Ο Δημοσθένης Δαββέτας στα Παραπολιτικά: Οι άγνωστες λεπτομέρειες που συνδέουν Ελλάδα και Ναπολέοντα
Ο συγγραφέας και εικαστικός Δημοσθένης Δαββέτας μιλά στο ένθετο «Secret» των Παραπολιτικών, και τον Γιάννη Ξυνόπουλο για το νέο του βιβλίο, που πραγματεύεται την ιστορία του εμβληματικού στρατηγού της Γαλλίας.
Γιαννης Ξυνοπουλος
Απίστευτο κι όµως αληθινό. Ο αυτοκράτορας των Γάλλων Ναπολέων ήταν Έλληνας! Η οικογένειά του κατάγεται από τη Μάνη και υπήρχε αποδεδειγµένη σχέση µε τους Στεφανόπουλους. Αυτά και άλλα πολλά εξετάζει στο βιβλίο του «Είχε ελληνικές ρίζες ο Μ. Ναπολέων;» ο τολµηρός ∆ηµοσθένης ∆αββέτας.
«Ολα ξεκίνησαν όταν βρέθηκα στην Κορσική, όπου διαπίστωσα ότι υπήρχαν παντού ονόµατα µανιάτικα. Αφελώς αναρωτήθηκα πώς βρέθηκαν τόσοι Μανιάτες στην Κορσική για να βρουν δουλειά», εξοµολογείται στο ένθετο «Secret» της εφημερίδας Παραπολιτικά που κυκλοφόρησε το Σάββατο 22/01/2022.
Και κάπως έτσι άρχισε την έρευνά του. Στη συνέχεια, έψαξε το παρελθόν της δούκισσας Ντ' Αµπραντές, που ήταν πολύ σηµαντικό πρόσωπο την εποχή του Ναπολέοντα, καθώς είχε παντρευτεί τον αρχιστράτηγό του. Ο ∆αββέτας ανακάλυψε πως ήταν Ελληνίδα.
«Το πραγµατικό της επίθετο ήταν Στεφανόπουλου. Έτσι άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι και να φτάνω στη Μάνη. Εκεί, µέσα από τα αρχεία της Γένοβας, ανακαλύπτω αυτό που ήταν µύθος τον 19ο αιώνα, όταν ο Σούτσος και όλοι οι άλλοι υµνούσαν τον Ναπολέοντα σαν κάποιον που είχε την καταγωγή του από τη Μάνη και οι περισσότεροι λέγανε ότι ήταν µια συναισθηµατική µυθολογία και λιγότερο πραγµατικότητα.
Όμως η δούκισσα Ντ' Αµπραντές το είχε επιβεβαιώσει πλήρως. Μάλιστα, τα στοιχεία είναι αληθινά, όχι αληθοφανή. Ο Ναπολέων είναι Βοναπάρτης από το buona parts ή, αλλιώς, "καλό µέρος". ∆ηλαδή, από το Καλό Μέρος της Μάνης. Για ποιον λόγο η δούκισσα να γράψει τέτοια πράγµατα και αργότερα τα ίδια και ο Μπαλζάκ;», διερωτάται.
Αφού συνέχισε τις αναζητήσεις, βρήκε ένα άλλο βιβλίο από τον τότε υπουργό της Γαλλίας στη Βενετία, στις αρχές του 19ου αιώνα, όταν ο Ναπολέων ήταν ένας απλός λοχαγός και δεν ήταν κανένας µεγάλος, για να πούµε ότι έγραφε καλά πράγµατα γι' αυτόν.
Ο συγκεκριµένος ήταν γενεαλογιστής. «Έχει καταγράψει όλο το γενεαλογικό δέντρο των Κοµνηνών, οι οποίοι έφυγαν από τη Μάνη έχοντας φτάσει εκεί ως Κοµνηνοί από την Κωνσταντινούπολη. ∆εν ήταν πραγµατικοί Μανιάτες. Οι Κοµνηνοί από την Κωνσταντινούπολη και από την Τραπεζούντα ήρθαν στη Μάνη, παντρεύτηκαν και µετά έφυγαν, για να γλιτώσουν από τους Τούρκους».
Ο Δημοσθένης ∆αββέτας µέσα από µια τεράστια δουλειά έρευνας έπεσε πάνω σε αρχεία που ο ίδιος βρήκε στη Γένοβα από τον 17ο αιώνα και εξηγεί πώς δηµιουργείται το όνοµα Bonaparte, που στην ουσία είναι η ιταλοποίηση του Καλόµερου.
Κατά τον ίδιο, η οικογένεια των Μεδίκων (Medici) ήταν οι Γιατράκοι, που πήγαν στην Ιταλία, προερχόμενοι από την Μάνη.
«Το όνοµα του πατέρα του Ναπολέοντα ήταν Κάρολος. Αυτός ήταν που πήγε στο Βεάκειο της Κορσικής και έµεινε ακριβώς απέναντι από την οικογένεια Στεφανοπούλου, µε τον οποίο, σύµφωνα µε όλες τις µαρτυρίες, µιλάει ελληνικά», διηγείται ο ∆αββέτας και εξηγεί πως µιλούσαν ελληνικά στο σπίτι τους και διατηρούσαν την παράδοση ως Κοµνηνοί.
«Από τα στοιχεία της οικογένειας βλέπουµε ότι όλοι µιλούσαν ελληνικά και διατηρούσαν όλοι το µυστικό της καταγωγής των Κοµνηνών. Ήθελαν να λέγονται Στεφανόπουλοι, οι φτωχοί άνθρωποι που έφυγαν από τη Μάνη. ∆εν ήθελαν λοιπόν να λένε ότι είναι Κοµνηνοί, για να µην προκαλέσουν τη ζήλια και τους σκοτώσουν οι Κορσικάνοι, ό,τι δηλαδή συνέβη µε τους Τούρκους!».
ΣΥΝ∆ΡΟΜΟ ΚΡΥΠΤΟΤΗΤΑΣ
Αυτό το σύνδροµο της κρυπτότητας το εφαρµόζουν όλοι, µας εξηγεί ο συγγραφέας, κι έτσι παραδίδουν τα αρχεία από πατέρα σε γιο και από απόγονο σε απόγονο. Έτσι λοιπόν φτάνουµε στον Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο. «Στην Κορσική παραδίδει στον γιο του, ∆ηµήτριο, όλα τα αρχεία, γιατί ήταν πια ενήλικος, σαν µια συνέχεια του γενεαλογικού του δέντρου.
Ο ∆ηµήτριος, µεγαλωµένος πλέον στην Κορσική και έχοντας άλλη κουλτούρα, µιλώντας βέβαια ελληνικά, δεν θέλει να έχει κόµπλεξ και φόβο.
Θυµώνει λοιπόν και λέει: "Εγώ θα δηµοσιοποιήσω την καταγωγή µου". Πάει στον Λουδοβίκο τον 15ο και του παρουσιάζει τα στοιχεία. Αυτός ταράσσεται, αλλά το ψάχνει. Οι Γάλλοι άλλωστε είναι "ψείρες" σε αυτά. Είδε λοιπόν πως είναι απόγονοι των Κοµνηνών και τον ανακηρύσσει πρίγκιπα. Παίρνει αµέσως χρήµατα και γη και µπαινοβγαίνει µέχρι και στην άµαξα του βασιλιά Λουδοβίκου του 15ου, για να τον συνοδεύει.
Αυτός, ο ∆ηµήτριος Στεφανόπουλος, αναλαµβάνει κηδεµόνας του Ναπολέοντα µε το που πεθαίνει ο πατέρας του, όταν ήταν 10 χρόνων».
Όπως λέει ο ∆αββέτας, ο Ναπολέων βρέθηκε σε ηλικία 15 ετών, χάρη στην εγγύηση που έδωσε ο ∆ηµήτριος Στεφανόπουλος, ο θείος του ανεπισήµως, αλλά επισήµως µέσα στην οικογένεια, στη Σχολή Στρατιωτικών, όπου έµπαιναν µόνον οι πρίγκιπες και οι µεγάλες οικογένειες των Γάλλων.
Καταλήγοντας, ο ∆αββέτας µάς αναφέρει πως ήταν πολιτικοί οι λόγοι που δεν επέτρεψαν την ανάγνωση και την κυκλοφορία αυτών των στοιχείων.
«Ο Ναπολέων και η καταγωγή του παραµένουν επτασφράγιστο µυστικό για τους Γάλλους. Ακόµη και η παρουσία του παίζει πολιτικό ρόλο για τη σύγχρονη Ευρώπη. Θα αλλάξουν αρκετά πράγµατα αν µαθευτεί ότι είχε ελληνική αγωγή, άρα ελληνική κουλτούρα.
Θα αλλάξουν πολλά πράγµατα για τον ρόλο της Ελλάδος και την επίδρασή της στο πεδίο του πολιτισµού σε όλη την Ευρώπη, όχι µόνο µέσα από τους κλασικούς, αλλά και µέσα από τους σύγχρονους Έλληνες πρωταγωνιστές».
«Ολα ξεκίνησαν όταν βρέθηκα στην Κορσική, όπου διαπίστωσα ότι υπήρχαν παντού ονόµατα µανιάτικα. Αφελώς αναρωτήθηκα πώς βρέθηκαν τόσοι Μανιάτες στην Κορσική για να βρουν δουλειά», εξοµολογείται στο ένθετο «Secret» της εφημερίδας Παραπολιτικά που κυκλοφόρησε το Σάββατο 22/01/2022.
Και κάπως έτσι άρχισε την έρευνά του. Στη συνέχεια, έψαξε το παρελθόν της δούκισσας Ντ' Αµπραντές, που ήταν πολύ σηµαντικό πρόσωπο την εποχή του Ναπολέοντα, καθώς είχε παντρευτεί τον αρχιστράτηγό του. Ο ∆αββέτας ανακάλυψε πως ήταν Ελληνίδα.
«Το πραγµατικό της επίθετο ήταν Στεφανόπουλου. Έτσι άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι και να φτάνω στη Μάνη. Εκεί, µέσα από τα αρχεία της Γένοβας, ανακαλύπτω αυτό που ήταν µύθος τον 19ο αιώνα, όταν ο Σούτσος και όλοι οι άλλοι υµνούσαν τον Ναπολέοντα σαν κάποιον που είχε την καταγωγή του από τη Μάνη και οι περισσότεροι λέγανε ότι ήταν µια συναισθηµατική µυθολογία και λιγότερο πραγµατικότητα.
Όμως η δούκισσα Ντ' Αµπραντές το είχε επιβεβαιώσει πλήρως. Μάλιστα, τα στοιχεία είναι αληθινά, όχι αληθοφανή. Ο Ναπολέων είναι Βοναπάρτης από το buona parts ή, αλλιώς, "καλό µέρος". ∆ηλαδή, από το Καλό Μέρος της Μάνης. Για ποιον λόγο η δούκισσα να γράψει τέτοια πράγµατα και αργότερα τα ίδια και ο Μπαλζάκ;», διερωτάται.
Αφού συνέχισε τις αναζητήσεις, βρήκε ένα άλλο βιβλίο από τον τότε υπουργό της Γαλλίας στη Βενετία, στις αρχές του 19ου αιώνα, όταν ο Ναπολέων ήταν ένας απλός λοχαγός και δεν ήταν κανένας µεγάλος, για να πούµε ότι έγραφε καλά πράγµατα γι' αυτόν.
Ο συγκεκριµένος ήταν γενεαλογιστής. «Έχει καταγράψει όλο το γενεαλογικό δέντρο των Κοµνηνών, οι οποίοι έφυγαν από τη Μάνη έχοντας φτάσει εκεί ως Κοµνηνοί από την Κωνσταντινούπολη. ∆εν ήταν πραγµατικοί Μανιάτες. Οι Κοµνηνοί από την Κωνσταντινούπολη και από την Τραπεζούντα ήρθαν στη Μάνη, παντρεύτηκαν και µετά έφυγαν, για να γλιτώσουν από τους Τούρκους».
Ο Δημοσθένης ∆αββέτας µέσα από µια τεράστια δουλειά έρευνας έπεσε πάνω σε αρχεία που ο ίδιος βρήκε στη Γένοβα από τον 17ο αιώνα και εξηγεί πώς δηµιουργείται το όνοµα Bonaparte, που στην ουσία είναι η ιταλοποίηση του Καλόµερου.
Κατά τον ίδιο, η οικογένεια των Μεδίκων (Medici) ήταν οι Γιατράκοι, που πήγαν στην Ιταλία, προερχόμενοι από την Μάνη.
«Το όνοµα του πατέρα του Ναπολέοντα ήταν Κάρολος. Αυτός ήταν που πήγε στο Βεάκειο της Κορσικής και έµεινε ακριβώς απέναντι από την οικογένεια Στεφανοπούλου, µε τον οποίο, σύµφωνα µε όλες τις µαρτυρίες, µιλάει ελληνικά», διηγείται ο ∆αββέτας και εξηγεί πως µιλούσαν ελληνικά στο σπίτι τους και διατηρούσαν την παράδοση ως Κοµνηνοί.
«Από τα στοιχεία της οικογένειας βλέπουµε ότι όλοι µιλούσαν ελληνικά και διατηρούσαν όλοι το µυστικό της καταγωγής των Κοµνηνών. Ήθελαν να λέγονται Στεφανόπουλοι, οι φτωχοί άνθρωποι που έφυγαν από τη Μάνη. ∆εν ήθελαν λοιπόν να λένε ότι είναι Κοµνηνοί, για να µην προκαλέσουν τη ζήλια και τους σκοτώσουν οι Κορσικάνοι, ό,τι δηλαδή συνέβη µε τους Τούρκους!».
ΣΥΝ∆ΡΟΜΟ ΚΡΥΠΤΟΤΗΤΑΣ
Αυτό το σύνδροµο της κρυπτότητας το εφαρµόζουν όλοι, µας εξηγεί ο συγγραφέας, κι έτσι παραδίδουν τα αρχεία από πατέρα σε γιο και από απόγονο σε απόγονο. Έτσι λοιπόν φτάνουµε στον Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο. «Στην Κορσική παραδίδει στον γιο του, ∆ηµήτριο, όλα τα αρχεία, γιατί ήταν πια ενήλικος, σαν µια συνέχεια του γενεαλογικού του δέντρου.
Ο ∆ηµήτριος, µεγαλωµένος πλέον στην Κορσική και έχοντας άλλη κουλτούρα, µιλώντας βέβαια ελληνικά, δεν θέλει να έχει κόµπλεξ και φόβο.
Θυµώνει λοιπόν και λέει: "Εγώ θα δηµοσιοποιήσω την καταγωγή µου". Πάει στον Λουδοβίκο τον 15ο και του παρουσιάζει τα στοιχεία. Αυτός ταράσσεται, αλλά το ψάχνει. Οι Γάλλοι άλλωστε είναι "ψείρες" σε αυτά. Είδε λοιπόν πως είναι απόγονοι των Κοµνηνών και τον ανακηρύσσει πρίγκιπα. Παίρνει αµέσως χρήµατα και γη και µπαινοβγαίνει µέχρι και στην άµαξα του βασιλιά Λουδοβίκου του 15ου, για να τον συνοδεύει.
Αυτός, ο ∆ηµήτριος Στεφανόπουλος, αναλαµβάνει κηδεµόνας του Ναπολέοντα µε το που πεθαίνει ο πατέρας του, όταν ήταν 10 χρόνων».
Όπως λέει ο ∆αββέτας, ο Ναπολέων βρέθηκε σε ηλικία 15 ετών, χάρη στην εγγύηση που έδωσε ο ∆ηµήτριος Στεφανόπουλος, ο θείος του ανεπισήµως, αλλά επισήµως µέσα στην οικογένεια, στη Σχολή Στρατιωτικών, όπου έµπαιναν µόνον οι πρίγκιπες και οι µεγάλες οικογένειες των Γάλλων.
Καταλήγοντας, ο ∆αββέτας µάς αναφέρει πως ήταν πολιτικοί οι λόγοι που δεν επέτρεψαν την ανάγνωση και την κυκλοφορία αυτών των στοιχείων.
«Ο Ναπολέων και η καταγωγή του παραµένουν επτασφράγιστο µυστικό για τους Γάλλους. Ακόµη και η παρουσία του παίζει πολιτικό ρόλο για τη σύγχρονη Ευρώπη. Θα αλλάξουν αρκετά πράγµατα αν µαθευτεί ότι είχε ελληνική αγωγή, άρα ελληνική κουλτούρα.
Θα αλλάξουν πολλά πράγµατα για τον ρόλο της Ελλάδος και την επίδρασή της στο πεδίο του πολιτισµού σε όλη την Ευρώπη, όχι µόνο µέσα από τους κλασικούς, αλλά και µέσα από τους σύγχρονους Έλληνες πρωταγωνιστές».
