Οι υποχωρήσεις της αριστερής κυβέρνησης στις απαιτήσεις των δανειστών -η εφαρμογή των οποίων πλήττει και τις κατώτερες εισοδηματικά τάξεις και κυρίως η προνομοθέτηση μέτρων, την οποία είχε αποκλείσει η απόφαση της πρόσφατης Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, έχουν προκαλέσει εκρηκτικές συνθήκες στον ΣΥΡΙΖΑ. Συνθήκες που προβλέπουν ακόμη και ρήξη με την ηγεσία του κόμματος, στη λογική «άλλο πρόεδρος του κόμματος και άλλο πρωθυπουργός»! Αυτή η κομματική λογική παραπέμπει σε κομματικές απειλές καθαίρεσης κατά του Αλέξη Τσίπρα, ότι μπορεί μεν να είναι πρωθυπουργός, μια και τον επέλεξε ο ελληνικός λαός, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί να είναι και πρόεδρος του κόμματος, όταν έχει καταπατήσει όλες τις αρχές του, ως προς το κοινωνικό του πρόσωπο, κυρίως με την κυβερνητική πολιτική που έχει ακολουθήσει.

Σύμφωνα με πληροφορίες, τόσο σε επίπεδο βουλευτών -που θα κληθούν να ψηφίσουν τα συμφωνηθέντα νέα επώδυνα μέτραόσο και σε επίπεδο κομματικών στελεχών διαπιστώνεται η εξής πραγματικότητα: Πρώτον, άλλα λέγονται στο εσωτερικό και άλλα συμφωνήθηκαν, γεγονός που πλήττει την αξιοπιστία του κόμματος και είναι φυσικό να έχει εκλογικές συνέπειες.

Δεύτερον, ακυρώνεται με όσα συμφωνούνται το κοινωνικό, υποτίθεται, περιεχόμενο της αριστερής ιδεολογίας. Τρίτον, ταυτίζεται απολύτως η έννοια της Αριστεράς με τις κυβερνήσεις που ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούσε ως μνημονιακές. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην πρόσφατη Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ έγινε επίθεση στις προηγούμενες κυβερνήσεις, διότι «ταύτισαν τις πολιτικές τους επιλογές με τις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες νόρμες, ακόμα και αν αυτές ήταν και είναι καταστροφικές.

Συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να δίνουν “γην και ύδωρ”, συμπεριφερόμενοι με υποτέλεια, αδιαφορώντας εγκληματικά για την καταστροφή που έχουν επιφέρει στη χώρα». Και τώρα διαπιστώνουν στον ΣΥΡΙΖΑ ότι ακολουθούνται οι ίδιες πολιτικές που καταγγέλθηκαν ως νεοφιλελεύθερες. Υπενθυμίζεται πάντως χαρακτηριστικά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση είχε ξεσηκωθεί επειδή επί κυβερνήσεως Σαμαρά συνεζητείτο να μειωθεί το αφορολόγητο όριο από τα 9.200 ευρώ στα 9.000!

Τέταρτον, -και αυτό αφορά τα στελέχη που είναι και βουλευτέςη συνεχής δημοσκοπική καθίζηση του ΣΥΡΙΖΑ, που αναμένεται να αποτυπωθεί και στις εκλογές, αφήνει εκτός Βουλής πολλά από τα μέλη της σημερινής Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Και αυτό οι αντιδρώντες βουλευτές -που θα κληθούν να ψηφίσουν και μέτρα που τα θεωρούν αντιλαϊκάτο αποδίδουν στην πολιτική που ακολούθησε ο κ. Τσίπρας, ο οποίος προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία υπογράφει -όπως λέει η αντιπολίτευση και έχουν αρχίσει να ενστερνίζονται και στον ΣΥΡΙΖΑ«ακόμη και τις χαρτοπετσέτες»!

Πέμπτον, τα όσα συμφωνήθηκαν στο Eurogroup είναι σε προφανέστατη αναντιστοιχία -υποστηρίζουν οι αντιδρώντεςπρος την απόφαση της τελευταίας Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, της 14ης Φεβρουαρίου. Πράγματι, η σχετική απόφαση αποκλείει την προκαταβολική νομοθέτηση μέτρων. Ομως η κυβέρνηση αποδέχτηκε διά του κ. Τσακαλώτου και προφανώς κατόπιν πρωθυπουργικής εντολής τη νομοθέτηση μέτρων εκ των προτέρων. Επιπλέον, η ίδια απόφαση υποχρέωνε το Μαξίμου όπως «οι τελικές αποφάσεις που αφορούν τη διαπραγμάτευση ληφθούν μετά από συζήτηση στην Κ.Ε. και με σεβασμό στις συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες, όπως αυτές ορίζονται από το καταστατικό του κόμματός μας». Κάτι βεβαίως που δεν συνέβη, διότι το Μαξίμου δεν πήρε την άδεια της Κ.Ε. για να διαπραγματευθεί! Αλλες επίσης προβλέψεις του ανώτατου κομματικού οργάνου τις οποίες το Μαξίμου δεν λαμβάνει υπ’ όψιν και έτσι διευρύνει το χάσμα μεταξύ κόμματος και κυβέρνησης είναι: α) Η ελάφρυνση του χρέους.

Η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλουν να επαναλάβουν σε όλους τους τόνους και σε όλα τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. ότι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη δεν παρέχεται αλά καρτ και ότι οφείλουν να προχωρήσουν στην εφαρμογή της ειλημμένης απόφασης περί των μεσοπρόθεσμων μέτρων για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, όπως αναφέρει η σχετική απόφαση. Ομως η κυβέρνηση έχει αποδεχθεί όχι μόνο την αναβολή της ελάφρυνσης, αλλά και τον αποκλεισμό του «κουρέματος» του χρέους, κατ’ απαίτηση του ΔΝΤ, το οποίο, όπως είπε και η Κριστίν Λαγκάρντ, μπορεί κάποια στιγμή να συγκατανεύσει μόνο στην επιμήκυνση της αποπληρωμής του και σε χαμηλότερα επιτόκια. β) Ο αποκλεισμός από ελληνικής πλευράς παράλογων αξιώσεων για πρωτογενή πλεονάσματα. Κάτι που δεν περιλαμβάνεται στα συμφωνηθέντα. Βεβαίως, η απόφαση της Κ.Ε. αποκλείει τόσο τη μείωση των συντάξεων όσο και τις ομαδικές απολύσεις, περιπτώσεις που όμως περικλείονται στα όσα συμφώνησε η κυβέρνηση προκειμένου να επανέλθουν οι θεσμοί και να κλείσει η αξιολόγηση.    

Ο ελιγμός των εκλογών

Σύμφωνα με τους αντιδρώντες στις κυβερνητικές αποφάσεις, επικεφαλής των οποίων εμφανίζεται πλέον ο πρώην υπουργός Παιδείας Ν. Φίλης, το θέμα της περαιτέρω περικοπής των συντάξεων δεν πρόκειται να περάσει από τη Βουλή. Πράγμα που σημαίνει ότι θα υπάρξει διαρροή βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό μένει βεβαίως να αποδειχθεί. Από το κόμμα, με το οποίο συμπορεύεται και μερίδα βουλευτών, υποστηρίζεται ότι τα αδιέξοδα, οι πιέσεις και ο εκνευρισμός που επικρατούν πλέον στον ΣΥΡΙΖΑ ενδεχομένως να διαμορφώνουν συνθήκες για απρόβλεπτες εξελίξεις. Οι ίδιες αυτές πηγές δεν αποκλείουν ο κ. Τσίπρας, προκειμένου να αποφύγει τη ρήξη που θα έχει ως πιθανή συνέπεια την αμφισβήτηση της ηγεσίας του στο κόμμα, να επιλέξει τη λύση των πρόωρων εκλογών! Ετσι κι αλλιώς, υποστηρίζουν, οι πιθανές αντιρρήσεις των δανειστών στο να προστεθεί άλλη μία περίπτωση ευρωπαϊκής αστάθειας με μία ακόμη εκλογική αναμέτρηση δεν μπορούν να πτοήσουν τον κ. Τσίπρα, ο οποίος το έχει ξανακάνει τον Σεπτέμβριο του 2015. Από την άλλη, η συνέχεια του κράτους και οι δεσμεύσεις μίας ελληνικής κυβέρνησης δεσμεύουν και τις επόμενες.