Ο υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ και κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης τόνισε με έμφαση το καθήκον προστασίας των δημοσιογράφων να εκφράζουν ελεύθερα τη γνώμη τους, με αφορμή την πρόσφατη κλήση της δημοσιογράφου Σοφίας Γιαννακά σε απολογία στο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ για ένα άρθρο γνώμης που δημοσίευσε.

Η ανάρτηση Μαρινάκη για την υπόθεση Γιαννακά

Σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο Παύλος Μαρινάκης εξέφρασε την έντονη αντίθεσή του στην απόφαση να κληθεί η δημοσιογράφος Σοφία Γιαννακά στο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ απλώς επειδή κατέγραψε τις προσωπικές της απόψεις σε ένα άρθρο.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος υπογράμμισε πως η ελευθερία του Τύπου είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη στην Ελλάδα και πως όλοι οι θεσμοί οφείλουν να την προστατεύουν.

Συγκεκριμένα, στην ανάρτησή του ο Παύλος Μαρινάκης ανέφερε: «Σε μια περίοδο που η διάδοση ψεμάτων με σκοπό την παραπλάνηση της κοινής γνώμης και οι προσωπικές επιθέσεις και συκοφαντίες πολλαπλασιάστηκαν, κάποιοι αποφάσισαν να ζητήσουν από το πειθαρχικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ να καλέσει για εξηγήσεις τη δημοσιογράφο Σοφία Γιαννακά για ένα άρθρο γνώμης στο iefimerida.gr. Στη χώρα μας είναι κατοχυρωμένη η ελευθερία του Τύπου. Κράτος, Πολιτεία, Δικαιοσύνη έχουμε καθήκον να συνεχίσουμε να προστατεύουμε τους δημοσιογράφους να εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους, εφόσον δεν περιέχουν ύβρεις, ακρότητες και συκοφαντικές διατυπώσεις, ασχέτως αν συμφωνούμε ή όχι με τις απόψεις τους αυτές».




Το ιστορικό της κλήσης της Γιαννακά στο Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ

Η δημοσιογράφος Σοφία Γιαννακά έλαβε ηλεκτρονική ειδοποίηση από το πρωτοβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο της Ένωσης Συντακτών να παρουσιαστεί σε απολογία. Η αιτία ήταν ένα άρθρο που δημοσίευσε στις 13 Φεβρουαρίου 2025 με τίτλο «Μαρία Καρυστιανού, μήπως το έχει παρακάνει».

Όπως εξήγησε η ίδια η Σοφία Γιαννακά σε μεταγενέστερο άρθρο της με τίτλο «Στο Πειθαρχικό γιατί «άγγιξα» την Καρυστιανού», η ΕΣΗΕΑ την εγκαλεί ουσιαστικά για ένα συγκεκριμένο «παράπτωμα».

Σύμφωνα με το σκεπτικό της Ένωσης, η δημοσιογράφος στο άρθρο της για την κ. Καρυστιανού δεν έλαβε υπόψη της «την γενική κοινωνική απαίτηση για δικαιοσύνη, καθώς και τον αγώνα μιας μάνας για δικαίωση και τιμωρία των ενόχων».