«Πολλές φορές το θέαμα είτε αυτό είναι θέατρο είτε αυτό είναι μια καλή σειρά είτε αυτό είναι μια καλή ταινία ναι μας κάνει να θυμόμαστε τα δικά μας πράγματα, να ταυτιζόμαστε και ναι να αντιδρούμε κιόλας», δήλωσε στα Παραπολιτικά 90,1 και στην εκπομπή «Αυτή η μάσκα μένει» με την δημοσιογράφο Ντέπυ Γκολεμά, η ηθοποιός, Κατερίνα Διδασκάλου, ερωτηθείσα αν υπάρχει πιθανότητα βλέποντας ένα έργο όπως είναι οι «Άγριες Μέλισσες» που ασχολούνται τόσο πολύ με το θέμα της κακοποίησης να δώσει το έναυσμα σε κάποιον να θυμηθεί τη δική του εμπειρία και να το πει.
«Αυτό το έχω ακούσει από κοινό, μετά από παράσταση δική μου για αυτο μπορώ να το πω με βεβαιότητα, όταν έρχονται και μου εξομολογούνται ανθρωποι πολύ δικά τους πράγματα ή όταν μου λένε ''αλλάζω ρότα στη ζωή μου'' ή ''πρέπει να σας πω ότι μέχρι τώρα δεν εκτιμούσα τη γυναίκα μου νομίζω αυτό θα αλλάξει''. Έχω ακούσει και αυτή την ατάκα. Θέλω να πω ότι ναι με κάποιο τρόπο, όταν είσαι βέβαια έτοιμος μέσα σου, τότε ναι, ένα καλό θέαμα μπορεί αυτό να σου δώσει το έναυσμα να πας να πεις ότι τέρμα αυτό πρέπει να μαθευτεί επιτέλους», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Αναφορικά με το θέμα της κακοποίησης στη μυθοπλασία και συγκεκριμένα στη σειρά «Άγριες μέλισσες», η γνωστή ηθοποιοός σημείωσε: «Δεν είναι μόνο μια η περίπτωση γιατί είναι όπως και η ζωή. Νομίζω ότι το εξαιρετικό μας σεναριογραφικό μας δίδυμο, Π. Καλκόβαλης και η Μ. Τσαμπάνη έθιξαν και αυτό το σκέλος γιατί η ζωή είναι αυτό. Η τέχνη άλλωστε αντανακλά τη ζωή και τανάπαλιν και ταυτίζεται και καθαρίζεται το κοινό μέσα και από την μυθοπλασία, και από μια παράσταση που έχει κάποιο τέτοιο περιεχόμενο αλλά νομίζω ότι ναι το έχουν πιάσει πάρα πολύ ωραία και κυρίως έχουν πιάσει όλο αυτό το φόβο που ακολουθεί. Δηλαδή το φόβο της κοινωνικής κατακραυγής, το φόβο ότι πάντα η γυναίκα φταίει έτσι κι αλλιώς ότι και να έχει γίνει».

«Θυμάμαι μια φίλη μου στη Νέα Υόρκη που της είχε συμβεί αυτό, είχε βιαστεί, και όταν τόλμησε και πήγε και το ανέφερε στην αστυνομία και έκανε κανονική κατάθεση οι αστυνομικοί τη ρωτούσαν τι φορούσε, πως φερόταν, αν προκάλεσε. Δηλαδή αν προκάλεσε να βιαστεί με το μαχαίρι στο λαιμό, αν προκάλεσε αυτό το ευχάριστο πράγμα. Δεν το ξεχνάω αυτό ποτέ, και όταν μάλιστα αυτή τον είδε γιατί ήταν σεσημασμένος και τον αναγνώρισε, ξέρετε αυτό που βλέπουμε και στις ταινίες πίσω από το τζάμι που δεν φαίνεται ο μάρτυρας αλλά φαίνονται οι κατηγορούμενοι, και όταν τον αναγνώρισε καταδικάστηκε σε 6 χρόνια φυλάκιση το οποίο είναι τίποτα, είναι αστείο γιατί με καλή συμπεριφορά βγαίνει στα μισά χρόνια. Θυμάμαι τότε ότι πέρασαν έξω από το σινεμά που δουλεύαμε οι φίλοι του και της είπαν ''θα σε εξαφανίσουμε μόλις βγει''. Και η κοπέλα έκανε τα χαρτιά της για να φύγει στην Αυστραλία. Είναι τραγικό. Θέλω να πω ότι το έχουν δείξει πολύ ωραία οι σεναριογράφοι», δήλωσε η Κατερίνα Διδασκάλου.

ΔΗΜ: Στις Άγριες μέλισσες βλέπουμε την κακοποίηση και τον βιασμό στο έπακρο

«Της Ανέτ καταρχάς που έχει και καρπό, ένα παιδί όπου έχει συμβεί αυτή η τρομερή πληγή τόσα χρόνια έχει φύγει, έχει πάει στο Παρίσι και δεν έχει τολμήσει ...», ανέφερε η κ. Διδασκάλου, η οποία ενσαρκώνει το ρόλο της Μυρσίνης Σεβαστού στο σίριαλ.

«Η Ανέτ το λεει αλλά όταν πλέον βλέπει μπροστά της και πάλι μετά από πολλά χρόνια το βιαστή της. Ο Δούκας, ο αδελφός της το ξέρει πως έχει συμβεί και ο Δούκας είναι που την έχει βοηθήσει και την έχει καλύψει, και εκεί του λεει «πως άλλαξες έτσι». Γιατί ο Δούκας της έχει σταθεί πάρα πολύ της αδελφής του μετά το βιασμό της», διευκρίνισε η ίδια.

Ερωτηθείσα αν ο Μελέτης μαθαίνει ότι είναι προϊόν βιασμού στη σειρά, η ηθοποιός απάντησε: «Ο Μελέτης βέβαια το μαθαίνει και η πληγή είναι μεγαλύτερη όταν ο πατέρας τους αρνείται ότι έχει συμβεί αυτό, κάνει ότι δεν θυμάται, κάνει τον ''κινέζο'' ότι δεν έχει συμβεί κάτι, ότι δεν θυμάται τίποτα. Γιατί τουλάχιστον να πεις ότι ήμουν σε μια αδύναμη, σε μια φριχτή στιγμή και να ζητήσεις συγγνώμη το καταλαβαίνω αλλά το να το αρνείσαι το βρίσκω τραγικό. Βέβαια ένα τέτοιο συμβάν πιστεύω ότι σημαδεύει ανεπανόρθωτα έναν άνθρωπο».

ΔΗΜ: Είτε το εξομολογηθεί και το βγάλει από πάνω του είτε το κρατήσει για πάντα

«Ναι και είναι πολύ γενναίο εκ μέρους των ανθρώπων που το κάνουν γιατί δεν υφίστανται σεξουαλική παρενόχληση μόνο τα κορίτσια, υφίστανται και τα αγόρια», σημείωσε μεταξύ άλλων.

ΔΗΜ.: Νομίζω ότι τα καλύτερα σενάρια τα γράφει η ζωή ...

«Και τα πιο άγρια», συμπλήρωσε η κ. Διδασκάλου.

Στην ερώτηση αν ισχύει ότι η ίδα είχε κάνει κάποια σεμινάρια για την κακοποίηση της γυναίκας, η ηθοποιός απάντησε: « Όχι, είχα κάνει θεατρικό σεμινάριο και παρότι όλες οι γυναίκες που ήρθαν, γιατί ήταν από 20 μέχρι 80 ετών, κυρίως γυναίκες είχαν έρθει στο σεμινάριο, όταν μου είπαν τι θα παίξουνε τους είπα θέλω πρώτα να μου διηγηθεί η κάθεμιά σας μια ιστορία. Το 80% των πραγματικών ιστοριών που άκουσα αφορούσε κακοποίηση και μάλιστα από τους ανθρώπους με τους οποίους παντρεύτηκαν, είχαν κάνει παιδιά. Τραγικό!».

Ερωτηθείσα για το έργο «Απολυμένη» που παίζεται με μεγάλη επιτυχία και συγκεκριμένα για το αν σε απολύουν και να χάνεις τη δουλειά σου, έχει και αυτό μια δόση κακοποίησης, η κ. Διδασκάλου απάντησε: «Βέβαια είναι, είναι μια «χοντρή» κακοποίηση και αυτό και ειδικά όταν τη χάνεις ότι λεει η Μαριέττα γιατί και αυτό είναι ένα έργο του Αντ. Τσιπιανιτη, ένα ακόμη πνευματικό του παιδί, μα πολύ ωραία ηρωίδα που μου έχει χαρίσει. Όταν λοιπόν η Μαριέττα της ψιθυρίζουνε στ’ αυτί ότι χάνει τη δουλειά της επειδή η γκόμενα του εκδότη έχει λυσσάξει να αναλάβει εκείνη τη στήλη της τότε είναι διπλάσια η προδοσία που νοιώθει από τον εργοδότη όταν για αυτό το λόγο απολύεται και όχι για την απόδοσή της ως εργαζόμενη».

ΔΗΜ: Βρίσκει όμως τη δικαίωσή της όπως είδαμε

«Ναι γιατί όταν περιμένεις και επιμένεις...», κατέληξε η ίδια.