Με μία κακοπαιγμένη θεατρική παράσταση μοιάζουν όσα γίνονται τις τελευταίες ημέρες στο κυβερνητικό στρατόπεδο με αφορμή την ψηφοφορία την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από την ελληνική Βουλή.

Η κορύφωση της κακοπαιγμένης παράστασης από τον θίασο του διδύμου Τσίπρα-Καμμένου με το κυβερνητικό «διαζύγιο» και το μονόπρακτο του απερχόμενου υπουργού Άμυνας, μετά την αποχώρησή του από το Μέγαρο Μαξίμου.

Στη συνέντευξη Τύπου, ο Πάνος Καμμένος προσπάθησε ανεπιτυχώς να βαφτίσει το ψάρι κρέας σχετικά με την αποχώρηση των ΑΝΕΛ από την συγκυβέρνηση και την απόφασή του να μην δώσει, ο ίδιος και οι λίγοι βουλευτές που ελέγχει, ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.

Το βασικό επιχείρημα που προβάλλει για την απόφασή του αυτή είναι ότι αν δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση τώρα, είναι σαν να συναινεί στην παράδοση της Μακεδονίας, με τη συμπερίληψη του ονόματός της στην ονομασία των Σκοπίων.

Σχηματικά δηλαδή αν έδιναν οι ΑΝΕΛ ψήφο εμπιστοσύνης, η κυβέρνηση θα παρέδιδε τη Μακεδονία.

Το πρόβλημα ποιο είναι όμως; Η χρήση του όρου «Μακεδονία» στην ονομασία της ΠΓΔΜ, επετράπη το καλοκαίρι, με την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών και την καταψήφιση της πρότασης μομφής που είχε καταθέσει η Νέα Δημοκρατία.

Γιατί αυτό ακριβώς ήταν το επιχείρημα της Νέας Δημοκρατίας. Ότι αν υπερψηφιζόταν η πρόταση μομφής, ο τότε υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, δεν θα είχε την εξουσιοδότηση να υπογράψει με τον ομόλογό του, Νικολά Ντιμιτρόφ, τη συμφωνία.

Αγνοεί ο Πάνος Καμμένος ότι οι συμφωνίες τέτοιου τύπου έχουν τρία στάδια. Υπογραφή, κύρωση και επικύρωση; Και αν ήθελε όντως να σταματήσει την εκχώρηση του όρου «Μακεδονία», έπρεπε να μπλοκάρει τη διαδικασία αυτή στην αρχή της, όταν μπορούσε και όχι στη μέση, με τους πολιτικούς όρους να είναι δυσμενείς.

Αντιθέτως επιλέγει να το κάνει τώρα, τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας και το Μέγαρο Μαξίμου μέσω διαρροών έχει ξεκαθαρίσει ότι περνάει τις Πρέσπες από τη Βουλή και χωρίς τον Καμμένο και τους βουλευτές του.

Το επιχείρημα του Πάνου Καμμένου για την απόφασή του το καλοκαίρι, ήταν ότι αν ψήφιζε την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία ήταν για τις Πρέσπες, θα οδηγούσε τη χώρα στις εκλογές, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έβγαινε πρωθυπουργός, θα έφερνε νέο Μνημόνιο και θα σταματούσε ο πόλεμος κατά της διαφθοράς.

Σε κάθε περίπτωση όμως ο όρος «Μακεδονία» στη νέα ονομασία της ΠΓΔΜ, είναι γεγονός από τη στιγμή που υπεγράφη η συμφωνία το καλοκαίρι και έγιναν οι συνταγματικές αλλαγές στη γειτονική χώρα.

Με λίγα λόγια όσα έπρεπε να κάνει ο Πάνος Καμμένος το καλοκαίρι και δεν τα έκανε, όταν όντως υπήρχε η δυνατότητα να υπάρξουν αλλαγές, προσποιείται ότι τα κάνει τώρα, που δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα απολύτως.