Κατά πάσα πιθανότητα, στις προσεχείς εκλογές θα έχουµε έναν... ΣΥΡΙΖΑ της δεξιάς! Αυτό είναι το βασικό σχέδιο των πρωτοβουλιών του δικηγόρου και πρώην γραµµατέα του υπουργικού συµβουλίου της κυβέρνησης Σαµαρά Τάκη Μπαλτάκου για την ενοποίηση όλων των «δεξιών συνιστωσών», περί των οποίων τα «Π» είχαν εκτενές και λεπτοµερειακό ρεπορτάζ στο φύλλο τους της 31ης Μαρτίου. Το σχέδιο αυτό περιλαµβάνει ουσιαστικώς δύο φάσεις, η µία εκ των οποίων αποτελεί εναλλακτική λύση στην περίπτωση που για οποιονδήποτε λόγο δεν θα ευοδωνόταν η σύµπτυξη όλων των δεξιών συνιστωσών, υπό τη µορφή µικρών κοµµάτων ή πολιτικών οµίλων, που κινούνται σήµερα στην πολιτική σκηνή. Η σχετική ιδέα έχει προκύψει από το αριστερό εγχείρηµα µε τις ένδεκα συνιστώσες, που αποτέλεσε τελικώς το κόµµα που µας κυβερνά σήµερα.

Η πρώτη φάση του εγχειρήµατος περιλαµβάνει συνεχείς διαβουλεύσεις µε τους επικεφαλής των πολιτικών σχηµατισµών και οµίλων στον χώρο της λαϊκής δεξιάς, που είναι:  

-Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες του Πάνου Καµµένου.

- Ο ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη.

- Το Χριστιανοδηµοκρατικό Κόµµα Ελλάδος του Νίκου Νικολόπουλου.

- Η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου.

- Η Ένωση για την Πατρίδα και τον Λαό του Βύρωνα Πολύδωρα.

- H Νέα ∆εξιά του Φαήλου Κρανιδιώτη.

- Το κόµµα του Ριζοσπαστικού Εθνικού Συναγερµού (ΡΙΖΕΣ) του Βασίλη Καπερνάρου.

- Η Νέα ΜΕΡΑ (Μεταρρυθµιστική Ριζοσπαστική Ανασυγκρότηση) του Χρήστου Ζώη.

- Το ∆ίκτυο Ελλήνων Ριζοσπαστών του Σάββα Τσιτουρίδη, στο οποίο µετέχει και ο Νίκος Τσιαρτσιώνης.

Στα παραπάνω κόµµατα ή οµίλους, µε τους επικεφαλής των οποίων υπάρχουν συνεχείς διαβουλεύσεις, θα πρέπει να συνυπολογιστούν το φόρουµ «Ρεύµα» του πρώην υφυπουργού Αθανασίου Σκορδά και του πρώην ευρωβουλευτή Μανώλη Αγγέλακα -έστω και αν έχει σαφώς πιο φιλελεύθερα χαρακτηριστικά-, αλλά και η κ. Κατερίνα Παπακώστα, η οποία εξήγγειλε και αυτή την ίδρυση πολιτικού φορέα. Την ίδια ώρα, κάποιες πληροφορίες κάνουν λόγο για επαφές και µε τη συµµετοχή του Ευάγγελου Αντώναρου στην κατεύθυνση αυτή. ∆εν είναι ασφαλώς τυχαίο ότι οι τρεις τουλάχιστον πολιτικοί φορείς εκ των προαναφερθέντων χρησιµοποιούν τον όρο «ριζοσπαστικός ριζοσπάστης», που παραπέµπει ευθέως στην Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ) του Κωνσταντίνου Καραµανλή.  

ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ  

Στο επίκεντρο της επιχειρηµατολογίας για τη συνένωση όλων αυτών των µικρών κοµµάτων, οµίλων και πολιτικών κινήσεων βρίσκεται η εξής, πολιτικής λογικής, εκτίµηση:

α) Η αυτοδύναµη κάθοδός τους, καθενός ξεχωριστά δηλαδή, στις προσεχείς εκλογές δεν µπορεί να έχει καµία τύχη, µε ποσοστά από 0,5% έως 2%, υπό την πίεση µάλιστα ενός κατεξοχήν πολωτικού κλίµατος. Αντιθέτως, αν συνενωθούν οι δυνάµεις αυτές. θα δηµιουργηθεί η αίσθηση στο συντηρητικό κοµµάτι του εκλογικού σώµατος ότι υπάρχει η εκπροσώπηση της λεγόµενης λαϊκής δεξιάς και έτσι ο νέος φορέας θα καταφέρει να διεκδικήσει ένα ικανό ποσοστό ώστε να µπει στη Βουλή και να µπορέσει να συνεργαστεί κυβερνητικά µε τη Νέα ∆ηµοκρατία, στην περίπτωση που αυτή δεν επιτύχει την αυτοδυναµία.

β) Προτιµάται η συγκρότηση ενός φορέα από όλες αυτές τις συνιστώσες της δεξιάς, διότι στην περίπτωση που θα συγκροτείτο ένα δεξιό κόµµα, υπό κάποια προσωπικότητα, θα ήταν αµφίβολο αν οι επικεφαλής των προαναφερθέντων κοµµάτων και σχηµατισµών θα επιθυµούσαν να συµµετάσχουν. Σηµειώνεται ότι σε συνεννόηση µε τους επικεφαλής των δεξιών... συνιστωσών επανενεργοποιούνται τα γραφεία στα τοπικά σηµεία όπου βρίσκονται τα µικρά κόµµατα όσων θα συµµετάσχουν στο σχήµα, όπως λ.χ. του κ. Ζώη στη Λάρισα και του κ. Νικολόπουλου στην Αχαΐα.

Επιπλέον, όλοι οι επικεφαλής κοµµάτων και δεξιών συνιστωσών θεωρείται ότι έχουν άριστες σχέσεις µε την Εκκλησία, στη βοήθεια της οποίας βασίζονται, ενώ ο κ. Μπαλτάκος έχει σχέσεις τόσο µε τις Ένοπλες ∆υνάµεις και τα Σώµατα Ασφαλείας, όπου βρίσκονται παραδοσιακά δεξιοί ψηφοφόροι, όσο και µε την Ένωση Αποστράτων Αξιωµατικών. Πρέπει να επισηµανθεί, τέλος, ότι έχουν γίνει και επαφές µε γνωστά ονόµατα ευρείας οικονοµικής επιφάνειας του επιχειρηµατικού κόσµου, σύµφωνα µε τους συντονιστές του όλου εγχειρήµατος, οι οποίοι, ακόµη και αν διαφωνούν µε τη συµµετοχή κάποιων προσώπων, εντούτοις φέρεται ότι συµπλέουν µε τη λογική επί της οποίας βασίζεται το νέο εγχείρηµα του κόµµατος των δεξιών συνιστωσών.  

ΔΥΣΧΕΡΕΙΑ  

Ενώ όµως όλοι όσοι µετέχουν στις σχετικές διαβουλεύσεις συµφωνούν µε την ιδέα της σύµπηξης ενός «ΣΥΡΙΖΑ της δεξιάς», εντούτοις ακόµη δεν έχει υπάρξει αντίστοιχη συµφωνία για το ποιος θα τεθεί επικεφαλής. Και µάλιστα στην περίπτωση που θα αρνούνταν την πρωτοκαθεδρία αυτή ο βολιδοσκοπηθείς στρατηγός Φραγκούλης Φράγκος.

Όπως αναφέρουν οι σχετικές πληροφορίες, σε µία τέτοια περίπτωση δυστοκίας για τον επικεφαλής του νέου συνεργατικού πολιτικού σχήµατος -οι συνιστώσες του οποίου θα διατηρούν µία σχετική ανεξαρτησία-, δεν θα πρέπει να αποκλειστεί η ιδέα δύο ή και τριών δηµοσκοπικών ερευνών, οι οποίες θα χρησιµοποιούνταν ως «εργαλείο» προκειµένου να επιλεγεί αυτός που θα ηγηθεί του «ΣΥΡΙΖΑ της δεξιάς»!  

ΤΟ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ

Γα την περίπτωση που, συνεπεία κυρίως ενός αρχηγικής φύσεως ανταγωνισµού, δεν ευοδωνόταν η σχετική προσπάθεια, προβλέπεται και εναλλακτική λύση. Ο κ. Μπαλτάκος έχει υπολογίσει -καθότι και ως γραµµατέας του υπουργικού συµβουλίου επί Σαµαρά τους γνωρίζει όλους- ότι υπάρχουν τουλάχιστον 40 πρώην υπουργοί των κυβερνήσεων Καραµανλή και Σαµαρά που αυτήν τη στιγµή είναι εκτός Βουλής, αν και διατηρούν έντονα τα πολιτικά τους ενδιαφέροντα.

Μία µικρή βολιδοσκόπηση και επιλογή ορισµένων εξ αυτών, που αποτελούν και πολύ αναγνωρίσιµες πολιτικές προσωπικότητες πανελλαδικώς, µπορεί να αποφέρει µία οµάδα πέντε ή έξι εξ αυτών, οι οποίοι θα ήταν δυνατόν να αποτελέσουν τον πυρήνα της δηµιουργίας νέου δεξιού κόµµατος. ∆ηλαδή, ενός κόµµατος χωρίς άλλες συνιστώσες.

Μία τέτοια κίνηση εκτιµάται ότι θα αποτελέσει καταλυτικό στοιχείο για την αναθεώρηση των αρχηγικών δισταγµών των επικεφαλής των δεξιών συνιστωσών. Κι έτσι, τελικά, σε µια δεύτερη φάση να θελήσουν να συµµετάσχουν σε αυτό το γενικότερο προσκλητήριο της λαϊκής δεξιάς, παραµερίζοντας τις όποιες αρχηγικές βλέψεις αρχικά θα είχαν προβάλει.

∆ιότι σε µία τέτοια περίπτωση αυτό που θα είχε πρώτιστη σηµασία θα ήταν να µπορέσουν να αποτελέσουν µέλη στη νέα Βουλή. Ενώ σε δεύτερη φάση να εδραιωθεί το λαϊκό δεξιό κόµµα, κατά τα πρότυπα των αντίστοιχων κοµµάτων της Ευρώπης, το οποίο θα επιδιώξει ένα τέτοιο εκλογικό ποσοστό ώστε να µπορέσει να συνεργαστεί κυβερνητικά µε τον κ. Μητσοτάκη, καθώς κανείς από το κόµµα αυτό δεν φέρεται να έχει αντίρρηση να είναι ο σηµερινός αρχηγός της Ν∆ ο επόµενος πρωθυπουργός.  

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά», Σάββατο 14 Απριλίου 2018