Τέλος δεν έχουν τα «αµαρτωλά» εξοπλιστικά που υπογράφηκαν επί υπουργίας Ακη Τσοχατζόπουλου, καθώς λίγο καιρό µετά την καταδίκη του πρώην υπουργού σε ποινή κάθειρξης 19 ετών για το ξέπλυµα του «µαύρου» χρήµατος, που κατά τη ∆ικαιοσύνη έλαβε για να προχωρήσει συµβάσεις µε συγκεκριµένους προµηθευτές, η ανακρίτρια κατά της διαφθοράς, Ηλιάνα Ζαµανίκα, απέστειλε κλήσεις προς απολογία για τα αντισταθµιστικά ωφελήµατα των ελικοπτέρων Chinook.

Πρόκειται για µία σύµβαση που υπογράφηκε το 1998 και σύµφωνα µε τα κατηγορητήρια της δικαστικής λειτουργού η ζηµία του ∆ηµοσίου από τη µη υλοποίησή της φτάνει τα 40.670.000 δολάρια.

Κατηγορούµενοι και σε αυτήν την υπόθεση γνωστά πρόσωπα που «πρωταγωνιστούν» και σε άλλες επιζήµιες συµβάσεις. Συγκεκριµένα, πρόκειται για τον πρώην αναπληρωτή διευθυντή της ∆ιεύθυνσης Εξοπλισµών Αντώνη Κάντα, τον πρώην γενικό διευθυντή Εξοπλισµών του υπουργείου Εθνικής Αµυνας Γιάννη Σµπώκο, τον Θωµά Λιακουνάκο και τον Ηλία Αρκουµανέα από την εταιρεία SONAK, συµφερόντων του πρώτου, η οποία και ανέλαβε την υλοποίηση των αντισταθµιστικών.

Οι κατηγορίες που αντιµετωπίζουν κατά περίπτωση είναι απιστία και ηθική αυτουργία στο αδίκηµα αυτό. Για τον Ακη Τσοχατζόπουλο η δικογραφία αµέσως µετά την άσκηση των ποινικών διώξεων από την Εισαγγελία ∆ιαφθοράς διαβιβάστηκε στη Βουλή λόγω του νόµου περί ευθύνης υπουργών. Βεβαίως, επειδή, ως γνωστόν, ο νόµος προβλέπει µικρή αποσβεστική προθεσµία, οι όποιες ποινικές του ευθύνες έχουν παραγραφεί.

ΒΑΡΥ «ΚΑΤΗΓΟΡΩ»

Οπως προκύπτει από τα κατηγορητήρια, η αρχική συµφωνία, απόρροια της κύριας σύµβασης για την προµήθεια των επτά µεταφορικών ελικοπτέρων Chinook από την αµερικανική Boeing, προέβλεπε αντισταθµιστικά ωφελήµατα ύψους 200 εκατ. δολαρίων και συγκεκριµένα υλοποίηση επτά προγραµµάτων.

Μεταξύ άλλων, αυτά αφορούσαν αγορά µετοχών της Γενικής Τράπεζας της Ελλάδος, πραγµατικού ύψους 5 εκατ. δολαρίων και πιστωτικού 40 εκατ. δολαρίων, ανάπτυξη και παραγωγή παρεµβολέων επικοινωνίας έναντι πίστωσης 44.650.000 δολαρίων και δωρεάν παροχή στην ΠΥΡΚΑΛ εξοπλισµού για την εγκατάσταση γραµµής παραγωγής πυροµαχικών.

Την υλοποίησή τους -πλην ενός προγράµµατοςανέλαβαν οι εταιρείες SONAK, AXON και BYRON, όλες συµφερόντων του Θωµά Λιακουνάκου.

Τα προγράµµατα αυτά θα έπρεπε να είχαν υλοποιηθεί έως το 2005. Παρ’ όλο που δόθηκαν και παρατάσεις, τελικώς τα περισσότερα εξ αυτών δεν πραγµατοποιήθηκαν, ενώ τα υπόλοιπα έγιναν µε µεγάλες καθυστερήσεις. Λόγω της αρχικής συµφωνίας, όµως, οι ποινικές ρήτρες που προβλέπονταν δεν µπορούσαν να ενεργοποιηθούν.

Οταν, δε, ζητήθηκαν οι απόψεις της αµερικανικής εταιρείας για τις ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις της στη Σύµβαση των Αντισταθµιστικών Ωφεληµάτων (ΣΑΩ), η Boeing αρνήθηκε να το κάνει.

Αφού ακολούθησε σειρά εγγράφων µεταξύ του υπουργείου Εθνικής Αµυνας και της αναδόχου εταιρείας, η τελευταία µε επιστολή της στις 2910-2015 γνωστοποίησε ότι έπαυσε από «αποδεκτά µέρη» τις εταιρείες SONAK, AXON και BYRON του Θωµά Λιακουνάκου λόγω των περιορισµών της αµερικανικής νοµοθεσίας προς τις εταιρείες των ΗΠΑ για τη συνεργασία µε εταιρείες που εµπλέκονται σε δικαστική έρευνα στην αλλοδαπή. Γιατί όµως η εταιρεία ήταν ήσυχη ότι δεν θα έχει συνέπειες;

Προφανώς γιατί µεταξύ αυτών των εταιρειών και της αναδόχου Boeing δεν είχαν συναφθεί σχετικές συµφωνίες υπεργολαβίας, άρα δεν ήταν «υπόλογη» για ό,τι έκαναν ή, στην προκειµένη περίπτωση, ό,τι δεν έκαναν εταιρείες απλώς «αποδεκτές» από αυτήν.

Εν ολίγοις, λόγω των αρχικών δεσµεύσεων ήταν αδύνατη η ενεργοποίηση των ποινικών ρητρών παρ’ όλο που τα έργα δεν είχαν υλοποιηθεί, όπως αδύνατη ήταν και η µη πληρωµή όσων όφειλε η χώρα µας για τα ελικόπτερα προκειµένου να πατσίσουµε µε τα ανολοκλήρωτα αντισταθµιστικά.

Η ανακρίτρια σηµειώνει ότι, αν και η αρµόδια επιτροπή ήταν αντίθετη στην υπογραφή της σύµβασης εφόσον δεν πληρούνταν προϋποθέσεις, οι κατηγορούµενοι έκαναν τα αδύνατα δυνατά να υπογραφεί.

*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», 29/12/2017