Δούκας στα "Παραπολιτικά": Απαιτούνται νέες, ριζοσπαστικές προσεγγίσεις στις πολιτικές µας παρεµβάσεις
Άρθρο - παρέμβαση του δημάρχου Αθηναίων
«Τώρα απαιτούνται νέες, ριζοσπαστικές προσεγγίσεις τόσο στις πολιτικές µας παρεµβάσεις όσο και στην επικοινωνία τους», τονίζει ο δήμαρχος Αθηναίων
Οι νέες κοινωνικές, οικονοµικές και πολιτικές συνθήκες διαµορφώνουν διαφορετικές ανάγκες και προτεραιότητες σε όλους τους τοµείς της ζωής και για κάθε πολίτη. Οι παραδοσιακές προσεγγίσεις, οι παλιές βεβαιότητες δεν µπορούν πλέον να αλλάξουν την κατάσταση. Οι οριακές βελτιώσεις δεν αρκούν. Το αντίθετο. Ενισχύουν ένα αρνητικό κοινωνικό κλίµα και ένα έλλειµµα εµπιστοσύνης στο πολιτικό σύστηµα. ∆εν είµαστε πια στην εποχή της εναλλαγής των δύο µεγάλων -τότε- κοµµάτων στην εξουσία, οπότε η εκάστοτε αντιπολίτευση αρκείτο σε σηµειακές διορθωτικές κινήσεις της ασκούµενης κυβερνητικής πολιτικής.
Τώρα απαιτούνται νέες, ριζοσπαστικές προσεγγίσεις τόσο στις πολιτικές µας παρεµβάσεις όσο και στην επικοινωνία τους. Παρεµβάσεις που θα προκαλούν ρωγµή στο κατεστηµένο και που θα βρίσκονται πολύ πιο πέρα από το «αναµενόµενο», που δεν συγκινεί πια τους πολίτες. Τα θέµατα αυτά θέτουµε σε κάθε περίσταση ως έκφραση µιας διαφορετικής αντιπολιτευτικής πολιτικής.
Στόχος είναι η στρατηγική αυτή να αποτελέσει ένα εφαλτήριο για την ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ, της µεγάλης δηµοκρατικής παράταξης, ως πόλου έλξης και ως πρώτης δύναµης στις επόµενες εκλογές. ∆εν πρόκειται για µια µονοδιάστατη-µονοκοµµατική αντίληψη περί πολιτικής, αλλά για µια αδήριτη ανάγκη, προκειµένου το ΠΑΣΟΚ να µπορέσει να αλλάξει τη φορά των πραγµάτων, χωρίς οπισθοχωρήσεις και συµβιβασµούς.
Ας δούµε καθαρά την πραγµατικότητα. Οι συνθήκες είναι ευνοϊκές. Παρά την ενισχυµένη δυναµική του χώρου από την εσωκοµµατική διαδικασία µε τη συµµετοχή 300.000 πολιτών, το τελευταίο διάστηµα ανεβαίνουν οι εκφραστές του λαϊκισµού και της Ακροδεξιάς και όχι εµείς.
Είναι αυτονόητο ότι θα αντιπαρατεθούµε δυναµικά µε τις πολιτικές αντιλήψεις του λαϊκισµού, της Ακροδεξιάς, των «δραχµιστών». Αλλά δεν µας αρκούν οι οριακές παρεµβάσεις στη συντηρητική πολιτική της Ν.∆., που δεν πείθουν πλέον κανέναν. Πρέπει να αποφύγουµε τον εγκλωβισµό σε µια διορθωτική αντιπολιτευτική λειτουργία, που δεν θέτει πολιτικό δίληµµα, που δεν απειλεί την ολιγαρχία, που δεν δηµιουργεί κοινωνικές συµµαχίες επικίνδυνες για την πολιτική κυριαρχία της ∆εξιάς.
Μερικά παραδείγµατα αυτής της προσέγγισης που διατυπώνουµε σε κάθε περίσταση είναι τα εξής:
Είναι αναγκαίος και δίκαιος ο φόρος στα κέρδη των τραπεζών, αλλά παράλληλα πρέπει να στοχεύουµε στην αλλαγή της πολιτικής των τραπεζών για τα δάνεια προς τις µικρές και µεσαίες επιχειρήσεις, τους αγρότες, τα νέα ζευγάρια.
∆εν φτάνει να µιλάµε για µέτρα κατά της ακρίβειας, αλλά πρέπει να σπάσουµε τη δράση των καρτέλ και ολιγοπωλίων στην ενέργεια και στα τρόφιµα. ∆εν φτάνει να µιλάµε για κοινωνική κατοικία, αλλά πρέπει να απαιτούµε και την εφαρµογή στη χώρα των ευρωπαϊκών κανόνων για υποχρεωτική ποσόστωση κοινωνικών κατοικιών στις µεγάλες αναπλάσεις. Χρειάζεται να διαµορφώσουµε µια στρατηγική νίκης, µε επεξεργασµένες και επεξηγηµένες αλλαγές σε βάθος και όχι µε αποσπασµατικές ρυθµίσεις, που όχι µόνο δεν αλλάζουν, αλλά τελικά αφοµοιώνονται από το κυβερνητικό σύστηµα και χάνονται στην επικαιρότητα. Χρειάζεται µια νέα, δηµιουργική αντισυµβατικότητα στον πολιτικό λόγο και στην καθηµερινή µας πολιτική πράξη.
Στον ∆ήµο Αθηναίων επιδιώκουµε µε τις δράσεις µας να δηµιουργούµε τέτοιες κοινωνικές συµµαχίες αλλαγής. Οπως, για παράδειγµα, όταν υψώσαµε ανάστηµα απέναντι σε αυτούς που θέλουν την Αυτοδιοίκηση επαίτη στα υπουργικά γραφεία. Οταν ακυρώσαµε την ανεξέλεγκτη δόµηση και την εξοντωτική επιβάρυνση δήµων και πολιτών µε τα τέλη ταφής απορριµµάτων. Οπως πράττουµε και τώρα µε τη δηµιουργία µετώπου απέναντι στην κυβερνητική επιχείρηση µετατροπής και του νερού σε εµπόρευµα.
Συµπερασµατικά, είναι ώρα για πρωτοβουλίες που θα επιβάλουν µια νέα στάση του κράτους απέναντι στην ανεξέλεγκτη αγορά. ∆ιαµορφώνοντας ένα νέο εθνικό σχέδιο, που δεν θα αποτελεί άθροισµα αιτηµάτων, αλλά µια ολοκληρωµένη, ριζικά διαφορετική πολιτική για την αλλαγή κατεύθυνσης της χώρας.
Επίσης, δεν µπορούµε παρά να αντικρίσουµε τη σηµερινή πραγµατικότητα που διαµορφώνεται µέσα από την τραγωδία των Τεµπών και µερικά αµείλικτα ερωτήµατα που εγείρονται για τις σηµερινές συνθήκες ζωής, για τη ∆ικαιοσύνη, τους θεσµούς και το αίσθηµα ασφάλειας. Η κραυγή των δεκάδων χιλιάδων διαδηλωτών στις πρόσφατες συγκεντρώσεις για τη συγκάλυψη που επιχειρείται για τα Τέµπη ήχησε διαπεραστικά παντού και µας συγκλόνισε όλους.
Οι συγκεντρώσεις αυτές δεν είναι µόνο θρήνος για τον θάνατο, είναι αγωνία για τη ζωή. Εχουµε την ευθύνη (και ειδικότερα ο χώρος της δηµοκρατικής παράταξης) να δώσουµε φωνή στο καθολικό αίτηµα της απόδοσης δικαιοσύνης, της διατήρησης άσβεστης της µνήµης, που αναζητά τη δικαίωση απέναντι σε όσα µας πλήγωσαν.
Χρειάζεται εδώ και τώρα µία τοµή στον χρόνο και τον χώρο της πολιτικής εξέλιξης. Να τα ξαναδούµε όλα από την αρχή. Να ξαναβρούµε το νόηµα της πολιτικής σε µια συλλογική έκφραση της υπηρεσίας µας προς τους πολίτες. Αυτός είναι ο δρόµος που έχουµε επιλέξει να ακολουθήσουµε.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά
Τώρα απαιτούνται νέες, ριζοσπαστικές προσεγγίσεις τόσο στις πολιτικές µας παρεµβάσεις όσο και στην επικοινωνία τους. Παρεµβάσεις που θα προκαλούν ρωγµή στο κατεστηµένο και που θα βρίσκονται πολύ πιο πέρα από το «αναµενόµενο», που δεν συγκινεί πια τους πολίτες. Τα θέµατα αυτά θέτουµε σε κάθε περίσταση ως έκφραση µιας διαφορετικής αντιπολιτευτικής πολιτικής.
Στόχος είναι η στρατηγική αυτή να αποτελέσει ένα εφαλτήριο για την ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ, της µεγάλης δηµοκρατικής παράταξης, ως πόλου έλξης και ως πρώτης δύναµης στις επόµενες εκλογές. ∆εν πρόκειται για µια µονοδιάστατη-µονοκοµµατική αντίληψη περί πολιτικής, αλλά για µια αδήριτη ανάγκη, προκειµένου το ΠΑΣΟΚ να µπορέσει να αλλάξει τη φορά των πραγµάτων, χωρίς οπισθοχωρήσεις και συµβιβασµούς.
Ας δούµε καθαρά την πραγµατικότητα. Οι συνθήκες είναι ευνοϊκές. Παρά την ενισχυµένη δυναµική του χώρου από την εσωκοµµατική διαδικασία µε τη συµµετοχή 300.000 πολιτών, το τελευταίο διάστηµα ανεβαίνουν οι εκφραστές του λαϊκισµού και της Ακροδεξιάς και όχι εµείς.
Είναι αυτονόητο ότι θα αντιπαρατεθούµε δυναµικά µε τις πολιτικές αντιλήψεις του λαϊκισµού, της Ακροδεξιάς, των «δραχµιστών». Αλλά δεν µας αρκούν οι οριακές παρεµβάσεις στη συντηρητική πολιτική της Ν.∆., που δεν πείθουν πλέον κανέναν. Πρέπει να αποφύγουµε τον εγκλωβισµό σε µια διορθωτική αντιπολιτευτική λειτουργία, που δεν θέτει πολιτικό δίληµµα, που δεν απειλεί την ολιγαρχία, που δεν δηµιουργεί κοινωνικές συµµαχίες επικίνδυνες για την πολιτική κυριαρχία της ∆εξιάς.
Μερικά παραδείγµατα αυτής της προσέγγισης που διατυπώνουµε σε κάθε περίσταση είναι τα εξής:
Είναι αναγκαίος και δίκαιος ο φόρος στα κέρδη των τραπεζών, αλλά παράλληλα πρέπει να στοχεύουµε στην αλλαγή της πολιτικής των τραπεζών για τα δάνεια προς τις µικρές και µεσαίες επιχειρήσεις, τους αγρότες, τα νέα ζευγάρια.
∆εν φτάνει να µιλάµε για µέτρα κατά της ακρίβειας, αλλά πρέπει να σπάσουµε τη δράση των καρτέλ και ολιγοπωλίων στην ενέργεια και στα τρόφιµα. ∆εν φτάνει να µιλάµε για κοινωνική κατοικία, αλλά πρέπει να απαιτούµε και την εφαρµογή στη χώρα των ευρωπαϊκών κανόνων για υποχρεωτική ποσόστωση κοινωνικών κατοικιών στις µεγάλες αναπλάσεις. Χρειάζεται να διαµορφώσουµε µια στρατηγική νίκης, µε επεξεργασµένες και επεξηγηµένες αλλαγές σε βάθος και όχι µε αποσπασµατικές ρυθµίσεις, που όχι µόνο δεν αλλάζουν, αλλά τελικά αφοµοιώνονται από το κυβερνητικό σύστηµα και χάνονται στην επικαιρότητα. Χρειάζεται µια νέα, δηµιουργική αντισυµβατικότητα στον πολιτικό λόγο και στην καθηµερινή µας πολιτική πράξη.
Στον ∆ήµο Αθηναίων επιδιώκουµε µε τις δράσεις µας να δηµιουργούµε τέτοιες κοινωνικές συµµαχίες αλλαγής. Οπως, για παράδειγµα, όταν υψώσαµε ανάστηµα απέναντι σε αυτούς που θέλουν την Αυτοδιοίκηση επαίτη στα υπουργικά γραφεία. Οταν ακυρώσαµε την ανεξέλεγκτη δόµηση και την εξοντωτική επιβάρυνση δήµων και πολιτών µε τα τέλη ταφής απορριµµάτων. Οπως πράττουµε και τώρα µε τη δηµιουργία µετώπου απέναντι στην κυβερνητική επιχείρηση µετατροπής και του νερού σε εµπόρευµα.
Συµπερασµατικά, είναι ώρα για πρωτοβουλίες που θα επιβάλουν µια νέα στάση του κράτους απέναντι στην ανεξέλεγκτη αγορά. ∆ιαµορφώνοντας ένα νέο εθνικό σχέδιο, που δεν θα αποτελεί άθροισµα αιτηµάτων, αλλά µια ολοκληρωµένη, ριζικά διαφορετική πολιτική για την αλλαγή κατεύθυνσης της χώρας.
Επίσης, δεν µπορούµε παρά να αντικρίσουµε τη σηµερινή πραγµατικότητα που διαµορφώνεται µέσα από την τραγωδία των Τεµπών και µερικά αµείλικτα ερωτήµατα που εγείρονται για τις σηµερινές συνθήκες ζωής, για τη ∆ικαιοσύνη, τους θεσµούς και το αίσθηµα ασφάλειας. Η κραυγή των δεκάδων χιλιάδων διαδηλωτών στις πρόσφατες συγκεντρώσεις για τη συγκάλυψη που επιχειρείται για τα Τέµπη ήχησε διαπεραστικά παντού και µας συγκλόνισε όλους.
Οι συγκεντρώσεις αυτές δεν είναι µόνο θρήνος για τον θάνατο, είναι αγωνία για τη ζωή. Εχουµε την ευθύνη (και ειδικότερα ο χώρος της δηµοκρατικής παράταξης) να δώσουµε φωνή στο καθολικό αίτηµα της απόδοσης δικαιοσύνης, της διατήρησης άσβεστης της µνήµης, που αναζητά τη δικαίωση απέναντι σε όσα µας πλήγωσαν.
Χρειάζεται εδώ και τώρα µία τοµή στον χρόνο και τον χώρο της πολιτικής εξέλιξης. Να τα ξαναδούµε όλα από την αρχή. Να ξαναβρούµε το νόηµα της πολιτικής σε µια συλλογική έκφραση της υπηρεσίας µας προς τους πολίτες. Αυτός είναι ο δρόµος που έχουµε επιλέξει να ακολουθήσουµε.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά
