Ουδέποτε στη µεταπολιτευτική ιστορία της χώρας τα πράγµατα σε όλο τον χώρο της Κεντροαριστεράς ήταν τόσο αχαρτογράφητα όσο τους τελευταίους µήνες, µετά την κορύφωση των αντιδράσεων της κοινωνίας για το δυστύχηµα των Τεµπών. Επί της ουσίας οι διαδηλώσεις για τα Τέµπη και ο αντίλαλος που δηµιούργησαν είχε τεράστιες παρενέργειες στο ΠΑΣΟΚ, που έχασε έπειτα από ένα µεγάλο χρονικό διάστηµα τη δεύτερη θέση και έχει µπει σε εσωκοµµατικές περιπέτειες. Μεγάλη νικήτρια η Ζωή Κωνσταντοπούλου, που δείχνει να έχει εδραιωθεί σε πρωταγωνιστικούς ρόλους, την ίδια ώρα που ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά κινούνται µεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, ενώ εξαφανισµένο είναι και το κόµµα του Στέφανου Κασσελάκη.

Διαβάστε ακόμη: Η Κωνσταντοπούλου αναζητεί... πολιτικά ταλέντα και ξεκίνησε το ''σκάουτινγκ'' - Γιατί απογοητεύτηκε

Δημοσκοπικό κενό

Το παράδοξο είναι πως µετά βίας τα καθαρά δηµοσκοπικά ποσοστά (σ.σ. και όχι η εκτίµηση ψήφου) που συγκεντρώνουν το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Αριστερά και το Κίνηµα ∆ηµοκρατίας φτάνουν αθροιστικά το ποσοστό που πέτυχε ο Αλέξης Τσίπρας στις εθνικές εκλογές του Μαΐου του 2023, ήτοι το 20,07%. Από την εξίσωση βγάζουµε την Πλεύση Ελευθερίας, καθώς µε εξαίρεση τον κ. Κασσελάκη κανένας από τους υπόλοιπους τρεις πολιτικούς αρχηγούς δεν την τοποθετεί στο κάδρο των δυνητικών συνοµιλητών. Τα προαναφερθέντα ενισχύουν τις φήµες πως πλησιάζει η στιγµή που ο κ. Τσίπρας θα κάνει το επόµενο πολιτικό του βήµα, βλέποντας το κενό που καταγράφεται στο γήπεδο της Κεντροαριστεράς.

Ανεξάρτητα, πάντως, από τις διαθέσεις του πρώην πρωθυπουργού, το ερώτηµα που τίθεται προς τις ηγεσίες των κοµµάτων είναι αν θα συνεχίσουν να λειτουργούν ανταγωνιστικά ή αν θα επιδιώξουν ευρύτερες συνεργασίες. Τον τόνο της άρνησης δίνει µε κατηγορηµατικό τρόπο ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, που απορρίπτει συλλήβδην οποιαδήποτε προοπτική συνεργασιών µε τους Φάµελλο και Χαρίτση. Το ερώτηµα, ωστόσο, που τίθεται πιεστικά προς τον κ. Ανδρουλάκη είναι αν θα επιµείνει σε αυτή την γραµµή, η οποία εκ του αποτελέσµατος, δηλαδή τις δηµοσκοπήσεις, δεν έχει αποφέρει καρπούς. Οπως και να έχει, οι χαµηλές πτήσεις που καταγράφει το ΠΑΣΟΚ δεν αποτελούν σύµµαχο για την αυτόνοµη πορεία που έχει χαράξει ο Νίκος Ανδρουλάκης. Στο πλαίσιο αυτό οι πληροφορίες από στελέχη του κόµµατος αναφέρουν πως θα ενταθούν οι πιέσεις προς την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, προκειµένου να συµµετάσχει στις διεργασίες. Πολύ περισσότερο όταν κινδυνεύει να χάσει το προνόµιο της αξιωµατικής αντιπολίτευσης, καθώς είναι σε πλήρη εξέλιξη η συζήτηση µεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς για επανένωση των δύο Κοινοβουλευτικών Οµάδων. Το τρέχον Σαββατοκύριακο είναι αρκετά κρίσιµο για την ενότητα του κόµµατος του κ. Χαρίτση, δεδοµένου ότι συνεδριάζει η Κεντρική Επιτροπή της Νέας Αριστεράς για να αποφασιστούν οι συµµαχίες.

Το κόµµα µοιάζει να είναι διχασµένο, µε οριακές πλειοψηφίες και µειοψηφίες, κάτι που αποτυπώνεται και στις διαθέσεις των βουλευτών. Από τους έντεκα που διαθέτει η Νέα Αριστερά σχεδόν οι µισοί είναι υπέρ της συµφωνίας µε τον ΣΥΡΙΖΑ, πρωτίστως ο κ. Χαρίτσης και η κ. Αχτσιόγλου, αντιθέτως έχουν απέναντί τους ένα σκληρό µπλοκ υπό τους Ηλιόπουλο, Τσακαλώτο, αλλά και την κ. Αναγνωστοπούλου. Το ενδιαφέρον είναι πως ουκ ολίγα στελέχη των διαφωνούντων µε την ηγεσία βάζουν ως προαπαιτούµενο για να µπουν στον διάλογο την παρουσία και του ΠΑΣΟΚ, ειδάλλως, λένε, θα είναι µια καρικατούρα συνεργασιών. Αντίστοιχα προβλήµατα, αλλά σε χαµηλότερη ένταση, αντιµετωπίζει ο Σωκράτης Φάµελλος, που βλέπει τον Νίκο Παππά και τον Παύλο Πολάκη να υψώνουν τείχη στην ενδεχόµενη επιστροφή των πρώην συντρόφων τους. Οπως και να έχει, όµως, ο χρόνος λειτουργεί πιεστικά τόσο για την Κουµουνδούρου όσο και για την Πατησίων, που βλέπουν µια άλλη πρώην σύντροφό τους, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, να είναι αυτή που παίρνει τη µερίδα του λέοντος της κοινωνικής έντασης.

Παρότι δεν υπάρχει καµία διάθεση να µπουν σε διάλογο µε την Πλεύση Ελευθερίας, κάτι που ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ, όλοι τους προβληµατίζονται για το φαινόµενο και πολύ περισσότερο για το αν η άνοδός της θα έχει µονιµότερα χαρακτηριστικά.

Δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Απογευματινή