«Υπάρχει τεράστιο χάσμα αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης» δηλώνει σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο αντιπρόεδρος της Βουλής και βουλευτής με το Ποτάμι Σπύρος Λυκούδης και υπογραμμίζει ότι «δεν μπορεί να υπάρξει χείρα βοηθείας προς μια κυβέρνηση που θεωρεί τους πολιτικούς της αντιπάλους "εχθρούς" κι ασύστολα εξακολουθεί συστηματικά να τους συκοφαντεί ως "πράκτορες" αλλότριων συμφερόντων».

Σε ερώτηση για το αν το grexit είναι ακόμη στο τραπέζι τονίζει ότι «η έκδηλα αντι-ευρωπαϊκή στάση των κομμάτων της συγκυβέρνησης από της εποχή της αντι-μνημονιακής παράνοιας και η αλόγιστη μετάθεση εγχώριων ευθυνών στους "ξένους" αποτελεί πολιτικό έγκλημα πρώτου μεγέθους» και προσθέτει ότι «διαβρώνει το υπόβαθρο των συμμαχιών της χώρας που έχουν συμβάλλει και εγγυηθεί τη δημοκρατία, την ευημερία, την ασφάλεια και τη γεωπολιτική της σημασία», και «εξ(ωθεί) μια απελπισμένη κοινή γνώμη σε εν δυνάμει σκοτεινές και αυτοκαταστροφικές επιλογές».

Μιλώντας για το Ποτάμι, υπογραμμίζει ότι έχει εντοπίσει προ καιρού με παρρησία τις αδυναμίες του στα θέματα οργάνωσης, ιδεολογικής και πολιτικής ταυτότητας, στρατηγικού πολιτικού προσανατολισμού και συμμαχιών, τάσσεται υπέρ των συνεργασιών στον μεσαίο χώρο με όμορα κινήματα και κόμματα, αλλά σημειώνει ότι όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, δεν μπορεί να εκφράσει κάποια αισιοδοξία, έστω και συγκρατημένη.

Για την συμπόρευση του Ποταμιού με την πρωτοβουλία «Ώρα Αποφάσεων», ο αντιπρόεδρος της Βουλής υποστηρίζει ότι «δεν είναι αντίθετος σε κάθε προσπάθεια συνένωσης ή συμπόρευσης των διάσπαρτων δυνάμεων του χώρου, υπό την αυτονόητη προϋπόθεση ότι δεν ορθώνει ακόμα ένα ανάχωμα στην ενότητα του χώρου».

Τέλος για το ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας με τη ΝΔ, σημειώνει ότι «οι υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις, όταν το επιβάλλουν οι συσχετισμοί, οφείλουν να σταθμίζουν τα δεδομένα και να συμβάλλουν στο δικό τους μέτρο στην πολιτική σταθερότητα, ιδιαίτερα σε καταστάσεις κατά τις οποίες άφρονες και ιδεοληπτικές πολιτικές ενδέχεται να παραδώσουν τη χώρα ξανά "στο χείλος του γκρεμού"».