Ο Χρήστος Νικολόπουλος στα «Παραπολιτικά»: Έχει ευτελιστεί το λαϊκό τραγούδι - Δεν υπάρχει αμεσότητα
Ο συνθέτης των μεγαλύτερων κλασικών επιτυχιών Χρήστος Νικολόπουλος σπάει τη σιωπή του και μιλά στο ένθετο «Secret» στον πολιτισμό της εφημερίδας Παραπολιτικά, και τον Γιάννη Ξυνόπουλο.
Γιαννης Ξυνοπουλος
O αγαπημένος κλασικός συνθέτης μίλησε για το ζήτημα των πνευματικών δικαιωμάτων, τη νέα εποχή στο τραγούδι με τις μετρήσεις των views και τις τεράστιες συνεργασίες του με κορυφαίους τραγουδιστές.
Ο Οκτώβριος είναι ο µήνας του Χρήστου Νικολόπουλου, όπως µου είπε ο ίδιος γελώντας στη συνέντευξη που µου παραχώρησε. Δηλώνει πολύ γεµάτος άνθρωπος, καθώς έζησε τόσο πολλά στη ζωή του, που δεν τα ονειρευόταν καν.
Ξεκινάει για χειμώνα στο "Περιβόλι τ΄ουρανού" στην Πλάκα
Έχει τέσσερα εγγόνια και είναι πανευτυχής. Ετοιµάζεται για τον φετινό χειµώνα, που θα εµφανίζεται στο «Περιβόλι του ουρανού». «Είναι ένας όµορφος χώρος στην Πλάκα και θα είµαι εκεί µε την Πίτσα Παπαδοπούλου, τον Στέλιο ∆ιονυσίου και την Ελεάνα», αναφέρει ο συνθέτης.
Ο Στέλιος Καζαντζίδης είχε δίπλα του διάφορους κόλακες
Η συνέντευξη έτυχε να συµπέσει µε τα 22 χρόνια από τον θάνατο του Στέλιου Καζαντζίδη. Ήταν και µια αφορµή για να τον ρωτήσω για τη µεγάλη κόντρα που είχε ξεσπάσει κάποτε ανάµεσά τους.
«Φυσικά, έµεινε µια πικρία, αλλά δεν µπορούσα να µην αντιδράσω. Αυτό πρέπει να καταλάβει ο κόσµος και οι φίλοι του Στέλιου. ∆ιότι, όταν κάποιος βρίζει τον πατέρα σου και την οικογένειά σου, δεν µπορεί να κάτσεις µε σταυρωµένα χέρια.
Αυτός ήταν ο λόγος που αντέδρασα τότε. Έβγαινε και έλεγε πολύ άσχηµα πράγµατα. Πάντα ο Καζαντζίδης είχε δίπλα του διάφορους κόλακες, που του έλεγαν “ο Νικολόπουλος είπε το ένα, είπε το άλλο” κ.λπ. Όπως και να έχει, τα ξεχάσαµε όλα αυτά, τελείωσαν και πάµε παρακάτω», δηλώνει.
Από τις τόσο πολλές συνεργασίες του, άλλωστε, ο Καζαντζίδης ήταν, όπως λέει, µια κολώνα όπου στηρίχτηκε.
Δάσκαλος για μένα ο Γιώργος Νταλάρας
«Μετά, πολύ µεγάλος δάσκαλος ήταν ο Γιώργος Νταλάρας, ο οποίος είχε µια τελειοµανία, την οποία υιοθέτησα και την πήρα και εγώ. Ξεκινήσαµε µαζί κι εγώ του έλεγα πάρα πολλά πράγµατα και µε άκουγε, γιατί στο µπουζούκι ήµουν άφταστος εκείνα τα χρόνια. Όλες αυτές ήταν υπέροχες συνεργασίες, όπως µε τη Χαρούλα Αλεξίου, µε την οποία έκανα µεγάλες επιτυχίες, και µε µεγάλους δηµιουργούς, όπως ο Μανώλης Ρασούλης, που ήταν πολύ µεγάλη συνεργασία και την ξεχωρίζω, γιατί προέκυψαν πολύ ωραία τραγούδια.
Μετά µην ξεχνάτε ότι έγραψα µουσική για σίριαλ που ήταν σταθµοί για µένα.
Το “Ψίθυροι καρδιάς” και το “Μη µου λες αντίο” ήταν από τις µεγαλύτερες τηλεοπτικές σειρές µε τεράστια επιτυχία. Μάλιστα, τότε συνέπεσε να κάνουµε µε τον Νταλάρα το “Μη µιλάς, µη γελάς, κινδυνεύει η Ελλάς”, που ήταν για µένα ο πιο εµπορικός δίσκος µετά τις επιτυχίες µε τον Καζαντζίδη», λέει ο Χρήστος Νικολόπουλος.
Η “∆ραπετσώνα”, του Μ. Θεοδωράκη είναι σαν να ακούς τραγούδι του Τσιτσάνη
Η κουβέντα φτάνει και στον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη. «Έδωσε πολλά στο λαϊκό τραγούδι και στηρίχτηκε πάρα πολύ στο λαϊκό τραγούδι - το έλεγε και ο ίδιος. Μάλιστα, σε µια συνέντευξη που έδωσε όταν πέθανε ο Τσιτσάνης, τον χαρακτήρισε µε πολύ µεγάλα λόγια. Η “∆ραπετσώνα”, ας πούµε, που έγραψε, είναι σαν να ακούς τραγούδι του Τσιτσάνη.
Χρησιµοποίησε πάρα πολλούς δρόµους. Εγώ είχα την ευτυχία να µου πει κάποια στιγµή ο Θεοδωράκης να του δείξω λαϊκούς δρόµους που ήθελε να µάθει».
Οι δημιουργοί είχαμε προβλήματα με τα Πνευματικά Δικαιώματα
Ο Νικολόπουλος είναι πολυγραφότατος συνθέτης και έως τώρα έχει συνθέσει πάνω από 2.000 τραγούδια. Τι γίνεται όμως με το ζήτημα των πνευματικών δικαιωμάτων;
«Είχαμε προβλήματα μεγάλα», απαντά, «και ακόμη έχουμε, όμως εδώ και περίπου έναν χρόνο έχουμε κάνει τον δικό μας οργανισμό, την “Εδέμ”, όπου διευθύντρια είναι η κυρία Κατσέλη, η οποία είναι αξιοπρεπέστατη και έχει γνώσεις διαχείρισης οργανισμών και οικονομικών θεμάτων. Από τότε που άνοιξε η εστίαση αρχίσαμε και πάμε πάρα πολύ καλά. Νομίζω ότι το μέλλον μας θα είναι πολύ καλύτερο. Βέβαια, καλό είναι να πούμε ότι υπάρχει και άλλος ένας οργανισμός, που λέγεται “Αυτοδιαχείριση”, και ελπίζω κάποια στιγμή να καταλάβουν ότι πρέπει να γίνουμε ένας οργανισμός, για να μην έχουν προβλήματα και αυτοί που χρησιμοποιούν τα τραγούδια μας».
Είχαν μίσος για τους δημιουργούς - Μας ξεφτίλισε διεθνώς η ΑΕΠΙ
Ήταν τόσο μεγάλο το πρόβλημα που δημιούργησε η ΑΕΠΙ στον χώρο;
«Ναι, όλο αυτό ήταν μεθοδευμένο, αυτό πιστεύω. Μεθόδευσαν αυτή την κατάχρηση, που ήταν πολύ μεγάλη. Δεν έφαγαν μόνο τα δικά μας δικαιώματα, αλλά καταχράστηκαν και τα δικαιώματα των ξένων παραγωγών, των ξένων τραγουδιών που εισέπρατταν.
Μας ξεφτίλισε διεθνώς η ΑΕΠΙ. Αυτό, λοιπόν, το μεθόδευε πάρα πολλά χρόνια.
Πιστεύω ότι αυτοί που διαχειρίζονταν τα πράγματα στην ΑΕΠΙ ήταν προβληματικοί άνθρωποι. Είχαν μένος και μίσος εναντίον των καλλιτεχνών, γιατί κάποια στιγμή άρχισαν να τους υποδεικνύουν οι δημιουργοί κάποια πράγματα δικαίως. Έτσι, μπήκε μέσα τους το μίσος για τους δημιουργούς. Έγιναν μετά και άλλοι οργανισμοί και αυτό δεν μπόρεσαν να το χωνέψουν ποτέ. Νομίζω ότι το μεθόδευσαν, νομίζοντας ότι θα πάρουν μια εκδίκηση την οποία δεν θα την έπαιρνε κανένας χαμπάρι.
Να, όμως, που όλα αποκαλύφθηκαν και, δυστυχώς, τώρα δεν έχουν μούτρα να βγουν στον κόσμο. Ο πατέρας, που διοικούσε την εταιρεία, πέθανε κιόλας, ο γιος δεν ξέρω αν έχει το θάρρος να βγει να μιλήσει πια για τα πνευματικά δικαιώματα. Τέλος πάντων, όλο αυτό πιστεύω ότι ήταν μεθοδευμένο και τώρα ξεκαθάρισε το τοπίο και προχωράμε μπροστά».
Τελευταίο μεγάλο λαϊκό τραγούδι είναι η "Πριγκιπέσσα"
Τον ρωτάω αν σήμερα υπάρχει ελληνικό λαϊκό τραγούδι.
«Βεβαίως υπάρχει. Υπάρχουν κάποιοι συνθέτες που έχουν ένα ευγενές λαϊκό τραγούδι, γιατί τα πράγματα δεν είναι όπως παλαιότερα. Μη νομίζετε ότι και παλαιότερα δεν υπήρχε κακό τραγούδι. Υπήρχαν συνθέτες όπως ο Άκης Πάνου, όπως εγώ, ο Τάκης Σούκας και άλλοι πολλοί ως συνέχεια του Τσιτσάνη, του Καλδάρα, του Ζαμπέτα κ.λπ.
Υπήρχαν, όμως, και κάτι ευτελή τραγούδια, που δυστυχώς πάντα υπάρχουν στους χώρους αυτούς», λέει, εξηγώντας πως παλαιότερα τους αγκάλιαζε ο κόσμος, γιατί είχε ανάγκη να τραγουδήσει και να διασκεδάσει.
Δεν υπάρχει αμεσότητα στο λαϊκό τραγούδι
«Αν σκεφτείτε, ποιο είναι το τελευταίο πλατιά μεγάλο τραγούδι; Για μένα είναι ένα τραγούδι που έγραψε ο Σωκράτης Μάλαμας, “Η πριγκιπέσα”. Από κει και πέρα σκεφτείτε: Έγινε ένα άλλο τέτοιο λαϊκό τραγούδι τόσο μεγάλη επιτυχία; Δεν νομίζω. Kαι αυτό που σας είπα τώρα, η “Πριγκιπέσα”, κλείνει εικοσαετία.
Τώρα πια δεν γίνονται μεγάλα τραγούδια σουξέ, για τον λόγο ότι έχει ευτελιστεί το είδος. Δεν υπάρχει αμεσότητα, είναι το Διαδίκτυο... Άλλος πρέπει να ψάξει ειδικά να το βρει.
Δεν υπάρχει το ραδιόφωνο, το οποίο πια είναι επίσης διεστραμμένο. Ακούν μπουζούκι στα ραδιόφωνα και βγάζουν σπυριά».
Γιατί πιστεύει αυτά τα πράγματα για το ραδιόφωνο;
«Γιατί τα ραδιόφωνα τα διοικούν οι παρέες, που λέμε. Δυστυχώς, πάντα στο τραγούδι υπήρχαν παρέες και τώρα ακόμη λειτουργεί το θέμα της παρέας πάρα πολύ έντονα».
Ο Οκτώβριος είναι ο µήνας του Χρήστου Νικολόπουλου, όπως µου είπε ο ίδιος γελώντας στη συνέντευξη που µου παραχώρησε. Δηλώνει πολύ γεµάτος άνθρωπος, καθώς έζησε τόσο πολλά στη ζωή του, που δεν τα ονειρευόταν καν.
Ξεκινάει για χειμώνα στο "Περιβόλι τ΄ουρανού" στην Πλάκα
Έχει τέσσερα εγγόνια και είναι πανευτυχής. Ετοιµάζεται για τον φετινό χειµώνα, που θα εµφανίζεται στο «Περιβόλι του ουρανού». «Είναι ένας όµορφος χώρος στην Πλάκα και θα είµαι εκεί µε την Πίτσα Παπαδοπούλου, τον Στέλιο ∆ιονυσίου και την Ελεάνα», αναφέρει ο συνθέτης.
Ο Στέλιος Καζαντζίδης είχε δίπλα του διάφορους κόλακες
Η συνέντευξη έτυχε να συµπέσει µε τα 22 χρόνια από τον θάνατο του Στέλιου Καζαντζίδη. Ήταν και µια αφορµή για να τον ρωτήσω για τη µεγάλη κόντρα που είχε ξεσπάσει κάποτε ανάµεσά τους.
«Φυσικά, έµεινε µια πικρία, αλλά δεν µπορούσα να µην αντιδράσω. Αυτό πρέπει να καταλάβει ο κόσµος και οι φίλοι του Στέλιου. ∆ιότι, όταν κάποιος βρίζει τον πατέρα σου και την οικογένειά σου, δεν µπορεί να κάτσεις µε σταυρωµένα χέρια.
Αυτός ήταν ο λόγος που αντέδρασα τότε. Έβγαινε και έλεγε πολύ άσχηµα πράγµατα. Πάντα ο Καζαντζίδης είχε δίπλα του διάφορους κόλακες, που του έλεγαν “ο Νικολόπουλος είπε το ένα, είπε το άλλο” κ.λπ. Όπως και να έχει, τα ξεχάσαµε όλα αυτά, τελείωσαν και πάµε παρακάτω», δηλώνει.
Από τις τόσο πολλές συνεργασίες του, άλλωστε, ο Καζαντζίδης ήταν, όπως λέει, µια κολώνα όπου στηρίχτηκε.
Δάσκαλος για μένα ο Γιώργος Νταλάρας
«Μετά, πολύ µεγάλος δάσκαλος ήταν ο Γιώργος Νταλάρας, ο οποίος είχε µια τελειοµανία, την οποία υιοθέτησα και την πήρα και εγώ. Ξεκινήσαµε µαζί κι εγώ του έλεγα πάρα πολλά πράγµατα και µε άκουγε, γιατί στο µπουζούκι ήµουν άφταστος εκείνα τα χρόνια. Όλες αυτές ήταν υπέροχες συνεργασίες, όπως µε τη Χαρούλα Αλεξίου, µε την οποία έκανα µεγάλες επιτυχίες, και µε µεγάλους δηµιουργούς, όπως ο Μανώλης Ρασούλης, που ήταν πολύ µεγάλη συνεργασία και την ξεχωρίζω, γιατί προέκυψαν πολύ ωραία τραγούδια.
Μετά µην ξεχνάτε ότι έγραψα µουσική για σίριαλ που ήταν σταθµοί για µένα.
Το “Ψίθυροι καρδιάς” και το “Μη µου λες αντίο” ήταν από τις µεγαλύτερες τηλεοπτικές σειρές µε τεράστια επιτυχία. Μάλιστα, τότε συνέπεσε να κάνουµε µε τον Νταλάρα το “Μη µιλάς, µη γελάς, κινδυνεύει η Ελλάς”, που ήταν για µένα ο πιο εµπορικός δίσκος µετά τις επιτυχίες µε τον Καζαντζίδη», λέει ο Χρήστος Νικολόπουλος.
Η “∆ραπετσώνα”, του Μ. Θεοδωράκη είναι σαν να ακούς τραγούδι του Τσιτσάνη
Η κουβέντα φτάνει και στον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη. «Έδωσε πολλά στο λαϊκό τραγούδι και στηρίχτηκε πάρα πολύ στο λαϊκό τραγούδι - το έλεγε και ο ίδιος. Μάλιστα, σε µια συνέντευξη που έδωσε όταν πέθανε ο Τσιτσάνης, τον χαρακτήρισε µε πολύ µεγάλα λόγια. Η “∆ραπετσώνα”, ας πούµε, που έγραψε, είναι σαν να ακούς τραγούδι του Τσιτσάνη.
Χρησιµοποίησε πάρα πολλούς δρόµους. Εγώ είχα την ευτυχία να µου πει κάποια στιγµή ο Θεοδωράκης να του δείξω λαϊκούς δρόµους που ήθελε να µάθει».
Οι δημιουργοί είχαμε προβλήματα με τα Πνευματικά Δικαιώματα
Ο Νικολόπουλος είναι πολυγραφότατος συνθέτης και έως τώρα έχει συνθέσει πάνω από 2.000 τραγούδια. Τι γίνεται όμως με το ζήτημα των πνευματικών δικαιωμάτων;
«Είχαμε προβλήματα μεγάλα», απαντά, «και ακόμη έχουμε, όμως εδώ και περίπου έναν χρόνο έχουμε κάνει τον δικό μας οργανισμό, την “Εδέμ”, όπου διευθύντρια είναι η κυρία Κατσέλη, η οποία είναι αξιοπρεπέστατη και έχει γνώσεις διαχείρισης οργανισμών και οικονομικών θεμάτων. Από τότε που άνοιξε η εστίαση αρχίσαμε και πάμε πάρα πολύ καλά. Νομίζω ότι το μέλλον μας θα είναι πολύ καλύτερο. Βέβαια, καλό είναι να πούμε ότι υπάρχει και άλλος ένας οργανισμός, που λέγεται “Αυτοδιαχείριση”, και ελπίζω κάποια στιγμή να καταλάβουν ότι πρέπει να γίνουμε ένας οργανισμός, για να μην έχουν προβλήματα και αυτοί που χρησιμοποιούν τα τραγούδια μας».
Είχαν μίσος για τους δημιουργούς - Μας ξεφτίλισε διεθνώς η ΑΕΠΙ
Ήταν τόσο μεγάλο το πρόβλημα που δημιούργησε η ΑΕΠΙ στον χώρο;
«Ναι, όλο αυτό ήταν μεθοδευμένο, αυτό πιστεύω. Μεθόδευσαν αυτή την κατάχρηση, που ήταν πολύ μεγάλη. Δεν έφαγαν μόνο τα δικά μας δικαιώματα, αλλά καταχράστηκαν και τα δικαιώματα των ξένων παραγωγών, των ξένων τραγουδιών που εισέπρατταν.
Μας ξεφτίλισε διεθνώς η ΑΕΠΙ. Αυτό, λοιπόν, το μεθόδευε πάρα πολλά χρόνια.
Πιστεύω ότι αυτοί που διαχειρίζονταν τα πράγματα στην ΑΕΠΙ ήταν προβληματικοί άνθρωποι. Είχαν μένος και μίσος εναντίον των καλλιτεχνών, γιατί κάποια στιγμή άρχισαν να τους υποδεικνύουν οι δημιουργοί κάποια πράγματα δικαίως. Έτσι, μπήκε μέσα τους το μίσος για τους δημιουργούς. Έγιναν μετά και άλλοι οργανισμοί και αυτό δεν μπόρεσαν να το χωνέψουν ποτέ. Νομίζω ότι το μεθόδευσαν, νομίζοντας ότι θα πάρουν μια εκδίκηση την οποία δεν θα την έπαιρνε κανένας χαμπάρι.
Να, όμως, που όλα αποκαλύφθηκαν και, δυστυχώς, τώρα δεν έχουν μούτρα να βγουν στον κόσμο. Ο πατέρας, που διοικούσε την εταιρεία, πέθανε κιόλας, ο γιος δεν ξέρω αν έχει το θάρρος να βγει να μιλήσει πια για τα πνευματικά δικαιώματα. Τέλος πάντων, όλο αυτό πιστεύω ότι ήταν μεθοδευμένο και τώρα ξεκαθάρισε το τοπίο και προχωράμε μπροστά».
Τελευταίο μεγάλο λαϊκό τραγούδι είναι η "Πριγκιπέσσα"
Τον ρωτάω αν σήμερα υπάρχει ελληνικό λαϊκό τραγούδι.
«Βεβαίως υπάρχει. Υπάρχουν κάποιοι συνθέτες που έχουν ένα ευγενές λαϊκό τραγούδι, γιατί τα πράγματα δεν είναι όπως παλαιότερα. Μη νομίζετε ότι και παλαιότερα δεν υπήρχε κακό τραγούδι. Υπήρχαν συνθέτες όπως ο Άκης Πάνου, όπως εγώ, ο Τάκης Σούκας και άλλοι πολλοί ως συνέχεια του Τσιτσάνη, του Καλδάρα, του Ζαμπέτα κ.λπ.
Υπήρχαν, όμως, και κάτι ευτελή τραγούδια, που δυστυχώς πάντα υπάρχουν στους χώρους αυτούς», λέει, εξηγώντας πως παλαιότερα τους αγκάλιαζε ο κόσμος, γιατί είχε ανάγκη να τραγουδήσει και να διασκεδάσει.
Δεν υπάρχει αμεσότητα στο λαϊκό τραγούδι
«Αν σκεφτείτε, ποιο είναι το τελευταίο πλατιά μεγάλο τραγούδι; Για μένα είναι ένα τραγούδι που έγραψε ο Σωκράτης Μάλαμας, “Η πριγκιπέσα”. Από κει και πέρα σκεφτείτε: Έγινε ένα άλλο τέτοιο λαϊκό τραγούδι τόσο μεγάλη επιτυχία; Δεν νομίζω. Kαι αυτό που σας είπα τώρα, η “Πριγκιπέσα”, κλείνει εικοσαετία.
Τώρα πια δεν γίνονται μεγάλα τραγούδια σουξέ, για τον λόγο ότι έχει ευτελιστεί το είδος. Δεν υπάρχει αμεσότητα, είναι το Διαδίκτυο... Άλλος πρέπει να ψάξει ειδικά να το βρει.
Δεν υπάρχει το ραδιόφωνο, το οποίο πια είναι επίσης διεστραμμένο. Ακούν μπουζούκι στα ραδιόφωνα και βγάζουν σπυριά».
Γιατί πιστεύει αυτά τα πράγματα για το ραδιόφωνο;
«Γιατί τα ραδιόφωνα τα διοικούν οι παρέες, που λέμε. Δυστυχώς, πάντα στο τραγούδι υπήρχαν παρέες και τώρα ακόμη λειτουργεί το θέμα της παρέας πάρα πολύ έντονα».
