Για τα επόµενα βήµατά της στη «γαλάζια» παράταξη, τις προτεραιότητες, τους στόχους, αλλά και την προσωπική της ζωή µιλά στην «Κυριακάτικη Απογευµατινή» η νέα εκπρόσωπος Τύπου της Νέας ∆ηµοκρατίας, Αλεξάνδρα Σδούκου. Αναφέρεται στον νέο της ρόλο, τις δύσκολες στιγµές της και τα Τέµπη,ενώ περιγράφει τη δύσκολη καθηµερινότητα µιας εργαζόµενης µητέρας και αποκαλύπτει πτυχές του χαρακτήρα της.


Αναλυτικά η συνέντευξη της Αλεξάνδρας Σδούκου στην "Α"


Πρόσφατα αναλάβατε τα καθήκο ντα της εκπροσώπου Τύπου της Νέας ∆ηµοκρατίας. Πώς είναι οι πρώτες µέρες και ποιοι είναι οι στόχοι σας;

Μια ευχάριστη και απρόσµενη αλλαγή, η οποία οδηγεί σε µια νέα δι αδροµή και σε κάνει να αναλογίζε σαι πόσο µεγάλη προσοχή θέλει και πόση ευθύνη. Εκπροσωπώ τη Νέα ∆ηµοκρατία, η οποία από την ίδρυσή της υπήρξε πάντοτε κόµµα ευθύνης, δεν έπαιξε ποτέ µε τις τύχες της χώρας και ήταν πάντοτε άγκυρα για την κοινωνία στις δύσκολες στιγµές. Αρα αυτή είναι µια βαριά κληρο νοµιά 51 ετών. Η προτεραιότητά µου είναι να µπορώ να κοιτάζω τους πο λίτες στα µάτια. Να ξέρουν ότι θα κά νουµε ό,τι περνά από το χέρι µας για το καλό της χώρας. Μου έρχεται επί σης στο µυαλό και η ρήση του Σολω µού, πως «το έθνος πρέπει να µάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθές». Οτι δηλαδή η ιστορία της χώρας δεν µπορεί να χτίζεται και να συντηρείται µε ψέµατα. Και η Ελλάδα έχει ταλαι πωρηθεί πολύ εδώ και χρόνια από µι σές αλήθειες, από ψέµατα, από δια στρέβλωση της πραγµατικότητας σε πάρα πολλές στιγµές και στα χρόνια των µνηµονίων και βεβαίως µε την τραγωδία στα Τέµπη.

Πώς νιώθετε όταν φέρνετε στο µυαλό σας την τραγωδία των Τεµπών και ως µητέρα τριών παιδιών...

Προσωπικά µε έχει συγκλονίσει αυτή η τραγωδία. Μου ήρθε στο µυαλό η εικόνα από όταν ήµουν φοιτήτρια στη Νοµική Κοµοτηνής και έπαιρνα το τρένο συνέχεια από τη Θεσσαλο νίκη. Εχω ξυπνήσει µέσα στον ύπνο µου πάρα πολλές φορές µε αυτή τη σκέψη. Αυτό που µε ενόχλησε περισσότερο ως άνθρωπο, πέραν βεβαίως της ανάγκης να βρεθεί η αλήθεια, εί ναι πως κανένας ποτέ δεν ασχολήθη κε σοβαρά για να έχει η Ελλάδα τρέ να. Αυτό που σκέφτοµαι πλέον είναι πως όταν συµβαίνει µια τέτοια εθνική τραγωδία, το µόνο που πρέπει να κά νεις είναι απλά να σκύψεις το κεφάλι και να αποτίσεις ένα φόρο τιµής στα παιδιά που χάθηκαν φτιάχνοντας και νούργια τρένα.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγµή στη ζωή σας µέχρι σήµερα;

Πάντοτε άκουγα τον χαµό ενός αν θρώπου και µη βιώνοντάς το στενο χωριόµουν, έπασχα, αλλά στα επόµενα λεπτά ξαναγύριζα στη ζωή µου. Οταν έχασα τον µπαµπά µου, πριν από 9 χρόνια, τότε κατάλαβα τι ση µαίνει να χάνεις τον δικό σου άνθρωπο και τι σηµαίνει όταν ένα κοµµάτι της ψυχής σου αδειάζει. Και επειδή είχα πολύ καλή σχέση µε τον µπαµπά, νοµίζω ότι η πιο δύσκολη στιγµή ήταν αυτή. Η µεγαλύτερή µου στενοχώρια ήταν επειδή µόλις είχα γεννήσει το πρώτο µου παιδί. Στενοχωρήθηκα που δεν θα είχε την ευκαιρία να ζήσει ένας παππούς µε το εγγόνι.

Μέσα σε 9 χρόνια, λοιπόν, ήρθαν τρία παιδιά και πολλή δουλειά πα ράλληλα. Πώς συνδυάζονται;

Ηρθαν τρία παιδιά back to back. Αν σας πω πως µε τρία παιδιά και µε αυτό το ωράριο - και γενικά µε τις επαγγελµατικές υποχρεώσεις- προλαβαίνω να τα κάνω όλα άψογα, προφανώς και δεν ισχύει.

Προλαβαίνετε όµως να τα κάνετε όλα; Να µαγειρέψετε, να κάνετε δουλειές στο σπίτι, να ασχοληθεί τε µε το διάβασµά τους;

Οσο περίεργο και αν σας φαίνεται, ναι. Ξεζουµίζω τον εαυτό µου για να προλαβαίνω. Θεωρώ λοιπόν ότι µια εργαζόµενη µητέρα µε πολλή δυσκολία µπορεί να γίνει µια σωστή µά νατζερ και ως µάνατζερ να µπορέσει να βρει χρόνο για όλα. ∆εν θέλω τα παιδιά µου να νιώσουν ότι δεν ήµουν παρούσα στην καθηµερινότητά τους, χωρίς να σηµαίνει ότι χρειάζεται να είµαι εκεί µε φυσική παρουσία.

Ποιο είναι το άγχος σας για τα παιδιά σας;

Να γίνουν καλοί άνθρωποι. Να έχουν την υγεία τους. Νοµίζω ό,τι πιο απλό. Γιατί η ζωή πιστεύω ότι είναι πολύ απλή και η ευτυχία επίσης. Αυτό εί ναι ένα δικό µου µότο. Προσδιορίζω την ευτυχία σε πολύ απλά πράγµατα. ∆ηλαδή στο να βάλεις τη φόρµα σου και να βγεις µια βόλτα έξω στη φύση. Είµαι πάρα πολύ της αθλητικής δραστηριότητας. Μ’ αρέσει πολύ να βγαίνω, να περπατώ στα βουνά. Να πη γαίνω 6 η ώρα το πρωί να ρίχνω µια βουτιά στη θάλασσα. Με αυτό το πρόγραµµα; Ναι, πηγαίνω ή πολύ πρωί ή 11 το βράδυ για να περπατήσω. Για µένα η διέξοδος είναι η άθληση.

Αγαπηµένο σας άθληµα;

Πηγαίνω γυµναστήριο, αλλά το αγα πηµένο µου άθληµα είναι να βγαίνω, να περπατάω µέσα στη φύση. Αυτό µου αδειάζει το µυαλό. Είστε κλασική Ελληνίδα µάνα που θα κυνηγήσει τα παιδιά να φάνε πρωινό, θα τους µαγειρέ ψει, θα τους δώσει τη ζακέτα πριν πάνε στο σχολείο; Είµαι συνδυασµός και των δύο. Θα µαγειρέψω το Σαββατοκύριακο, για τί µέσα στην καθηµερινότητα δεν θα προλάβω. Θέλω τα παιδιά µου να µε γαλώσουν µε κανόνες, όπως µεγα λώσαµε εµείς. Αυτή η απόλυτη ελευ θεριότητα στα πράγµατα θεωρώ ότι οδηγεί και σε άλλες καταστάσεις. Αρα ένας συνδυασµός, να είσαι χα λαρή και ταυτόχρονα αυστηρή εκεί που πρέπει, νοµίζω για µένα ότι είναι η καλύτερη συνταγή για να µεγαλώ νουν τα παιδιά όµορφα και να υπάρ χουν καλές συνθήκες σε ένα σπίτι.

Τι χαρακτήρας είναι η Αλεξάνδρα;

∆ύσκολη ερώτηση. Είµαι ένας άν θρωπος που µε διαβάζεις εύκολα. ∆εν µπορώ να κρυφτώ. Είµαι δυναµική και αυτό απορρέει από την απίστευτη όρεξη που έχω να θέλω να προσφέ ρω και να είµαι χρήσιµη, να µπορώ να δηµιουργήσω. Είµαι τελειοµανής και επίσης είµαι βαθύτατα συναισθηµα τική. Μπορώ να κλάψω πολύ εύκολα.

Με τι κλάψατε τελευταία φορά;

Από τότε που έκανα παιδιά κλαίω µε δύσκολες καταστάσεις που βλέπω τριγύρω µου. Με οικογένειες που δυσκολεύονται, µε παιδιά, µε την τρίτη ηλικία. Εχω µια ευαισθησία µε τα κοι νωνικά ζητήµατα. Ζορίζοµαι να απο δεχθώ ότι η κοινωνία µας γίνεται ολο ένα και πιο σκληρή και προσπαθώ µέσα σε όλο αυτό να βρω αυτές τις χαραµάδες της κοινωνικής ενσυναί σθησης, του νοιαξίµατος. Είναι κι αυτός ένας λόγος για την ενασχόλησή σας µε την πολιτική; Ο πρωθυπουργός έχει δώσει πάρα πολλές ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους. Και αυτό δεν είναι δεδομένο στην πολιτική Από τότε που έκανα παιδιά κλαίω με δύσκολες καταστάσεις. Με οικογένειες που δυσκολεύονται, με παιδιά, με την τρίτη ηλικία Είναι. Η πολιτική βέβαια είναι σκληρή, αλλά µπαίνεις για να προσφέρεις. Ολα τα χρόνια που υπηρέτησα, ξεκινώντας ως νεαρή δικηγόρος και στη συνέχεια ως δηµόσιος λειτουργός σε διάφορα υπουργεία, το µονα δικό µου κίνητρο ήταν καθηµερινά να λύσω το πρόβληµα ενός ανθρώπου. Αυτό όµως που θεωρώ πολύ σηµαντι κό στην παρούσα συγκυρία, υπηρε τώντας αυτή τη νέα θέση και ζώντας αυτά τα 6 χρόνια µε την κυβέρνη ση του Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι ότι το καθήκον µας είναι κάθε µέρα να κερδίζουµε την εµπιστοσύνη του κόσµου, ο οποίος έχει το παράπονο -και δικαιολογηµένα πάρα πολλές φο ρές- ότι τα προβλήµατα και οι αγωνί ες του δεν ακούγονται πολύ δυνατά. Αυτό το οποίο µε νοιάζει περισσότε ρο είναι να µπορούµε να δίνουµε λύ σεις στα προβλήµατα.

Αρα πάµε για τη µάχη του σταυρού;

Να σας πω πολύ ειλικρινώς, δεν προ τάσσω ποτέ το ατοµικό µου συµφέρον, όσο περίεργο και αν σας φαίνε ται. Ολα αυτά τα χρόνια το µόνο που µε ενδιαφέρει είναι να προσφέρω. Αν µέσα σε αυτή τη διαδροµή αυτό συνδυαζόταν και µε τις ατοµικές επι διώξεις, καλώς. Οµως δεν είναι κάτι το οποίο σκέφτοµαι αυτή τη στιγµή. Αυτό που σκέφτοµαι είναι πώς µπο ρώ να είµαι σωστή, υπεύθυνη απέ ναντι σε αυτό τον νέο ρόλο που µου έχει αναθέσει ο πρόεδρος της Νέας ∆ηµοκρατίας και να µη διαψεύσου µε την εµπιστοσύνη των πολιτών, αλλά και των στελεχών της παρά ταξης.

Η σχέση σας µε τον Κυριάκο Μητσοτάκη ποια είναι;

Ο πρωθυπουργός έχει δώσει πάρα πολλές ευκαιρίες σε νέους ανθρώ πους. Και αυτό δεν είναι δεδοµένο στην πολιτική. Να δίνεις, δηλαδή, ευκαιρίες σε ανθρώπους που δεν είναι του χώρου. Το έκανε από την πρώτη στιγµή ως πρόεδρος του κόµµατος, παίρνοντας δίπλα του νέους ανθρώπους, είτε τεχνοκράτες είτε ανθρώ πους της κοινωνίας, για να µπορούν να εργαστούν για το καλό της χώρας µας. Και κάπως έτσι λοιπόν βρέθηκα κι εγώ να αναλαµβάνω τη θέση της γενικής γραµµατέως το 2009, όπου µου έδωσε την ευκαιρία στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας να ασχοληθώ µε το κοµµάτι «περιβάλ λον και ενέργεια». Τον γνώρισα πρώ τη φορά όταν εξελέγη βουλευτής το 2004 και είχε αναλάβει τότε να δια χειριστεί τα ζητήµατα του περιβάλ λοντος. Ως άνθρωπος θυµάµαι ότι µου έκανε τροµερή εντύπωση η αναλυτική προ σέγγιση που είχε. Ολα αυτά τα χρό νια που δούλεψα δίπλα του κατάλα βα πως αυτό που σε κερδίζει τελικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι η αν θρώπινη προσέγγιση που έχει. Για τί, ξέρετε, πολλές φορές ένας πρω θυπουργός, επειδή στέκεται εκεί που είναι, νοµίζει κανείς ότι είναι ένας άν θρωπος που δεν προσεγγίζεται, που είναι αυστηρός ή απόµακρος. Ακόµα και στα πιο σύνθετα ζητήµατα ο Κυ ριάκος Μητσοτάκης έχει έναν µαγι κό τρόπο να τα προσεγγίζει µε µια αν θρώπινη προσέγγιση και µε µια βαθιά ενσυναίσθηση.

*Δημοσιεύθηκε στην "Απογευματινή"