Ο Γιάννης Σαββιδάκης έγραψε τραγούδι για τους γιατρούς στις Covid μονάδες - Τι δήλωσε στα «Π»
Μου έκανε εντύπωση το χαμόγελό τους, δήλωσε ο τραγουδιστής
Στους σπουδαιότερους αγωνιστές της πανδηµίας, τους ανθρώπους µε τις λευκές στολές, είναι αφιερωµένο το νέο τραγούδι που έγραψε και τραγουδά ο Γιάννης Σαββιδάκης.
Ο δηµοφιλής καλλιτέχνης, µε το έντονα µεσογειακό ταµπεραµέντο, πριν από λίγους µήνες, παρακολουθώντας τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών και των νοσηλευτών να σώσουν τη ζωή εκατοντάδων ανθρώπων µέσα στα νοσοκοµεία, ένιωσε την ανάγκη να τους τιµήσει µε ένα τραγούδι.
Έτσι γεννήθηκε το «Love in white», που είναι γραµµένο στα αγγλικά και χαρακτηρίζει αγγέλους µε λευκά ρούχα τους γιατρούς. Ο ίδιος, µιλώντας σήµερα στη στήλη, εξηγεί όσα έζησε από όταν εµπνεύστηκε το τραγούδι µέχρι τη στιγµή που βιντεοσκόπησε ο ίδιος σκηνές από τους διαδρόµους της ΜΕΘ του νοσοκοµείου «Γεννηµατάς».
«Έγραφα στο χαρτί κάποιες σκέψεις δικές µου τον περσινό Μάιο, επηρεασµένος από την κατάσταση που ζούσαµε. Πάντα γράφω τραγούδια ενστικτωδώς, χωρίς πρόγραµµα. Στην αρχή έγραψα την ιδέα και το επόµενο διάστηµα µέχρι τον Οκτώβριο του 2020 την τελειοποίησα. Είναι πολύ δύσκολο να βάλεις µέσα σε ένα τραγούδι, σε λίγους στίχους, τόσο πολλά νοήµατα. Για να τραβήξω µερικά πλάνα στο νοσοκοµείο “Γεννηµατάς”, πήρα άδεια από το υπουργείο Υγείας και µπήκα βάσει πρωτοκόλλου.
Εκεί µου έκαναν τροµερή εντύπωση η χαρά και το χαµόγελο των γιατρών και των νοσηλευτών. Μου θύµισαν πράγµατα που είχα ακούσει για τον πόλεµο, που έλεγε ένα τραγούδι “Πάνε οι φαντάροι µας µπροστά”. Οι άνθρωποι αυτοί είναι συγκινητικά εξωστρεφείς και δοτικοί. Το βλέπουν σαν υποχρέωση να σώσουν µια ζωή.
Πήγα και στα γραφεία των γιατρών και των νοσηλευτών. Και τα κορίτσια που χορεύουν στο clip βρίσκονται στην είσοδο της ΜΕΘ του COVID. Μου έκανε εντύπωση που ήταν συνέχεια χαµογελαστά - δεν τους πτοεί τίποτα. Εχουν απίστευτη δύναµη. Και ο στόχος τους κάθε µέρα είναι να βοηθούν τους ασθενείς. Ηταν φοβερή εµπειρία», αναφέρει συγκινηµένος.
«Είναι πεπρωμένο μου»
Ο Γιάννης Σαββιδάκης όµως δεν σταµατά εδώ. Κλεισµένος στο σπίτι του, λόγω της καραντίνας, συνεχίζει να γράφει καινούργια τραγούδια περιµένοντας να περάσει η περιπέτεια της πανδηµίας.
«Είµαι στη φάση της ηχογράφησης µε νέα τραγούδια. Είναι πεπρωµένο µου η µουσική. ∆υστυχώς για όλους τους καλλιτέχνες, όπως και για εµένα, είναι πάρα πολύ δύσκολο να µην έχουµε επαφή µε τον κόσµο. ∆εν µπορώ να το ερµηνεύσω µε λέξεις αυτό το συναίσθηµα.
Γιατί αυτή η επαφή φέρνει και την έµπνευση. Είναι ένα µεγάλο πλήγµα. ∆εν είναι µόνο το οικονοµικό, καθώς η ζηµιά στο επάγγελµά µας είναι τεραστίων διαστάσεων. Εµείς δεν µπορούµε να κάνουµε take away, παρά µόνο κάποιες διαδικτυακές συναυλίες, που δεν είναι καθόλου εύκολο πράγµα, καθώς τις περισσότερες φορές είναι προσφορά. Στον τοµέα µας όλοι έχουν να εργαστούν από πέρυσι τον Φεβρουάριο, µε εξαίρεση ενάµιση µήνα το καλοκαίρι. Οταν ανοίξουν οι µουσικές σκηνές, θα γίνει καλλιτεχνική έκρηξη», καταλήγει.
Δημοσιεύθηκε στη «Secret» το Σάββατο 17 Απριλίου 2021
Ο δηµοφιλής καλλιτέχνης, µε το έντονα µεσογειακό ταµπεραµέντο, πριν από λίγους µήνες, παρακολουθώντας τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών και των νοσηλευτών να σώσουν τη ζωή εκατοντάδων ανθρώπων µέσα στα νοσοκοµεία, ένιωσε την ανάγκη να τους τιµήσει µε ένα τραγούδι.
Έτσι γεννήθηκε το «Love in white», που είναι γραµµένο στα αγγλικά και χαρακτηρίζει αγγέλους µε λευκά ρούχα τους γιατρούς. Ο ίδιος, µιλώντας σήµερα στη στήλη, εξηγεί όσα έζησε από όταν εµπνεύστηκε το τραγούδι µέχρι τη στιγµή που βιντεοσκόπησε ο ίδιος σκηνές από τους διαδρόµους της ΜΕΘ του νοσοκοµείου «Γεννηµατάς».
«Έγραφα στο χαρτί κάποιες σκέψεις δικές µου τον περσινό Μάιο, επηρεασµένος από την κατάσταση που ζούσαµε. Πάντα γράφω τραγούδια ενστικτωδώς, χωρίς πρόγραµµα. Στην αρχή έγραψα την ιδέα και το επόµενο διάστηµα µέχρι τον Οκτώβριο του 2020 την τελειοποίησα. Είναι πολύ δύσκολο να βάλεις µέσα σε ένα τραγούδι, σε λίγους στίχους, τόσο πολλά νοήµατα. Για να τραβήξω µερικά πλάνα στο νοσοκοµείο “Γεννηµατάς”, πήρα άδεια από το υπουργείο Υγείας και µπήκα βάσει πρωτοκόλλου.
Εκεί µου έκαναν τροµερή εντύπωση η χαρά και το χαµόγελο των γιατρών και των νοσηλευτών. Μου θύµισαν πράγµατα που είχα ακούσει για τον πόλεµο, που έλεγε ένα τραγούδι “Πάνε οι φαντάροι µας µπροστά”. Οι άνθρωποι αυτοί είναι συγκινητικά εξωστρεφείς και δοτικοί. Το βλέπουν σαν υποχρέωση να σώσουν µια ζωή.
Πήγα και στα γραφεία των γιατρών και των νοσηλευτών. Και τα κορίτσια που χορεύουν στο clip βρίσκονται στην είσοδο της ΜΕΘ του COVID. Μου έκανε εντύπωση που ήταν συνέχεια χαµογελαστά - δεν τους πτοεί τίποτα. Εχουν απίστευτη δύναµη. Και ο στόχος τους κάθε µέρα είναι να βοηθούν τους ασθενείς. Ηταν φοβερή εµπειρία», αναφέρει συγκινηµένος.
«Είναι πεπρωμένο μου»
Ο Γιάννης Σαββιδάκης όµως δεν σταµατά εδώ. Κλεισµένος στο σπίτι του, λόγω της καραντίνας, συνεχίζει να γράφει καινούργια τραγούδια περιµένοντας να περάσει η περιπέτεια της πανδηµίας.
«Είµαι στη φάση της ηχογράφησης µε νέα τραγούδια. Είναι πεπρωµένο µου η µουσική. ∆υστυχώς για όλους τους καλλιτέχνες, όπως και για εµένα, είναι πάρα πολύ δύσκολο να µην έχουµε επαφή µε τον κόσµο. ∆εν µπορώ να το ερµηνεύσω µε λέξεις αυτό το συναίσθηµα.
Γιατί αυτή η επαφή φέρνει και την έµπνευση. Είναι ένα µεγάλο πλήγµα. ∆εν είναι µόνο το οικονοµικό, καθώς η ζηµιά στο επάγγελµά µας είναι τεραστίων διαστάσεων. Εµείς δεν µπορούµε να κάνουµε take away, παρά µόνο κάποιες διαδικτυακές συναυλίες, που δεν είναι καθόλου εύκολο πράγµα, καθώς τις περισσότερες φορές είναι προσφορά. Στον τοµέα µας όλοι έχουν να εργαστούν από πέρυσι τον Φεβρουάριο, µε εξαίρεση ενάµιση µήνα το καλοκαίρι. Οταν ανοίξουν οι µουσικές σκηνές, θα γίνει καλλιτεχνική έκρηξη», καταλήγει.
Δημοσιεύθηκε στη «Secret» το Σάββατο 17 Απριλίου 2021