Ένα βήμα πριν από την έξοδο από την κυβέρνηση βρέθηκε την περασμένη Παρασκευή ο υπουργός Παιδείας, Κώστας Γαβρόγλου, με αφορμή τη δήλωσή του που άνοιξε το θέμα της εκλογής μουφτήδων στη Θράκη, σπεύδοντας έτσι να ανταποκριθεί σχεδόν… αστραπιαία στο σχετικό αίτημα που έθεσε ο Ταγίπ Ερντογάν κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα. Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές των «Π», ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος βρισκόταν στις Βρυξέλλες για τη Σύνοδο Κορυφής της Ευ-ρωπαϊκής Ενωσης, ενοχλήθηκε ιδιαίτερα όχι τόσο για την ουσία όσων είπε ο υπουργός Παιδείας όσο κυρίως για τη χρονική συγκυρία, μόλις μία εβδομάδα μετά την παρουσία του Τούρκου προέδρου στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου έβαλε στο τραπέζι και αυτό το ζήτημα και μάλιστα μέσα στα κορυφαία των τουρκικών διεκδικήσεων. Η παρέμβαση Γαβρόγλου, για την οποία, εκτός από το Μαξίμου, άγνοια είχε και ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, θεωρήθηκε προς στιγμήν ότι θα έπρεπε ενδεχομένως να αντιμετωπιστεί με την απομάκρυνσή του από το υπουργείο Παιδείας. Ωστόσο, κρίθηκε τελικά πως μια τέτοια κίνηση θα προκαλούσε σοβαρή κυβερνητική κρίση, σε μια περίοδο που ο κ. Τσίπρας έχει επιλέξει να προβάλλει τη λεγόμενη «θετική ατζέντα» της εξόδου από τα Μνημόνια. Ετσι, επιλέχθηκε η μέση λύση. Ο πρωθυπουργός, αφενός μεν, επιβεβαίωσε ότι «αυτή τη συζήτηση η κυβέρνηση την έχει ξεκινήσει εδώ και πάρα πολύ καιρό στο εσωτερικό της», αφετέρου δε, έσπευσε παράλληλα να υποστηρίξει ότι «δεν αφορά αυτό τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και δεν αφορά και τις αμέσως επόμενες ημέρες». Η απάντηση του Αλέξη Τσίπρα αφήνει ανοικτό, έστω και μακροπρόθεσμα, το θέμα της ικανοποίησης του τουρκικού αιτήματος για εκλογή μουφτή στη Θράκη, κάτι που αποτελεί πρώτο στόχο της Αγκυρας για την περιοχή, προκειμένου να μετατρέψει τους δύο ψευτομουφτήδες της Κομοτηνής (Ιμπραήμ Σερίφ) και της Ξάνθης (Αχμέτ Μετέ) σε νόμιμους ή, σε κάθε περίπτωση, να επιλέξει κάποιους άλλους, αρεστούς στο προξενείο στη Ροδόπη.

ΝΟΜΟΣ ΣΚΟΥΡΛΕΤΗ

Τα «παιχνίδια με τη φωτιά» της κυβέρνησης στη Θράκη όμως δεν κινούνται μόνο στο μέτωπο των μουφτήδων, καθώς σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται και το σχέδιο προώθησης της απλής αναλογικής στις αυτοδιοικητικές και περιφερειακές εκλογές, που δίνει τη δυνατότητα στο μουσουλμανικό στοιχείο της Θράκης, το οποίο αριθμεί περίπου 130.000-140.000 πολίτες, να διευρύνει ακόμα περισσότερο την ήδη μεγάλη επιρροή του. Ο Νόμος Σκουρλέτη, που έχει καταγγελθεί ευθέως από τον Κώστα Αγοραστό, πρόεδρο της Ενωσης Περιφερειών Ελλάδας, ότι θα φέρει αποσχιστικές τάσεις, καθώς «η πατρίδα κινδυνεύει να θερίσει χάος και Καταλονίες», προχωρά προς την εφαρμογή του με γοργά βήματα. Η ομάδα των «53» -λόγω των γνωστών αριστερών ιδεοληψιών τηςστηρίζει απόλυτα τον κ. Σκουρλέτη, ενώ το Μέγαρο Μαξίμου συμπλέει στο θέμα αυτό μαζί του, καθώς προσδοκά να πάρει το σύνολο της μουσουλμανικής ψήφου και στις επόμενες εθνικές εκλογές. Κι ενώ η Θράκη μετατρέπεται, με ευθύνη της κυβέρνησης, σε «πυριτιδαποθήκη», το Μαξίμου, σε συνεννόηση με το υπουργείο Εξωτερικών, έχει να αντιμετωπίσει και την έντονη επιθυμία της Αγκυρας να προχωρήσει η λεγόμενη «διπλωματία των αμοιβαίων επισκέψεων». Μετά την πίεση που ασκήθηκε από τη γείτονα προκειμένου να βρεθεί ο Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα και στη Θράκη, τώρα το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών επιθυμεί διακαώς να υπάρξει το συντομότερο δυνατόν -ακόμα και τον Ιανουάριοανταποδοτική επίσκεψη είτε του Προέδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου, είτε του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, στην Αγκυρα. Ο ίδιος ο Ταγίπ Ερντογάν στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις του στην Αθήνα έκανε τις προσκλήσεις και η συνέχεια έχει δοθεί σε υψηλό διπλωματικό επίπεδο. Ωστόσο, στην παρούσα φάση, με την τουρκική προκλητικότητα να συνεχίζεται και με γεγονότα όπως ο διάλογος Ερντογάν στη Θράκη με μουσουλμάνους μαθητές, στους οποίους είπε πως «όλοι μαζί είμαστε Τουρκία», να αποκαλύπτονται, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται ότι μπορεί να συμβεί. Πολύ περισσότερο αφού έτσι κι αλλιώς τον Φεβρουάριο στη Θεσσαλονίκη θα υπάρχει συνάντηση Τσίπρα Ερντογάν στο «Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας» των δύο χωρών.

«ΕΘΝΙΚΟΣ ΟΡΚΟΣ»

Είναι φανερό ότι η Τουρκία, χωρίς να κάνει βήμα πίσω στις αξιώσεις της, ανοίγει τη «βεντάλια» του συνόλου των διεκδικήσεών της, καθώς, πέραν της «συνδιαχείρισης» που επιδιώκει στη Θράκη, συνεχίζει και τις προκλήσεις στο Αιγαίο, επιχειρεί υπογείως να θέσει «μειονοτικά» ζητήματα και στα Δωδεκάνησα, ενώ δεν κάνει βήμα πίσω στις απαιτήσεις της ούτε στο Κυπριακό. Κι όλα αυτά θέλοντας ταυτόχρονα να διατηρεί ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με την Αθήνα σε πολύ υψηλό επίπεδο. Το ερώτημα είναι για ποιον λόγο η κυβέρνηση δείχνει να τη διευκολύνει σε κάποια από τα ζητήματα που θέτει. Τη στιγμή μάλιστα που στην Τουρκία βρίσκεται πάντα σε ισχύ ο λεγόμενος «εθνικός όρκος» της Εθνοσυνέλευσης, όπως διατυπώθηκε το 1920 σε κλειστή συνεδρίαση κι ενώ ο ελληνικός στρατός είχε απελευθερώσει ήδη τη Σμύρνη. Ανάμεσα στα άλλα, στον όρκο αυτόν αναφέρεται ότι «η νομική υπόσταση της Δυτικής Θράκης θα καθοριστεί με την ψήφο του λαού, που θα δοθεί σε περιβάλλον ελευθερίας», ενώ στον χάρτη που είναι συνημμένος στον «εθνικό όρκο» περιλαμβάνεται και η Κύπρος. Ο όρκος αυτός, που αποτέλεσε και αποτελεί ιστορικά το συνεκτικό στοιχείο κεμαλιστών και Ισλάμ, φαίνεται να διέπει και σήμερα την πολιτική και εθνική φιλοσοφία της τουρκικής πολιτικής.

Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά, 22/12/2017