Όλοι στην Κεντροαριστερά συµφωνούν στο «διά ταύτα», δηλαδή πως πρέπει να φύγει η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Εκεί που δεν είναι καθόλου εύκολο να συ νεννοηθούν είναι µε ποιον τρόπο θα φύγει, όπως επίσης και στο τι θα έρθει ακολούθως, ήτοι τι κυβέρνηση θα συγκροτηθεί. ∆ιότι είναι ξεκάθαρο διά στόµατος Ανδρουλάκη πως το ΠΑΣΟΚ δεν επιθυµεί να µπει σε κεντρικές συζητήσεις για προεκλογικές συνεργασίες, παρότι υπάρχουν κάποιες φωνές µέσα στο κόµµα που προκρίνουν τον διάλογο τόσο µε τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και µε τη Νέα Αριστερά. Η επίσηµη θέση της Χαριλάου Τρικούπη είναι πως όσοι το επιθυµούν είναι ευπρόσδεκτοι στο ΠΑΣΟΚ, προκειµένου να µεγαλώσει και άλλο το κόµµα και να αποτελέσει τον βασικό αντίπαλο στην κυβέρνηση.

Πιο κοντά έρχονται Φάµελλος - Χαρίτσης

Την ίδια ώρα, τα κόµµατα των Φάµελλου και Χαρίτση διαφαίνεται πως έρχονται µε κάθε ευκαιρία όλο και πιο κοντά, µε την Ολγα Γεροβασίλη να τάσσεται ακό µα και υπέρ της συνένωσης των δύο Κοινοβουλευτικών Οµάδων. Είναι, όµως, σαφές πως στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς υπάρχουν κεντρικά στελέχη που ανθίστανται σε µια τέτοια προοπτική. Είναι χαρακτηριστικό πως µε κάθε ευκαιρία ο Παύλος Πολάκης ξιφουλκεί κατά αυτής της προοπτικής, ενώ σε πιο χαµηλούς τόνους από τον αψύ Σφακιανό, αλλά στο ίδιο µήκος πολιτικού κλίµατος, κινείται και ο Νίκος Παππάς. Αντιστοίχως, έντονο προβληµατισµό για οποιαδήποτε συνεργασία µε τον ΣΥΡΙΖΑ και πολύ περισσότερο για τη συγκρότηση ενιαίας Κοινοβουλευτικής Οµάδας εκφράζουν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, ο Πάνος Σκουρλέτης κ.ά.

Το επόµενο Σαββατοκύριακο θα συνεδριάσει η Κεντρική Επιτροπή της Νέας Αριστεράς µε αντικείµενο τις συµµαχίες, µε την επίσηµη θέση του κόµµατος να είναι η ανάγκη για τη συγκρότηση λαϊκού µετώπου, µε συνεννοήσεις στο φως και χωρίς παζάρια για τις βουλευτικές καρέκλες. Σε κάθε περίπτωση, από την ώρα που ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν δείχνει καµία πρόθεση να ανοίξει διάλογο µε τους Φάµελλο και Χαρίτση, δυσκολεύει το αποτέλεσµα των συνεννοήσεων και την απήχηση των πρωτοβουλιών. Γιατί τόσο στην Κουµουνδούρου όσο και στην Πατησίων δεν θα ήθελαν να δείξουν ότι γίνεται συγκόλληση των κοµµατιών που διασπάστηκαν πριν από 1,5 χρόνο, αλλά πως δηµιουργείται ένα πλατύ µέτωπο από την Αριστερά έως το προοδευτικό Κέντρο.

Η «Κυριακάτικη Απογευµατινή» ανοίγει τον φάκελο της Κεντροαριστεράς παρουσιάζοντας τις απόψεις τεσσάρων κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς.

Κώστας Τσουκαλάς: Η συµµαχία της κοινωνικής πλειοψηφίας θα εκφραστεί στις εκλογές

Για να ηττηθεί η Νέα ∆ηµοκρατία δεν αρκεί ένα ψηφοδέλτιο, χρειάζεται ένα ευρύ πρόγραµµα µεταρρυθµίσεων, τοµών και αλλαγών προς όφελος της κοινωνίας. Αυτός ο στόχος δεν µπορεί να υπηρετηθεί µε συγκολλήσεις σχηµάτων και προσώπων. Αν δεν υπάρχει προγραµµατική σύγκλιση και ενιαίος πολιτικός λόγος, το αποτέλεσµα θα είναι πιο φτωχό από την άθροιση των ποσοστών των κοµµάτων.

Η αλλαγή των πολιτικών συσχετισµών προϋποθέτει τη δηµιουργία µιας ευρείας κοινωνικής συµµαχίας. Στο ΠΑΣΟΚ αγωνιζόµαστε να εκφράσουµε τη συµµαχία των πραγµατικά παραγωγικών δυνάµεων του τόπου, του κόσµου της εργασίας, τη µικροµεσαία επιχειρηµατικότητα, τον αγροτικό κόσµο. Κυρίως όµως να εκφράσουµε τις αγωνίες της νέας γενιάς, που σήµερα µε τις πολιτικές της κυβέρνησης νιώθει αποκλεισµένη από δυνατότητες. Είναι υπαρξιακή ανάγκη να σπάσουµε τους φραγµούς κοινωνικής κινητικότητας που έχει τοποθετήσει η κυβέρνηση. Αυτή η επιλογή µπορεί να υπηρετηθεί µόνο µε ρήξεις µε συµφέροντα και κατεστηµένες αντιλήψεις, που κρατούν τη χώρα στην υστέρηση. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινούνται οι πρωτοβουλίες που πήραµε για τη φορολόγηση των υπερκερδών των τραπεζών, την επαναφορά της προστασίας της πρώτης κατοικίας στα πρότυπα του ν. 3869/2010, τη στήριξη των συλλογικών συµβάσεων εργασίας, για να µπορέσουν επιτέλους οι εργαζόµενοι να λάβουν το µέ ρισµα που τους αναλογεί στο αποτέλεσµα της οικονοµικής ανάπτυξης. Αυτές οι πολιτικές, για να έχουν µακροπρόθεσµη θετική επίδραση στην κοινωνία, πρέπει να συνοδευθούν από ένα εµπροσθοβαρές πρόγραµµα παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Γι’ αυτό και η πρώτη οργανωτική δράση που αναλάβαµε µετά την επανεκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη ήταν η διοργάνωση των πολύ επιτυχηµένων έως τώρα περιφερειακών συνδιασκέψεων, για να αφουγκραστούµε τις ανάγκες και τα προβλήµατα των τοπικών κοινωνιών και να συνδιαµορφώσουµε από κοινού µε αυτές το νέο µοντέλο περιφερειακής ανάπτυξης που θα εφαρµόσουµε ως επόµενη κυβέρνηση της χώρας. Η αναγέννηση της ελληνικής περιφέρειας είναι το πρώτο βήµα για την ανάσχεση της δηµογραφικής κρίσης, που απειλεί την προοπτική της χώρας.

Συνεπώς, έµπρακτα απευθυνόµαστε σε όσους θέλουν να συµµετέχουν και να συµµαχήσουν µε το ΠΑΣΟΚ, για να γίνει πράξη η πολιτική αλλαγή. Η συµµαχία της κοινωνικής πλειοψηφίας θα εκφραστεί στις επόµενες εκλογές αυθεντικά, από το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Ο εκλογικός νόµος δίνει το bonus στο πρώτο κόµµα και όχι σε εκλογικούς συνασπισµούς. Γι’ αυτό και προϋπόθεση για την απαλλαγή από την κυβέρνηση της Νέας ∆ηµοκρατίας είναι το ΠΑΣΟΚ να είναι πρώτο κόµµα στις επόµενες εθνικές εκλογές. Εχουµε απευθύνει ευρύ προσκλητήριο στο σύνολο των προοδευτικών και δηµοκρατικών πολιτών, να συµµετέχουν στις διαδικασίες µας και να συνδιαµορφώσουµε την εναλλακτική πρόταση εξουσίας απέναντι στη συντήρηση και τον νεοφιλελευθερισµό, που πρεσβεύει η Νέα ∆ηµοκρατία. Η δηµοκρατική συµπαράταξη του προοδευτικού κόσµου µε το ΠΑΣΟΚ είναι η απάντηση στο πάνδηµο αίτηµα της κοινωνίας για πολιτική αλλαγή.

* Ο Κώστας Τσουκαλάς είναι Εκπρόσωπος Τύπου ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ.

Θόδωρος Μαργαρίτης: Προαπαιτούµενο, τρεις κρίσιµες παραδοχές

Η συζήτηση για τον χώρο της Κεντροαριστεράς έχει ορισµένες βασικές παραδοχές -κάτι ως προαπαιτούµενα- ώστε να βγάλουµε άκρη πέρα από τα µε γάλα λόγια.
Παραδοχή πρώτη. Οι δυνάµεις της Κεντροαριστεράς δεν αξιοποιούν τη σοβαρή πτώση της Ν.∆. και την κοινωνική αµφισβήτηση. Η αποχή και η ψήφος διαµαρτυρίας παρουσιάζουν πιο αυξηµένες καταγραφές στις δηµοσκοπήσεις. Η Κεντροαριστερά κινείται στα όρια της «εκλογικής φτώχειας». Το ΠΑΣΟΚ ΚΙΝ.ΑΛ., παρά τις δύο διασπάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκεται σε στασιµότητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει πια ένα µικρό κόµµα, ενώ η Νέα Αριστερά δεν περνά το κατώφλι εισόδου στη Βουλή. Εποµένως, η όποια ωραιοποίηση της εικόνας δεν αποτελεί βάση συζήτησης.

Παραδοχή δεύτερη. Αν ενισχύονται η Πλεύση Ελευθερίας και το άθροισµα της ακροδεξιάς διαµαρτυρίας αυτό δεν σηµαίνει ότι ο κόσµος τρελάθηκε, αλλά κάτι δεν κάνουν σωστά τα λεγόµενα «συστηµικά» κόµµατα. Η εµπειρία διακυβέρνησης, αντί να θεωρείται προσόν διαχειριστικής ικανότητας, τείνει να µε τρηθεί ως µειονέκτηµα. Η υπόθεση του ελληνικού σιδηρόδροµου ενοχοποιεί απολύτως τη Ν.∆., αλλά στο κάδρο µπαίνουν και οι προηγούµενες κυβερνήσεις. Η οικονοµική κατάσταση θυµίζει τη λιτότητα στην περίοδο των µνηµο νίων. Κατά συνέπεια, η κυβέρνηση αντιµετωπίζεται ως «εχθρός του λαού». Τα προοδευτικά κόµµατα δεν κερδίζουν τις λαϊκές τάξεις.

Παραδοχή τρίτη. Οι πολίτες αντιλαµβάνονται τον θεµιτό ανταγωνισµό των κοµµάτων της δηµοκρατικής αντιπολίτευσης. Οι διαφορές στα προγράµµατα, ο στόχος για αλλαγή συσχετισµών µε βάση τις προτεραιότητες του κάθε κόµµατος είναι στο προσκήνιο. Για εµάς -στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ.- είναι λογική η προσπάθεια να εδραιωθεί στην κοινωνία το πρόγραµµα της Σοσιαλδηµοκρατίας µέσα από µία αυτόνοµη στρατηγική. Το ίδιο ισχύει και για τα άλλα προοδευτικά κόµµατα. Οι πολίτες όµως στην ποιοτική στάθµιση των δηµοσκοπήσεων δεν θέλουν έναν ασταµάτητο καβγά ανάµεσα στις δυνάµεις της δηµοκρατικής αντιπολίτευσης. ∆εν θέλουν να διευκολύνεται η κυριαρχία της κυβερνητικής εξουσίας. Εποµένως ο κοινός βηµατισµός στο αντιπολιτευτικό πεδίο, η συνεννόηση στη Βουλή, στα συνδικάτα, στα µαζικά κινήµατα είναι χρήσιµες επιλογές. Η συµφωνία γι’ αυτές τις διαπιστώσεις αποτελεί το πιο σηµαντικό ζήτηµα στον διάλογο για το µέλλον της Κεντροαριστεράς. Οι διαφωνίες σε αυτές τις εκτιµήσεις αποτελούν -κατά τη γνώµη µου- υπεκφυγή για ρεαλιστικές απαντήσεις. Η επίκληση για τις άγριες διαµάχες από το παρελθόν έχει περισσότερη σχέση µε τη διαχείριση τραύµατος στο ψυχαναλυτικό επίπεδο. Είναι σεβαστό. Αλλά δεν συγκροτεί ρεαλιστική πολιτική για την ανατροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Για όσους τη θέλουν!

*Ο Θόδωρος Μαργαρίτης είναι Μέλος Πολιτικού Συµβουλίου ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ., επικεφαλής κίνησης «Ανανεωτική Αριστερά»

Γιώργος Βασιλειάδης: Η ενότητα έχει πολλαπλασιαστικά χαρακτηριστικά Αναγκαίος ο δρόµος της συµπαράταξης των προοδευτικών δυνάµεων

Οποιος δεν βλέπει, ή κάνει ότι δεν βλέπει τη µεγάλη κοινωνική αναγκαιότητα για αλλαγή σελίδας· το πόσο κρίσιµο για το αύριο της πατρίδας είναι να µπει τέρµα στις πολιτικές που έχουν οδηγήσει σε ασφυκτικά αδιέξοδα την ελληνική κοινωνία· την ανεπίστρεπτη φθορά του καταδικασµένου ηθικά και πολιτικά καθεστώτος Μητσοτάκη, που εγκυ µονεί κινδύνους για την οικονοµία, τη δηµοκρατία, την ίδια την εθνική κυριαρχία· αυτός σίγουρα είναι εκτός κοινωνικής πραγµατικότητας και ακόµα πιο σίγουρα κατώτερος των ιστορικών περιστάσεων. Η σκληρή πραγµατικότητα µας τραβάει όλους από το µανίκι. Μητσοτάκης, Τραµπ, απειλητική Τουρκία, παράλυτη Ευρώπη, είναι συνδυασµός που θα έπρεπε να επιβάλει γενικό συναγερµό. Να µας υποχρεώσει να βγούµε όλοι από τη µοναξιά των περι χαρακώσεων και την αυτοδικαίωση µέσα σε κοµµατικούς µικρόκοσµους. Να κάνουµε ένα βήµα µπροστά, προτάσσοντας τα µεγάλα κοινωνικά και πολιτικά προβλήµατα, κοιτάζοντας την κοινωνία στα µάτια, αφήνοντας το παρελθόν µε τις πληγές του στο περιθώριο. Και η Αριστερά των συµµαχιών, των µετώπων, που στο ιστορικό της βιογραφικό δεσπόζει το ΕΑΜ και η Ε∆Α, οφείλει να είναι πρωτεργάτης αυτής της δύσκολης, αλλά δηµοκρατικά και εθνικά αναγκαίας προσπάθειας.

Οφείλουµε, πρώτον, να αναγνωρίσουµε ότι ναι, έχουµε διαφορές, αλλά τώρα είναι η στιγµή να µπουν οι διαχωριστικές γραµµές, να τεθούν τα πολιτικά επίδικα και να σχεδιάσουµε µαζί το µέλλον. ∆εύτερον, να υιοθετήσουµε και πάλι την πολιτική ταπεινότητα, να υποτάξουµε το εγώ στο εµείς, να υπερβούµε αντιπαραθέσεις, επιµέρους διαφορές και σχεδιασµούς αυτοσυντήρησης και να ξαναφέρουµε την ελπίδα στην πατρίδα και τον λαό της. Και τρίτον, να ανιχνεύσουµε πρακτικά και µε επιµονή τους δρόµους της συνεννόησης και της συµπαράταξης, που δεν είναι -ποτέ δεν ήταν- διάπλα τα ανοιχτοί, αλλά είναι αναγκαίοι. Οι µόνοι δρόµοι που µπορούν να οδηγήσουν σε δηµοκρατικό ξέφωτο από το σηµερινό καθεστωτικό έρεβος. Είναι πολύ απλό: οι παλιές πληγές, οι χθεσινές διαµάχες, πολύ περισσότερο η µιζέρια της εσωκοµµατικής κουζίνας, δεν αφορούν την κοινωνία. Η κοινωνία ζητά λύσεις -αυτό µόνο την αφορά και την κινεί σήµερα. Αυτή είναι η προσδοκία της απέναντι σε µια ζωή χωρίς προσδοκίες.

Εννοείται ότι είναι προϊόν καθεστωτικής προπαγάνδας η δυσφήµηση της προσπάθειας για συνεννόηση, που την εµφανίζουν ως µπακαλίστικη πρόσκληση για από κοινού νοµή της εξουσίας. Ως «ελάτε να κάνουµε ένα άθροισµα» µόνο και µόνο για να πετύχουµε να γίνουµε χαλίφηδες στη θέση των σηµερινών χαλίφηδων.

Στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., µετά την εκλογή του Σωκράτη Φάµελλου, υπάρχει ένα συνεχές και ανοικτό κάλεσµα προς όλους. ∆εν παραγνωρίζουµε ούτε στιγµή ότι κάθε πολιτική δύναµη έχει τη δική της αφετηρία, τις δικές της θέσεις, τη δική της ανάγνωση της πραγµατικότητας και τις δικές της φιλοδοξίες. Στο σηµείο όµως που βρισκόµαστε, φρονώ ότι όλοι πρέπει να επιδιώξουµε την υπέρβαση. ∆είτε πόσα ζωτικής σηµασίας προτάγµατα θεµελιώνουν την προοπτική µιας προγραµµατικής σύγκλισης· ενός κοινά αποδεκτού προγράµµατος. ∆ηµοκρατική ανάταξη, αποκατάσταση του κράτους δικαίου, κοινωνικό κράτος, εργασιακό καθεστώς και αµοιβές, παραγωγική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη που θα σηµαίνει βελτίωση της ζωής όλων, υποδοµές και καθηµερινότητα. Και βέβαια εθνική αυτοπεποίθηση που διασφαλίζεται µε κοινωνική συνοχή και τολµηρή εξωτερική πολιτική, σε µια περίοδο που χαρακτηρίζεται από τεκτονικές γεωπολιτικές αναταράξεις. 

ΥΓ. Επειδή έχει ανοίξει και µια κουβέντα για µεσσίες. Οταν ένας λαός σε απόγνωση ψάχνει για µεσσία, δεν φταίει ούτε ο λαός ούτε ο υποτιθέµενος µεσσίας... Ας αφήσουµε εποµένως δικαιολογίες και φοβίες και ας προχωρήσουµε µπροστά. ∆ιαφορετικά η ιστορία θα υπάρξει σκληρή.

*Ο Γιώργος Βασιλειάδης είναι Μέλος Πολιτικής Γραµµατείας ΣΥΡΙΖΑ


Νίκος Μπίστης: Η ενότητα έχει πολλαπλασιαστικά χαρακτηριστικά

Το βασικό θέµα, που είναι στα χείλη όλων των πολιτών που αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στην προοδευτική παράταξη, συµπυκνώνεται σε δύο προτάγµατα: Κάντε κάτι και βρείτε τα, ώστε να ηττηθεί ο Μητσοτάκης και η δεξιά πολιτική. Αυτό είναι το σαφέστατο µήνυµα προς όλα τα κόµµατα της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς. Οσο αυτά δεν ανταποκρίνονται στο µείζον αυτό ζήτηµα και δεν προετοιµάζουν ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση -που προϋποθέτει µια µορφή συνεργασίας αυτών των δυνάµεων- τόσο θα βλέπουν τα ποσοστά τους στις δηµοσκοπήσεις να µειώνονται. Και ένα µέρος του εκλογικού σώµατος, µη βρίσκοντας διέξοδο σε αυτά, στρέφεται προς κόµµατα που πουλούν αντι συστηµισµό, κόµµατα προσωποπαγή, µονοθεµατικά και αλλοπρόσαλλα. Το τελευταίο διάστηµα κάτι αρχίζει να κινείται, αλλά µε πολύ αργούς ρυθµούς. Η Νέα Αριστερά αρχίζει να σχηµατοποιεί την πρότασή της για Λαϊκό Μέτωπο και ο ΣΥ ΡΙΖΑ πρότεινε κοινό ψηφοδέλτιο των προοδευτικών δυνάµεων στις εκλογές. Αντιθέτως, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ επιµένει σε µια πρόταση που µε τα σηµερινά δεδοµένα θυµίζει πρόταση επιστηµονικής φαντασίας. Σύµφωνα µε αυτήν, το ΠΑΣΟΚ, επειδή διαθέτει το καλύτερο πρόγραµµα, θα κερδίσει την εµπιστοσύνη και την ψήφο των πολιτών και θα βγει πρώτο κόµµα. Εχω πει κατ’ επανάληψη ότι αν αρκούσαν τα καλά επεξεργασµένα προγράµµατα, τότε το ΚΚΕ Εσωτερικού θα κυβερνούσε τη χώρα µετά τη µεταπολίτευση. Χρειάζεται προοδευτική πλειοψηφία, κοινωνική και πολιτική.

Εχουµε µπει ανεπιστρεπτί στη φάση των κυβερνήσεων συνεργασίας και ως εκ τούτου η συνεργασία των όµορων χώρων της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς -δηλαδή ΠΑΣΟΚ, ΣΥ ΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, Κόσµος- είναι απαραίτητη. Προφανώς µε βάση ένα µίνιµουµ πρόγραµµα πάνω σε τρεις άξονες: 1. Ειρήνη και όχι πόλεµος (αίτηµα που δεν είναι πλέον αυτονό ητο µε την κατάσταση στον κόσµο και τη γειτονιά µας). 2. ∆ιάσωση του κοινωνικού κράτους που η κυβέρνηση της Ν.∆. συρρικνώνει µε την πολιτική της. 3. ∆ικαιοσύνη παντού. ∆εν έχουµε χρόνο για χάσιµο σε ανούσιες συγκρούσεις και εσω κοµµατικούς βυζαντινισµούς. Τώρα είναι η ώρα της ενότητας. Που πάντα έχει πολλαπλασιαστικά αποτελέσµατα.

* Ο Νίκος Μπίστης είναι Μέλος Πολιτικού Γραφείου Νέας Αριστεράς


*Δημοσιεύθηκε στην Κυριακάτικη Απογευματινή