Ο Χάρης Μακρής είναι το νέο αίμα στο ελληνικό τραγούδι, και πολύ καλό παράδειγμα για τους νέους ερμηνευτές. 

Γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1984 μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας. Ξεκίνησε μαθήματα κλασσικής κιθάρας σε ηλικία επτά ετών παρακολουθώντας παράλληλα μαθήματα θεωρητικών. Είναι απόφοιτος του τμήματος Πληροφορικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων.

Το 2004 ξεκίνησε η επαγγελματική του σχέση με τη μουσική. Έχει συνεργαστεί είτε σε ζωντανές παραστάσεις είτε δισκογραφικά με σπουδαία ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής. Τη χρονιά που μας πέρασε, συνεργάστηκε με την Γλυκερία και την Μελίνα Κανά στη μουσική σκηνή Γραμμές καθώς και στην καλοκαιρινή τους περιοδεία.

Ο Χάρης Μακρής μας παρουσιάζει το νέο του single με τίτλο «Ο παράδεισος δε φτιάχτηκε ακόμη» σε μουσική του αείμνηστου Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και στίχους του Σταύρου Σταύρου. Το τραγούδι βρίσκεται στο πρώτο προσωπικό του cd με γενικό τίτλο «Άλμπουμ».



Σε έχουμε δει στο πλευρό σημαντικών καλλιτεχνών, πες μας για τις συνεργασίες σου;

Στη μέχρι τώρα πορεία μου είχα τη χαρά και την τύχη να συνεργαστώ με αρκετά μεγάλα ονόματα. Οι συνεργασίες ήταν όλες για μένα ξεχωριστές και ιδιαίτερες τόσο στο στούντιο όσο και επί σκηνής. Ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου έχει η φετινή μου σύμπραξη με τη Γλυκερία και τη Μελίνα Κανά. Μια συνεργασία που παρότι «αδικήθηκε» από την πανδημία του Covid-19 για μένα ήταν ιδιαιτέρως διδακτική, ανταποδοτική και απολαυστική.

Από μικρός αγάπησες την μουσική, και έχεις άριστες σπουδές στην μουσική. Πες μας γι αυτό.

Η σχέση μου με τη μουσική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «έρωτας με την πρώτη ματιά». Η ματιά έπεσε στην κιθάρα που έφερε ο αδερφός μου στο σπίτι καθώς εκείνος πρώτος άρχισε μαθήματα μουσικής και κιθάρας. Από εκείνη τη στιγμή το «μικρόβιο» της μουσικής αναπτύχθηκε. Στη συνέχεια γράφτηκα στο Ωδείο και ξεκίνησα τις σπουδές της κλασικής κιθάρας και των θεωρητικών της μουσικής και στο πολύ αρχικό στάδιο ξεδιπλώθηκε η κλίση μου στο τραγούδι.

Αυτή η κλίση ήρθε να επιβεβαιωθεί με το Α’ Πανελλήνιο Βραβείο Παιδικού Διαγωνισμού που απέσπασα το 1995 στον εν λόγω διαγωνισμό που διοργανώθηκε στην Καρδίτσα. Από εκεί και πέρα, λίγο ή πολύ, το τραγούδι αποτέλεσε το μεγάλο μου πάθος το οποίο μετά από τόσα χρόνια παραμένει το ίδιο άσβεστο.



Πως συνδυάζεται τραγούδι και πτυχίο τμήματος Πληροφορικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών με δύο μεταπτυχιακά;

Οι σπουδές μου στην Πληροφορική και η μουσική μου είναι δύο κόσμοι παράλληλοι εδώ και πολλά χρόνια. Κατέβηκα στην Αθήνα για σπουδές για να μπορέσω να «κυνηγήσω το τραγούδι». Θα μπορούσα να σπουδάσω πολύ πιο κοντά στη γενέτειρα μου όμως το τραγούδι έπαιξε καθοριστικό ρόλο ακόμη και σε αυτό. Τα πρώτα χρόνια έπρεπε, απλά, να παραλληλίσω το τραγούδι με τις σπουδές.

Αρκετά δύσκολο αλλά όχι όπως τα τελευταία 11 και πλέον χρόνια που εργάζομαι επαγγελματικά και στον τομέα της Πληροφορικής και οι απαιτήσεις είναι πολύ διαφορετικές. Στόχος μου είναι να μην αδικήσω καμία από τις ιδιότητές μου καθώς όσο κι αν, ενδεχομένως, ακούγονται παράταιρα ως τομείς, στη ζωή μου έχουν παίξει ρόλο ο ένας για τον άλλον.

Το τραγούδι είναι για μένα τα πάντα αλλά δε μπορώ να παραβλέψω πως η Πληροφορική μου έχει δώσει την ευκαιρία να σπουδάσω, να βελτιώσω πράγματα της προσωπικότητας μου και φυσικά να μην έχω το άγχος του βιοπορισμού μέσω της μουσικής.



Πες μας για την γνωριμία σου με τον Γιάννη Ζουγανέλη και αν έπαιξε κάποιο ρόλο στην καριέρα σου.

Αποτελεί την πρώτη μου μεγάλη συνεργασία επί σκηνής. Το 2005, στο Σταυρό του Νότου «Απέναντι» (πλέον Σταυρός του Νότου plus), συνεργάστηκα μαζί του σε μια πολύ γεμάτη σεζόν από το Σεπτέμβρη 2005 έως το Μάη του 2006 και τα επόμενα 2-3 χρόνια σε διάφορες συναυλίες. Θεωρώ καθοριστικής σημασίας τη γνωριμία μου μαζί του. Σπουδαίος δάσκαλος για μένα και ένας δικός μου άνθρωπος από τότε. Πίστευε εξαρχής σε μένα και είναι από αυτούς τους καλλιτέχνες που ήθελα να τον δικαιώσω.



Πες μας για την δισκογραφία σου, και για τις αρκετές συμμετοχές που έχεις.

Χ.Μ: Η πρώτη μου προσωπική δισκογραφία κυκλοφόρησε στις αρχές του 2019. Έχει τον τίτλο «ΑΛΜΠΟΥΜ» και είναι τραγούδια των Λίνα Δημοπούλου, Παντελή Θαλασσινού, Αντρέα Κατσιγιάννη, Μιχάλη Κουμπιού, Χάρη Μακρή, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα , Νίκου Μωραΐτη, Χρήστου Νικολόπουλου, Γιώργου Νταλάρα, Κυριάκου Ντούμου, Λάκη Παπαδόπουλου, Λευτέρη Παπαδόπουλου, Ελένης Σιούφτα, Σταύρος Σταύρου, Λευτέρη Χαψιάδη.

Η προσωπική μου δισκογραφία έχει ξεκινήσει από το 2011 με το τραγούδι «Πες μου ποιος μπορεί» σε μουσική του Μιχάλη Κουμπιού, ενός από τα 13 κομμάτια του δίσκου «Φεύγουν τα τραγούδια», 4ου δίσκου της σειράς «Άξιος Λόγος» αφιερωμένος στον στιχουργό Ηλία Κατσούλη όπου την παραγωγή της σειράς υπογράφουν ο Γιώργος Νταλάρας και ο Μιχάλης Κουμπιός.

Το 2012, έγινε ζωντανή επανεκτέλεση στο τραγούδι «Θα σε ξεπεράσω» σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου και μουσική του Μιχάλη Κουμπιού στο δίσκο - συλλογή "Πάμε συναυλία".

Το 2015 είχα τη χαρά να αποτυπώσω τη φωνή μου σε 45άρι συλλεκτικό βινύλιο με το τραγούδι «Αν κάτι θες» (στίχοι: Λίνα Δημοπούλου, μουσική: Μιχάλης Κουμπιός) από τη σειρά βινυλίων "Τα τραγούδια στο βινύλιο με το χασάπικο νόημα τους".

Από το 2006 έως και τώρα έχω κάνει και κάποιες ξεχωριστές, για μένα, δισκογραφικές συμμετοχές.

1. 2006 - Δίσκος: «Οι ιστορίες του Λεπρέντη», παραγωγής Γιάννη Ζουγανέλη, ερμηνεία-φωνητικά-κιθάρα.

2. 2013 - Δίσκος: «De Javu»,

a. Ερμηνεία στο τραγούδι «Σ’ ένα Perier».

3. 2016 - Δίσκος: «Τα ψηλά βουνά»,

a. Ερμηνεία στο τραγούδι: «Ο γρίπος» , μαζί με τους Κώστα Μακεδόνα, Μπάμπη Τσέρτο, Λάκη Χαλκιά.

b. Ερμηνεία στο τραγούδι: «Η κατάρα του πεύκου» - μαζί με τους Ευσταθία Λάλεζα, Ειρήνη Βουτσινά, Λάκης Χαλκιάς, Δώρος Δημοσθένους, Αναστασία Μουτσάτσου, Φιλιώ Αζαριάδη, Παναγιώτης Λάλεζας, Ρίτα Αντωνοπούλου.

4. 2017 - Δίσκος: Ηλίας Μάστορης – Βελούδινα Σκοτάδια

a. Ερμηνεία στα τραγούδια: «Το δωμάτιο» και «Η δική μου μούσα»



Αρκετές εμφανίσεις σε συναυλιακούς χώρους, πες μας γι αυτές, ποιες ξεχωρίζεις, αλλά και τους επομένους στόχους.

Χ.M: Οι συναυλίες έχουν πάντα μια ξεχωριστή σημασία για τους τραγουδιστές και κάτι αντίστοιχο ισχύει και στη δική μου περίπτωση. Αγαπώ όλες τις συναυλίες από την πιο μικρή μέχρι την πιο μεγάλη παραγωγή. Κάποιοι συναυλιακοί χώροι, όμως, έχουν καθιερωθεί στη συνείδηση του κοινού και τους ξεχωρίζω κι εγώ για αυτό, ακριβώς, το λόγο. Οι συναυλίες στο Badminton από το 2011 έως το 2013, τόσο στο χειμερινό θέατρο όσο και στο καλοκαιρινό προαύλιο είναι μερικές από αυτές. Το 2017 στην Ιερά Οδό στη συναυλία του εξαιρετικού μουσικού Dasho Kurti για τους πρόσφυγες με τίτλο «Ξένε τι ζητάς εδώ».

Επίσης πέρυσι το καλοκαίρι είχα την χαρά να εμφανιστώ με μια αγαπημένη μου ορχήστρα, την Εστουδιαντίνα Ν.Ιωνίας του Βόλου που τελεί υπό τη διεύθυνση του Αντρέα Κατσιγιάννη στο Ίδρυμα Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος. Επίσης, μια ξεχωριστή για μένα συναυλία ήταν η φετινή στη Μονή Λαζαριστών μαζί με τη Γλυκερία, τη Μελίνα Κανά και το σπουδαίο Χρήστο Νικολόπουλο.

Ως προς τους επόμενους στόχους, δεδομένης της πανδημίας, οι συναυλίες, και ιδιαίτερα οι καλοκαιρινές, φαντάζουν οι πιο αισιόδοξες να πραγματοποιηθούν την επόμενη σεζόν. Δε σας κρύβω πως υπήρχε τελείως διαφορετικός προγραμματισμός για περιοδεία το προηγούμενο καλοκαίρι και θα αναμένουμε με την ίδια και ίσως και περισσότερη προσμονή την επόμενη σεζόν για να την πραγματοποιήσουμε.



Με τα μετρά που έχουν εξαγγελθεί για την αντιμετώπιση της πανδημίας πόσο εύκολο είναι να δουλέψεις;

Χ.Μ: Όπως αντιλαμβάνεστε η θέση ενός επαγγελματία στο χώρο του πολιτισμού είναι εξαιρετικά δύσκολη αυτόν τον καιρό. Έχει σταματήσει κάθε πολιτιστική δράση για οποιαδήποτε ιδιότητα περικλείεται στον όρο.

Από τον τεχνικό μέχρι τον performer είτε είναι ηθοποιός είτε είναι τραγουδιστής. Θα χρειαστεί στήριξη ο κλάδος μας μέχρι να μπορέσουμε και πάλι να βγούμε επί σκηνής κάτι το οποίο, ρεαλιστικά, δύσκολα θα είναι πριν την άνοιξη.



Ποια είναι τα επόμενα ανακοινώσιμα σχέδια, εν όψη και της πανδημίας του κοροναϊού.

Χ.Μ: Αυτό που με σιγουριά μπορώ να σας πω επειδή τα δισκογραφικά σχέδια, ευτυχώς, δεν τα επηρεάζει η πανδημία είναι τα μόνα τα οποία κάνω και οργανώνω δειλά - δειλά. Έτσι οι εμφανίσεις θα μας απασχολήσουν εκ νέου μετά το lockdown ή όσο αυτά διαρκέσουν. Θεωρώ ότι, στην καλύτερη περίπτωση, θα είναι πλέον και πάλι εαρινή η περίοδος που θα γίνουν εμφανίσεις σε μαγαζιά και αυτές πάλι υπό ασφαλείς συνθήκες δηλαδή σε εξωτερικούς χώρους κλπ.



Έχεις ένα ιδιαίτερο τρόπο να ερμηνεύεις λαϊκά τραγούδια. Τι «ταμπέλα» θα έβαζες στην δουλειά σου, είσαι λαϊκός καλλιτέχνης ή κάτι άλλο;

Χ.Μ: Είμαι από τους ανθρώπους που με ενοχλούν οι ταμπέλες επειδή κάποιος έχει την ανάγκη να κατατάξει ή ακόμη χειρότερα να ομαδοποιήσει τα ακούσματα του. Εάν κάποιος θεωρεί «ταμπέλα» το λαϊκό τραγούδι τότε ευχαρίστως ας μου την φορέσει. Είναι σπουδαία τιμή να σε θεωρούν λαϊκό τραγουδιστή πόσο μάλλον να είσαι.

Θεωρώ τον εαυτό μου έναν αμιγώς λαϊκό τραγουδιστή όμως από την άλλη το ρεπερτόριο που διαχειρίζομαι τόσο δισκογραφικά όσο και ρεπερτοριακά στις ζωντανές μου εμφανίσεις δεν μένει μόνο εκεί. Ανέκαθεν μου άρεσε το να προσεγγίζω ένα ευρύτερο ρεπερτόριο το οποίο προσπαθώ να μελετώ και να επιλέγω με βάση την ομοιομορφία των προγραμμάτων μου αλλά και την αισθητική μου.



Τι ευχές έχει να δώσεις για εσένα και την δουλειά σου, αλλά και για τους αναγνώστες μας.

Χ.Μ: Εύχομαι στον Χάρη Μακρή να μην στερέψει ποτέ το πηγάδι της θέλησης και του πάθους για το τραγούδι και τη μουσική όσο αντίξοες και αν, ενδεχομένως, γίνουν οι συνθήκες. Δεδομένου ότι αυτόν τον καιρό βιώνουμε μία τέτοια συνθήκη, εύχομαι υγεία για όλον τον κόσμο, προσοχή στους εαυτούς μας αλλά και στους γύρω μας με την ίδια σημαντικότητα. Εύχομαι ο κόσμος μας να μην αλλάξει ως προς την αμεσότητα της επικοινωνίας και της επαφής και να βγει πολύ πιο δυνατός για την ανθρώπινη πλευρά του μέσα από την περιπέτεια της πανδημίας.