Την ανησυχία του εκφράζει μιλώντας στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ο ηθοποιός Τάσος Ιορδανίδης τόσο για την εξέλιξη της πανδημίας στη χώρα μας τους επόμενους μήνες, όσο και για το μέλλον των θεατρικών παραγωγών το φετινό Χειμώνα.

«Είμαστε έτοιμοι να ανοίξουμε τα θέατρα όταν ανακοινωθούν τα νέα υγειονομικά πρωτόκολλα. Αλλά και να ανοίξουμε, αν αυξηθούν τα κρούσματα κατά τη διάρκεια του Χειμώνα, πάλι θα αλλάξει το πρωτόκολλο. Άρα πρέπει να ληφθούν κάποια μέτρα υποστήριξης προς τον πολιτισμό και στους ανθρώπους του, που θα ισχύσουν είτε ανοίξουν τα θέατρα, είτε δεν ανοίξουν. Να γίνει μια γενικότερη στήριξη και νομίζω πως το σημείο κλειδί πάνω σε αυτό, είναι ότι πρέπει να πείσουμε το κράτος για το τι ακριβώς συμβαίνει στο τομέα των παραστατικών τεχνών. Δηλαδή τι σημαίνει να είναι κλειστό ένα θέατρο; Τι σημαίνει να τρέχουν λογαριασμοί των ΔΕΚΟ, τι σημαίνει καλλιτέχνες που είχαν κάνει πρόβες να μην έχουν δουλειά; Φυσικά η κατάσταση πυροδοτείται και από το γεγονός ότι γίνονται κάποιες εμπρηστικές δηλώσεις λόγω άγνοιας, όπως η άστοχη δήλωση της Υπουργού Πολιτισμού περί των μαυρών χρημάτων στα θέατρα. Κάτι τέτοιο απαγορεύεται να ειπωθεί. Την Υπουργό την θέλουμε σύμμαχο σε όλο αυτό που περνάμε. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα αχαρτογράφητο. Πρέπει να προσπαθήσουμε να καταλάβουν οι αρμόδιοι φορείς τι συμβαίνει στους καλλιτέχνες, ώστε ο πολιτισμός να αντέξει αυτόν τον Χειμώνα μέχρι να μπορέσουμε να σταθούμε πάλι στα πόδια μας» αναφέρει ο ηθοποιός που φέτος έχει αναλάβει επιχειρηματικά το θέατρο Άλφα.

Να μηδενιστεί ο ΈΝΦΙΑ στους ιδιοκτήτες των θεάτρων, οι υπογεγραμμένες μισθώσεις θεάτρων για την περίοδο 20-21,να καλυφθούν κατά 30% από το κράτος και να μηδενιστεί ο Φ.Π.Α των εισιτηρίων για φέτος είναι μερικές από τις προτάσεις που απευθύνει στην Κυβέρνηση. «Ήρθε η ώρα οι καλλιτέχνες να συστρατευθούμε, να μπουν μπροστά καλλιτέχνες με ειδικό βάρος όχι για να κάνουμε αντιπολίτευση, αλλά για να προτείνουμε κάποια πράγματα τα οποία είναι εφικτά να γίνουν και τα οποία θα απαλύνουν τον πόνο ενός ολόκληρου κλάδου. Και αν μια χώρα δεν μπορεί να απαλύνει τον πόνο των ανθρώπων του πολιτισμού της, είναι άξια της μοίρας της. Μέχρι το Νοέμβριο πρέπει να έχουν δοθεί απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα. Οι άνθρωποι που θα δυσκολευτούν να έρθουν στο θέατρο είναι αυτοί που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες και αυτοί που είναι κάποιας ηλικίας. Το κοινό 18 -30 ετών στο θέατρο είναι 20%. Το κοινό 30-50 ετών είναι ένα 25% και το υπόλοιπο 55% ανήκει στους άνω των 50 ετών. Είναι ήδη ζημιά ότι χάνουμε το κοινό αυτό. Το ελληνικό θέατρο κινδυνεύει να αφανιστεί. Υπάρχει κίνδυνος να μείνουμε στην Αθήνα μόνο με το Εθνικό θέατρο και στη Θεσσαλονίκη μόνο με το ΚΘΒΕ. Εκτός αν υπάρχουν δισεκατομμυριούχοι παραγωγοί» λέει.