπαλη- είναι τρία κόµµατα που θα µπορούσαν να βρουν κοινό τόπο.
«∆εν ξέρουµε αν θα τα ξαναδούµε µαζί, αλλά δεν αποκλείεται το επόµενο διάστηµα να βρεθούν πάρα πολύ κοντά. Από την άλλη µεριά, ΜέΡΑ25, Πλεύση Ελευθερίας και Κίνηµα ∆ηµοκρατίας δεν µπορούν επ’ ουδενί να έχουν επαφή µε τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς πρόκειται για πολιτικές δυνάµεις που έφυγαν από το κόµµα µε σαφείς αιχµές απέναντι στον πρώην πρωθυπουργό. Αυτό που µένει να δούµε είναι αν ο αντισυµβατικός λόγος που εκφράζουν και οι θέσεις τους θα µπορούσαν να οµογενοποιηθούν σε µία πολιτική παλέτα», αναφέρει ο πολιτικός αναλυτής της Good Affairs για κόµµατα που έχουν προέλθει από τον ΣΥΡΙΖΑ και συγκεντρώνουν όλα µαζί ποσοστά κοντά στο 20%.
Πάντως, το κόµµα του Στέφανου Κασσελάκη φαίνεται να έχει δυνητική δυναµική εισόδου στη Βουλή. ∆υνητική γιατί ακόµη µένει να δούµε πώς θα µορφοποιηθεί και αν θα αντέξει αυτή η δυναµική έως τις εκλογές, καθώς η εκλογική δεξαµενή του δεν περιορίζεται στον ΣΥΡΙΖΑ -που ό,τι ήταν να πάρει το πήρε- και «τσιµπάει» ψηφοφόρους από όλους τους πολιτικούς χώρους. «Η “επιβίωση” του Κινήµατος ∆ηµοκρατίας θα φανεί από το εάν ο κύριος Κασσελάκης θα µπορούσε να κερδίσει κεντρώους ψηφοφόρους αλλά και κόσµο που έλκεται από την αντισυµβατικότητά του. Πρόκειται κυρίως για νέους ψηφοφόρους -όχι απαραίτητα ηλικιακά-, οι οποίοι µπορεί να πάνε στην κάλπη µόνο για αυτόν», λέει ο κ. Τράπαλης και προσθέτει: «Είναι µια αλήθεια ότι ο Στέφανος Κασσελάκης µπορεί να αποτελέσει υποδοχέα κόσµου, ο οποίος έχει απογοητευτεί πλήρως από τα δύο µεγάλα κόµµατα που προηγούνται και θέλει να βρει µια έτερη εναλλακτική λύση, η οποία δεν ξέρει ποτέ κανείς αν την επαύριο των εκλογών µπορεί να αποτελέσει ακόµα και έναν εν δυνάµει κυβερνητικό εταίρο».
Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή