Κομβικός παράγων για τη «γαλάζια» στρατηγική του επόμενου διαστήματος, αλλά και για τις οριστικές αποφάσεις του πρωθυπουργού σε ό,τι αφορά τη γραμμή που θα ακολουθηθεί στις επερχόμενες κρίσιμες κοινοβουλευτικές διαδικασίες σχετικά με την υπόθεση των Τεμπών, καθώς και το ενδεχόμενο ανασχηματισμού, θα είναι το κλίμα που θα διαμορφωθεί σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο μετά τις συγκεντρώσεις που θα πραγματοποιηθούν με αφορμή τη συμπλήρωση δύο χρόνων από την τραγωδία.

Ηδη, από τα ευρήματα των νέων δημοσκοπήσεων προκύπτουν μία σειρά από κρίσιμα δεδομένα, τα οποία αυτές τις μέρες ιχνηλατούνται πυρετωδώς στο Μέγαρο Μαξίμου. Τα στοιχεία στα οποία στέκονται οι επιτελείς του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι τρία. Το πρώτο ότι στην πιο δύσκολη, κατά κοινή ομολογία, συγκυρία για την παρούσα κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό (η οποία πια διανύει τον έκτο της χρόνο στην εξουσία και ως εκ τούτου ο αντίκτυπος μιας κρίσης είναι εκ προοιμίου πολύ πιο «ηχηρός» σε σχέση με το παρελθόν), κάτι που αποτυπώνεται ξεκάθαρα στα ποιοτικά χαρακτηριστικά των μετρήσεων, οι επιδόσεις της Ν.Δ. τόσο στην πρόθεση όσο και στην εκτίμηση ψήφου φαίνεται να έχουν επηρεαστεί ελάχιστα από την επικαιρότητα των τελευταίων εβδομάδων.

Η δημοσκοπική καθίζηση του ΠΑΣΟΚ

Το δεύτερο είναι η δημοσκοπική καθίζηση του ΠΑΣΟΚ, που τόσο εμφατικά καταγράφεται εσχάτως, γεγονός το οποίο καθιστά το κυβερνών κόμμα ως τη μοναδική θεσμική διέξοδο για τη σημαντική μερίδα των πολιτών, που παρά το γενικότερο κλίμα και τα ερωτήματα που έχουν προκύψει γύρω από τα Τέμπη θέτει ως κεντρικό διακύβευμα τη διατήρηση της πολιτικής και κοινωνικής σταθερότητας, εν μέσω μάλιστα της εξαιρετικά ρευστής διεθνούς πραγματικότητας. Το τρίτο δεν είναι άλλο από την ενίσχυση των σχηματισμών που επιχειρούν να καβαλήσουν το αντισυστημικό ρεύμα που έχει δημιουργηθεί και παραπέμει στις... πλατείες και τον λαϊκισμό της προηγούμενης δεκαετίας. Ο λόγος για τον Κυριάκο Βελόπουλο και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου κατά βάση, που εμφανίζουν σοβαρή δυναμική, η διάρκεια της οποίας μένει να φανεί.

Η παράμετρος έρχεται να επιβεβαιώσει τις απόψεις εκείνων που διεμήνυαν το προηγούμενο διάστημα ότι σε αυτή τουλάχιστον τη φάση είναι εμφανές πως το δίπολο που προκύπτει σε επίπεδο πολιτικής δραστηριότητας και κοινωνίας δεν είναι άλλο από αυτό που οι εν λόγω κύκλοι προσδιορίζουν ως σύστημα-αντισύστημα, με τη συγκεκριμένη διαπίστωση να συνιστά κεντρικό άξονα στον καθορισμό του σχεδιασμού και της επιχειρηματολογίας του Μεγάρου Μαξίμου και των κορυφαίων κυβερνητικών στελεχών. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι την εβδομάδα που διανύουμε κατέστη σαφές πως βρήκαν πολύ περισσότερο χώρο οι εισηγήσεις και κατ’ επέκταση οι δημόσιες τοποθετήσεις των στελεχών που τάσσονταν σταθερά υπέρ της υιοθέτησης μιας πιο προωθημένης τακτικής για την αντιμετώπιση των αιτιάσεων περί συγκάλυψης και την ανατροπή της αντίστοιχης, παγιωμένης άποψης στους κόλπους της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών.

Πώς θα κινηθεί ο Μητσοτάκης

Βούτυρο βεβαίως στο ψωμί του Μάκη Βορίδη, του Αδωνι Γεωργιάδη και των υπολοίπων που βγήκαν μπροστά τα εικοσιτετράωρα που προηγήθηκαν δεν ήταν άλλο από τη σύνδεση που επιχείρησε μερίδα της αντιπολίτευσης του θανάτου του Σταύρου Καλογήρου με την υπόθεση των Τεμπών και τα υπονοούμενα για κυβερνητική εμπλοκή στο όλο θέμα. Παράλληλα, ο υπουργός Επικρατείας, προχωρώντας πολλά βήματα παραπέρα από την πρόσφατη τοποθέτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη για εξαίρεση των συγγενών των θυμάτων από το κάδρο της κομματικής αντιπαράθεσης, έβαλε στην εξίσωση και τη Μαρία Καρυστιανού, τονίζοντας μεταξύ άλλων πως ναι μεν είναι απόλυτα σεβαστές οι ενέργειές της ως μητέρας θύματος και πολιτικής ενάγουσας στην κατεύθυνση της νομικής και ηθικής δικαίωσής της, ωστόσο οι πολιτικές απόψεις που εκφράζει είναι θεμιτό να κρίνονται.

Πλέον, το ενδιαφέρον εστιάζεται στον τρόπο με τον οποίο θα επιλέξει να κινηθεί ο πρωθυπουργός στα ορόσημα της προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για το θέμα, αλλά της διαδικασίας για τη σύσταση της προανακριτικής επιτροπής, με τους γνωρίζοντες πρόσωπα και καταστάσεις στο Μαξίμου να προβλέπουν ότι θα ισορροπήσει μεταξύ της κλασικής μετριοπάθειας του Ακη Σκέρτσου (ο οποίος είχε τονίσει πως θα κατέβαινε στις πορείες αν δεν ήταν πολιτικό πρόσωπο) και της πιο σκληρής ρητορικής των προαναφερθέντων. Θα θυμίσει φυσικά τις πρωτοβουλίες της Δικαιοσύνης αυτόν τον καιρό, ως απόδειξη για τη μη παρέμβαση κυβερνητικού δακτύλου στο έργο της και πιθανώς θα αναγνωρίσει εκ νέου τα διαχειριστικά λάθη από την πλευρά του ιδίου και της κυβέρνησης που έριξαν νερό στον μύλο της συνωμοσιολογίας.

Από κει και πέρα, είναι κοινή εκτίμηση μεταξύ των συνομιλητών του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος πως η κυβέρνηση σε αυτό το σημείο θα πρέπει να συσπειρώσει γύρω της το κομμάτι των ψηφοφόρων που επιθυμούν την αποφυγή κοινωνικών αναταράξεων και συγκρούσεων και συστρατεύονται στη λογική της παραμονής της ομαλότητας. Ο λόγος δηλάδή για το 35%-40% των πολιτών που θεωρείται ότι ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, με βάση τις σχετικές αναλύσεις. Σε ό,τι αφορά, τέλος, το σενάριο του ανασχηματισμού, είναι ξεκάθαρο πως για ευνόητους λόγους το Μαξίμου επιχειρεί να χαμηλώσει τους τόνους και να το περάσει σε δεύτερο πλάνο. Ωστόσο, η αξιολόγηση προσώπων και δομών βρίσκεται εδώ και καιρό σε εξέλιξη, με το στενό σύστημα Μητσοτάκη να «μετράει» συνθήκες και προϋποθέσεις αναφορικά με τη χρονική καταλληλότητα των παρεμβάσεων στη σύνθεση της κυβέρνησης, αλλά και την έκτασή τους...

Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά