Πόσο μας κοστίζουν οι διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς
Αποκαλυπτικό ρεπορτάζ με έγγραφα από τη Γενική Γραμματεία Συντονισμού της Κυβέρνησης
Οι καθυστερήσεις της κυβέρνησης στο κλείσιμο των αξιολογήσεων, εκτός από επιπλέον μέτρα για τους Ελληνες, έχουν ως αποτέλεσμα και ένα ακόμα κόστος, αυτό των συναντήσεων στο πλαίσιο της «περήφανης διαπραγμάτευσης», που δεν γίνεται στα υπουργεία. «Η δική μας κυβέρνηση έδιωξε τους δανειστές από τα υπουργεία», έλεγαν υπουργοί πριν από δύο χρόνια, πανηγυρίζοντας για το γεγονός ότι τα τεχνικά κλιμάκια δεν θα πήγαιναν στα υπουργεία για να ελέγχουν τα στοιχεία και ότι οι διαπραγματεύσεις θα διεξάγονταν σε άλλον χώρο. Τελικά, ο χώρος αυτός αποφασίστηκε να είναι το ξενοδοχείο Χίλτον, όπου διαμένουν οι αποστολές των θεσμών και έτσι δεν θα χρειάζονταν επιπλέον μετακινήσεις.
Εκτός υπουργείων
Οι «περήφανες» αυτές διαπραγματεύσεις εκτός υπουργείων, όμως, κοστίζουν στο ελληνικό Δημόσιο, αφού για τις συναντήσεις δεν επιλέχθηκε μια άδεια αίθουσα δημόσιου κτιρίου, με αποτέλεσμα κάθε φορά που αναμένονται οι θεσμοί στην Αθήνα η ελληνική κυβέρνηση να εκταμιεύει ποσά για να κλείνει τις αίθουσες συνεδριάσεων του αθηναϊκού ξενοδοχείου. Οσο οι διαπραγματεύσεις για το κλείσιμο των αξιολογήσεων καθυστερούσαν, ο λογαριασμός μεγάλωνε αναφορικά με το ύψος των μέτρων, το κόστος για την πραγματική οικονομία, αλλά και τις διαπραγματεύσεις σε ελληνικό έδαφος, αφού η ολιγωρία της κυβέρνησης μεταφραζόταν σε χιλιάδες ευρώ για αστοχίες και λανθασμένες εκτιμήσεις.
Για τις διαπραγματεύσεις στα τέλη του 2015, όταν θα έπρεπε να κλείσει κανονικά η πρώτη αξιολόγηση, το συνολικό ποσό που δαπανήθηκε για τις συναντήσεις ανήλθε σε 15.545 ευρώ. Η πρώτη αξιολόγηση όμως δεν ολοκληρώθηκε και οι θεσμοί επανήλθαν στην Αθήνα για διαπραγματεύσεις τον Ιανουάριο του 2016. Η κυβέρνηση, χωρίς να έχει σαφή εικόνα για τις συναντήσεις, έσπευσε να κλείσει τις αίθουσες συνεδριάσεων του ξενοδοχείου μέχρι το τέλος Απριλίου, εκταμιεύοντας το ποσό των 14.000 ευρώ, μαζί με τις δαπάνες για την υποστήριξη των συναντήσεων.
Η πρώτη αξιολόγηση τελικά έκλεισε με καθυστέρηση περίπου ενός έτους, αφού οι εκπρόσωποι των θεσμών επανήλθαν στην Αθήνα τον Σεπτέμβριο και στα τέλη Οκτωβρίου του 2016, με το ελληνικό Δημόσιο να εκταμιεύει 2.000 ευρώ για τις συναντήσεις.
Οι διαπραγματεύσεις για τη δεύτερη αξιολόγηση μόλις είχαν ξεκινήσει και από την κυβέρνηση διαβεβαίωναν ότι θα ολοκληρώνονταν μέχρι το τέλος του χρόνου. Η προσδοκία αυτή «αποτυπώθηκε» και στο κλείσιμο των αιθουσών συνεδριάσεων από τις 14 Νοεμβρίου μέχρι και το τέλος του χρόνου, η οποία κόστισε 5.000 ευρώ. Η αξιολόγηση όμως δεν ολοκληρώθηκε και οι θεσμοί ήρθαν στην Αθήνα από τις 14 μέχρι και τις 22 Νοεμβρίου του 2016 και για τρεις ημέρες τον Δεκέμβριο, από τις 13 μέχρι τις 15 του μηνός, με το λειτουργικό κόστος να ανέρχεται σε 907 ευρώ.
Η κυβέρνηση μετέθετε συνεχώς από μήνα σε μήνα την ημερομηνία για το κλείσιμο της αξιολόγησης και έκλεισε τις αίθουσες του Χίλτον από τις 16 Ιανουαρίου μέχρι τις 31 Μαρτίου.
ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ. Χαρακτηριστικό στοιχείο της προχειρότητας της κυβέρνησης στο ζήτημα των διαπραγματεύσεων, μετά το ατελέσφορο Eurogroup της 20ής Μαρτίου, είναι ότι την ίδια ακριβώς ημέρα αποφασίστηκε να κλειστούν οι αίθουσες συνεδριάσεων του Χίλτον για τους τρεις επόμενους μήνες. Η χρηματοδότηση που εγκρίθηκε ανήλθε στο ποσό των 10.100 ευρώ και το γεγονός ότι η κυβέρνηση μετά από ένα Eurogroup έκλεισε τις αίθουσες για τρεις ολόκληρους μήνες καταδεικνύει ότι ήταν προετοιμασμένη για όλα τα ενδεχόμενα, ακόμα και για το να κρατήσουν οι διαπραγματεύσεις μέχρι το τέλος Ιουνίου - μία ανάσα πριν από τον Ιούλιο και τις αποπληρωμές μεγάλων δόσεων προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση από τα μέσα Ιανουαρίου μέχρι το τέλος Ιουνίου έκλεισε τις αίθουσες του Χίλτον ώστε να είναι καλυμμένη για την άφιξη των θεσμών, χωρίς να έχει σαφή εικόνα για τις διαπραγματεύσεις. Τα πέρα-δώθε των θεσμών για να κλείσουν με καθυστέρηση οι αξιολογήσεις, σε συνδυασμό με τις λανθασμένες εκτιμήσεις της κυβέρνησης, κόστισαν 61.452 ευρώ, ποσό που αυξάνεται ακόμα περισσότερο αν συνυπολογιστούν τα έξοδα διαμονής.
Διαμονή σε σουίτες
Οι αποστολές των θεσμών εκτός από τις δαπάνες για τις αίθουσες συνεδριάσεων και τα λειτουργικά για όσες ανάγκες προκύπτουν κατά τη διάρκεια των συναντήσεων, όπως καφέδες, χυμοί και φαγητό, προκαλούν και άλλα έξοδα, τα οποία φυσικά αφορούν τη διαμονή τους στο ξενοδοχείο. Σύμφωνα με πληροφορίες του parapolitika.gr, η τιμή των δωματίων δεν προκύπτει από τον σχετικό επίσημο κατάλογο που έχει το ξενοδοχείο. Η κυβέρνηση προχωρά σε ειδική διαπραγμάτευση για να πετύχει καλύτερη τιμή, η οποία είναι σε μεγάλο ποσοστό χαμηλότερη από την επίσημη. Η έκπτωση αυτή ναι μεν μειώνει το κόστος της διαμονής ακόμα και στο μισό, αλλά αυξάνει το συνολικό κόστος της διαπραγμάτευσης με τα πέρα-δώθε των εκπροσώπων των θεσμών μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι συναντήσεις που πραγματοποιήθηκαν από τα τέλη Φεβρουαρίου μέχρι τις 9 Μαρτίου, κατά τη διάρκεια των οποίων δεν σημειώθηκε καμία πρόοδος, κάτι που αποτυπώθηκε και στο Eurogroup της 20ής Μαρτίου. Σε αυτό το διάστημα των δέκα ημερών, παρά την έκπτωση στη διαμονή σε σουίτες πολυτελείας, μόνο για τους επικεφαλής των θεσμών το κόστος ξεπέρασε τα 10.000 ευρώ.