"Mετατρέποντας την ανισότητα σε ευκαιρία", άρθρο της Κατερίνας Παπακώστα στα Παραπολιτικά
Opinions
"Αυτή η κυβέρνηση, θέτει την ανισότητα στην υπηρεσία της ισότητας, εξασφαλίζοντας επιπλέον κονδύλια για να την επιτύχει, µέχρι εκείνη να γίνει βίωµα"

Την Πέµπτη 13 Φεβρουαρίου 2025 η Βουλή των Ελλήνων υπερψήφισε µε ευρεία πλειοψηφία το σχέδιο νόµου του υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, για την ισόρροπη εκπροσώπηση των φύλων σε θέσεις διευθυντικών στελεχών των εισηγµένων εταιρειών, των µη εισηγµένων ανώνυµων εταιρειών και των δηµόσιων επιχειρήσεων. Ενας νόµος ο οποίος δεν αυξάνει απλώς το ελάχιστο ποσοστό εκπροσώπησης του υποεκπροσωπούµενου φύλου στα ∆ιοικητικά Συµβούλια των εισηγµένων εταιρειών, κατοχυρώνοντας παράλληλα τη δυνατότητα και σε µη εισηγµένες εταιρείες και δηµόσιες επιχειρήσεις να κάνουν χρήση των ρυθµίσεων που εισάγονται προς όφελος των ίδιων και του κοινωνικού συνόλου, αλλά αποτελεί στην ολότητά του ένα ολοκληρωµένο µετασχηµατιστικό πλαίσιο, το οποίο καθιερώνει µηχανισµούς παρακολούθησης, εναρµόνισης και πρωτίστως συµµόρφωσης.
Κάθε καλά συγκροτηµένο κράτος αναγνωρίζει ότι η τιµωρία δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά ένα µέσο για να διασφαλιστεί η συµµόρφωση, η αποτροπή και τελικά η ηθική και θεσµική αναµόρφωση. Και αναντίλεκτα, καµία υποχρέωση δεν µπορεί εγγενώς να υφίσταται απαλλαγµένη από κάθε κύρωση, άλλως η παραβίασή της θα στερούνταν ουσιαστικής απαξίας και συνεπώς το γράµµα του νόµου θα έµενε εν πολλοίς κενό.
Οι κυρώσεις που προβλέπονται για τη µη εφαρµογή των ελάχιστων δεσµευτικών ποσοστών που ορίζει ο νόµος, ωστόσο, δεν αντικατοπτρίζουν µόνο τη βούληση της πολιτείας να περιφρουρήσει ένα συλλογικό κεκτηµένο, αλλά δρουν συµπληρωµατικά όσο παράλληλα και πολλαπλασιαστικά, θέτοντας την ισόρροπη εκπροσώπηση των φύλων και τα συγκριτικά της πλεονεκτήµατα προτεραιότητα της εταιρικής διακυβέρνησης. Είναι όµως η ισότητα µόνο ζήτηµα κυρώσεων, τιµωριών και προστίµων; Κατηγορηµατικά όχι. Η ισότητα είναι πρωτίστως ζήτηµα κουλτούρας, µιας κουλτούρας που οφείλει να ανάγεται µεν σε θεσµοθετηµένη υποχρέωση, αλλά έχει τη βάση της στην ευαισθητοποίηση, στην απαραίτητη εκείνη λειτουργική διαδικασία κατά την οποία το άτοµο υψώνεται σε συνείδηση τέτοια, που του επιβάλλει ενεργητικά και εξωτερικευµένα να δράσει για να την υπερασπίσει. Και αυτό είναι µια εξαιρετικά σπουδαία αποστολή.
Την ουσιαστική ενίσχυση ακριβώς αυτής της αποστολής επιδιώκει να επιτύχει το άρθρο 15 του πλέον νόµου του κράτους. Η ίδρυση του Ταµείου Ισότητας των Φύλων, στο οποίο θα εισέρχονται ποσά από την είσπραξη προστίµων λόγω µη εφαρµογής του νόµου, ποσά δωρεών, αλλά και κάθε είδους κληρονοµιά και κληροδοσία, έρχεται να δηµιουργήσει µια µεγάλη δεξαµενή προς όφελος δράσεων από τη Γενική Γραµµατεία Ισότητας και Ανθρωπίνων ∆ικαιωµάτων, που θα ενισχύουν τον σπουδαίο αγώνα που δίνει διαχρονικά, αλλά και την τόσο σηµαντική θεσµική της λειτουργία. Ολα εκείνα τα απαραίτητα προγράµµατα, που έχουµε τόσο ανάγκη, ο τόσο κοµβικός ρόλος της ενηµέρωσης και της εκπαίδευσης, έννοιες αναντικατάστατες σε ποιότητα και τάξη, βρίσκουν πλέον φωνή και µέσα από αυτή τη δεξαµενή.
Αυτή η κυβέρνηση, λοιπόν, θέτει την ανισότητα στην υπηρεσία της ισότητας, εξασφαλίζοντας επιπλέον κονδύλια για να την επιτύχει, µέχρι εκείνη να γίνει βίωµα. Μέχρι να µη χρειάζονται πλέον οι ποσοστώσεις για να επιτευχθεί, µέχρι το πολυπόθητο 50- 50 να αποτελεί τον κανόνα και όχι την εξαίρεση, πάντα και παντού!
*Υφυπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας