Για να καταλάβει κανείς την αυγουστιάτικη πικρία της κυβέρνησης θα μπορούσε να κοιτάξει την Τετάρτη στο Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, ή στα όσα είπε προ ημερών ο επικεφαλής του ESM ή απλώς να κοιτάξει για άλλη μία φορά τα δελτία εκτέλεσης του προϋπολογισμού και τη συμφωνία του Eurogroup.

Ένας γρηγορότερος τρόπος όμως θα ήταν να ακούσει τον Φώτη Κουβέλη: Ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας μπορεί να μην είναι καν ΣΥΡΙΖΑ, όμως εξέφρασε απολύτως την απογοήτευση του κυβερνητικού στρατοπέδου.

Όταν είπε την Τρίτη πως «αντιλαμβάνεται μεν τον πόνο, αλλά βγαίνουμε από τα μνημόνια», ο Φ.Κουβέλης -ίσως άθελά του, αλλά με ειλικρίνεια- έδειχνε τον «καημό» που η κυβέρνηση δεν μπορεί να διαδώσει όπως θα ήθελε το αφήγημα της «πανηγυρικής» και «καθαρής» εξόδου από τα μνημονια στις 20 Αυγούστου.

Το τελευταίο όμως που βαρύνει αυτό το αφήγημα, για το οποίο η κυβέρνηση προετοίμαζε εδώ και μήνες τη δημόσια σφαίρα, είναι η τραγωδία στο Μάτι και το ασήκωτο βάρος του τόσου θανάτου. Δεν είναι μόνο η διαχείριση της καταστροφής, η ευθυνοφοβία, οι διάφορες δηλώσεις δεξιά και αριστερά που εξέθεταν τα κυβερνητικά στελέχη.

Ακόμη κι αν δεν είχαν υπάρξει όλα αυτά, το αφήγημα έχει προβλήματα που υπενθυμίσε, ενδεικτικά, την Τετάρτη το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής: «Η οικονομική πολιτική θα πρέπει να είναι σοβαρή και υπεύθυνη» συμπλήρωσε, «καθώς η Ελλάδα θα βρίσκεται διαρκώς στο μικροσκόπιο από τις αγορές, παρακολουθώντας κάθε κίνηση με καχυποψία».

Και εμμέσως πλην σαφώς υπενθύμισε αυτό που λένε όλοι και στην Ευρωζώνη: Κλείσιμο του μνημονίου δεν σημαίνει τέλος των μεταρρυθμίσεων. Με οποιαδήποτε αφορμή για χαλάρωση, ανέφερε το Γραφείο Προϋπολογισμού, «θα αυξηθεί η πίεση για επιβράδυνση του ρυθμού εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων και αυτό θα είναι πρόβλημα».

Το ίδιο είχε πει τη Δευτέρα και ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ, ο οποίος «προέτρεψε» την Ελλάδα να «αποδείξει» στους εταίρους και τις αγορές πως δεν θα αναστρέψει τις μεταρρυθμίσεις - με αυτό έδειχνε στο ζήτημα των συντάξεων.

Και για όλα αυτά υπάρχει πάντα τρόπος: Η ενισχυμένη μεταμνημονιακή εποπτεία, οι τελικοί άξονες της οποίας συμπληρώθηκαν και στο τελευταίο Eurogroup μαζί με τα μέτρα για ελάφρυνση του χρέους, είναι το πλαίσιο στο οποίο θα κινηθεί η Ελλάδα από την 21η Αυγούστου και έπειτα. Το περιθώριο δεν θα είναι τόσο ευρύ όσο θα καταλάβαινε κανείς αν άκουγε ειδικά τις προ μηνών δηλώσεις διάφορων κυβερνητικών στελεχών -σημειωτέον, όσο πιο μακριά βρίσκονταν από το οικονομικό επιτελείο, τόσο πιο αισιόδοξοι ακούγονταν.

Αυτό φάνηκε μέχρι και από την πρώτη κυβερνητική απόπειρα μετά την τραγωδία στο Μάτι να μπει σε κίνηση το αφήγημα της εξόδου από τα μνημόνια καθώς φτάνει η 20ή Αυγούστου: Η σχετική ανακοίνωση του Μαξίμου μετά την εκταμίευση της τελευταίας δόσης του προγράμματος τη Δευτέρα είχε δειλό πανηγυρικό τόνο - αλλά καμία αναφορά στην ενισχυμένη μεταμνημονιακή εποπτεία.