Το νέο βιβλίο του Μανώλη Γλέζου με τίτλο «ΑΚΡΩΝΥΜΙΑ» προλόγισε ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων και πρώην πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Βαγγέλης Μεϊμαράκης, τονίζοντας ότι «πέρα από τις όποιες πολιτικές διαμάχες και αντεγκλήσεις, πέρα από τις διαφορετικές πολιτικές και ιδεολογικές αντιλήψεις ή θέσεις, υπάρχει και μια άλλη κοινή παραδοχή, ότι μπορούμε να ομονοούμε συμπράττοντας στο γενικό καλό. Τελικά έστω και σε συγκεκριμένα μεγάλα ζητήματα οφείλουμε να συνεννοηθούμε, με τις όποιες διαφοροποιήσεις μας».

Αναφερόμενος στο βιβλίο του Μανώλη Γλέζου αλλά και στον ίδιο προσωπικά, σημείωσε: «Τα ακρωνύμια επηρεάζουν καθοριστικά τη γλώσσα, είναι συνήθως εύηχα και δίνουν την ευκολία της γρήγορης επικοινωνίας. Ταυτόχρονα, καθιερώνουν έναν λόγο μονολιθικό, φτωχό, μηχανοποιημένο και συνθηματικό. Επιπλέον δεν είναι κατανοητά σε όλους και απομακρύνουν από τη μνήμη τις λέξεις από τις οποίες προήλθαν, με αποτέλεσμα να οδηγούν βαθμιαία στη γλωσσική ευτέλεια ή ακόμη και στη λεξιπενία» και συμπλήρωσε ότι: «Ο Μανώλης Γλέζος αποτελεί παράδειγμα. Παράδειγμα ήθους, ευπρέπειας, αγωνιστικότητας μα πάνω απ’ όλα φιλοπατρίας. Η αγάπη του για την χώρα μας είναι μεγάλη και άδολη. Ένα είναι σίγουρο: Η Ελλάδα μας πάντα θα χρειάζεται ανθρώπους σαν τον Μανώλη Γλέζο»

Δείτε αναλυτικά την ομιλία του πρώην προέδρου της ΝΔ:

«Υπάρχει μια εδραιωμένη αντίληψη και αποτίμηση της κοινωνίας για το σύνολο των πολιτικών που συνοψίζεται στον αφορισμό, “όλοι το ίδιο είναι…”. Άδικος ο αφορισμός και η γενίκευσή του, επειδή αναφέρεται σε πρόσωπα.

Πέρα από τις όποιες πολιτικές διαμάχες και αντεγκλήσεις, πέρα από τις διαφορετικές πολιτικές και ιδεολογικές αντιλήψεις ή θέσεις, υπάρχει και μια άλλη κοινή παραδοχή, ότι μπορούμε να ομονοούμε συμπράττοντας στο γενικό καλό. Τελικά έστω και σε συγκεκριμένα μεγάλα ζητήματα οφείλουμε να συνεννοηθούμε, με τις όποιες διαφοροποιήσεις μας.

Μια τέτοια περίπτωση είναι και η σημερινή συνάντηση που αφορά, από μια άλλη οπτική, στην εκφορά του πολιτικού λόγου, καλωσορίζοντας ακόμη ένα πόνημα του λάτρη της ελληνικής γλώσσας και θεματοφύλακα της ελληνικής κληρονομιάς Μανώλη Γλέζου. Πρόκειται για ένα επιμελημένο, απλό βιβλίο οδηγό, ένα χρηστικό εγχειρίδιο με πακτωλό πληροφοριών που εμπλουτίζει τη γνώση μας.

Η ελληνική γλώσσα και η ελληνική γραφή, με τον πλούτο και την ποικιλία των στοιχείων που διαθέτει, είναι από τις αρχαιότερες και πλουσιότερες του κόσμου, με μοναδική συμβολή στην ανατροφοδότηση και στον εμπλουτισμό του λεξιλογίου άλλων γλωσσών. Σε ένα βαθμό στη γλώσσα μας οφείλουν την ύπαρξη και την εξέλιξή τους οι επιστήμες, οι τέχνες, η φιλοσοφία και κατ´ επέκταση η διαμόρφωση ολόκληρου του πολιτισμού. Χαρακτηριστική είναι η λογοτεχνική επίδραση της γλώσσας μας στην Ευρωπαϊκή επικράτεια, καθώς δεν υπάρχει γλώσσα σήμερα που να μην έχει ενσωματώσει ελληνικές λέξεις. Αμέτρητες άλλωστε είναι οι διεθνείς ελληνικές λέξεις.

Η γλώσσα μας είναι ένας ζωντανός οργανισμός, ο οποίος -όπως κάθε ζωντανός οργανισμός- διαρκώς εξελίσσεται και εμπλουτίζεται. Οι μεγάλες δυνατότητές της ανταποκρίνονται στις ποικίλες ανάγκες της κοινωνικής ζωής. Επίσης ανταποκρίνεται στις σύγχρονες συνθήκες που καθορίζονται από την κυριαρχία των όρων της τεχνολογίας, του Διαδικτύου και των διαφημιστικών προτύπων. Κύριο χαρακτηριστικό της είναι η διαρκής, αργή αλλά σταθερή εξέλιξή της.

Στην εξέλιξη αυτή συνετέλεσε μια αξία διαχρονική, την οποία πρώτος ανέδειξε ο πολιτισμός των Σπαρτιατών και δεν είναι άλλη από τη λακωνικότητα, με το ευρέως διαδεδομένο απόφθεγμα “το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν”. Πρόκειται για μια αρετή που φανερώνει έναν τρόπο έκφρασης σύντομο μεν, αλλά μεστό από νοήματα. Τον τρόπο αυτό έρχονται να τον ενισχύσουν τα ακρωνύμια, γνωστά και ως αρκτικόλεξα (που δεν πρέπει να συγχέονται με τις συντομογραφίες ή βραχυγραφίες) τα οποία κυριαρχούν στη γλώσσα μας τα τελευταία 50 χρόνια (από τον Β´ Παγκόσμιο πόλεμο), με σκοπό την εξοικονόμηση χώρου και χρόνου τόσο στον γραπτό όσο και στον προφορικό λόγο. Επιπροσθέτως, η χρήση τους προάγει την ανάπτυξη της γρήγορης και μεστής νοημάτων σκέψης, ενισχύοντας την κριτική και αφαιρετική ικανότητα, είναι ευκολομνημόνευτα και μερικά από αυτά έχουν καθιερωθεί ως διεθνείς όροι.

Τα ακρωνύμια επηρεάζουν καθοριστικά τη γλώσσα, είναι συνήθως εύηχα και δίνουν την ευκολία της γρήγορης επικοινωνίας. Ταυτόχρονα, καθιερώνουν έναν λόγο μονολιθικό, φτωχό, μηχανοποιημένο και συνθηματικό. Επιπλέον δεν είναι κατανοητά σε όλους και απομακρύνουν από τη μνήμη τις λέξεις από τις οποίες προήλθαν, με αποτέλεσμα να οδηγούν βαθμιαία στη γλωσσική ευτέλεια ή ακόμη και στη λεξιπενία.

Το φαινόμενο των ακρωνυμίων, περιλαμβάνοντας τη χρήση αλλά και την άγνοιά τους από τους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου, δεν θα μπορούσε να μην παρατηρήσει ο Μανώλης Γλέζος. Αυτό το χάσμα, ανάμεσα σε παλιά και νέα γνωσιακά κενά, επιχειρεί να γεφυρώσει ο συγγραφέας με τη ματιά του στοχαστή, του δημιουργού και οικοδόμου των ανθρωπίνων σχέσεων και της αλλαγής στάσεων, αντιλήψεων, αξιών και νοοτροπίας.

Οι αγώνες του Μανώλη Γλέζου για τη διατήρηση της ελληνικής γλώσσας είναι εξίσου σημαντικοί με τους αγώνες του για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία. Με το συγγραφικό του έργο, υπερασπίζεται με ακρίβεια και εγκυρότητα, αλλά και με πάθος την ακεραιότητα της γλώσσας μας, αφήνοντας ισχυρή παρακαταθήκη και στις επόμενες γενιές.

Ο Μανώλης Γλέζος, είναι το κοντινό μας πρόσωπο. Σύμβολο μιας γενναίας γενιάς, διακρίθηκε ως συγγραφέας, δημοσιογράφος, πνευματικός άνθρωπος και ιστορικό πολιτικό στέλεχος της Αριστεράς. Το έργο του, έχει αναγνωριστεί και τιμηθεί. Η διαδρομή του μας διδάσκει ότι χωρίς τον πολιτισμό και την πνευματικότητα, η ζωή είναι φτωχή και στείρα.

Σ´ αυτό το ταξίδι αυτοανακάλυψης και αυτοαποκάλυψης, είναι για μένα ιδιαίτερη τιμή που μοιράστηκε μαζί μου αυτή την εσωτερική του ανάγκη, τις σκέψεις, τους προβληματισμούς και εν τέλει την απόφασή του για την έκδοση αυτού του εγχειριδίου.
Ο Μανώλης Γλέζος επιχειρεί, και εν τέλει ενώνει, τους χαμένους κρίκους της ιστορίας με τη γλώσσα στο ιστορικό νήμα που έχουν υφάνει οι πρόγονοί μας.
Πιστεύω και θέλω να ελπίζω, πως όλα αυτά που μέχρι σήμερα έχει προσφέρει σε όλους μας, αλλά και στον ίδιο τον εαυτό του, είναι πολύ λιγότερα από όλα εκείνα που ακόμη δεν έχουν φανεί.

Τελικά, ο Μανώλης Γλέζος αποτελεί παράδειγμα. Παράδειγμα ήθους, ευπρέπειας, αγωνιστικότητας μα πάνω απ’ όλα φιλοπατρίας. Η αγάπη του για την χώρα μας είναι μεγάλη και άδολη. Ένα είναι σίγουρο: Η Ελλάδα μας πάντα θα χρειάζεται ανθρώπους σαν τον Μανώλη Γλέζο».