Ο Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ: Πάντα απέναντι από την εξουσία
Ο Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης ανοίγει την καρδιά του στο «Secret» της εφημερίδας Παραπολιτικά, και στον Γιάννη Ξυνόπουλο, με αφορμή τη νέα παράσταση «Ζήτω το πένθος - Τσολιάς εν δε Τσόλια Μπαντ», που σκηνοθετεί ο ίδιος ατο «Κύτταρο».
Γιαννης Ξυνοπουλος
Ο Αποστόλης Μπαρµπαγιάννης είναι ένα αναγνωρισµένο ραδιοφωνικό στέλεχος της εκποµπής «Ελληνοφρένεια», που παρουσιάζεται κάθε µεσηµέρι στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» 90,1. Οµως είχε και τηλεοπτική εµπειρία: Η εκποµπή παιζόταν στην ελληνική τηλεόραση.
Αυτόν τον καιρό, παρουσιάζει µια ιδιαίτερη παράσταση στο ιστορικό «Κύτταρο». Με το εµβόλιο στο χέρι, µοιράζει δόσεις αντιCOVID µε θροµβώσεις, κραυγάζοντας: «Στο µετρό µου δεν κολλάει, στο εφετείο κολυµπάει», και παρουσιάζει τον επετειακό µονόλογο «Ζήτω το πένθος - Τσολιάς εν δε Τσόλια Μπαντ» από το Σάββατο 6 και για άλλα τρία Σάββατα, 13, 20 και 27 Νοεµβρίου.
Ο punk φουστανελάς, µε µάσκα στα µουστάκια και νάιλον γαντάκια, έρχεται για ένα σατιρικό click away, καυτηριάζοντας και σαρκάζοντας την πολιτική επικαιρότητα πολύ σχολαστικά. Αυτή ήταν η αφορµή της συνέντευξης.
«Είναι µια µουσικοσατιρική παράσταση, µε ζωντανή µπάντα. ∆εν είναι κάτι καινούργιο. Είναι κάτι που κάνω εδώ και τέσσερα µε πέντε χρόνια. Πρόκειται για έναν ζωντανό, επιθεωρησιακό µονόλογο, σατιρικού περιεχοµένου, για την κοινωνική και πολιτική επικαιρότητα. Έτσι, κάθε παράσταση, λόγω επικαιρότητας, είναι σχεδόν διαφορετική, γιατί προκύπτουν νέα θέµατα, που τα προσθέτω φορά µε τη φορά», λέει στη στήλη ο Απ. Μπαρµπαγιάννης.
Το κοµµάτι του αυτοσχεδιασµού είναι έντονο, ενώ υπάρχουν και βίντεο όπου συµµετέχει και ο άλλος ρόλος που κάνει, ο «ΜΑΤατζής Μπαλούρδος», και γενικότερα γίνονται ζωντανές φάρσες και υπάρχει επικοινωνία µε το κοινό.
Αυτό είναι κάτι που, όπως ο ίδιος αναφέρει, προέκυψε από τον γνωστό ρόλο του τσολιά από την αρχή της τηλεοπτικής «Ελληνοφρένειας», το 2007.
«Βέβαια, µε την πανδηµία γίνεται µεγαλύτερη η δυσκολία. Είµαστε λίγο πιο µαζεµένοι, πιο συγκρατηµένοι σε κάποια πράγµατα, ακόµα και στις χωρητικότητες των µουσικών σκηνών, οπότε γίνεται λίγο πιο οικογενειακό και πιο µυσταγωγικό το κλίµα», λέει.
ONE MAN SHOW.
Στη συγκεκριµένη παράσταση ο ίδιος παίζει, γράφει τα κείµενα και σκηνοθετεί. «Λειτουργώ σαν πολυεργαλείο! Επίσης, γράφω τους στίχους των τραγουδιών που ακούγονται στην παράσταση», συµπληρώνει.
«Έχεις σπουδάσει ηθοποιός;», τον ρωτώ. «Θεωρώ ότι η υποκριτική δεν σπουδάζεται. Στην πραγµατικότητα, αυτό που σπουδάζεται είναι µια κατάρτιση πάνω σε κάποια πράγµατα, σε γνωστούς συγγραφείς», απαντά.
Αν κάτι γνωρίζει το κοινό για τον Αποστόλη -όπως τον αποκαλούν άλλωστε όλοι-, είναι το καυστικό χιούµορ του. «Ναι...!», λέει γελώντας.
«Νοµίζω ότι έτσι πρέπει να είναι όταν ασχολείσαι µε τη σάτιρα, αλλιώς είναι ένα κρυόπλασµα, ένας λαπάς µε στρογγυλέµατα. Στην ουσία, αν η σάτιρα δεν είναι καυστική, τότε είναι δηµόσιες σχέσεις - ειδικά όταν υπάρχουν φιλίες µε πολιτικά πρόσωπα. Οπότε όποιος θέλει να κάνει σάτιρα πρέπει να είναι απέναντι από την εξουσία, µε αιχµηρό και καυστικό λόγο».
Η εποχή µας τελικά σηκώνει τη σάτιρα;
«Πώς δεν σηκώνει; Κάθε εποχή σηκώνει σάτιρα, άλλο αν αυτό είναι κάτι που το θέλουνε ή όχι τα κανάλια ή δεν ξέρω εγώ ποιος άλλος. Ο κόσµος µια χαρά διψάει και θέλει σάτιρα». Kάποιες εποχές ενδεχοµένως να ευνοείται η σάτιρα και άλλες όχι».
Αλήθεια, τι γίνεται µε όλους εκείνους που έκαναν σάτιρα; Είναι «κρυµµένοι»;
«∆εν νοµίζω ότι αυτό συµβαίνει από δική τους πρωτοβουλία ντε και καλά. Κατ’ αρχάς, ποιοι είναι οι σατιρικοί; - ξεκινάµε από κει. ∆εν είναι και τόσο πολλοί στον τόπο µας όσοι ασχολούνται µε τη σάτιρα. Κατά δεύτερον, αν εννοούµε “µάζεµα” το ότι δεν τους βλέπουµε στα κανάλια ή στα ραδιόφωνα, αυτό δεν είναι απαραίτητα µε πρωτοβουλία των σατιρικών. δηλαδή, είναι και τα κανάλια που το αποφεύγουν ή φοβούνται το θέµα “σάτιρα”».
ΧΘΕΣ Ο ΣΥΡΙΖΑ, ΣΗΜΕΡΑ Η Ν.Δ.».
Η κουβέντα πηγαίνει στην πολιτική. Τι είναι αυτό που σατιρίζει περισσότερο στην παράστασή του;
«Το βασικό κομμάτι είναι η κυβέρνηση, ο Κυριάκος και όποιος έχει εξουσία. Ο Μπακογιάννης... Γενικώς, πάντα απέναντι από την εξουσία - έτσι και τώρα. Χθες ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα είναι η Νέα Δημοκρατία. Οπότε αυτοί που πρωταγωνιστούν είναι οι πρωθυπουργοί και οι υπουργοί της εκάστοτε κυβέρνησης. Έτσι, και σε αυτή την παράσταση πρωταγωνιστεί ο Κυριάκος, που δίνει άφθονο υλικό για σάτιρα. Πρωταγωνιστεί ο Μπακογιάννης επίσης, που παίζει και αυτός τον ρόλο του.
Θα συζητήσουμε θέματα που μας απασχόλησαν και το προηγούμενο διάστημα, με τις φωτιές, τις πλημμύρες, το εργασιακό νομοσχέδιο του Κωστή Χατζηδάκη, που το ψήφισε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Πιάνουμε ένα ευρύ φάσμα της επικαιρότητας. Ένα κομμάτι είναι και η καραντίνα, όπως τη ζήσαμε τον τελευταίο έναν - ενάμιση χρόνο, οι διάφορες συνήθειες που αναπτύξαμε μέσα σε αυτή, διάφορα πράγματα που κάναμε».
Του ζητώ να πει κάτι για τον Κυριάκο Μητσοτάκη που προκαλεί ευχαρίστηση στο κοινό και απαντά:
«Ένα κομμάτι που προσφέρει γέλιο είναι η αναφορά στο σύνολο της οικογένειας Μητσοτάκη, όχι μόνο στον ίδιο τον Κυριάκο. Είναι ένα οικογενειακό τραπέζι το οποίο περιγράφω, τι γίνεται όταν συναντιούνται όλα τα μέλη της οικογένειας, που έχουν και διάφορους θώκους».
«Πώς είναι η σχέση σου με τον ΣΥΡΙΖΑ;», τον ρωτώ και εκείνος απαντά: «Και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μέρος στην παράσταση. Μέχρι χθες ήταν κυβέρνηση. Σήμερα είναι αξιωματική αντιπολίτευση και ψηφίζει τα ίδια πράγματα με την κυβέρνηση. Για όλα αυτά που ζούμε και υποφέρουμε λοιπόν έχει λόγο και ο ΣΥΡΙΖΑ, οπότε μοιραία πέφτει και αυτός στα δίχτυα της σάτιρας».
«Πώς βλέπεις να εξελίσσονται τα πράγματα από δω και πέρα σε σχέση με τις παραστάσεις;», τον ρωτώ και ο Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης αναφέρει: «Αυτό είναι κάτι που μας δυσκολεύει αρκετά. Ήδη ήμασταν ενάμιση χρόνο σε αναγκαστική παύση παραστάσεων. Λίγο τώρα το καλοκαίρι έγινε ό,τι έγινε. Τώρα, τον χειμώνα, είναι ακόμη πιο δύσκολα τα πράγματα, γιατί είναι κλειστοί οι χώροι.
Οι μουσικές σκηνές δεν υπάγονται στο ίδιο ειδικό καθεστώς με τα θέατρα και τους κινηματογράφους. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να έχουν μικτό κοινό, αλλά αναγκαστικά θα ανοίξουν όλοι μόνο για εμβολιασμένους.
Πράγμα που θα δυσαρεστήσει όμως και ένα κομμάτι του κοινού αναγκαστικά, γιατί ορισμένοι για κάποιους λόγους δεν έχουν κάνει το εμβόλιο ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο - και αυτό πλήττει και εμάς. Δεν θα υπάρχει η πληρότητα που υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια, οπότε τώρα θα είναι πιο οικογενειακά τα πράγματα, αναγκαστικά».
Η ΚΟΝΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ
Όσο για το πώς βλέπει να εξελίσσεται η κόντρα για το εμβόλιο μεταξύ των εμβολιασμένων και των ανεμβολίαστων, απαντά γελώντας: «Ποιος θα νικήσει; Αυτή είναι η ερώτηση». Και συνεχίζει:
«Δεν μπορεί να χωρέσει το μυαλό μου έτσι κι αλλιώς τις εικόνες αυτές που βλέπουμε με τους "μουτζαχεντίν" ανεμβολίαστους, που κάνουν πορείες έξω από τη Βουλή με εικόνες της Παναγίας και του χουντικού Παπαδόπουλου. Έτσι κι αλλιώς, αυτό είναι κάτι ακραίο.
Επίσης, αυτό που είδαμε στους εορτασμούς του Αγίου Δημητρίου, με τους πιστούς να κατεβάζουν τη μάσκα και να φιλάνε τις εικόνες, με όποιο ρίσκο έχει αυτό για νέα διασπορά του ιού. Όλα αυτά δεν είναι καθημερινότητα, αλλά μια παράλογη εικόνα και μόνο να την περιγράφεις, πόσω μάλλον όταν αυτό είναι η πραγματικότητα που ζούμε. Αν λοιπόν αυτό δεν είναι “Ελληνοφρένεια” και προϊόν σάτιρας, τότε τι είναι;».
Τελικά, η τηλεοπτική «Ελληνοφρένεια» θα επιστρέψει στους δέκτες μας;
«Πάντα υπάρχει αυτή η περίπτωση και αυτό το διάστημα υπάρχει πιο έντονα. Θα δούμε. Αν ωριμάσουν οι συνθήκες, τότε μπορεί να τα ξαναπούμε και τηλεοπτικά. Βασικός λόγος για να βρεθούμε εμείς σε μια τηλεοπτική στέγη είναι να μας παρέχεται πλήρης ελευθερία λόγου και κινήσεων.
Αν αυτό το πετύχουμε σε κάποια συμφωνία, τότε είναι πολύ πιθανό να βρεθούμε και τηλεοπτικά ξανά».
Του λέω πώς θέλει να κλείσουμε αυτή τη συζήτηση και εκείνος απαντά γελώντας: «Να τρέχουμε γυμνοί στο ηλιοβασίλεμα».
Αυτόν τον καιρό, παρουσιάζει µια ιδιαίτερη παράσταση στο ιστορικό «Κύτταρο». Με το εµβόλιο στο χέρι, µοιράζει δόσεις αντιCOVID µε θροµβώσεις, κραυγάζοντας: «Στο µετρό µου δεν κολλάει, στο εφετείο κολυµπάει», και παρουσιάζει τον επετειακό µονόλογο «Ζήτω το πένθος - Τσολιάς εν δε Τσόλια Μπαντ» από το Σάββατο 6 και για άλλα τρία Σάββατα, 13, 20 και 27 Νοεµβρίου.
Ο punk φουστανελάς, µε µάσκα στα µουστάκια και νάιλον γαντάκια, έρχεται για ένα σατιρικό click away, καυτηριάζοντας και σαρκάζοντας την πολιτική επικαιρότητα πολύ σχολαστικά. Αυτή ήταν η αφορµή της συνέντευξης.
«Είναι µια µουσικοσατιρική παράσταση, µε ζωντανή µπάντα. ∆εν είναι κάτι καινούργιο. Είναι κάτι που κάνω εδώ και τέσσερα µε πέντε χρόνια. Πρόκειται για έναν ζωντανό, επιθεωρησιακό µονόλογο, σατιρικού περιεχοµένου, για την κοινωνική και πολιτική επικαιρότητα. Έτσι, κάθε παράσταση, λόγω επικαιρότητας, είναι σχεδόν διαφορετική, γιατί προκύπτουν νέα θέµατα, που τα προσθέτω φορά µε τη φορά», λέει στη στήλη ο Απ. Μπαρµπαγιάννης.
Το κοµµάτι του αυτοσχεδιασµού είναι έντονο, ενώ υπάρχουν και βίντεο όπου συµµετέχει και ο άλλος ρόλος που κάνει, ο «ΜΑΤατζής Μπαλούρδος», και γενικότερα γίνονται ζωντανές φάρσες και υπάρχει επικοινωνία µε το κοινό.
Αυτό είναι κάτι που, όπως ο ίδιος αναφέρει, προέκυψε από τον γνωστό ρόλο του τσολιά από την αρχή της τηλεοπτικής «Ελληνοφρένειας», το 2007.
«Βέβαια, µε την πανδηµία γίνεται µεγαλύτερη η δυσκολία. Είµαστε λίγο πιο µαζεµένοι, πιο συγκρατηµένοι σε κάποια πράγµατα, ακόµα και στις χωρητικότητες των µουσικών σκηνών, οπότε γίνεται λίγο πιο οικογενειακό και πιο µυσταγωγικό το κλίµα», λέει.
ONE MAN SHOW.
Στη συγκεκριµένη παράσταση ο ίδιος παίζει, γράφει τα κείµενα και σκηνοθετεί. «Λειτουργώ σαν πολυεργαλείο! Επίσης, γράφω τους στίχους των τραγουδιών που ακούγονται στην παράσταση», συµπληρώνει.
«Έχεις σπουδάσει ηθοποιός;», τον ρωτώ. «Θεωρώ ότι η υποκριτική δεν σπουδάζεται. Στην πραγµατικότητα, αυτό που σπουδάζεται είναι µια κατάρτιση πάνω σε κάποια πράγµατα, σε γνωστούς συγγραφείς», απαντά.
Αν κάτι γνωρίζει το κοινό για τον Αποστόλη -όπως τον αποκαλούν άλλωστε όλοι-, είναι το καυστικό χιούµορ του. «Ναι...!», λέει γελώντας.
«Νοµίζω ότι έτσι πρέπει να είναι όταν ασχολείσαι µε τη σάτιρα, αλλιώς είναι ένα κρυόπλασµα, ένας λαπάς µε στρογγυλέµατα. Στην ουσία, αν η σάτιρα δεν είναι καυστική, τότε είναι δηµόσιες σχέσεις - ειδικά όταν υπάρχουν φιλίες µε πολιτικά πρόσωπα. Οπότε όποιος θέλει να κάνει σάτιρα πρέπει να είναι απέναντι από την εξουσία, µε αιχµηρό και καυστικό λόγο».
Η εποχή µας τελικά σηκώνει τη σάτιρα;
«Πώς δεν σηκώνει; Κάθε εποχή σηκώνει σάτιρα, άλλο αν αυτό είναι κάτι που το θέλουνε ή όχι τα κανάλια ή δεν ξέρω εγώ ποιος άλλος. Ο κόσµος µια χαρά διψάει και θέλει σάτιρα». Kάποιες εποχές ενδεχοµένως να ευνοείται η σάτιρα και άλλες όχι».
Αλήθεια, τι γίνεται µε όλους εκείνους που έκαναν σάτιρα; Είναι «κρυµµένοι»;
«∆εν νοµίζω ότι αυτό συµβαίνει από δική τους πρωτοβουλία ντε και καλά. Κατ’ αρχάς, ποιοι είναι οι σατιρικοί; - ξεκινάµε από κει. ∆εν είναι και τόσο πολλοί στον τόπο µας όσοι ασχολούνται µε τη σάτιρα. Κατά δεύτερον, αν εννοούµε “µάζεµα” το ότι δεν τους βλέπουµε στα κανάλια ή στα ραδιόφωνα, αυτό δεν είναι απαραίτητα µε πρωτοβουλία των σατιρικών. δηλαδή, είναι και τα κανάλια που το αποφεύγουν ή φοβούνται το θέµα “σάτιρα”».
ΧΘΕΣ Ο ΣΥΡΙΖΑ, ΣΗΜΕΡΑ Η Ν.Δ.».
Η κουβέντα πηγαίνει στην πολιτική. Τι είναι αυτό που σατιρίζει περισσότερο στην παράστασή του;
«Το βασικό κομμάτι είναι η κυβέρνηση, ο Κυριάκος και όποιος έχει εξουσία. Ο Μπακογιάννης... Γενικώς, πάντα απέναντι από την εξουσία - έτσι και τώρα. Χθες ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα είναι η Νέα Δημοκρατία. Οπότε αυτοί που πρωταγωνιστούν είναι οι πρωθυπουργοί και οι υπουργοί της εκάστοτε κυβέρνησης. Έτσι, και σε αυτή την παράσταση πρωταγωνιστεί ο Κυριάκος, που δίνει άφθονο υλικό για σάτιρα. Πρωταγωνιστεί ο Μπακογιάννης επίσης, που παίζει και αυτός τον ρόλο του.
Θα συζητήσουμε θέματα που μας απασχόλησαν και το προηγούμενο διάστημα, με τις φωτιές, τις πλημμύρες, το εργασιακό νομοσχέδιο του Κωστή Χατζηδάκη, που το ψήφισε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Πιάνουμε ένα ευρύ φάσμα της επικαιρότητας. Ένα κομμάτι είναι και η καραντίνα, όπως τη ζήσαμε τον τελευταίο έναν - ενάμιση χρόνο, οι διάφορες συνήθειες που αναπτύξαμε μέσα σε αυτή, διάφορα πράγματα που κάναμε».
Του ζητώ να πει κάτι για τον Κυριάκο Μητσοτάκη που προκαλεί ευχαρίστηση στο κοινό και απαντά:
«Ένα κομμάτι που προσφέρει γέλιο είναι η αναφορά στο σύνολο της οικογένειας Μητσοτάκη, όχι μόνο στον ίδιο τον Κυριάκο. Είναι ένα οικογενειακό τραπέζι το οποίο περιγράφω, τι γίνεται όταν συναντιούνται όλα τα μέλη της οικογένειας, που έχουν και διάφορους θώκους».
«Πώς είναι η σχέση σου με τον ΣΥΡΙΖΑ;», τον ρωτώ και εκείνος απαντά: «Και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μέρος στην παράσταση. Μέχρι χθες ήταν κυβέρνηση. Σήμερα είναι αξιωματική αντιπολίτευση και ψηφίζει τα ίδια πράγματα με την κυβέρνηση. Για όλα αυτά που ζούμε και υποφέρουμε λοιπόν έχει λόγο και ο ΣΥΡΙΖΑ, οπότε μοιραία πέφτει και αυτός στα δίχτυα της σάτιρας».
«Πώς βλέπεις να εξελίσσονται τα πράγματα από δω και πέρα σε σχέση με τις παραστάσεις;», τον ρωτώ και ο Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης αναφέρει: «Αυτό είναι κάτι που μας δυσκολεύει αρκετά. Ήδη ήμασταν ενάμιση χρόνο σε αναγκαστική παύση παραστάσεων. Λίγο τώρα το καλοκαίρι έγινε ό,τι έγινε. Τώρα, τον χειμώνα, είναι ακόμη πιο δύσκολα τα πράγματα, γιατί είναι κλειστοί οι χώροι.
Οι μουσικές σκηνές δεν υπάγονται στο ίδιο ειδικό καθεστώς με τα θέατρα και τους κινηματογράφους. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να έχουν μικτό κοινό, αλλά αναγκαστικά θα ανοίξουν όλοι μόνο για εμβολιασμένους.
Πράγμα που θα δυσαρεστήσει όμως και ένα κομμάτι του κοινού αναγκαστικά, γιατί ορισμένοι για κάποιους λόγους δεν έχουν κάνει το εμβόλιο ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο - και αυτό πλήττει και εμάς. Δεν θα υπάρχει η πληρότητα που υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια, οπότε τώρα θα είναι πιο οικογενειακά τα πράγματα, αναγκαστικά».
Η ΚΟΝΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ
Όσο για το πώς βλέπει να εξελίσσεται η κόντρα για το εμβόλιο μεταξύ των εμβολιασμένων και των ανεμβολίαστων, απαντά γελώντας: «Ποιος θα νικήσει; Αυτή είναι η ερώτηση». Και συνεχίζει:
«Δεν μπορεί να χωρέσει το μυαλό μου έτσι κι αλλιώς τις εικόνες αυτές που βλέπουμε με τους "μουτζαχεντίν" ανεμβολίαστους, που κάνουν πορείες έξω από τη Βουλή με εικόνες της Παναγίας και του χουντικού Παπαδόπουλου. Έτσι κι αλλιώς, αυτό είναι κάτι ακραίο.
Επίσης, αυτό που είδαμε στους εορτασμούς του Αγίου Δημητρίου, με τους πιστούς να κατεβάζουν τη μάσκα και να φιλάνε τις εικόνες, με όποιο ρίσκο έχει αυτό για νέα διασπορά του ιού. Όλα αυτά δεν είναι καθημερινότητα, αλλά μια παράλογη εικόνα και μόνο να την περιγράφεις, πόσω μάλλον όταν αυτό είναι η πραγματικότητα που ζούμε. Αν λοιπόν αυτό δεν είναι “Ελληνοφρένεια” και προϊόν σάτιρας, τότε τι είναι;».
Τελικά, η τηλεοπτική «Ελληνοφρένεια» θα επιστρέψει στους δέκτες μας;
«Πάντα υπάρχει αυτή η περίπτωση και αυτό το διάστημα υπάρχει πιο έντονα. Θα δούμε. Αν ωριμάσουν οι συνθήκες, τότε μπορεί να τα ξαναπούμε και τηλεοπτικά. Βασικός λόγος για να βρεθούμε εμείς σε μια τηλεοπτική στέγη είναι να μας παρέχεται πλήρης ελευθερία λόγου και κινήσεων.
Αν αυτό το πετύχουμε σε κάποια συμφωνία, τότε είναι πολύ πιθανό να βρεθούμε και τηλεοπτικά ξανά».
Του λέω πώς θέλει να κλείσουμε αυτή τη συζήτηση και εκείνος απαντά γελώντας: «Να τρέχουμε γυμνοί στο ηλιοβασίλεμα».
