Το κορυφαίο έργο του Ιάκωβου Καµπανέλλη «Η αυλή των θαυµάτων» γίνεται µιούζικαλ στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, υπό τη σκηνοθετική µπαγκέτα του βραβευµένου Χρήστου Σουγάρη και µε τη µεθυστική µουσική του Στέφανου Κορκολή.
Πρόκειται για ένα σπουδαίο θεατρικό εγχείρηµα, µε 17µελή θίασο, που θα υποδεχτεί το κοινό στις 9 Φεβρουαρίου, παρουσιάζοντας µια σύγχρονη εκδοχή της αέναης προσπάθειας του Ελληνα να αποτινάξει τη διαρκή φτώχεια και να ριζώσει σε έναν τόπο όπου µπορεί να ευηµερήσει.
«Είναι ένα θεατρικό ανέβασµα που µπορεί να βρεθεί σε οποιαδήποτε θεατρική σκηνή παγκοσµίως, γιατί δεν έχει να κάνει µε την ελληνικότητα, αλλά µε τη διαχρονικότητα των ηρώων και µε το ότι οι ήρωες ανήκουν σε οποιανδήποτε χώρα του κόσµου», λέει ο γνωστός πρωταγωνιστής στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ και τη Μαριάνθη Κουνιά.
Ο Καµπανέλλης στο έργο κάνει µια βαθιά τοµή στον χαρακτήρα του Έλληνα. Είχε κάποτε πει ότι η «Αυλή των θαυµάτων» βασίζεται στην έλλειψη σταθερότητας και σιγουριάς που χαρακτηρίζει τη ζωή του Έλληνα.
«Η πιο διαχρονική αιτία αυτής της έλλειψης είναι ότι στην Ελλάδα δεν µπορεί να εξασφαλιστεί µια συνέχεια στο κράτος.
Υπάρχουν κενά. Και αυτό φαίνεται στις µεγάλες δυσκολίες, όταν αυτές έρχονται στη ζωή µας. Μια µεγάλη βροχή, ένας χιονιάς ή µια φωτιά. Μπορεί τώρα να µη ζούµε σε αυλές µε σπίτια κοντινά µεταξύ µας, όπως ζούσε η µεσαία λαϊκή τάξη το ’50, αλλά ζούµε την έννοια της κοινής αυλής στα µέσα κοινωνικής δικτύωσης», αναφέρει.
O ίδιος υποδύεται έναν νέο άνθρωπο που θέλει να φύγει από τη χώρα του. «Ο άνθρωπος αυτός θέλει να ταξιδέψει µακριά από τη µιζέρια της χώρας του. Κάπου λέει: “∆εν θέλω άλλο να ακούω για επιδόµατα. ∆ουλειά και ψωµί θέλω”.
Είναι τροµακτικό να έχει και σήµερα, σχεδόν 50 χρόνια µετά, ο Ελληνας αυτά τα συναισθήµατα. Ακούγεται σπαρακτικό. Από την άλλη, ο άνθρωπος αυτός είναι το κλασικό “γοµάρι” της σηµερινής εποχής, που δυστυχώς γίνεται βίαιος απέναντι στη γυναίκα του», λέει για τον ρόλο του.
Ο γνωστός ηθοποιός, αναφερόµενος στην κατάσταση που επικρατεί στο θέατρο λόγω του κορονοϊού, αλλά και του «#ΜeΤoo», αισιοδοξεί πως όλα θα αλλάξουν στο εξής. «Τα τελευταία χρόνια άλλαξαν τα πάντα και φάνηκε ότι οι συνεργασίες θα είναι αυτές που στο εξής θα φέρνουν τον κόσµο σε µια καλή παράσταση και όχι µόνο τα µεγάλα ονόµατα.
∆εν θα έχουν τόση σηµασία τα µεγάλα ονόµατα, αλλά το πόσο καλή δουλειά θα κάνεις. Με το "#ΜeΤoo" έπεσαν πάνω µας τροµακτικά τα φώτα της δηµοσιότητας. Και φάνηκε πως κάποιοι άνθρωποι µαρτυρούν στον χώρο εργασίας τους. Πολύ συχνά, άνθρωποι που πλησιάζουν και εµένα και τη γυναίκα µου µας λένε “Ευχαριστούµε πολύ που µιλήσατε”.
Ο χώρος του θεάτρου δεν έχει ανάγκη να καθαρίσει από κάτι. Είναι καθαρός από µόνος του. Το θέατρο είναι µια µαγεία και δεν µπορεί κανείς να το βρωµίσει µε τις πράξεις του. Εµείς είµαστε µια γενιά ηθοποιών που υποστήκαµε από τους παλιότερους αυτή την κατάσταση. Κανείς δεν περίµενε να φτάσει το πράγµα σε εγκληµατικές καταστάσεις. Ούτε ότι θα δούµε ανθρώπους πίσω από τα κάγκελα της φυλακής». «∆ιαπιστώνω σιγά-σιγά ότι στο εξής θα αγκαλιάσουµε ο ένας τον άλλον για να συνεχίσουµε», καταλήγει.
