Ας υποθέσουμε ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, αποδεχτεί στο τέλος την πρόταση των άλλων δυνάμεων του προοδευτικού χώρου για συνεργασία, που θα οδηγήσει στη συγκρότηση ενός ενιαίου μετώπου απέναντι στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με σκοπό την ανατροπή του Κυριάκου Μητσοτάκη από την πρωθυπουργία της χώρας. Αν και μια τέτοια μεθόδευση είναι εξόχως αποκρουστική, δεδομένου πως αναδεικνύει την «ηττοπάθεια των δειλών» και τον αστείο κουτσαβακισμό που τους δέρνει, καθώς είναι σαν να «συναθροίζονται» πέντε-έξι για να πλακώσουν έναν στο ξύλο, δεν συνιστά πράξη ανδρείας μήτε ένδειξη γενναιότητας. Κανένας τους δεν είναι σίγουρος για τον εαυτό του για να αντιμετωπίσει τον Κ. Μητσοτάκη και γι’ αυτό συζητάνε φωναχτά πώς θα γίνει να «συμμαχήσουν» μήπως και τον στείλουν «όλοι μαζί» στον… αγύριστο.


*Διαβάστε ακόμα: Νέο κεφάλαιο στην κόντρα Δούκα - Χαρδαλιά ο τουρισμός: Ο DMMO και η μελέτη για τα σκουπίδια-βουνό



Τι θα γινόταν σε μια συμμαχία Ανδρουλάκη, Φάμελλου, Χαρίτση, Κωνσταντοπούλου, Βαρουφάκη, Κασσελάκη 

Φανταστείτε τώρα την επόμενη ημέρα μιας τέτοιας «τυχοδιωκτικής» συμμαχίας. Με Ν. Ανδρουλάκη, Σ. Φάμελλο, Α. Χαρίτση, Ζ. Κωνσταντοπούλου, Γ. Βαρουφάκη και Σ. Κασσελάκη στο ίδιο τραπέζι. Πιστεύει κανείς πως ακόμα και αν «σταυρώσουν» μπροστά από τον Άγνωστο Στρατιώτη τον Κ. Μητσοτάκη, θα καταφέρουν στη συνέχεια να «μοιράσουν» τα ιμάτιά του δίχως να βγάλουν τα μάτια τους; Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να συνεννοηθεί και να ανταποκριθεί σε ένα τέτοιο σενάριο έχοντας για συνομιλητές του πέντε πρόσωπα που προέρχονται από το ίδιο κόμμα και τα τελευταία δέκα χρόνια έχουν αποδείξει πως ούτε ανάμεσά τους δεν υπάρχει πολιτική μπέσα;

Τι είδους προγραμματική συμφωνία ειλικρίνειας και αξιοπιστίας να κάνουν με το ΠΑΣΟΚ ο Σωκράτης Φάμελλος, που συνέβαλε στην άνοδο του Στέφανου Κασσελάκη στην προεδρία του κόμματος, μαζί με τον Νίκο Παππά και τον Παύλο Πολάκη, οδηγώντας στην έξοδο δέκα βουλευτές που στήριζαν την Έφη Αχτσιόγλου και στη συνέχεια έφτιαξαν τη Νέα Αριστερά με αρχηγό τον Α. Χαρίτση; Θέλουν την ανατροπή του Κ. Μητσοτάκη, αλλά εδώ και πέντε χρόνια κοιτάνε πώς θα ανατρέψει ο ένας τον άλλον στον χώρο της Αριστεράς. Τον Στέφανο Κασσελάκη τον «αποκαθήλωσαν» με συνοπτικές διαδικασίες αυτοί που τον στήριξαν. Τώρα οι ίδιοι άνθρωποι δεν αφήνουν σε χλωρό κλαρί ούτε και τον διάδοχό του. Δηλαδή τον κ. Φάμελλο, ο οποίος ζητά συμμαχία με τον Ν. Ανδρουλάκη και δεν ξέρει αύριο τι θα του ξημερώσει από τους Π. Πολάκη, Ν. Παππά, Όλγα Γεροβασίλη ή Αλέξη Τσίπρα.


Οι συγκρούσεις στον χώρο της Κεντροαριστεράς και οι διαφορές στα… δικαστήρια

Ο συγκεκριμένος χώρος, που τάχα μου υπηρετεί αρχές και αξίες στη βάση ιδεολογικών και πολιτικών αναφορών, θα έπρεπε να διδάσκεται στα πανεπιστήμια ως παράδειγμα προς αποφυγήν. Τι προγραμματική συμφωνία να γίνει ανάμεσα σε ανθρώπους οι οποίοι δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους και λύνουν τις διαφορές τους στα δικαστήρια; Ο Σ. Κασσελάκης έκανε μηνύσεις στον Π. Πολάκη. Ο Ν. Κοτζιάς στον Π. Καμμένο. Η Θ. Τζάκρη στον Γ. Ραγκούση, η Α. Λινού, που δεν ξέρει πού να πάει, τρέχει και αυτή στα δικαστήρια με τον Π. Πολάκη. Η Ε. Αχτσιόγλου από τη Νέα Αριστερά, όπως και ο Π. Σκουρλέτης, έχουν κάνει διαβήματα στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος για το τρολ της Κουμουνδούρου.

Ας δούμε όμως και τα υπόλοιπα πρόσωπα μιας τέτοιας «συνεργασίας» ειδικού σκοπού, που στοχεύει απροκάλυπτα στην «εκπαραθύρωση» της Νέας Δημοκρατίας από την εξουσία. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν θέλει να βλέπει μπροστά της τον Α. Τσίπρα, τον οποίο καλεί δημοσίως να λουφάξει στο λαγούμι του. Δεν ξεχνά πως όσο ήταν πρόεδρος της Βουλής οι Ν. Βούτσης και Ν. Φίλης, πήγαν να την εμφανίσουν πως «είναι του γιατρού».

Ο Γ. Βαρουφάκης επίσης έφαγε κυνηγητό από τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί υποτίθεται πως έκανε του κεφαλιού του ως «τσάρος» της ελληνικής οικονομίας το πρώτο εξάμηνο του 2015. Στη συνέχεια, για να τους εκδικηθεί, άρχισε να γράφει βιβλία προκειμένου να τους ξεμπροστιάσει για την προδοτική τους στάση στο δημοψήφισμα. Αλήθεια, υπάρχει περίπτωση όλοι αυτοί να ρίξουν τον Κ. Μητσοτάκη και μετά να μη μείνει τίποτα όρθιο; Ούτε και οι ίδιοι.