Ελπίζει σε ένα καλύτερο και πιο δίκαιο αύριο, με ανάπτυξη, κοινωνική δικαιοσύνη και κράτος Δικαίου, και γι’ αυτό επενδύει στο ΠΑΣΟΚ και τον πρόεδρό του, Νίκο Ανδρουλάκη, έναν «ακέραιο πολιτικό», όπως τον χαρακτηρίζει.

Η Ράνια Θρασκιά, βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης, μιλά στα «Παραπολιτικά» για την πρόσφατη «σεξιστική, φασιστική επίθεση στη Βουλή», την ανάγκη για «φως στο έγκλημα των Τεμπών», αλλά και για τις έντονες απαιτήσεις της πολιτικής και της οικογένειας.

Για τους γιους της λέει πως «τα γέλια τους είναι η μουσική υπόκρουση» της ζωής της.


Γιατί ΠΑΣΟΚ;

Γιατί χρειαζόμαστε, περισσότερο από ποτέ, έναν ανοιχτό, προοδευτικό δρόμο για την πολιτική αλλαγή και για πολιτικές που θα αγγίζουν θετικά τη ζωή μας. Να δημιουργήσουμε ένα κράτος που θα ανήκει στους πο λίτες, θα τους παρέχει ασφάλεια και ευημερία και δεν θα είναι απέναντί τους όπως η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Να παίρνουμε ουσιαστικές πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη, την κοινωνική δικαιοσύνη και το κράτος Δικαίου. Να επιχειρούμε θεσμικές παρεμβάσεις και να βρίσκουμε αποτελεσματικές λύσεις στα πραγματι κά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Κι αυτός ο δρόμος περνάει μέσα από το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής. Τη δύναμη στον πυρήνα της οποίας βρίσκονται προ οδευτικές αρχές και αξίες, που μπορεί να ενώσει τους μη προνομιούχους, τα μεσαία στρώματα, όλους τους προοδευτικούς πολίτες.



Μπορεί ο Νίκος Ανδρουλάκης να γίνει πρωθυπουργός;

Ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι ένας ακέραιος πολιτικός, που δουλεύει σκληρά και με σοβαρότητα. Και που υπό την ηγεσία του έχει διαμορφωθεί ένα ολοκληρωμέ νο κυβερνητικό πρόγραμμα, με βάθος και τομές, που εξυπηρετεί τις ανάγκες και τα συμφέροντα της ελληνι κής κοινωνίας. Γιατί έχει κάνει πράξη «Το ΠΑΣΟΚ πα ντού», επιχειρώντας την ουσιαστική σύνδεση με τους χώρους εργασίας, την Αυτοδιοίκηση, τη νεολαία, τα κι νήματα υπεράσπισης των δικαιωμάτων και του περι βάλλοντος. Κι αυτό είναι που καθιστά το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής το μόνο κόμμα που μπορεί να κερδίσει τη Ν.Δ. και να εκφράσει μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.


Αν ήσασταν στο ίδιο κόμμα με τον κύριο Κυριαζίδη, πώς θα είχατε αντιδράσει;

Δεν έχει σημασία σε ποιο κόμμα είναι κανείς. Δεν είναι θέμα κόμματος, είναι θέμα κοινωνίας. Σε ποια κοινωνία θέλουμε να ζούμε. Οι φράσεις «πήγαινε κάνε κανένα παιδί» και «να υιοθετήσεις», που ακούγονται μέσα στη Βουλή, είναι μια ακραία σεξιστική, φασιστική επί θεση. Μια επίθεση στυγνή και χυδαία, που νομιμοποιεί τη βία σε βάρος των γυναικών. Και που βασίζεται σε πατριαρχικά κατάλοιπα, σε μια βαθιά νοοτροπία, που, δυστυχώς, διαπνέει την κυβέρνηση κι αυτό επιβεβαιώνεται, άμεσα ή έμμεσα, καθημερινά.


Είστε από τη Θεσσαλονίκη και το Κοινοβούλιο εί ναι στην Αθήνα. Θα κάνατε αυτή τη διαδρομή με το τρένο;

Είναι αδιανόητο εν έτει 2025 να φοβόμαστε να πά ρουμε το τρένο! Και είναι παγκόσμια πρωτοτυπία στη χώρα μας να γεμίζει πλέον πρώτα το τελευταίο βαγό νι κάθε συρμού και μόνο όταν δεν υπάρχει άλλη επι λογή και κάποιος πρέπει να μπει στο τρένο. Δύο χρό νια μετά το έγκλημα των Τεμπών, στο πάνδημο αίτημα των πολιτών για φως, δικαιοσύνη, οξυγόνο, η κυβέρνηση επιλέγει το σκοτάδι και τη συγκάλυψη. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός επαναλαμβάνει ψεύδη, αποφεύγει να απαντήσει εντός και εκτός Βουλής για τα εγκλημα τικά λάθη και τις παραλείψεις, ενώ υποκριτικά κάνει λόγο για «αλήθεια» και, όντας έξι χρόνια στη διακυ βέρνηση της χώρας, δεσμεύεται τώρα προσωπικά για μια «άρτια και ασφαλή γραμμή Αθήνα - Θεσσαλονίκη έως το 2027». Αυτή τη γραμμή που τόσες φορές ταξιδέψαμε, αυτό το τρένο των ονείρων μας που μετατράπηκε σε εφιάλτη για μια ολόκληρη χώρα, βυθί ζοντάς τη στη θλίψη.


Είναι σημαντικό για σας να είστε καλά στην προσωπική σας ζωή;

Η προσωπική μου ζωή είναι σημαντική για εμένα, κα θώς αποτελεί βασική παράμετρο για την ισορροπία και την ευημερία μου. Ως μητέρα δύο αγοριών στην εφηβεία, προσπαθώ να βρω την ισορροπία ανάμεσα στην οικογενειακή μου ζωή, την επαγγελματική μου σταδιοδρομία και τις πολιτικές μου υποχρεώσεις. Αν και οι απαιτήσεις της πολιτικής και της οικογένειας είναι συχνά έντονες, πιστεύω ότι είναι εφικτό να συν δυαστούν με υγιή τρόπο, χωρίς να παραμεληθούν οι αξίες και οι προσωπικές σχέσεις, που έχουν ιδιαίτερη σημασία για εμένα.


Η τηλεόραση συνδέεται πλέον για μένα μόνο με εκπομπές ψυχολογίας, καθώς επιθυμώ, ως ειδικός ψυχικής υγείας, να μοιράζομαι σκέψεις και συναισθήματα με τους τηλεθεατές

Μιλήστε μας για τη ζωή με τους δύο γιους σας.

Ετσι ανατέλλει και δύει ο ήλιος (μου)! Είναι η αναφορά της ύπαρξής μου και η πεμπτουσία της αγάπης. Κάθε λεπτό μαζί τους είναι μια νέα πρόκληση για αυτοβελ τίωση, για εξέλιξη, για χαρά, αλλά και για λειτουργι κή γονεϊκότητα, γεμάτη αποδοχή, ενσυναίσθηση, μοίρασμα. Τα γέλια τους είναι η μουσική υπόκρουση της ζωής μου!


Εχετε κάποιο ανεκπλήρωτο όνειρο;

Τα όνειρά μου πλέον συντονίζονται με αυτά των πολιτών. Οι στόχοι και οι φιλοδοξίες μου καθορίζονται από τα αιτήματα και τις ανάγκες τους. Σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, η ανάγκη της προσφοράς, που πάντα με διακατείχε, γίνεται βαθύτερη. Κι αν κάτι θέλω, είναι να αφήσω ένα θετικό αποτύπωμα, φέρνοντας στην πο λιτική ζωή την ουσιαστική φροντίδα για τον άνθρωπο σε όλους τους τομείς και συνεισφέροντας στην προ σπάθεια για αλληλεγγύη και ενσυναίσθηση. Με λογική και ευαισθησία, για τη Θεσσαλονίκη και την Ελλάδα.


Υπάρχει περίπτωση να επιστρέψετε στην τηλεόραση ή το κεφάλαιο αυτό έχει κλείσει για σας;

Η τηλεόραση αναφορικά με την παρουσίαση συνδέεται πλέον για μένα μόνο με εκπομπές ή στήλες ψυ χολογίας, καθώς επιθυμώ μέσα από αυτόν τον ρόλο μου, ως ειδικός ψυχικής υγείας, να επικοινωνώ και να μοιράζομαι σκέψεις και συναισθήματα με τους τηλεθεατές.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» το Σάββατο 15.3.2025