Λόλα Γιαννοπούλου: Έξι διαφορετικές ιστορίες και η αγάπη για την Jazz
Η καθηγήτρια φωνητικής από μουσική οικογένεια έχει σπουδάσει πιάνο, τραγούδι, ανώτερα θεωρητικά και σύνθεση στην Αθήνα και στο Παρίσι που έχει συνεργαστεί με σημαντικούς καλλιτέχνες.
Η Λόλα Γιαννοπούλου προέρχεται από μουσική οικογένεια και έχει σπουδάσει πιάνο, τραγούδι,ανώτερα θεωρητικά και σύνθεση στην Αθήνα και στο Παρίσι. Έχει συνθέσει μουσική για ταινίες μικρού μήκους και θεατρικές παραστάσεις ενώ είναι καθηγήτρια φωνητικής.
Έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με σημαντικούς καλλιτέχνες όπως οι Μανώλης Μητσιάς, Χάρρυ Κλυνν, Δημήτρης Καρράς, Σπύρος Γραμμένος, George Gaudy, Αλέξανδρος Καψοκαβάδης, Αρετή Κετιμέ, Mc Yinka, Νίκος Σάλτας, Χρίστος Θεοδώρου, το συγκρότημα Palyrria, το ισπανικό συγκρότημα Ojos De Brujo και πολλούς άλλους.
Τον τελευταίο χρόνο παρουσιάζει μαζί με εξαιρετικούς μουσικούς (Γιώργο Λιμάκη, Γιάννη Παπαγιαννούλη, Δημήτρη Σεβδαλή, Αστέρη Παπασταματάκη) την μουσική παράσταση «Improvisation a la Grecque» ερμηνεύοντας και παραλλάσσοντας ελληνικά τραγούδια με κύριο στοιχείο τους αυτοσχεδιασμούς με έντονα jazz στοιχεία.
Η Λόλα Γιαννοπούλου μίλησε στα parapolitika.gr και στον Γιάννη Ξυνόπουλο σε συνθήκες καραντίνας για την αγάπη της που είναι η μουσική και το τραγούδι, τις παραστάσεις της και τον κοροναιό..
Όταν λέμε ότι είσαι από μουσική οικογένεια τι εννοούμε;
Ας πούμε ότι κανένας στην οικογένεια μου δεν ήταν πραγματικά μουσικός, είχαν και έχουν όμως όλοι κάποια σχέση με την μουσική ή τον ευρύτερο χώρο της.
Ο παππούς μου ήθελε να γίνει μουσικός, εκείνα τα δύσκολα χρόνια φυσικά και μετά από εξορίες κτλ ακολούθησε τελικά άλλον δρόμο, αλλά πάντα υπήρχε τεράστια αγάπη και επαφή με την μουσική, η οποία πέρασε κατ'επέκταση και στην μητέρα μου, που ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την μουσική μας παιδεία.
Από την άλλη βέβαια όλη η οικογένεια του πατέρα μου, τουλάχιστον οι πολύ κοντινοί συγγενείς, έχουν ασχοληθεί με τον χώρο είτε της δισκογραφίας, είτε το Ραδιοφώνου, κάτι φυσικά που αποτέλεσε σημαντική επιρροή στην διαπαιδαγώγηση μας όσον αφορά αυτό το κομμάτι της Τέχνης. Πολλά ακούσματα, συναυλίες και ποικίλα ερεθίσματα.
Αθήνα, Παρίσι και πάλι Αθήνα;
Ναι, υπήρχε γενικά μια γαλλική παιδεία στο σπίτι γιατί ο πατέρας μου γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Βέλγιο, οπότε και γαλλόφωνος και η μητέρα μου σπούδασε εκεί. Πάντα υπήρχε στο σπίτι μια γαλλική essence ας πούμε, πράγμα το οποίο συχνά διακωμωδούσαμε κιόλας για να πειράξουμε λίγο τους γονείς μας ...
Έτσι καταλήξαμε τελικά στο Παρίσι, όπου πήγα σε αρκετά μικρή ηλικία και ομολογώ ότι ήταν δύσκολα στην αρχή. Φυσικά αυτή η εμπειρία μου άλλαξε την ζωή και υπήρξε κομβικό σημείο για μένα και καλλιτεχνικά, αλλά όσον αφορά την ζωή μου γενικότερα ..
Ας πούμε ότι έπρεπε να δοκιμαστώ σε διάφορους τομείς, από το βιοποριστικό, μέχρι του πόσο αξίζει να παλεύει κανείς για τα όνειρά του, για την ουσία των σπουδών και την αφοσίωση στην τέχνη έως και του πώς αποχαιρετά τελικά κάποιος τον τόπο στον οποίο έζησε πέντε σημαντικά χρόνια της ζωής του.
Φυσικά το Παρίσι είναι ένας τόπος που συμβαίνουν πολλά καλλιτεχνικά δρώμενα, που πραγματικά λειτούργησαν πολύ σημαντικά ως ερεθίσματα.
Ήθελα όμως να επιστρέψω στην Ελλάδα, γιατί μου αρέσει να ζω εδώ. Είναι σημαντικό να καταλαβαίνουμε λίγο αν μας ταιριάζει κάτι ή όχι. Το να φεύγει κανείς από την χώρα του, είναι ουσιαστικό για να μπορεί αφενός να γνωρίσει άλλες κουλτούρες και να ανοίξει το μυαλό και το πνεύμα, αλλά και για να εκτιμήσει πράγματα που ενδεχομένως θεωρεί δεδομένα στην δική του κουλτούρα και δεν έχει εκτιμήσει.
Εγώ κατέληξα στο ότι ο βοριοευρωπαϊκός τρόπος ζωής, δεν ήταν ένας τρόπος που θα μπορούσα να ακολουθήσω επ'αόριστον. Ένιωσα ότι έκλεισε ο κύκλος εκεί και ήθελα να γυρίσω και να εργαστώ στην Αθήνα.
Δεν το έχω μετανιώσει και πάρ 'ολες τις δυσκολίες ή την οικονομική κρίση κτλ, αισθάνομαι ικανοποιημένη με το ότι μπορώ να ασκώ το επάγγελμα μου και να βιοπορίζομαι από αυτό, έχοντας την οικογένεια και τους φίλους μου στο πλάι μου, αλλά και το κλίμα, το τοπίο, την αύρα αυτού του τόπου, κρατώντας όσα εφόδια πήρα και από την διαμονή μου στο Παρίσι.
Έχεις συνθέσει μουσική για ταινίες μικρού μήκους και θεατρικές παραστάσεις, ενώ είσαι καθηγήτρια φωνητικής; Πως συνδυάζονται όλα αυτά;
Συνδυάζονται ωραιότατα (χαχαχα). Έχει να κάνει με το αντικείμενο των σπουδών και εδώ και στο Παρίσι. Ποτέ μου δεν μπόρεσα να διαλέξω μεταξύ της σύνθεσης, του πιάνου και του τραγουδιού. Καθένα είναι σημαντικό και στον ίδιο βαθμό με εκφράζει και με γεμίζει. Το καθένα με τον τρόπο του, αλλά με τον ίδιο παρονομαστή.
Το ίδιο συμβαίνει και με τα είδη Μουσικής που έχω ασχοληθεί. Υπάρχει τεράστιος πλούτος στην τέχνη και στον πολιτισμό, θεωρώ ότι πρέπει να είμαστε ανοιχτοί στην μάθηση και στην ενασχόληση. Όσον αφορά την διδασκαλία, ξεκίνησε απρόσμενα σε σχετικά νεαρή ηλικία και μου έχει μάθει τόσα, αλλά με έχει βοηθήσει στην κατανόηση του ίδιου του αντικειμένου, αλλά και στην ηθική ανταμοιβή του να προσφέρεις ευεργετικά έστω και λίγο, μέσω της Τέχνης.
Στο παρελθόν έχεις συνεργαστεί με σημαντικούς καλλιτέχνες όπως οι Μανώλης Μητσιάς, Χάρρυ Κλυνν, Δημήτρης Καρράς, Σπύρος Γραμμένος, George Gaudy, Αλέξανδρος Καψοκαβάδης, Αρετή Κετιμέ, Mc Yinka, Νίκος Σάλτας, Χρίστος Θεοδώρου, το συγκρότημα Palyrria, το ισπανικό συγκρότημα Ojos De Brujo και πολλούς άλλους. Ποια η καλύτερη στιγμή, και ποιες στιγμές φέρνεις πρώτες στο νου σου;
Ω πραγματικά, κάθε στιγμή την σημαντική και νιώθω ευγνώμων που μπόρεσα να βρεθώ και να μοιραστώ την σκηνή με όλους αυτούς τους ανθρώπους. Ο καθένας ξεχωριστά, ανάλογα και με την χρονική στιγμή κατά την οποία βρέθηκαν στην ζωή μου, έπαιξαν ουσιαστικό ρόλο και με βοήθησαν σε αυτό που είμαι τώρα. Δεν θα μπορούσα να ξεχωρίσω κάποια, αλλά όλες για διαφορετικούς λόγους.
Τον τελευταίο χρόνο παρουσιάζεις την μουσική παράσταση «Improvisation a la Grecque» ερμηνεύοντας και παραλλάσσοντας ελληνικά τραγούδια με κύριο στοιχείο τους αυτοσχεδιασμούς με έντονα jazz στοιχεία.
Αυτό το σχήμα, είναι μια ευτυχής συγκυρία, που ξεκίνησε σχεδόν τυχαία, πριν δυόμιση χρόνια περίπου. Το κυριότερο στοιχείο είναι ότι είμαστε μια πάρα πολύ καλή παρέα. Με κοινή αισθητική και αγνή προσέγγιση στην μουσική, αλλά και παρά πολύ χιούμορ.
Θέλαμε να κάνουμε κάτι που να είναι λίγο διαφορετικό σε σχέση με την γενικότερη swing τάση που επικρατεί στα Μουσικά δρώμενα, όσον αφορά τις διασκευές ελληνικών τραγουδιών. Έχει περισσότερο jazz, funk και fusion στοιχεία, αλλά και ένα ευρύ φάσμα στιλ, από Ορφέα Περίδη, Γιώργο Καζαντζή έως Λίτσα Διαμάντη, Μαρινέλλα, Ζαμπέτα, Lara Fabian, Sade, Θανάση Παπακωνσταντίνου, Portishead κτλ.
Για μένα είναι από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα που έχω κάνει, πέρα από το ανοιχτό μουσικό πεδίο και λόγω της ομάδας, των εξαιρετικών συνεργατών και φίλων πια Γιώργου Λιμάκη, Αστέρη Παπασταματάκη, Γιάννη Παπαγιαννούλη, αλλά και του Δημήτρη Σεβδαλή, με τον οποίο έχουμε κάνει κάποια σειρά live εμφανίσεων.
Σημαντικό είναι το κίνητρο, αλλά και η αποδοχή που έχει όλο αυτό από τους ανθρώπους που το έχουν παρακολουθήσει.
Πρόσφατα παρουσίασες την πρώτη σου προσωπική δισκογραφική δουλειά με τίτλο «6 αυτοτελείς ιστορίες», με έξι τραγούδια, έξι διαφορετικές πτυχές της καθημερινότητας, με κάθε τραγούδι και μία αυτοτελή ιστορία. Πες μας λίγα λόγια γι αυτό τον δίσκο..
Το κύριο στοιχείο, πέρα από την επιμειξία των ειδών και υφών, είναι οι διαφορετικοί συνεργάτες. Κάθε τραγούδι έχει άλλη "σύσταση". Μουσικοί, Ενορχηστρωτές, Στιχουργοί, Συνθέτες, Ηχολήπτες, Συντελεστές ...
Ένας φωτογράφος, αλλά 6 διαφορετικές φωτογραφίες, συν αυτή του εξωφύλλου και μια γραφίστρια. Όπως επίσης και οι άνθρωποι που βρίσκονται στο κομμάτι της Επικοινωνίας. Τους ευχαριστώ όλους από καρδιας!
Όπως έχω ξαναπεί, είναι σημαντικό να κάνουμε έναν κόπο να διαβάζουμε κάτω από τα βίντεο ποιοι είναι άνθρωποι που έχουν συμβάλλει στο τελικό αποτέλεσμα. Κανένα κομμάτι δεν θα ήταν ίδιο, αν δεν είχαν βάλει το χεράκι τους αυτοί οι άνθρωποι. Το ταξίδι και η διαμόρφωση ενός καλλιτεχνικού έργου, έχουν να κάνουν με τους "ταξιδιώτες" που το απαρτίζουν.
Αυτό το χρονικό διάστημα μένουμε σπίτι. Πως βιώνεις την καραντίνα; Από που αντλείς κουράγιο;
Η καραντίνα και όλο αυτό που βιώνουμε, είναι κάτι εξαιρετικά πρωτόγνωρο για όλους μας. Θεωρώ ότι θα αλλάξει πολλά γύρω μας κοινωνικά κυρίως. Θέλει ψυχραιμία και λογική, αλλά και σκέψη. Θα παίξει καθοριστικό ρόλο για το μέλλον μας, προσωπικά αναμένω και προσπαθώ να μην παραιτούμαι.
Μελετάω όσο μπορώ, διαβάζω, ξεκουράζομαι (πράγμα που μου είχε λείψει πραγματικά) και επικοινωνώ με ανθρώπους, πράγμα που δεν είχα τον χρόνο να κάνω πριν. Προσπαθώ επίσης να γράψω νέο υλικό για τον επόμενο δίσκο. Καταπιάνομαι με στίχους κτλ.
Κουράγιο αντλώ από τους ανθρώπους που έχω γύρω μου και από την κοινή μας οπτική στα πράγματα, από το χιούμορ και από το ότι οι άνθρωποι πάντα έβρισκαν τρόπο να ξεπερνούν τις επικείμενες κρίσεις και να παλεύουν γι κάτι καλύτερο. Μιλάω γενικά και είναι σημαντικό αυτό. Εννοώ το πώς αναλύουμε την πληροφορία και πώς λειτουργούμε απέναντι σε αυτήν.
Ποιο είναι το επόμενο καλλιτεχνικό σου βήμα που θέλεις να ανακοινώσεις;
Προς το παρόν αναμένουμε να δούμε ως πού θα φτάσει όλο αυτό για να προγραμματίσουμε εμφανίσεις και νέα projects. Και με τους «Improvisation à la grecque» και με την παρουσίαση του δίσκου που αναβλήθηκε λόγω κοροναϊού, αλλά και με κάποια νέα σχήματα που υπήρχαν στα σκαριά. Όπως είπα και την προετοιμασία καινούργιου υλικού και όσον αφορά καπό ορχηστρικά κομμάτια που θα ήθελα να ηχογραφήσω.
Ξέρω ότι αγαπάς τα μουσικά ταξίδια, και πας με ευκολία από την Ελληνική ρετρό στα 80s, 90s και στο τώρα με σύγχρονους ρυθμούς και αρμονίες.. Πες μας πως δομείς τις παραστάσεις σου;
Οι παραστάσεις πάντα έχουν έναν κύριο γνώμονα που χωρίζεται στα εξής σημεία. Στην αποδόμηση, στο ανοιχτό πεδίο, στο σεβασμό των ειδών, στη δημιουργική ακομπλεξάριστη έκφραση, στην ειλικρίνεια και όχι σε κάτι επιτηδευμένο, στο χιούμορ και στην ευαισθησία. Ξεκάθαρα για μένα αυτός είναι ο στόχος και ευτυχώς έχω συνεργάτες με τους οποίους μπορώ να το μοιραστώ. Μόνο έτσι έχει και νόημα το όποιο «ταξίδι».
Κλείσε με μια ευχή για εσένα, και τους αναγνώστες μας.
Υγεία σωματική και ψυχική , αγάπη , ψυχραιμία και συνειδητότητα. Αλήθεια και δουλειά με τον εαυτό μας για εξέλιξη και ελευθερία.
Έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με σημαντικούς καλλιτέχνες όπως οι Μανώλης Μητσιάς, Χάρρυ Κλυνν, Δημήτρης Καρράς, Σπύρος Γραμμένος, George Gaudy, Αλέξανδρος Καψοκαβάδης, Αρετή Κετιμέ, Mc Yinka, Νίκος Σάλτας, Χρίστος Θεοδώρου, το συγκρότημα Palyrria, το ισπανικό συγκρότημα Ojos De Brujo και πολλούς άλλους.
Τον τελευταίο χρόνο παρουσιάζει μαζί με εξαιρετικούς μουσικούς (Γιώργο Λιμάκη, Γιάννη Παπαγιαννούλη, Δημήτρη Σεβδαλή, Αστέρη Παπασταματάκη) την μουσική παράσταση «Improvisation a la Grecque» ερμηνεύοντας και παραλλάσσοντας ελληνικά τραγούδια με κύριο στοιχείο τους αυτοσχεδιασμούς με έντονα jazz στοιχεία.
Η Λόλα Γιαννοπούλου μίλησε στα parapolitika.gr και στον Γιάννη Ξυνόπουλο σε συνθήκες καραντίνας για την αγάπη της που είναι η μουσική και το τραγούδι, τις παραστάσεις της και τον κοροναιό..
Όταν λέμε ότι είσαι από μουσική οικογένεια τι εννοούμε;
Ας πούμε ότι κανένας στην οικογένεια μου δεν ήταν πραγματικά μουσικός, είχαν και έχουν όμως όλοι κάποια σχέση με την μουσική ή τον ευρύτερο χώρο της.
Ο παππούς μου ήθελε να γίνει μουσικός, εκείνα τα δύσκολα χρόνια φυσικά και μετά από εξορίες κτλ ακολούθησε τελικά άλλον δρόμο, αλλά πάντα υπήρχε τεράστια αγάπη και επαφή με την μουσική, η οποία πέρασε κατ'επέκταση και στην μητέρα μου, που ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την μουσική μας παιδεία.
Από την άλλη βέβαια όλη η οικογένεια του πατέρα μου, τουλάχιστον οι πολύ κοντινοί συγγενείς, έχουν ασχοληθεί με τον χώρο είτε της δισκογραφίας, είτε το Ραδιοφώνου, κάτι φυσικά που αποτέλεσε σημαντική επιρροή στην διαπαιδαγώγηση μας όσον αφορά αυτό το κομμάτι της Τέχνης. Πολλά ακούσματα, συναυλίες και ποικίλα ερεθίσματα.
Αθήνα, Παρίσι και πάλι Αθήνα;
Ναι, υπήρχε γενικά μια γαλλική παιδεία στο σπίτι γιατί ο πατέρας μου γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Βέλγιο, οπότε και γαλλόφωνος και η μητέρα μου σπούδασε εκεί. Πάντα υπήρχε στο σπίτι μια γαλλική essence ας πούμε, πράγμα το οποίο συχνά διακωμωδούσαμε κιόλας για να πειράξουμε λίγο τους γονείς μας ...
Έτσι καταλήξαμε τελικά στο Παρίσι, όπου πήγα σε αρκετά μικρή ηλικία και ομολογώ ότι ήταν δύσκολα στην αρχή. Φυσικά αυτή η εμπειρία μου άλλαξε την ζωή και υπήρξε κομβικό σημείο για μένα και καλλιτεχνικά, αλλά όσον αφορά την ζωή μου γενικότερα ..
Ας πούμε ότι έπρεπε να δοκιμαστώ σε διάφορους τομείς, από το βιοποριστικό, μέχρι του πόσο αξίζει να παλεύει κανείς για τα όνειρά του, για την ουσία των σπουδών και την αφοσίωση στην τέχνη έως και του πώς αποχαιρετά τελικά κάποιος τον τόπο στον οποίο έζησε πέντε σημαντικά χρόνια της ζωής του.
Φυσικά το Παρίσι είναι ένας τόπος που συμβαίνουν πολλά καλλιτεχνικά δρώμενα, που πραγματικά λειτούργησαν πολύ σημαντικά ως ερεθίσματα.
Ήθελα όμως να επιστρέψω στην Ελλάδα, γιατί μου αρέσει να ζω εδώ. Είναι σημαντικό να καταλαβαίνουμε λίγο αν μας ταιριάζει κάτι ή όχι. Το να φεύγει κανείς από την χώρα του, είναι ουσιαστικό για να μπορεί αφενός να γνωρίσει άλλες κουλτούρες και να ανοίξει το μυαλό και το πνεύμα, αλλά και για να εκτιμήσει πράγματα που ενδεχομένως θεωρεί δεδομένα στην δική του κουλτούρα και δεν έχει εκτιμήσει.
Εγώ κατέληξα στο ότι ο βοριοευρωπαϊκός τρόπος ζωής, δεν ήταν ένας τρόπος που θα μπορούσα να ακολουθήσω επ'αόριστον. Ένιωσα ότι έκλεισε ο κύκλος εκεί και ήθελα να γυρίσω και να εργαστώ στην Αθήνα.
Δεν το έχω μετανιώσει και πάρ 'ολες τις δυσκολίες ή την οικονομική κρίση κτλ, αισθάνομαι ικανοποιημένη με το ότι μπορώ να ασκώ το επάγγελμα μου και να βιοπορίζομαι από αυτό, έχοντας την οικογένεια και τους φίλους μου στο πλάι μου, αλλά και το κλίμα, το τοπίο, την αύρα αυτού του τόπου, κρατώντας όσα εφόδια πήρα και από την διαμονή μου στο Παρίσι.
Έχεις συνθέσει μουσική για ταινίες μικρού μήκους και θεατρικές παραστάσεις, ενώ είσαι καθηγήτρια φωνητικής; Πως συνδυάζονται όλα αυτά;
Συνδυάζονται ωραιότατα (χαχαχα). Έχει να κάνει με το αντικείμενο των σπουδών και εδώ και στο Παρίσι. Ποτέ μου δεν μπόρεσα να διαλέξω μεταξύ της σύνθεσης, του πιάνου και του τραγουδιού. Καθένα είναι σημαντικό και στον ίδιο βαθμό με εκφράζει και με γεμίζει. Το καθένα με τον τρόπο του, αλλά με τον ίδιο παρονομαστή.
Το ίδιο συμβαίνει και με τα είδη Μουσικής που έχω ασχοληθεί. Υπάρχει τεράστιος πλούτος στην τέχνη και στον πολιτισμό, θεωρώ ότι πρέπει να είμαστε ανοιχτοί στην μάθηση και στην ενασχόληση. Όσον αφορά την διδασκαλία, ξεκίνησε απρόσμενα σε σχετικά νεαρή ηλικία και μου έχει μάθει τόσα, αλλά με έχει βοηθήσει στην κατανόηση του ίδιου του αντικειμένου, αλλά και στην ηθική ανταμοιβή του να προσφέρεις ευεργετικά έστω και λίγο, μέσω της Τέχνης.
Στο παρελθόν έχεις συνεργαστεί με σημαντικούς καλλιτέχνες όπως οι Μανώλης Μητσιάς, Χάρρυ Κλυνν, Δημήτρης Καρράς, Σπύρος Γραμμένος, George Gaudy, Αλέξανδρος Καψοκαβάδης, Αρετή Κετιμέ, Mc Yinka, Νίκος Σάλτας, Χρίστος Θεοδώρου, το συγκρότημα Palyrria, το ισπανικό συγκρότημα Ojos De Brujo και πολλούς άλλους. Ποια η καλύτερη στιγμή, και ποιες στιγμές φέρνεις πρώτες στο νου σου;
Ω πραγματικά, κάθε στιγμή την σημαντική και νιώθω ευγνώμων που μπόρεσα να βρεθώ και να μοιραστώ την σκηνή με όλους αυτούς τους ανθρώπους. Ο καθένας ξεχωριστά, ανάλογα και με την χρονική στιγμή κατά την οποία βρέθηκαν στην ζωή μου, έπαιξαν ουσιαστικό ρόλο και με βοήθησαν σε αυτό που είμαι τώρα. Δεν θα μπορούσα να ξεχωρίσω κάποια, αλλά όλες για διαφορετικούς λόγους.
Τον τελευταίο χρόνο παρουσιάζεις την μουσική παράσταση «Improvisation a la Grecque» ερμηνεύοντας και παραλλάσσοντας ελληνικά τραγούδια με κύριο στοιχείο τους αυτοσχεδιασμούς με έντονα jazz στοιχεία.
Αυτό το σχήμα, είναι μια ευτυχής συγκυρία, που ξεκίνησε σχεδόν τυχαία, πριν δυόμιση χρόνια περίπου. Το κυριότερο στοιχείο είναι ότι είμαστε μια πάρα πολύ καλή παρέα. Με κοινή αισθητική και αγνή προσέγγιση στην μουσική, αλλά και παρά πολύ χιούμορ.
Θέλαμε να κάνουμε κάτι που να είναι λίγο διαφορετικό σε σχέση με την γενικότερη swing τάση που επικρατεί στα Μουσικά δρώμενα, όσον αφορά τις διασκευές ελληνικών τραγουδιών. Έχει περισσότερο jazz, funk και fusion στοιχεία, αλλά και ένα ευρύ φάσμα στιλ, από Ορφέα Περίδη, Γιώργο Καζαντζή έως Λίτσα Διαμάντη, Μαρινέλλα, Ζαμπέτα, Lara Fabian, Sade, Θανάση Παπακωνσταντίνου, Portishead κτλ.
Για μένα είναι από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα που έχω κάνει, πέρα από το ανοιχτό μουσικό πεδίο και λόγω της ομάδας, των εξαιρετικών συνεργατών και φίλων πια Γιώργου Λιμάκη, Αστέρη Παπασταματάκη, Γιάννη Παπαγιαννούλη, αλλά και του Δημήτρη Σεβδαλή, με τον οποίο έχουμε κάνει κάποια σειρά live εμφανίσεων.
Σημαντικό είναι το κίνητρο, αλλά και η αποδοχή που έχει όλο αυτό από τους ανθρώπους που το έχουν παρακολουθήσει.
Πρόσφατα παρουσίασες την πρώτη σου προσωπική δισκογραφική δουλειά με τίτλο «6 αυτοτελείς ιστορίες», με έξι τραγούδια, έξι διαφορετικές πτυχές της καθημερινότητας, με κάθε τραγούδι και μία αυτοτελή ιστορία. Πες μας λίγα λόγια γι αυτό τον δίσκο..
Το κύριο στοιχείο, πέρα από την επιμειξία των ειδών και υφών, είναι οι διαφορετικοί συνεργάτες. Κάθε τραγούδι έχει άλλη "σύσταση". Μουσικοί, Ενορχηστρωτές, Στιχουργοί, Συνθέτες, Ηχολήπτες, Συντελεστές ...
Ένας φωτογράφος, αλλά 6 διαφορετικές φωτογραφίες, συν αυτή του εξωφύλλου και μια γραφίστρια. Όπως επίσης και οι άνθρωποι που βρίσκονται στο κομμάτι της Επικοινωνίας. Τους ευχαριστώ όλους από καρδιας!
Όπως έχω ξαναπεί, είναι σημαντικό να κάνουμε έναν κόπο να διαβάζουμε κάτω από τα βίντεο ποιοι είναι άνθρωποι που έχουν συμβάλλει στο τελικό αποτέλεσμα. Κανένα κομμάτι δεν θα ήταν ίδιο, αν δεν είχαν βάλει το χεράκι τους αυτοί οι άνθρωποι. Το ταξίδι και η διαμόρφωση ενός καλλιτεχνικού έργου, έχουν να κάνουν με τους "ταξιδιώτες" που το απαρτίζουν.
Αυτό το χρονικό διάστημα μένουμε σπίτι. Πως βιώνεις την καραντίνα; Από που αντλείς κουράγιο;
Η καραντίνα και όλο αυτό που βιώνουμε, είναι κάτι εξαιρετικά πρωτόγνωρο για όλους μας. Θεωρώ ότι θα αλλάξει πολλά γύρω μας κοινωνικά κυρίως. Θέλει ψυχραιμία και λογική, αλλά και σκέψη. Θα παίξει καθοριστικό ρόλο για το μέλλον μας, προσωπικά αναμένω και προσπαθώ να μην παραιτούμαι.
Μελετάω όσο μπορώ, διαβάζω, ξεκουράζομαι (πράγμα που μου είχε λείψει πραγματικά) και επικοινωνώ με ανθρώπους, πράγμα που δεν είχα τον χρόνο να κάνω πριν. Προσπαθώ επίσης να γράψω νέο υλικό για τον επόμενο δίσκο. Καταπιάνομαι με στίχους κτλ.
Κουράγιο αντλώ από τους ανθρώπους που έχω γύρω μου και από την κοινή μας οπτική στα πράγματα, από το χιούμορ και από το ότι οι άνθρωποι πάντα έβρισκαν τρόπο να ξεπερνούν τις επικείμενες κρίσεις και να παλεύουν γι κάτι καλύτερο. Μιλάω γενικά και είναι σημαντικό αυτό. Εννοώ το πώς αναλύουμε την πληροφορία και πώς λειτουργούμε απέναντι σε αυτήν.
Ποιο είναι το επόμενο καλλιτεχνικό σου βήμα που θέλεις να ανακοινώσεις;
Προς το παρόν αναμένουμε να δούμε ως πού θα φτάσει όλο αυτό για να προγραμματίσουμε εμφανίσεις και νέα projects. Και με τους «Improvisation à la grecque» και με την παρουσίαση του δίσκου που αναβλήθηκε λόγω κοροναϊού, αλλά και με κάποια νέα σχήματα που υπήρχαν στα σκαριά. Όπως είπα και την προετοιμασία καινούργιου υλικού και όσον αφορά καπό ορχηστρικά κομμάτια που θα ήθελα να ηχογραφήσω.
Ξέρω ότι αγαπάς τα μουσικά ταξίδια, και πας με ευκολία από την Ελληνική ρετρό στα 80s, 90s και στο τώρα με σύγχρονους ρυθμούς και αρμονίες.. Πες μας πως δομείς τις παραστάσεις σου;
Οι παραστάσεις πάντα έχουν έναν κύριο γνώμονα που χωρίζεται στα εξής σημεία. Στην αποδόμηση, στο ανοιχτό πεδίο, στο σεβασμό των ειδών, στη δημιουργική ακομπλεξάριστη έκφραση, στην ειλικρίνεια και όχι σε κάτι επιτηδευμένο, στο χιούμορ και στην ευαισθησία. Ξεκάθαρα για μένα αυτός είναι ο στόχος και ευτυχώς έχω συνεργάτες με τους οποίους μπορώ να το μοιραστώ. Μόνο έτσι έχει και νόημα το όποιο «ταξίδι».
Κλείσε με μια ευχή για εσένα, και τους αναγνώστες μας.
Υγεία σωματική και ψυχική , αγάπη , ψυχραιμία και συνειδητότητα. Αλήθεια και δουλειά με τον εαυτό μας για εξέλιξη και ελευθερία.