Νέα δεδομένα στην υπόθεση της Προανακριτικής για τον Τριαντόπουλο δίνει, κατά κοινή παραδοχή, η απόφαση του τελευταίου να ζητήσει την απευθείας παραπομπή του στη Δικαιοσύνη. Σύμφωνα με το big mouth του powergame.gr, o πρώην υφυπουργός ανταποκρίνεται επί της ουσίας στο αίτημα τόσο της πλατείας, όσο και των πολιτικών δυνάμεων που έχουν εργαλειοποιήσει την υπόθεση των Τεμπών.

Μετά τη χθεσινή εξέλιξη μένει να δούμε πώς θα αντιδράσει (κυρίως) το ΠΑΣΟΚ, που ζητούσε, αν δεν με απατά η μνήμη μου, να παραπεμφθεί ο Τριαντόπουλος στον φυσικό του δικαστή. Τώρα, που αυτοβούλως το κάνει, έχει μια σχετική αξία, αν αρκεί το αίμα στην… αρένα.

Σύμφωνα με το big mouth, αύριο θα συνεδριάσει η Προανακριτική, που θα κληθεί να εξετάσει το αίτημα που κατέθεσε ο πρώην υφυπουργός. Δεδομένου ότι η πλειοψηφία ανήκει στη Ν.Δ., θα πρέπει να θεωρείται περισσότερο από βέβαιο ότι έπειτα από καμιά δεκαριά μέρες θα καταρτίσει το σχετικό πόρισμα, που επί της ουσίας θα υιοθετεί την πρόταση του ΠΑΣΟΚ, ακολούθως θα το προωθήσει στην Ολομέλεια της Βουλής, η οποία με τη σειρά της θα το παραπέμψει στο Δικαστικό Συμβούλιο.

Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν ο πρόεδρος Ανδρουλάκης θα ασπαστεί το κατηγορητήριο που ο ίδιος και το κόμμα του συγκρότησαν, ρέποντας προς τη Ζωή. Γι’ αυτό και δεν αποκλείεται να δούμε από τη μία τη Ν.Δ. να υπερασπίζεται την πρόταση του ΠΑΣΟΚ και από την άλλη τον Νίκο Ανδρουλάκη, που ενώ έχει καταθέσει την πρόταση που υιοθέτησε η Ν.Δ., να προσπαθεί να πείσει γιατί τελικώς δεν πρέπει να στηριχθεί η πρότασή του.

Έμμεση κατάργηση του άρθρου 86

Πάντως όπως και να το κάνουμε, η χθεσινή εξέλιξη αποτελεί μια μικρή θεσμική επανάσταση, αφού επί της ουσίας και στην πράξη, όχι στη θεωρία που ανέπτυσσαν εδώ και χρόνια οι συνταγματολόγοι του ΠΑΣΟΚ, Βενιζέλος – Αλιβιζάτος, έρχεται να ακυρώσει το άρθρο 86 του Συντάγματος. Αυτήν την άθλια ασπίδα, που προστάτευε μεταπολιτευτικά τους υπουργούς, εμπεδώνοντας παράλληλα το αίσθημα της ατιμωρησίας στην κοινή γνώμη.

Μάλιστα, για όσους διαθέτουν ασθενή μνήμη, υπενθυμίζεται ότι κατά την πρόσφατη συζήτηση επί της προτάσεως δυσπιστίας που είχαν καταθέσει εναντίον της κυβέρνησης τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ο πρόεδρος Κυριάκος Μητσοτάκης είχε καλέσει πρωτίστως τον Νίκο Ανδρουλάκη, στο πλαίσιο της Συνταγματικής Αναθεώρησης, να συμφωνήσει στην κατάργηση του άρθρου 86. Το αίτημα Τριαντόπουλου να κριθεί από τον φυσικό του δικαστή, όπως και να το κάνουμε, αποτελεί μια χρυσή ευκαιρία για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, τον Νίκο Ανδρουλάκη και τον Σωκράτη Φάμελλο να αποδείξουν στην πράξη αν πραγματικά πιστεύουν όλα όσα λένε σε σχέση με την κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών.

Σε αδιέξοδο η αντιπολίτευση

Σύμφωνα με το big mouth, με την απόφαση Τριαντόπουλου να ζητήσει την απευθείας παραπομπή του στη Δικαιοσύνη, επί της ουσίας χάνουν τη δυνατότητα του τρίμηνου πανηγυριού στη Βουλή. Γιατί, εδώ που τα λέμε, είναι άλλο κάθε μέρα να κάνει πάρτι ο Βελόπουλος και η Ζωή στην Προανακριτική και εντελώς διαφορετικό όλα αυτά να τα έχει αναλάβει ένας Αεροπαγίτης, προχωρώντας στις ανακριτικές πράξεις πίσω από ερμητικά κλειστές πόρτες. Επειδή, λοιπόν, έχασαν την ευκαιρία του τρίμηνου show, από σήμερα θα αρχίσουν να λένε ότι η Ν.Δ. και φυσικά ο Μητσοτάκης κάνουν αυτό που κάνουν με την απευθείας παραπομπή Τριαντόπουλου, θέλοντας να αποφύγουν την κλήση μαρτύρων στην Προανακριτική. «Ωστόσο, είναι σαφές ότι ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου που θα οριστεί από το Δικαστικό Συμβούλιο για να κάνει τις ανακριτικές πράξεις έχει τη δυνατότητα να καλέσει από τον Γεραπετρίτη και τον Σκέρτσο, μέχρι τη θεία μου από τα Χανιά, επειδή απέφυγε να διαδηλώσει σε κάποια από τις πλατείες. Ποιος θα ασχοληθεί με την ουσία, μπροστά στην ανάγκη να συντηρηθεί το παραμύθι της συγκάλυψης; Όμως τι σόι συγκάλυψη είναι αυτή, όταν από τους ταλαίπωρους της Προανακριτικής η ανάκριση ανατίθεται σ’ ένα βράδυ σε Αεροπαγίτες, που δεν καταλαβαίνουν ούτε από συναδελφική αλληλεγγύη, ούτε από τα υπόλοιπα, που οδηγούσαν σε φιάσκο τις Εξεταστικές και τις άλλες επιτροπές της Βουλής;».

Η «επανάσταση» Μητσοτάκη

Σημαντικό επίσης είναι ότι «τα χρόνια της Μεταπολίτευσης αναζήτησα, αλλά δεν βρήκα, ομολογώ, δεύτερο πρωθυπουργό που να τόλμησε αυτό που έκανε (μόλις) χθες ο πρόεδρος Μητσοτάκης. Να ανοίξει δηλαδή την «κερκόπορτα» της κατάργησης του νόμου περί ευθύνης υπουργών, στέλνοντας απευθείας και χωρίς δεύτερες σκέψεις στον φυσικό του δικαστή, για να κριθεί, έναν δικό του πρώην υφυπουργό και νυν βουλευτή, το όνομα του οποίου ενεπλάκη σε μια υπόθεση όπως αυτή των Τεμπών. Στα παλιά τα χρόνια, αλλά και στα πιο πρόσφατα, οι πρωθυπουργοί μάς είχαν συνηθίσει στο μπάζωμα, όχι το μαϊμού και το συνωμοσιολογικό, αλλά το αυθεντικό, που έβγαζε λάδι τους πάντες, ακόμη και εκείνους που είχαν συλληφθεί με τη γίδα στην πλάτη. Η αποφασιστικότητα του αρχηγού Κυριάκου στην υπόθεση Τριαντόπουλου ομολογώ ότι με εκπλήσσει θετικά, αφού, εδώ που τα λέμε, δεν περίμενα ότι θα υπάρξει πρωθυπουργός (και δη Έλληνας) που θα έστελνε στεγνά στο δικαστήριο έναν δικό του υπουργό».