«Ο αέρας της Ελλάδας» του Γιώργου Τσοντάκη στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης
Ενα πολυσχιδές ποιητικό πορτρέτο του αστέρα της ποίησης του 19ου αιώνα και ήρωα της ελληνικής Εθνεγερσίας Λόρδου Μπάιρον
Μετά την πρώτη παρουσίασή του στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, το σπουδαίο μουσικοθεατρικό έργο Ο αέρας της Ελλάδας του πολυβραβευμένου Ελληνοαμερικανού συνθέτη Γιώργου Τσοντάκη ταξιδεύει στη Θεσσαλονίκη για μια μοναδική παράσταση στη σκηνή «Αιμίλιος Ριάδης» του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης την Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2021, στις 21.00. Το έργο, ένα πολυσχιδές ποιητικό πορτρέτο του αστέρα της ποίησης του 19ου αιώνα και ήρωα της ελληνικής Εθνεγερσίας Λόρδου Μπάιρον, παρουσιάζεται στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης.
Γνωστός για τη ρητορική και επικοινωνιακή δύναμη της μουσικής του, ο Γιώργος Τσοντάκης, τον οποίο το περιοδικό Gramophone αποκάλεσε πρόσφατα «γίγαντα της αμερικανικής μουσικής σκηνής», επιχειρεί να θέσει επί σκηνής τις τελευταίες ημέρες του Λόρδου Μπάιρον στην Ελλάδα. Τοποθετεί τη «σκηνή» του έργου του στη νεκρική κλίνη του Μπάιρον και επιχειρεί να αποδώσει την υποκειμενικότητα του ετοιμοθάνατου ποιητή διαμέσου μιας μουσικοκειμενικής σύνθεσης αυθεντικών ιστορικών τεκμηρίων και αποσπασμάτων από το ποιητικό του έργο.
Ο διττός ρόλος του Μπάιρον (που αποδίδεται από ηθοποιό και τενόρο) συνοδεύεται από εξαμελές φωνητικό σύνολο που συνδυάζει τις λειτουργίες του μαδριγαλικού και τραγικού χορού, αντιπαραθέτοντας την ανάμνηση της περιπαθούς και αριστοκρατικής νεότητας του ποιητή στις χαώδεις πολεμικές συνθήκες που συνάντησε στην επαναστατημένη Ελλάδα και υπογραμμίζοντας έτσι την υπερβατική διάσταση της καταληκτικής, υπέρτατα ρομαντικής του αυτοθυσίας στον βωμό του ιδεώδους.
Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για τη δημιουργία του επετειακού προγράμματος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Το μουσικοθεατρικό έργο Ο αέρας της Ελλάδας, ανάθεση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ, δεν φιλοδοξεί τίποτε λιγότερο από την ανασύνθεση της ελληνικής περιπέτειας του ποιητή. O Λόρδος Μπάιρον καταφθάνει στο Μεσολόγγι τον Ιανουάριο του 1824, για να πεθάνει τρεις μήνες αργότερα σε ηλικία 36 ετών, μετά από μια έντονη περίοδο γενναίας αλλά και συγκεχυμένης εμπλοκής με την ελληνική Εθνεγερσία, διαπραγμάτευσης της επέλασης της μέσης ηλικίας και της συνείδησης του επερχόμενου τέλους, οραματικής επιθυμίας για ηρωική δράση αλλά και παράφορου, ανεκπλήρωτου πάθους για τον δεκαπεντάχρονο Πατρινό πολεμιστή Λουκά Χαλανδριτσάνο.
O Γιώργος Τσοντάκης, ο οποίος συνυπογράφει και την κειμενική σύνθεση του έργου με τη δραματολόγο Έλσα Ανδριανού, απεικονίζει στο Ο αέρας της Ελλάδας την αμεσότητα όσων μπορεί να αισθανόταν ο λόρδος και πιθανόν να απασχολούσαν το μυαλό του εκείνες τις τελευταίες εβδομάδες και μέρες, πέρα, βέβαια, από τη χαμένη μάχη του με τη μοιραία ασθένεια. Στο έργο, υπάρχουν δύο ενσαρκώσεις του Μπάιρον: ο σύγχρονος Μπάιρον, που μαραζώνει στο Μεσολόγγι από μια εντελώς απροσδιόριστη πάθηση και αποδίδεται από ηθοποιό, και ο ποιητής Μπάιρον, που αντιπροσωπεύεται από τη μελωδική απαγγελία ενός σόλο τενόρου.
Σχετικά με τις μουσικές δυνάμεις, από φωνητικής πλευράς, ο συνθέτης επιχείρησε να συγχωνεύσει την Ανατολή με τη Δύση, την αγγλική ποίηση με την αρχαιοελληνική ποιητική παράδοση της χορικότητας. «Με αυτόν τον στόχο και για λόγους οικονομίας, αποφάσισα να επιφορτίσω ένα σεξτέτο τραγουδιστών με διττή λειτουργία: να μεταμορφώνονται εναλλάξ σε αγγλικό μαδριγαλικό σύνολο και ένα είδος αρχαιοελληνικού τραγικού χορού· το πρώτο, προφανώς, για να τραγουδούν τη ρομαντική αγγλική ποίηση του Μπάιρον και το δεύτερο για να αρθρώνουν τις πιο πρωτογενείς δηλώσεις των Ελλήνων και τα σχόλιά τους για τον μεγάλο λόρδο», σημειώνει ο Γιώργος Τσοντάκης.
Το σύνολο των εννέα μουσικών του έργου περιλαμβάνει κρουστά, άρπα και σαντούρι, επιτρέποντας στη μουσική να ελίσσεται ελεύθερα ανάμεσα στον ανατολικό και τον δυτικό ήχο, παρόμοια με την εναλλαγή μαδριγαλιστών και χορού.
Το εννεαμελές μουσικό σύνολο διευθύνει οι Γιώργος Τσοντάκης. Τον διττό ρόλο του Λόρδου Μπάιρον ερμηνεύουν ο ηθοποιός Ρόμπιν Μπηρ και ο τενόρος Χρήστος Κεχρής. Το φωνητικό σύνολο αποτελείται από τους αναγνωρισμένους μονωδούς της ΕΛΣ Χριστίνα Ασημακοπούλου, Διαμάντη Κριτσωτάκη, Μαργαρίτα Συγγενιώτου, Νικόλα Μαραζιώτη και Βαγγέλη Μανιάτη.
Γνωστός για τη ρητορική και επικοινωνιακή δύναμη της μουσικής του, ο Γιώργος Τσοντάκης, τον οποίο το περιοδικό Gramophone αποκάλεσε πρόσφατα «γίγαντα της αμερικανικής μουσικής σκηνής», επιχειρεί να θέσει επί σκηνής τις τελευταίες ημέρες του Λόρδου Μπάιρον στην Ελλάδα. Τοποθετεί τη «σκηνή» του έργου του στη νεκρική κλίνη του Μπάιρον και επιχειρεί να αποδώσει την υποκειμενικότητα του ετοιμοθάνατου ποιητή διαμέσου μιας μουσικοκειμενικής σύνθεσης αυθεντικών ιστορικών τεκμηρίων και αποσπασμάτων από το ποιητικό του έργο.
Ο διττός ρόλος του Μπάιρον (που αποδίδεται από ηθοποιό και τενόρο) συνοδεύεται από εξαμελές φωνητικό σύνολο που συνδυάζει τις λειτουργίες του μαδριγαλικού και τραγικού χορού, αντιπαραθέτοντας την ανάμνηση της περιπαθούς και αριστοκρατικής νεότητας του ποιητή στις χαώδεις πολεμικές συνθήκες που συνάντησε στην επαναστατημένη Ελλάδα και υπογραμμίζοντας έτσι την υπερβατική διάσταση της καταληκτικής, υπέρτατα ρομαντικής του αυτοθυσίας στον βωμό του ιδεώδους.
Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για τη δημιουργία του επετειακού προγράμματος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Το μουσικοθεατρικό έργο Ο αέρας της Ελλάδας, ανάθεση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ, δεν φιλοδοξεί τίποτε λιγότερο από την ανασύνθεση της ελληνικής περιπέτειας του ποιητή. O Λόρδος Μπάιρον καταφθάνει στο Μεσολόγγι τον Ιανουάριο του 1824, για να πεθάνει τρεις μήνες αργότερα σε ηλικία 36 ετών, μετά από μια έντονη περίοδο γενναίας αλλά και συγκεχυμένης εμπλοκής με την ελληνική Εθνεγερσία, διαπραγμάτευσης της επέλασης της μέσης ηλικίας και της συνείδησης του επερχόμενου τέλους, οραματικής επιθυμίας για ηρωική δράση αλλά και παράφορου, ανεκπλήρωτου πάθους για τον δεκαπεντάχρονο Πατρινό πολεμιστή Λουκά Χαλανδριτσάνο.
O Γιώργος Τσοντάκης, ο οποίος συνυπογράφει και την κειμενική σύνθεση του έργου με τη δραματολόγο Έλσα Ανδριανού, απεικονίζει στο Ο αέρας της Ελλάδας την αμεσότητα όσων μπορεί να αισθανόταν ο λόρδος και πιθανόν να απασχολούσαν το μυαλό του εκείνες τις τελευταίες εβδομάδες και μέρες, πέρα, βέβαια, από τη χαμένη μάχη του με τη μοιραία ασθένεια. Στο έργο, υπάρχουν δύο ενσαρκώσεις του Μπάιρον: ο σύγχρονος Μπάιρον, που μαραζώνει στο Μεσολόγγι από μια εντελώς απροσδιόριστη πάθηση και αποδίδεται από ηθοποιό, και ο ποιητής Μπάιρον, που αντιπροσωπεύεται από τη μελωδική απαγγελία ενός σόλο τενόρου.
Σχετικά με τις μουσικές δυνάμεις, από φωνητικής πλευράς, ο συνθέτης επιχείρησε να συγχωνεύσει την Ανατολή με τη Δύση, την αγγλική ποίηση με την αρχαιοελληνική ποιητική παράδοση της χορικότητας. «Με αυτόν τον στόχο και για λόγους οικονομίας, αποφάσισα να επιφορτίσω ένα σεξτέτο τραγουδιστών με διττή λειτουργία: να μεταμορφώνονται εναλλάξ σε αγγλικό μαδριγαλικό σύνολο και ένα είδος αρχαιοελληνικού τραγικού χορού· το πρώτο, προφανώς, για να τραγουδούν τη ρομαντική αγγλική ποίηση του Μπάιρον και το δεύτερο για να αρθρώνουν τις πιο πρωτογενείς δηλώσεις των Ελλήνων και τα σχόλιά τους για τον μεγάλο λόρδο», σημειώνει ο Γιώργος Τσοντάκης.
Το σύνολο των εννέα μουσικών του έργου περιλαμβάνει κρουστά, άρπα και σαντούρι, επιτρέποντας στη μουσική να ελίσσεται ελεύθερα ανάμεσα στον ανατολικό και τον δυτικό ήχο, παρόμοια με την εναλλαγή μαδριγαλιστών και χορού.
Το εννεαμελές μουσικό σύνολο διευθύνει οι Γιώργος Τσοντάκης. Τον διττό ρόλο του Λόρδου Μπάιρον ερμηνεύουν ο ηθοποιός Ρόμπιν Μπηρ και ο τενόρος Χρήστος Κεχρής. Το φωνητικό σύνολο αποτελείται από τους αναγνωρισμένους μονωδούς της ΕΛΣ Χριστίνα Ασημακοπούλου, Διαμάντη Κριτσωτάκη, Μαργαρίτα Συγγενιώτου, Νικόλα Μαραζιώτη και Βαγγέλη Μανιάτη.