Δεξιά στρίβει το τιµόνι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σε µια προσπάθεια να ισορροπήσει µεταξύ του διαρκούς ανοίγµατός του στον χώρο του Κέντρου και της παραδοσιακής εκλογικής δεξαµενής της Ν.∆., σηµαντικό µέρος της οποίας αναζήτησε διαφορετικές πολιτικές διεξόδους εν µέσω των µνηµονιακών χρόνων. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται η πρόσφατη συνάντησή του µε τους εκπροσώπους των ενστόλων (όπου και ανέλαβε συγκεκριµένες δεσµεύσεις ότι ως πρωθυπουργός θα επιστρέψει το υπόλοιπο 50% των αναδροµικών, ενώ θα καταρτίσει νέο µισθολόγιο), αλλά και η συνοµιλία του µε συνταξιούχους σε καφενείο της Καλλιθέας την προηγούµενη εβδοµάδα.   Βασική στόχευση αυτής της επιχείρησης περαιτέρω προσέγγισης µε το κοινό της λεγόµενης λαϊκής ∆εξιάς είναι η µέγιστη προβολή του γεγονότος ότι «οι πρώτοι που πλήττονται από τα νέα µέτρα που φέρουν την υπογραφή ΤσίπραΚαµµένου είναι ακριβώς οι ευαίσθητες κοινωνικές οµάδες τις οποίες υποτίθεται ότι θέλουν να προστατεύσουν». Επιπλέον, στη Ν.∆. θεωρούν ότι βάσει των µετρήσεων ο αρχηγός της αξιωµατικής αντιπολίτευσης έχει κερδίσει ξεκάθαρα το στοίχηµα του Κέντρου και της ανάδειξής του ως του πλέον αξιόπιστου εκφραστή της µεταρρυθµιστικής προοπτικής που έχει ανάγκη η χώρα, ώστε να αφήσει πίσω της την πολυετή ύφεση. Ως εκ τούτου, η Πειραιώς ρίχνει πλέον το βάρος της τόσο στο πεδίο της λαϊκής ∆εξιάς όσο και γενικότερα σε αυτό των πιο αδύναµων πολιτών, προκειµένου να τους πείσει ότι «τα προβλήµατα λύνονται µε συνολικές αναπτυξιακές πολιτικές και σοβαρότητα έναντι των δανειστών και όχι µε λαϊκισµούς και δωράκια χωρίς αντίκρισµα, όπως το 300άρι στους συνταξιούχους ή οι κενές υποσχέσεις περί επιστροφής των συµβασιούχων στο ∆ηµόσιο, που διαψεύδονται πανηγυρικά».  

ΕΞΟΡΜΗΣΕΙΣ

Η τακτική αυτή θα συνεχιστεί και το αµέσως επόµενο διάστηµα, µε συνεχείς εξορµήσεις του αρχηγού της Ν.∆. στις λεγόµενες «λαϊκές» περιοχές του λεκανοπεδίου, και όχι µόνο, καθώς και µε επισκέψεις σε κοινωνικές οµάδες και φορείς, ακόµη και σε δηµόσιες υπηρεσίες, για να ακυρωθεί πλήρως η πάγια κυβερνητική ρητορική περί κρυφού σχεδίου απολύσεων που βρίσκεται στα συρτάρια του Κυρ. Μητσοτάκη. Την ίδια ώρα, περίοπτη θέση στους «γαλάζιους» σχεδιασµούς κατέχει η εµβάθυνση στις σχέσεις της κοµµατικής ηγεσίας µε τον εκκλησιαστικό παράγοντα. Υπενθυµίζεται πως µέσα σε διάστηµα λίγων µηνών ο πρόεδρος της Ν.∆. είχε διαδοχικά τετα-τετ µε τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυµο (αφήνοντας να διαφανεί σηµαντική προσέγγιση σε όλα τα ζητήµατα που αφορούν τις σχέσεις κράτους-Εκκλησίας), επισκέφθηκε το Αγιο Ορος, ενώ διατηρεί ανοικτό δίαυλο επικοινωνίας µε κορυφαίους ιεράρχες. Οπως γίνεται αντιληπτό, η προσπάθεια αυτή του Κυριάκου Μητσοτάκη θα πλαισιωθεί από µια σειρά στελεχών που έχουν ισχυρά ερείσµατα στο αντίστοιχο ακροατήριο. Πέραν του αντιπροέδρου, Αδωνι Γεωργιάδη, ή του τοµεάρχη Εσωτερικών, Μάκη Βορίδη, εξετάζεται να βγουν µπροστά βουλευτές που όλο αυτόν τον καιρό παρέµεναν σε δεύτερο πλάνο, όπως π.χ. η Σοφία Βούλτεψη, ο πρώην αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ., Τάσος ∆ηµοσχάκης, και ο ∆ηµήτρης Κυριαζίδης (πρώην πρόεδρος της Ενωσης Αστυνοµικών Υπαλλήλων) ή ακόµη και περιπτώσεις όπως αυτή του Γεράσιµου Γιακουµάτου, ο οποίος µετά από µεγάλο διάστηµα… κοινοβουλευτικής σιωπής εµφανίστηκε στο βήµα της Βουλής, στο πλαίσιο της συζήτησης για το πολυνοµοσχέδιο.  

ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑΣ

 Η κινητικότητα αυτή συµπίπτει χρονικά µε την ολική επαναφορά της γενικότερης κουβέντας που έχει ξεκινήσει εκ νέου στους κόλπους της Ν.∆. για τη φυσιογνωµία του κόµµατος, µε φόντο το διαρκές «φλερτ» του συστήµατος Μητσοτάκη µε το πολιτικό Κέντρο. Το όλο θέµα επανήλθε στη «γαλάζια» επικαιρότητα µετά την επικράτηση του κεντρώου Μακρόν στις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας, οπότε και η Πειραιώς ξεκίνησε ένα επικοινωνιακό γαϊτανάκι προκειµένου να υπερθεµατίσει στις πολιτικές οµοιότητες µεταξύ του αρχηγού της αξιωµατικής αντιπολίτευσης και του νέου ενοίκου των Ηλυσίων Πεδίων, καθώς και στα κοινά στοιχεία στον δηµόσιο λόγο τους. «Είναι απολύτως λογικό να θέλουµε να… καβαλήσουµε το ρεύµα που δηµιούργησε ο Μακρόν.

Οµως εδώ υπάρχουν συγκεκριµένα χαρακτηριστικά και ιδιαιτερότητες, τις οποίες δεν θα πρέπει να ξεχνάµε», επισηµαίνουν στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους εκπρόσωποι της λεγόµενης δεξιάς πτέρυγας της Ν.∆., αλλά και του «καραµανλικού» µπλοκ. Μάλιστα, στο επίκεντρο της επιχειρηµατολογίας των εν λόγω κύκλων βρίσκονται, εκτός των άλλων, και τα ευρήµατα των δηµοσκοπήσεων, τα οποία «καταδεικνύουν πως, για να επιτευχθεί ο στόχος της αυτοδυναµίας, πρέπει να περιοριστούν πάση θυσία και όσο το δυνατόν περισσότερο οι ανεπιθύµητες διαρροές προς τα δεξιά».    

Εσωκομματικές ισορροπίες

 Μόνιµος (και πιθανόν φανατικότερος) υπέρµαχος της άποψης να απευθύνεται η κοµµατική ηγεσία ακόµη πιο συχνά και δυναµικά στο παραδοσιακό µεταπολιτευτικό της ακροατήριο είναι ο Νικήτας Κακλαµάνης, ξετυλίγοντας τη συγκεκριµένη ρητορική τόσο σε δηµόσιες τοποθετήσεις του όσο και στις συνεδριάσεις του λεγόµενου συντονιστικού οργάνου της Πειραιώς, παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Στο ίδιο µήκος κύµατος κινείται και ο «καραµανλικός» Γιώργος Βλάχος, ο οποίος, προχωρώντας ένα βήµα παραπέρα, εκφράζει σε κάθε ευκαιρία (όπως στην τελευταία συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Οµάδας) σοβαρές ενστάσεις για το αποτέλεσµα της διείσδυσης κεντρώων πολιτικών στελεχών στην εσωκοµµατική εξίσωση. Ενδεικτικά παραδείγµατα, η ∆ράση του Θ. Σκυλακάκη ή η προσχώρηση των Ιάσονα Φωτήλα και Γιάννη Καλλιάνου στη Ν.∆., στους οποίους είναι πολύ πιθανό να προστεθεί και η Κατερίνα Μάρκου, καθώς και µια σειρά άλλων προσώπων, µέσω του Μητρώου Στελεχών.

Ωστόσο, κάθε άλλο παρά µπαίνει στη διαδικασία της ανοικτής αµφισβήτησης των στρατηγικών επιλογών της ηγεσίας, µε τους όποιους προβληµατισµούς να διατυπώνονται ιδιαίτερα προσεκτικά και περισσότερο σε επίπεδο κατ’ ιδίαν συζητήσεων. Προσανατολισµένη την πολιτική της πυξίδα στα δεξιά έχει το τελευταίο διάστηµα και η Κατερίνα Παπακώστα, η οποία απεπέµφθη πριν από λίγο καιρό από τη σκιώδη κυβέρνηση Μητσοτάκη, αφού πρώτα είχε ζητήσει την παραίτηση του Αδωνι Γεωργιάδη από τη θέση του αντιπροέδρου της Ν.∆. εξαιτίας της εµπλοκής του στην Εξεταστική Επιτροπή για την Υγεία.

Η πρώην υφυπουργός φροντίζει -έστω και διά της πλαγίας οδούνα περνά τα µηνύµατά της στην Πειραιώς, εκφράζοντας και η ίδια από την πλευρά της αµφιβολίες για τη διεύρυνση προς το Κέντρο, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το κοµµάτι των προσώπων. Φυσικά, όπως λένε οι γνωρίζοντες τη «γαλάζια» ανθρωπογεωγραφία, στα κίνητρα της ανάπτυξης όλης αυτής της επιχειρηµατολογίας από συγκεκριµένα µέλη της Κοινοβουλευτικής Οµάδας της Ν.∆. πρέπει να συµπεριλάβει κανείς και εκείνο του επερχόµενου ανταγωνισµού για µία θέση στο Κοινοβούλιο µεταξύ της παλαιάς φρουράς και των εκπροσώπων της επιχειρούµενης ανανέωσης. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται βέβαια για τις εσωκοµµατικές ισορροπίες…