Πέθανε σε ηλικία 86 ετών από ανακοπή καρδιάς ο πρώην βουλευτής της Β΄ Αθηνών Ιπποκράτης Σαββούρας.

Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε σήμερα το μεσημέρι στον Ιερό Ναό της Παναγίτσας, στο Π. Φάληρο.

Ο εκλιπών γεννήθηκε στην Μύρινα της Λήμνου το 1931, υπήρξε κτηνίατρος στο επάγγελμα και ασχολήθηκε ενεργά με την πολιτική και την τοπική αυτοδιοίκηση, ενώ είχε εκδώσει βιβλία και τοπικές εφημερίδες.

Με την εγκαθίδρυση της δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967 δημιούργησε την ένοπλη φιλοβασιλική αντιστασιακή οργάνωση «Κίνημα Εθνικής Αντίστασης» (Κ.Ε.ΑΝ) με το ψευδώνυμο «Στρατηγός Ακρίτας», η οποία σκορπούσε προκηρύξεις και τοποθέτησε πάνω από 70 βόμβες διαμαρτυρίας, χωρίς να αποσκοπεί σε τραυματισμούς ανθρώπων. Επίσης, επιχείρησε απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα Παπαδόπουλου. Συνελήφθη, βασανίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ, και εκτοπίστηκε για δύο χρόνια στη Σαμοθράκη και άλλα δύο στο Θέρμο Αιτωλοακαρνανίας.

Αργότερα αφέθηκε ελεύθερος και δημιούργησε νέα ένοπλη οργάνωση την «Ελληνική Αντιδικτατορική Νεολαία» (Ε.Α.Ν.) με το ψευδώνυμο «Συνταγματάρχης Πορφύρης», στην οποία συνεργάστηκαν και αξιωματικοί που μετείχαν στο Κίνημα του Ναυτικού το Μάιο του 1973. Συνελήφθη ξανά, δικάστηκε στο έκτακτο στρατοδικείο στις 9-11 Αυγούστου 1973 και καταδικάστηκε ξανά σε κάθειρξη 18 ετών. Αφέθηκε ελεύθερος τον Ιούλιο του 1974 μετά την κατάρρευση της χούντας.

Στις εκλογές του 1974 ήταν υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία στην εκλογική περιφέρεια Β΄ Αθήνας και εξελέγη για πρώτη και μοναδική φορά βουλευτής με 12.882 ψήφους.

Όμως παρέμεινε πιστός στις φιλομοναρχικές απόψεις του, παρά το αρνητικό για το βασιλικό πολίτευμα αποτέλεσμα που προέκυψε στο δημοψήφισμα του 1974. Ήταν μέλος φιλοβασιλικής οργάνωσης και το 1976 στο σπίτι του ανακαλύφθηκε μεγάλο οπλοστάσιο, με αποτέλεσμα να διαγραφεί από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας στις 13 Ιανουαρίου 1976 και να αρθεί η βουλευτική του ασυλία.

Στη δίκη που ακολούθησε τον υπερασπίστηκαν πολιτικοί και δημοσιογράφοι από όλο το κομματικό φάσμα, όπως ο Γεώργιος Μαύρος, ο Ιωάννης Ζίγδης, ο Παύλος Μπακογιάννης, ο Αλέκος Παναγούλης, ο Μανώλης Μπαντουβάς κ.ά., όχι τόσο για το οπλοστάσιο που διατηρούσε όσο για την αγωνιστική αντιδικτατορική του δράση.
Στις εκλογές της 20ης Νοεμβρίου 1977 κατήλθε ως ανεξάρτητος επικεφαλής του κόμματος «Εθνική Αναγέννηση».

Στις εκλογές της 18ης Οκτωβρίου 1981 ήταν υποψήφιος με το Κόμμα Προοδευτικών του Σπύρου Μαρκεζίνη.

Το 1989 επιστρέφει στη Νέα Δημοκρατία, επί προεδρίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και κατεβαίνει δύο φορές υποψήφιος στην εκλογική περιφέρεια Λέσβου-Λήμνου στις εκλογές της 18ης Ιουνίου και της 5ης Νοεμβρίου 1989, χωρίς να εκλεγεί. Στις εκλογές της 8ης Απριλίου 1990 είναι υποψήφιος στη Β΄ Αθήνας, όπως και στις δύο επόμενες, της 10ης Οκτωβρίου 1993 και της 22ας Σεπτεμβρίου 1996.

Στη συνέχεια ασχολείται με την τοπική αυτοδιοίκηση και εκλέγεται δύο φορές δημοτικός σύμβουλος και αντιδήμαρχος στο Παλαιό Φάληρο, το 1994 και το 1998. Το 2002 προσχώρησε τον ΛΑΟΣ μετά την άρνηση του Κώστα Καραμανλή να του δώσει το χρίσμα του κόμματος ως υποψηφίου Δημάρχου Π. Φαλήρου.

Τα τελευταία χρόνια είχε ιδρύσει το Κόμμα «Κίνημα Εθνικής Αντίστασης», του οποίου ήταν πρόεδρος, ενώ στο παρελθόν ήταν επίσης υποψήφιος δήμαρχος και δημοτικός σύμβουλος στο Παλαιό Φάληρο.