Σε ανάρτηση που έκανε στο Facebook ευχαρίστησε όλους όσους την τιμήσαν με την παρουσία τους στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ, και σε αυτό το συγγραφικό της εγχείρημα.

Πιο συγκεκριμένα έγραψε:

«Έγινε και η παρουσίαση του δεύτερου βιβλίου μου και οι τρεις φίλες μου Pepi Kalliopi Αλίκη ήταν υπέροχες, ο Petros Papasarantopoulos όπως πάντα, ένας γλυκύτατος άνθρωπος που τον αγαπώ πολύ.

Πάντως την μεγάλη αίθουσα της ΕΣΗΕΑ την γεμίσαμε και χωρίς πολλά πολλά, άλλοι ιδρώνουν, άλλοι έχουν μόνιμη κλάκα για να κάνουν μπούγιο και πολλά άλλα...

Χάρηκα πολύ για ανθρώπους που αγαπώ και εκτιμώ και με τίμησαν με την παρουσία τους και φυσικά μετά από τέτοιες εκδηλώσεις καταλαβαίνεις με ποιους θα πορευτείς και ποιους θ αφήσεις...Καλά νάμαστε... εκείνοι έχασαν!!»


H Αλεξάνδρα Σουλαδάκη έγραψε ακόμα για το δεύτερο βιβλίο της:

«Το πρώτο βιβλίο το παρουσιάσαμε τον Μάιο του 2017, από τον Γενάρη του 2018 ξεκίνησα να μαζεύω το υλικό μου, για να ετοιμάσω το επόμενο και να που έφτασε ο καιρός Φεβρουάριο του 2020, να παρουσιάσουμε και το δεύτερο.

Η ζωγραφική και το γράψιμο είναι δυο πράγματα που με συνοδεύουν από μικρή, την ζωγραφική δεν την εξέλιξα, δεν την εξέφρασα όπως θα ήθελα, αλλά δεν γίνονται και όλα στη ζωή μας, άλλα παίρνουν τον δρόμο τους κι άλλα μένουν πίσω...

Είμαι από τους αισιόδοξους ανθρώπους και μ αυτήν την έννοια είμαι πολύ ευχαριστημένη γενικότερα από την ζωή μου, τον τρόπο που μου φέρθηκε, γι αυτό κι εγώ της το ανταποδίδω με αγάπη, χωρίς αχαριστία...



Η παρουσίαση του δεύτερου βιβλίου μου μ' έκανε πολύ να χαρώ, γιατί γέμισα πολύ αγάπη, συμπαράσταση, προβολή, από τόσους πολλούς φίλους και γνωστούς, τους ευχαριστώ όλους πάρα μα πάρα πολύ.

Έχει γίνει ένας καταιγισμός στήριξης και προβολής του βιβλίου μου που μου φέρνει στο μυαλό αυτό που μου λένε πολλοί χρόνια τώρα, Αλέκα η παρεατζού...εεεε τι να κάνω.... είμαι αγαπητή και ξέρετε γιατί;

Γιατί είμαι ειλικρινής, ότι σκέφτομαι το λέω, δεν κρύβομαι και παρόλο ότι μου κουράζει τα γαλανά μου μάτια το πολύ φως, εκεί ζω, δεν είμαι άνθρωπος του σκότους...»



Όπως και το πρώτο βιβλίο με το αφήγημά του και τις φωτογραφίες του, έτσι και το δεύτερο με τα μικρά σπιρτόζικα κείμενά του ανάμεσα στις προτάσεις του σημειωματάριου και τις φωτογραφίες που το πλαισιώνουν, δεν θα σας αφήσουν να πλήξετε, κάνουν το βιβλίο ευχάριστο και διαφορετικό, διαβάζεται έτσι κι αλλιώς...

Οι προτάσεις για το φαγητό της καθημερινότητάς μας είναι απλές, παραδοσιακές, οικονομικές και κυρίως υγιεινές, καθόλου χρονοβόρες, με υλικά που τα βρίσκετε στο μαγαζάκι της γειτονιάς σας, όλες φτιαγμένες και δοκιμασμένες από μένα.

Έχει φωτογραφίες απλές, καθημερινές, καθόλου στημένες, είναι φωτογραφίες κουζίνας, μεσημεριανού, η βραδινού τραπεζιού, είναι γραμμένες σαν τις εκθέσεις του σχολείου μας και όχι με τον γνωστό στιλιζαρισμένο τρόπο, είναι αυτό που κάνει και την διαφορά.

Με λίγα λόγια είναι ένα βιβλίο, η μάλλον δύο, που χρειάζονται στην κουζίνα σας για να κάνουν την μαγειρική τέχνη του εφικτού και όχι του ανέφικτου.