Η Σοφία ∆ατσέρη παρουσιάζει τη νέα της δουλειά, µε έργα εµπνευσµένα από την παράδοση και το ελληνικό τοπίο, στις 14-21 Φεβρουαρίου, στη Βικελαία Βιβλιοθήκη του Ηρακλείου.
Με τον τίτλο «∆ιαύγεια», η καλλιτέχνις ξεναγεί το κοινό στην ατοµική έκθεση µε τη νέα σειρά έργων της. Η τελευταία δουλειά της ζωγράφου, όπως η ίδια αναφέρει, αποτελεί το απόσταγµα της πολύχρονης τριβής της ανάµεσα σε δύο πηγές έµπνευσης: την ελληνική παράδοση, όπως συναντάται σε παλαιικές όσο και σύγχρονες φόρµες, και την αγάπη της για το ελληνικό τοπίο.
Λειτουργώντας αυτήν τη φορά περισσότερο αφαιρετικά, επιδιώκει να απογυµνώσει το έργο από περίτεχνα στολίδια, ώστε η εικόνα να παρουσιάζεται ως όραµα, οπτασία, ψυχική ανάµνηση. Οι εικόνες εξαϋλώνονται σε άσπρο φόντο, που παραπέµπει στη λάµψη του ασβέστη, υπηρετώντας έτσι τον αέναο στόχο της ζωγραφικής της, που δεν είναι άλλος από την καθαρότητα του µηνύµατος.
Η ζωγράφος µιλάει στο «Secret» για τη ζωή στο νησί και τα µελλοντικά της σχέδια.
Πείτε µας λίγα λόγια για την έκθεση και τη σχέση που έχουν τα έργα σας µε τα τοπία της Κρήτης.
Στην έκθεση παρουσιάζεται µία ενότητα έργων, που αποτελούν την κατάληξη µιας αναζήτησης της αποτύπωσης ελληνικών παραδοσιακών στοιχείων µε φόντο το ελληνικό τοπίο.
Το τοπίο της Κρήτης, και ειδικά του Λασιθίου, έχει προσδώσει σε αυτά τα έργα τη δύναµη της αφαίρεσης, όπως τη συναντάµε στα γυµνά βουνά της Ανατολικής Κρήτης και στα πέτρινα ακρογιάλια της.
Η ζωή στο νησί πώς επηρεάζει την Τέχνη σας; Εχετε σκεφτεί ποτέ να µετακοµίσετε και να δουλέψετε στην Αθήνα;
Μόνο θετικά, θα έλεγα, ότι µε έχει επηρεάσει. Στο αστικό περιβάλλον, άλλωστε, θα βίωνα µια σύγκρουση ανάµεσα στα ζωγραφικά µου οράµατα και στον κυνισµό της πόλης. Μου αρέσει, όµως, η Αθήνα, όταν την επισκέπτοµαι. Ειδικά η Αθήνα της κρίσης. ∆ιαθέτει, πιστεύω, µια τραγική οµορφιά... Την οµορφιά ενός πλάσµατος που επιµένει να ονειρεύεται.
Ετοιµάζετε κάτι καινούργιο; Ποια είναι τα µελλοντικά σχέδιά σας;
Αρχές Μαρτίου συµµετέχω σε µια σπουδαία οµαδική έκθεση στο Ιταλικό Ινστιτούτο της Αθήνας και ακολουθεί µία αναδροµική έκθεσή µου στο Neorio Moro, στα Χανιά.
