Κατά την συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης «Μέτρα για την Προώθηση των Θεσμών της Αναδοχής και Υιοθεσίας» στην Ολομέλεια της Βουλής, ξεκινώντας την ομιλία του ο ειδικός αγορητής του Ποταμιού Γιώργος Μαυρωτάς, αναφέρθηκε στον βασικό σκοπό του νομοθετήματος που είναι η αποϊδρυματοποίηση των παιδιών. Αυτό όχι γιατί δεν είναι καλά τα ιδρύματα και οι διάφορες δομές, σχολίασε, αλλά γιατί ούτε το καλύτερο ίδρυμα δεν μπορεί να υποκαταστήσει την αγκαλιά της οικογένειας στην ψυχή ενός παιδιού.

Επεσήμανε ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο παραπέμπει σε 7 Υπουργικές αποφάσεις και 6 Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις που δεν έχουν όμως χρονοδιάγραμμα, και έτσι ένα ορθό νομοθέτημα μπορεί να «βαλτώσει» στην εφαρμογή. Στη συνέχεια ο κ. Μαυρωτάς αναφέρθηκε στην αντίθεση που υπάρχει μεταξύ των άρθρων 8 και 12 όπου από την μία ζητάμε οι ανάδοχοι γονείς να έχουν αποδεδειγμένα τη δυνατότητα να καλύψουν τα βασικά έξοδα ανάδοχου τέκνου, διαθέτοντας επαρκείς οικονομικούς πόρους και από την άλλη δίνουμε παροχές και διευκολύνσεις σε ανάδοχους γονείς.

Σχολιάζοντας το επίμαχο άρθρο 8 που μονοπώλησε το ενδιαφέρον, για τον λόγο ότι επιτρέπει την αναδοχή σε άτομα που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, άρα και σε ομόφυλους, τόνισε ότι η αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια είναι μια δυνατότητα που θα την κρίνει ad hoc ο εκάστοτε ειδικός, όπως ακριβώς θα κρίνει την καταλληλότητα έγγαμων ζευγαριών, ετερόφυλων ζευγαριών με σύμφωνο συμβίωσης, μεμονωμένων ατόμων, συγγενών κλπ. Είτε ετερόφυλο είναι το ζευγάρι, είτε ομόφυλο, , το παιδί συνέχισε ο κ. Μαυρωτάς, σύμφωνα με τις έρευνες θα αναπτυχθεί σωστά αν βρει αγάπη και φροντίδα, και γι’ αυτά θα κρίνονται οι υποψήφιοι ανάδοχοι, για την ψυχική και συναισθηματική τους διαθεσιμότητα και όχι για τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Αναφέρθηκε μάλιστα και στην θετική επιστημονική άποψη που κατέθεσαν χθες 83 καθηγητές ψυχολογίας επί του θέματος.

Κάνοντας μια παρένθεση, δήλωσε πως επικροτεί τη στάση της Ιεραρχίας σε αυτό το νομοσχέδιο, παρά του ότι διαφώνησε με το άρθρο 8, όμως χειρίστηκε το θέμα σε θεσμικό επίπεδο, με επιχειρήματα, χωρίς «αφορισμούς» και ακραίες φωνές, έτσι ακριβώς όπως θα πρέπει να γίνεται ο διάλογος, κάτι που όλοι πρέπει να το χαιρετίσουν.

Στην άποψη που έχουν κάποιοι πολιτικοί ότι «η κοινωνία μας δεν είναι ακόμα έτοιμη», τόνισε πως το εύκολο για έναν πολιτικό είναι να ακολουθεί την κοινή γνώμη, το δύσκολο είναι να την οδηγεί, όμως συνήθως το δύσκολο είναι και το χρήσιμο.

Ως απάντηση στις βολές κάποιων που κατηγόρησαν το Ποτάμι για τη στάση του στο άρθρο 8, επεσήμανε ότι το Ποτάμι έχει αποδείξει πολλές φορές, ότι η στάση του στα δικαιώματα δεν είναι α λα καρτ, καθώς θεωρεί τα δικαιώματα πολύ σοβαρή υπόθεση για να τα αφήνει στον κ. Καμμένο. Επίσης σχολιάζοντας την υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα αυτό διερωτήθηκε κατά πόσο είναι προτεραιότητα του τα δικαιώματα όταν συνεργάζεται με κάποιον που τα τσαλαπατά. Έκλεισε λέγοντας ότι ψηφίζοντας αυτά τα νομοσχέδια το Ποτάμι δεν «κάνει πλάτες» στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σε όλους αυτούς που περιμένουν λύσεις στα προβλήματά τους τώρα και όχι σε μια πολιτική δεύτερη παρουσία, καθώς τα δικαιώματα σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μετριώνται ανάλογα με τα «κουκιά» που αφορούν.