∆ιαπίστωση πρώτη: η υπόθεση των Τεµπών θα τραβήξει σε µάκρος και θα σηµαδέψει την πορεία µέχρι και τις εκλογές του 2027. Οι συγκεντρώσεις διαµαρτυρίας θα συνεχιστούν, το έργο της ∆ικαιοσύνης θα κρατήσει µήνες, η πολιτική αντιπαράθεση έχει ήδη περάσει σε φάση παρατεταµένης όξυνσης.

∆ιαπίστωση δεύτερη: οι µέχρι τώρα δηµοσκοπήσεις δείχνουν απώλειες για Ν.∆., ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και γενικότερα µια µετατόπιση προτιµήσεων από το αριστερό φάσµα προς τα κόµµατα δεξιά της Ν.∆. Τα ποσοστά αποχής, µεγάλα. ∆ιαπίστωση τρίτη: αίφνης όλες οι βεβαιότητες τίθενται εν αµφιβόλω. Παράλληλα, σενάρια επί σεναρίων αναδύονται: δοµικός ανασχηµατισµός, ψήφος εµπιστοσύνης, πρόωρες εκλογές, καθώς εκτιµάται ότι ο µακρύς χρόνος µέχρι το 2027 δεν ωφελεί κανέναν, αναταραχή εντός των τειχών της Ν.∆., µπρα ντε φερ για αντιπολιτευτικά «προοδευτικά σχήµατα». Ας δούµε όµως πώς ερµηνεύουν τα κόµµατα τα µέχρι τώρα ποιοτικά στοιχεία των ερευνών και πώς επιχειρούν, µε βάση αυτά, να αναχαράξουν τη στρατηγική τους

Διπλός κίνδυνος

Ορισµένες µετρήσεις αφορούν το σύνολο του πολιτικού φάσµατος, αλλά και του εύρους της κοινωνικής διαµαρτυρίας. ∆ιαγράφεται, µε βάση αυτές, ένας διπλός κίνδυνος. •Η αναζήτηση της αλήθειας και οι επαρκείς απαντήσεις στα «γιατί» για τα Τέµπη υπερακοντίζονται από µια ανησυχητική έξαρση της πόλωσης, της τοξικότητας και του λαϊκισµού. Η λογική των συναινέσεων πάει περίπατο. Οι συζητήσεις στη Βουλή, ακόµα και για νοµοσχέδια ευρύτερης αποδοχής, δύσκολα θα είναι παράγωγο συγκλίσεων. Η πόλωση θα προκαλέσει προσκόµµατα στην επικείµενη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγµατος.

Η καθήλωση ή και µείωση των δυνάµεων των θεσµικών κοµµάτων δείχνει όµως ότι αντισυστηµικές δυνάµεις καραδοκούν να εκµεταλλευτούν την καθόλα αποδεκτή διαµαρτυρία των πολιτών και να καλύψουν το κενό που προκαλεί η κρίση εµπιστοσύνης της κοινής γνώµης προς τα κόµµατα αυτά. Τι σηµατοδοτούν όµως για τα κόµµατα οι νέες τάσεις που ανιχνεύονται από τις έρευνες; Για την κυβέρνηση η δοκιµασία είναι µεγάλη και µακράς διάρκειας. Οι απώλειες της τάξης της µιάµισης ποσοστιαίας µονάδας κρίνονται αναπόφευκτες, αν και το Μαξίµου θεωρεί ότι η καµπύλη των ποσοστών έχει υποστεί και στο παρελθόν διακυµάνσεις -όπως, για παράδειγµα, τον περασµένο Αύγουστο µε τις πυρκαγιές. Στον τοµέα της καταλληλότητας για τη διακυβέρνηση της χώρας ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι σταθερά πρώτος -όµως µε ορατές απώλειες υπέρ του «κανένα». ∆εν ανιχνεύεται προσώρας εσωκοµµατικό ρήγµα. Ανιχνεύεται όµως απ’ ευθείας µετακίνηση ψηφοφόρων προς το κόµµα της κ. Λατινοπούλου...

Τριπλό µήνυµα

Η πρόκληση για τη συνέχεια είναι διπλή, καθώς η κοινή γνώµη (σε ποσοστό 80%) υιοθετεί την εκδοχή της συγκάλυψης.

Οι µετρήσεις δίνουν τριπλό µήνυµα:

•Πρώτον, πόσο πειστικές θα είναι οι απαντήσεις τόσο για τις συνθήκες του τραγικού δυστυχήµατος όσο και για τη διαχείριση µετά την τραγωδία.

•∆εύτερον, πάνδηµη παραµένει η απαίτηση της κοινής γνώµης για τιµωρία των ενόχων και απόδοση ευθυνών τόσο από τη ∆ικαιοσύνη όσο και πολιτικών.

•Τρίτον -και πολύ δύσκολο- τι έχει κάνει η κυβέρνηση τα δύο τελευταία χρόνια για τη βελτίωση του σιδηροδροµικού δικτύου. Εδώ οι αρνητικές γνώµες χτυπούν «κόκκινο» και παρασύρουν δύο κυβερνητικούς πυλώνες: το «επιτελικό κράτος» αλλά και την ικανότητα διαχείρισης κρίσεων, που είχε κατακτηθεί κατά την περίοδο της πανδηµίας.

Ολα δείχνουν ότι το προσεχές διάστηµα για την κυβέρνηση δεν είναι στρωµένο µε ρόδα. Επόµενο crash test, οι κινητοποιήσεις στις 28 Φεβρουαρίου, δεύτερη επέτειο από το πολύνεκρο δυστύχηµα στα Τέµπη.

Στη Χαριλάου Τρικούπη

Πώς γίνεται όµως τη δυσαρέσκεια για τους κυβερνητικούς χειρισµούς να µην την καρπώνεται έστω και κατά ένα µέρος το κόµµα της αξιωµατικής αντιπολίτευσης; Τα δηµοσκοπικά ευρήµατα της πρώτης εβδοµάδας µετά τις ογκώδεις συγκεντρώσεις σκόρπισαν προβληµατισµό στη Χαριλάου Τρικούπη. Ο στόχος για το κατώφλι του 20% είναι πλέον µακρινό όνειρο. Η κάµψη ήταν εµφανής -και φαίνεται ότι συνεχίζεται, παρά το «σκληρό ροκ» κατά της κυβέρνησης. Το ΠΑΣΟΚ, όλο αυτό το διάστηµα, βρέθηκε να πατάει σε δύο βάρκες. Από τη µια ήταν φανερή η προσπάθεια να εµφανιστεί ως υπεύθυνη, θεσµική αντιπολίτευση. Από την άλλη, όµως, έπαιξένα παιχνίδι εντυπώσεων µε τον ΣΥΡΙΖΑ για το ποιο κόµµα θα έπαιρνε πρωτοβουλίες εντός και εκτός Βουλής. Αυτό το διπλό µήνυµα φαίνεται πως δεν εκτιµήθηκε από την κοινή γνώµη. Παρά τα ευρήµατα, όµως, το ΠΑΣΟΚ επέλεξε από την περασµένη ∆ευτέρα να κλιµακώσει τις επιθέσεις στην κυβέρνηση τόσο µε την υιοθέτηση της άποψης για «συγκάλυψη» στα Τέµπη όσο και µε την εσπευσµένη κατάθεση της πρότασης για προανακριτική επιτροπή. Ορισµένοι αναλυτές εκτιµούν πως η ερµηνεία των ευρηµάτων για πτώση των ποσοστών του δεν συνάδει µε την προσπάθεια υπερπολιτικοποίησης των Τεµπών και, ενδεχοµένως, να ανακύψει πρόβληµα στρατηγικού προσανατολισµού, καθιστώντας το ΠΑΣΟΚ µέρος του πολιτικού προβλήµατος. Κι αυτό γιατί ο ίδιος ο πρόεδρος θέτει ζήτηµα πτώσης της κυβέρνησης Μητσοτάκη χωρίς να διαθέτει το όπλο της εναλλακτικής λύσης για τη διακυβέρνηση του τόπου.

Δεν επωφελούνται

Τα κόµµατα της Αριστεράς βρίσκονται καθηλωµένα στις µετρήσεις, µε τον ΣΥΡΙΖΑ να µην επωφελείται από τα νέα δεδοµένα και τη Νέα Αριστερά να επιχειρεί µε κινήσεις ακτιβισµού να υπερκαλύψει τη δηµοσκοπική της ένδεια. Σηµείωση: Παρ’ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί εαυτόν αντισυστηµική δύναµη, οι µετρήσεις δείχνουν ότι η µεγάλη πλειοψηφία της κοινής γνώµης τον κατατάσσει στα συστηµικά κόµµατα. Ο Σωκράτης Φάµελλος επιχειρεί από τη µια να δελεάσει το ΠΑΣΟΚ µε συµπράξεις κατά της κυβέρνησης για τα Τέµπη -χωρίς αποτέλεσµα όµως-, από την άλλη κάνει ανοίγµατα προς τη Νέα Αριστερά, χωρίς αντίκρισµα. Με δεδοµένο ότι το κόµµα του Στέφανου Κασσελάκη κινείται πλέον στο όριο του 3%, δείχνει να αγωνιά περισσότερο να ανακόψει τη βαθιά κρίση και δηµοσκοπική κατάπτωση, παρά να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο το προσεχές διάστηµα. Ολα αυτά στην απαρχή µιας πολύπλοκης πολιτικής φάσης και κοινωνικής αναταραχής, µε πολλούς αγνώστους και άδηλη κατάληξη.

Δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Απογευματινή