Με απολύτως θεσμικό και επίσημο τρόπο επέλεξε η αμερικανική διπλωματία να σχολιάσει την παραίτηση του Ελληνα υπουργού Εξωτερικών, Ν. Κοτζιά, από τη θέση του σε μια πολύ κρίσιμη συγκυρία για τη διεθνή πολιτική τόσο στη Βαλκανική όσο και στη Μεσόγειο. «Παρακολουθούμε την παραίτηση του υπουργού Εξωτερικών κ. Κοτζιά και τον ευχαριστούμε για την ιδιαίτερη αφοσίωση που έδειξε στην ενίσχυση της σχέσης ΗΠΑ-Ελλάδας και για τη συμβολή του στην επίτευξη της ιστορικής Συμφωνίας των Πρεσπών», ανέφερε συγκεκριμένα η ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ακτινογραφώντας ουσιαστικά την απογοήτευση της Ουάσινγκτον για την εξέλιξη στην Αθήνα, αλλά και το κλίμα καχυποψίας που διαχέεται για την επόμενη ημέρα.

Μπορεί ο πρωθυπουργός με τις δηλώσεις του έξω από το Μέγαρο Μαξίμου να επιχείρησε να διαβεβαιώσει ότι η στρατηγική της Ελλάδας στην εξωτερική πολιτική του «πυρήνα» των εθνικών θεμάτων, αλλά και στην ευρύτερη διεθνή πολιτική δεν αλλάζει με την αποχώρηση Κοτζιά από την κυβέρνηση, αλλά είναι εμφανής η διστακτικότητα όχι μόνο σε διπλωματικό επίπεδο αλλά και σε αυτό το οικονομικό-επενδυτικό να εκληφθούν τέτοιου τύπου διαβεβαιώσεις ως απολύτως επαρκείς.

Προβληματισμός

Πρώτον, γιατί και με την τελευταία κρίση στο εσωτερικό της κυβέρνησης γίνεται όλο και πιο φανερό ότι η συνοχή που χαρακτήρισε τον συνασπισμό ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. αρχίζει να εκλείπει. Ξένοι παρατηρητές μιλούν ήδη για κυβέρνηση σε αποδρομή στην Αθήνα και για μια μακρά προεκλογική περίοδο αστάθειας, που δεν επιτρέπει ασφαλείς υπολογισμούς. Τόσο σε σχέση με την εξέλιξη της Συμφωνίας των Πρεσπών ή για την υπογραφή συμφωνίας με την Αλβανία ή για μια νέα εκκίνηση διαλόγου για το Κυπριακό, όσο, πολύ περισσότερο, σε σχέση με την ασφαλή προοπτική της ανακήρυξης και της οριοθέτησης ΑΟΖ σε Αιγαίο-Αν. Μεσόγειο, ειδικά στο τρίγωνο Ελλάδα - Κύπρος - Αίγυπτος, που θα προκαλέσει κλιμάκωση προβλεπτών εντάσεων με την Τουρκία μέχρι το τέλος του έτους.

Δεύτερον, αρχίζει να γίνεται κοινή η διαπίστωση ότι ο κ. Αλ. Τσίπρας μεταβάλλεται σε έναν «αδύναμο» πρωθυπουργό, με πραγματικό «πρωθυπουργεύοντα» τον κ. Π. Καμμένο, ο οποίος επιβάλλει εκ του αποτελέσματος τις διαθέσεις και τις επιλογές του στο εσωτερικό πολιτικό τοπίο, επιδιώκοντας με κάθε τρόπο την πολιτική του επιβίωση, «αποβάλλοντας» ουσιαστικά πρωτοκλασάτους υπουργούς από την κυβέρνηση -σύροντας τον κ. Τσίπρα σε αυτές τις αποφάσεις-, με έσχατο στη σειρά και όχι πρώτο τον κ. Κοτζιά. Και μπορεί από τις πρώτες ώρες μετά την αποχώρηση του υπουργού Εξωτερικών από την κυβέρνηση ο πρωθυπουργός να προσπάθησε να «διασκεδάσει» τέτοιες προσεγγίσεις, αναλαμβάνοντας ο ίδιος το υπουργείο Εξωτερικών και μιλώντας σε αυστηρούς τόνους για το τέλος της «διγλωσσίας» στη διεθνή πολιτική της χώρας, όμως αυτό δεν γίνεται πιστευτό. Οχι σε επίπεδο προθέσεων, αλλά σε επίπεδο αποτελεσμάτων.

Σημειώνεται, μάλιστα, σχετικά ότι ο κ. Καμμένος όχι μόνον είναι απολύτως απρόβλεπτος, όπως απέδειξε και με τις δημόσιες δηλώσεις του στα σκαλιά του αμερικανικού Πενταγώνου για το επονομαζόμενο «plan B» ως προς την προοπτική συγκρότησης των Σκοπίων και την ελληνοαμερικανική στρατιωτική συνεργασία, αλλά βλέπει την Ελλάδα ως «δίαυλο διαμεσολάβησης» μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας και όχι ως στρατηγικό σύμμαχο των ΗΠΑ, όπως η στρατηγική Κοτζιά και κατά δήλωση του Τσίπρα.

Ταυτόχρονα, ο κ. Καμμένος ως υπουργός Αμυνας έχει προγραμματισμένη επίσκεψη στη Μόσχα στις 29 Οκτωβρίου, όπου προφανώς θα μεταβεί με τον «αέρα» του πολιτικού που οδήγησε σε παραίτηση -μέσα σε ελάχιστο χρόνο- τον υπουργό που σε υψηλούς τόνους επέλεξε την απέλαση Ρώσων διπλωματών και αξιωματούχων για υποθέσεις κατασκοπείας και αθέμιτης επιρροής στα θέματα της Συμφωνίας των Πρεσπών και του Αγίου Ορους. Κάποιες πληροφορίες πάντως, ακριβώς και για να «διασκεδαστεί» αυτή η εξέλιξη, μιλούν ακόμη και για το ενδεχόμενο αναβολής της εν λόγω επίσκεψης Καμμένου.

Ο υπουργός εικάζεται μάλιστα ότι θα προετοιμάσει και την ατζέντα της επίσκεψης του πρωθυπουργού στη Μόσχα στις 7 Δεκεμβρίου, που παραμένει απροσδιόριστη, ενώ τίθεται και το ερώτημα εάν στη συνέχεια ο πρωθυπουργός με την ιδιότητά του ως υπουργού Εξωτερικών θα μεταβεί στην προγραμματισμένη επί ημερών Κοτζιά επίσκεψη στην Ουάσινγκτον για να συναντηθεί με τους κ. Πομπέο και Μπόλτον.

Τρίτον, στο επίπεδο της οικονομίας, της πρόσβασης του Δημοσίου, των τραπεζών και των επιχειρήσεων στις διεθνείς αγορές χρήματος, αλλά και της προσέλκυσης ή του προγραμματισμού επενδύσεων μετά την τυπική έξοδο από τα Μνημόνια, εκτιμάται ήδη ότι η αστάθεια που παρατηρείται εκ νέου αλλά και οι συνεχείς καταγγελίες για συστημική διαφθορά, ακόμη και σε επίπεδο κορυφαίων υπουργείων, όπως αυτό των Εξωτερικών και Αμυνας της Ελλάδας, δρουν αποπροσανατολιστικά. Πολύ περισσότερο σε ένα προβληματικό εγχώριο τραπεζικό τοπίο και με το σύνολο του ευρωπαϊκού τοπίου σε φάση αναδιάταξης. 

Πρόσωπα που γνωρίζουν το περιεχόμενο τελευταίων «reports» σημαντικών ξένων πρεσβειών στην Αθήνα σημείωναν με νόημα στα «Π» ότι ο αγγλικός όρος της «κυβέρνησης σε αποδρομή», που χρησιμοποίησε ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης, Κ. Μητσοτάκης, δεν ήταν ένα τυχαίο γεγονός. Ηθελε να στείλει το μήνυμα στον πρωθυπουργό ότι η «κλεψύδρα» της διάρκειας της διακυβέρνησής του αδειάζει.

Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά 20/10/2018