Υπέρ της δημιουργίας ενός ενιαίου φορέα της Κεντροαριστεράς που θα υπερβαίνει τη σημερινή ομοσπονδιακή εικόνα τάσσεται το μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ και του ΚΣ της ΔΗΣΥ, Θεόδωρος Μαργαρίτης, σε συνέντευξή του στο Καρφί και στον Χρήστο Δρούζια, προτείνοντας να στηθεί διπλή κάλπη, μία για την εκλογή επικεφαλής και μία για τη μορφή του νέου φορέα, ώστε να αποφασίσει τα χαρακτηριστικά η βάση όλης της Κεντροαριστεράς.

Ο κ. Μαργαρίτης ξεκαθαρίζει ότι η ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς δεν αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ αναφορικά με τις μετεκλογικές συνεργασίες προκρίνει την εθνική συνεννόηση, αφού πρώτα αλλάξουν οι πολιτικοί συσχετισμοί.

Πριν από 15 ημέρες πραγματοποιήσατε το συνέδριό σας. Ποιο είναι το βασικό μήνυμα που βγήκε και ποια τα επόμενα βήματα;

Νομίζω ότι τα μηνύματα ήταν τελικά δυο. ΠΡΩΤΟΝ: Διαμορφώσαμε με βάση το «σχέδιο ΕΛΛΑΔΑ» ένα προγραμματικό πλαίσιο για την ανάκαμψη της χώρας και ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Δώσαμε ένα ισχυρό σήμα ανασυγκρότησης του χώρου της Κεντροαριστεράς με συγκεκριμένα οργανωτικά μέτρα και με ένα νέο σύμβολο που σηματοδοτεί την ενότητα και τη μετεξέλιξη.

ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΛΠΗ

Στη ΔΗΣΥ έχουν αναπτυχθεί διαφωνίες σχετικά με τη μορφή του νέου φορέα. Πρώτον, ποια είναι η δική σας θέση, και δεύτερον, αν τελικά δεν υπάρξει συμφωνία σε μια κοινή θέση, ποια διαδικασία θα προτείνατε;

Στο συνέδριο έγινε ένα βήμα σε μια κατεύθυνση επανεκκίνησης της Κεντροαριστεράς. Τώρα πρέπει να γίνει το επόμενο. Έχω τη γνώμη ότι οι απαιτήσεις της συγκυρίας πιέζουν για ένα νέο ενιαίο κόμμα που θα λειτουργεί με τάσεις ιδεών και θα υπερβαίνει τη σημερινή ομοσπονδιακή κομματική εικόνα. Δηλαδή θα υπερβαίνει ιστορικές δεσμεύσεις και θα απευθύνεται στο μέλλον. Όχι μια αναπαλαίωση. Αντιλαμβάνομαι τις δυσκολίες, τις συναισθηματικές πιέσεις, αλλά όμως το κύριο ζήτημα είναι η αναγέννηση της προοδευτικής παράταξης. Θυμίζω το παράδειγμα του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος το 1974 δεν σταμάτησε στις διαδρομές της Ένωσης Κέντρου αλλά έκανε ένα νέο ξεκίνημα με το ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο και το ΚΚΕ ΕΣ όταν διαπίστωσε ότι έκλεινε ο κύκλος της κομμουνιστικής έμπνευσης, με τη δημιουργία της ΕΑΡ.

Κατά συνέπεια, το παρελθόν δεν μπορεί να λειτουργεί ως ανάχωμα αλλά ως αξιακό φορτίο! Εφόσον υπάρχουν μέσα στη ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ διαφορετικές προσεγγίσεις τότε μπορούμε τον Οκτώβριο μαζί με την κάλπη για την ανάδειξη αρχηγού από τη βάση να βάλουμε και μια δεύτερη κάλπη με το ερώτημα «πολυκομματικός φορέας ή νέο ενιαίο κόμμα» για να πουν τη γνώμη τους οι πολίτες της Κεντροαριστεράς.

Το προσκλητήριο που έχετε απευθύνει προς όλες τις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς αφορά και σε εκείνες που βρίσκονται εντός ΣΥΡΙΖΑ;

Η ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς δεν αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος αυτοπροσδιορίζεται ως ριζοσπαστική αριστερά και αντιμετωπίζει την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία -όπως και όλα τα πράγματα- με όρους ευκαιριακούς και πρόχειρους. Φυσικά μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν δυνάμεις μετριοπαθείς, με σοσιαλδημοκρατική οπτική. Με αυτές κάποια στιγμή θα συναντηθούμε. Χρειάζεται όμως να έχει υπάρξει μια σοβαρή αλλαγή των συσχετισμών με ένα πιο ισχυρό ρόλο για την ΔΗΣΥ.

 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΟ

Στο εσωτερικό της ΔΗΣΥ υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για το χώρο που θα εκφράζει ο νέος πολιτικός φορέας. Μπροστά και αριστερά, όπως ακούστηκε στο συνέδριο, ή στροφή προς το προοδευτικό κέντρο, όπως υποστηρίζει ο κ. Βενιζέλος;

Να ξεκαθαρίσουμε. Το «μπροστά και αριστερά» δεν ήταν επίσημο σύνθημα του συνεδρίου. Ήταν μια αποστροφή από την ομιλία ενός στελέχους.

Το εγχείρημά μας αφορά μια ΕΥΡΥΤΕΡΗ προσπάθεια προγραμματικού και οργανωτικού επαναπροσδιορισμού των δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής αριστεράς, του προοδευτικού κέντρου. Δεν θα αφήσουμε την Αριστερά στη ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ ούτε το Κέντρο στις επικοινωνιακές γραμμές της ΝΔ.

Αν στις επόμενες εκλογές η ΝΔ είναι πρώτο κόμμα αλλά χωρίς αυτοδυναμία, η ΔΗΣΥ θα έμπαινε σε μια κυβέρνηση συνεργασίας; Αν ναι, υπό ποιους όρους; Αν όχι, θα παίρνατε την ευθύνη να οδηγήσετε τη χώρα σε δεύτερες κάλπες;

Μας ενδιαφέρει η εθνική συνεννόηση για την έξοδο από τη κρίση. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε σε μεταρρυθμίσεις και σε πιο αποτελεσματική διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Για να επιβληθεί αυτή η προτεραιότητα πρέπει να αλλάξουν οι συσχετισμοί. Να αποδυναμωθούν στο εκλογικό πεδίο τόσο ο αριστερός λαϊκισμός όσο και η συντηρητική παράταξη. Σε αυτόν τον ανταγωνισμό θα κρίνουμε την κατάλληλη ώρα τα διλήμματα. Σε κάθε περίπτωση όμως θα εξαντλήσουμε κάθε περιθώριο για μια κυβέρνηση από όλες τις δυνάμεις που απαιτούνται για την εθνική συνεννόηση χωρίς αποκλεισμούς.