Τις ευθύνες της κυβέρνησης για τον εγκλωβισμό χιλιάδων εργαζομένων στις πρακτικές της απλήρωτης εργασίας, με αφορμή την αυτοκτονία της 42χρονης εργαζόμενης στα σούπερ μάρκετ Καρυπίδη, στα Γρεβενά, επισημαίνει στο άρθρο του στην Αυγή, ο Θανάσης Καρτερός.   Βάλοντας ευθέως εναντίον του γενικού γραμματέα του υπουργείου Εργασίας Ανδρέα Νεφελούδη, αλλά και της υπουργού Εργασίας και του ίδιου του πρωθυπουργού, ο κ.Καρτερός υπερασπίζεται την κοινή λογική στην υπόθεση, γράφοντας: «Το σύστημα, σου λέει ο άλλος. Καλώς και γαμώ το σύστημα. Αλλά μια εργαζόμενη οδηγήθηκε στην αυτοκτονία. Απλήρωτη και γι' αυτό απελπισμένη. Και μια φίλη της αναρτά στο διαδίκτυο λίγες λέξεις για το δράμα της συναδέλφου της, περιγράφοντας με μελανά χρώματα τις ευθύνες του κράτους. του κράτους, μάλιστα. Γιατί δεν είναι δουλειά του κάθε εργαζόμενου να ξεχωρίζει τις ευθύνες της Δικαιοσύνης, της εφορίας, της αστυνομίας ή της αγορανομίας. Κράτος είναι όλα μαζί. Και το κράτος δεν προστάτεψε μια ευάλωτη γυναίκα από τον μάγκα που την υποχρέωνε να δουλεύει χωρίς να πληρώνεται».  

Υπενθυμίζεται, ότι ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας Ανδρέας Νεφελούδης, δίκην Ποντίου Πιλάτου είχε σπεύσει να δηλώσει ότι το υπουργείο Εργασίας είχε κάνει τη δουλειά του, αλλά έφταιγε η Δικαιοσύνη. Σ' αυτό απαντά εμμέσως πλην σαφώς ο Θανάσης Καρτερός, γράφοντας: «δεν αμφιβητώ τις προθέσεις του Νεφελούδη, της Αχτσιόγλου ή του Τσίπρα. Δυστυχώς δεν έχω και καμιά καλή συμβουλή για το πώς να υποχρεώσουν το κράτος να γίνει κράτος για τους ανέργους, τους πένητες, του ςαπλήρωτους. Αλλά να βλέπουμε την αλήθεια τουλάχιστον. Αν ο κάθε Καρυπίδης τρώει και πίνει, ενώ έχει μια μεραρχία σκλάβους και το κράτος τον ενθαρρύνει στοργικά ότι δεν είναι βλαπτικό για κείνους να μην τους πληρώνει, τότε έχουμε κράτος Καρυπίδη. Απελπισίας των πολλών και ασυδοσίας των λίγων. Και με τέτοιο κράτος, ή θα συγκρουστείς μετωπικά ή θα γίνεις κι εσύ τέτοιος».