Ο Νικήτας Βοστάνης και οι συντελεστές από το «Παλιό Δισκάκι» αποκαλύπτονται στο parapolitika.gr
Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε το «Παλιό Δισκάκι» και όλοι οι συντελεστές μίλησαν στα parapolitika.gr και τον Γιάννη Ξυνόπουλο, για τον συνθέτη Νικήτα Βοστάνη, και την συμμετοχή τους στον δίσκο που είναι πολυσυλεκτικός, και ως συλλογή τραγουδιών θα μείνει στην ιστορία.
Γιαννης Ξυνοπουλος
Το βιογραφικό του συνθέτη Νικήτα Βοστάνη είναι πλούσιο
Ο Νικήτας Βοστάνης, Έλληνας του εξωτερικού, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από Έλληνες γονείς με καταγωγή ο πατέρας του από την Μυτιλήνη και η μητέρα του από τη Σύμη. Μαθήτευσε στο δημοτικό σχολείο Τοσιτσαία και Πρατσίκειο, συνέχισε στο Αβερώφειο Γυμνάσιο και αποφοίτησε από τη Σαλβάγειο Εμπορική και Τεχνική Σχολή.
Με την μουσική ασχολήθηκε από τα μαθητικά του χρόνια. Σε ηλικία 11 ετών ζητεί από τον καθηγητή της μουσικής, Χρήστο Νεαμονίτη - ο οποίος διηύθυνε και την Φιλαρμονική Αλεξανδρείας - να του μάθει κλαρίνο. Ο καθηγητής του, όμως, του προτείνει το όμποε και, τελικά, ασχολήθηκε με το σαξόφωνο με το οποίο και συμμετείχε στη Φιλαρμονική.
Επιρροές του τα λαϊκά τραγούδια της εποχής από τους Καζαντζίδη, Τσιτσάνη, Καλδάρα, Ζαμπέτα, Διονυσίου και των μεταγενέστερων Κουγιουμτζή, Λοίζου, Χατζιδάκι, Μαρκόπουλου και πολλών καλλιτεχνών.
Το 1976 αφήνει την Αίγυπτο με προορισμό την Ελλάδα. Εργάσθηκε σαν μηχανουργός και εξακολουθεί έως και σήμερα. Τακτικός επισκέπτης των μπουάτ εκείνης της εποχής, "Σκορπιό", "Ζουμ", "Θεμέλιο" και ιδιαίτερα στη "Διαγώνιο". Εκεί γνωρίζει και εντυπωσιάζεται από τους Νταλάρα, Χαρούλα Αλεξίου, Άννα Βίσση, Λιζέτα Νικολάου και Χαράλαμπο Γαργανουράκη.
Η αγάπη και η θέλησή του να εμπλουτίσει τις γνώσεις του στη μουσική τον οδηγούν στο Εθνικό Ωδείο όπου σπούδασε για οκτώ χρόνια φλάουτο και σαξόφωνο. Δεν σταματά όμως εκεί. Στοχεύει και στο μπουζούκι, που το θεωρεί έκφραση ψυχής, και με την βοήθεια των Φώτη Χαλουλάκου και Θέμη Παπαβασιλείου εμπλουτίζει τις γνώσεις του.
Στα μέσα του 1980 κάνει το ντεμπούτο του παίζοντας πνευστά και έγχορδα στην ορχήστρα του Χαράλαμπου Γαργανουράκη στα "Αγρίμια". Ιδιαίτερα σημαντική ήταν και η συνεργασία του με τον συνθέτη Σάκη Τσιλίκη και τον Δημήτρη Ψαριανό. Έτσι, αρχίζει το μεγάλο ταξίδι του στον κόσμο της μουσικής σαν πολυμουσικός σε διάφορες μουσικές σκηνές, συναυλίες, εκδηλώσεις, video clips, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές.
Το 2004 παρουσιάζει, ως συνθέτης, την πρώτη του δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Τέρμα Γκάζι» σε στίχους του Δημήτρη Τσεκούρα και της Αρετής Κελερμένου πλαισιωμένος με πολύ αξιόλογους ερμηνευτές την Αφεντούλα Ραζέλη, Κώστα Μάντζιο, Ειρήνη Χαρίδου, Σώτο Κωνσταντίνου, Κατερίνα Παπακωνσταντίνου τον στιχουργό Δημήτρη Τσεκούρα και με την ιδιαίτερη και μοναδική Κυρία Πίτσα Παπαδοπούλου.
Το 2009 ακολούθησε το «Όνειρο στην Έρημο» σε στίχους Κώστα Μπαλαχούτη, Λιζέτας Καλημέρη, Αλέκας Μπότη και Αρετής Κελερμένου. Ερμηνευτές ο Κώστας Μάντζιος, η Σοφία Παπάζογλου, η Λιζέτα Καλημέρη και ο Γιάννης Ντουνιάς.
Το 2011 εμφανίζεται με το νέο του CD που είναι και η πρώτη δισκογραφική προσωπική δουλειά του Μπάμπη Τσέρτου «Στου Παραδείσου τον Βυθό» σε στίχους του Μάρκου Σαριμανώλη με βασικό ερμηνευτή τον Μπάμπη Τσέρτο και την Ειρήνη Τουμπάκη.
Το 2014 κυκλοφορεί το «Εδώ Αλεξάνδρεια» ένα δισκογραφικό εγχείρημα αφιερωμένο στην γενέτειρά του, για την ιστορία και τη λάμψη της, με συνοδοιπόρους τους στιχουργούς Μιχάλη Μπουρμπούλη, Αμαλία Μορτζοβίτου, Ελένη Νανοπούλου, Μίρκα Παπαδημητρίου, Χαρά Ρίζου και τον συγγραφέα Δημήτρη Στεφανάκη με ερμηνευτές τους Μανώλη Μητσιά, Μπάμπη Τσέρτο, Λάκη Χαλκιά, Αλέξανδρο Χατζή, Γιώργο Αιγιώτη, Αρετή Κετιμέ, Μαρία Σπυροπούλου, και Μαρίνα Μανωλάκου.
Άνθρωπος που στηρίζει νέους καλλιτέχνες συνεργάζεται με τον Ηλία Μαρούδα, νέο και ταλαντούχο τραγουδιστή, σε ένα προσωπικό του δίσκο με λαϊκά, έντεχνα και λάτιν μουσικά χρώματα σε στίχους του Δημήτρη Παπασταθόπουλου, της Ιωάννας Ηλιοπούλου, της Μίρκας Παπαδημητρίου και του Κώστα Μπαλαχούτη με τίτλο «Εδώ στα Όνειρα».
Το 2019 κυκλοφορεί ο δίσκος με τίτλο “Δεν Νικιέται ο Ήλιος” αποκλειστικά σε στίχους του διακεκριμένου στιχουργού και ποιητή Μιχάλη Μπουρμπούλη με ερμηνευτές τη διεθνούς φήμης μέτζο σοπράνο Αλεξάνδρα Γκράβας, Παντελή Θαλασσινό, Μανώλη Μητσιά, Δέσποινα Ραφαήλ, Μπάμπη Τσέρτο και την παιδική χορωδία του Σπύρου Λάμπρου.
Το 2021 κυκλοφορεί το "Παλιό Δισκάκι" σε μουσική δική του και στίχους Μίρκας Παπαδημητρίου, Κώστα Μπαλαχούτη, Δημήτρη Στεφανάκη, Κώστα Κοντογιάννη και Γιώργου Σιδέρη. Τα τραγούδια ερμηνεύουν οι Λένα Αλκαίου, Γεράσιμος Ανδρεάτος, Κώστας Αραβαντινός, Μαρίνα Μανωλάκου, Κώστας Μάντζιος, Πίτσα Παπαδοπούλου, Γιώργος Ρήγας και συμμετέχει φιλικά ο Δάκης.
Σημαντική στιγμή στην ζωή του ήταν η συνεργασία του με τον συγγραφέα Δημήτρη Στεφανάκη για την συγγραφή του βιβλίου "Μέρες Αλεξάνδρειας" όπου με τον συγγραφέα ξεδιπλώνει προσωπικές μνήμες χρώματα και αρώματα της γενέτειρας του, Αλεξάνδρειας. Το "Μέρες Αλεξάνδρειας" γνωρίζει μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα και μεταφράζεται σε τρεις γλώσσες: Γαλλικά, Ισπανικά και Αραβικά. Βραβεύεται με το διεθνές βραβείο Καβάφη 2011 και το βραβείο Prix Mediterranee Etranger 2011.
Ο Νικήτας Βοστάνης παρουσιάζει τους συντελεστές από το «Παλιό Δισκάκι»
Μετά από αρκετά χρόνια στη δισκογραφία (από το 2004) και 7 δίσκους, πολλή δουλειά και πολύ μεράκι κρατάμε στα χέρια μας "Το Παλιό Δισκάκι". Τραγούδια σημερινά - σε όλη αυτή την πορεία μου - αλλά δεν είχαν ενταχθεί σε κάποιο κύκλο τραγουδιών, όπως συνηθίζω να κάνω. Εμένα, όμως, μου άρεσαν και τα αγαπούσα. Έτσι, λοιπόν, όταν ήλθε στα χέρια μου ο στίχος του Κώστα Μπαλαχούτη, που αναφέρεται στο "Παλιό Δισκάκι" αμέσως έπιασα δουλειά.
Ο Κώστας Μπαλαχούτης, Μίρκα Παπαδημητρίου, Γιώργος Σιδέρης, Κώστας Κοντογιάννης και Δημήτρης Στεφανάκης μου εμπιστεύθηκαν τους στίχους τους και τους ευχαριστώ πολύ, καθώς και όλους τους φίλους τραγουδιστές που έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους ερμηνεύοντας τα τραγούδια μου. Με όλη αυτή την ωραία παρέα ξεκινήσαμε το όμορφο ταξίδι μας.
Η συμμετοχή του Αλεξανδρινού Δάκη στο ομότιτλο τραγούδι του δίσκου, για μένα ήταν μια μεγάλη στιγμή, μιας και με τον Δάκη μοιραζόμαστε όλα τα χρώματα και αρώματα της γενέθλιας πόλης μας. Τα πάντα για μας τους δύο είναι γνώριμα. Με κοινούς γνωστούς, την πόλη ολόκληρη να την ξέρουμε τόσο καλά, κατέχοντας όλη την αλεξανδρινή κουλτούρα και, γενικά, τον τρόπο ζωής. Πιστεύω ότι το τραγούδι μας - εμένα και του Κώστα Μπαλαχούτη - δεν θα έβρισκε καλύτερο ερμηνευτή.
Με την Πίτσα Παπαδοπούλου γνωριστήκαμε στο γύρισμα του βίντεο κλιπ του τραγουδιού "Πού πάει η αγάπη όταν φεύγει". 'Όταν της είπα ότι θέλω να ξεκινήσω τον πρώτο μου δίσκο, αφού άκουσε το τραγούδι "Η λέξη" σε στίχους Δημήτρη Τσεκούρα, ανταποκρίθηκε με μεγάλη χαρά. 'Όταν της πρότεινα τη "Μύριαμ την Αρμένισσα" σε στίχους Μίρκας Παπαδημητρίου, και πάλι η Πίτσα ήλθε και τo τραγούδησε! Από τότε μας συνδέει φιλία και αλληλοεκτίμηση.
Με τον Γεράσιμο Ανδρεάτο, ενώ γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, δεν είχε τύχει να συνεργαστούμε. Έτσι, όταν του πρότεινα το τραγούδι "Άλλαξες ρότα" σε στίχους Μίρκας Παπαδημητρίου, το οποίο βασίζεται σέ αληθινή ιστορία, ήλθε και το τραγούδησε με το δικό του μοναδικό ξεχωριστό τρόπο.
Το ίδιο και με τη Λένα Αλκαίου. Μας συνδέει μία παλιά γνωριμία και πάντα ήθελα να κάνουμε μαζί τραγούδια. Έτσι συμμετέχει με δύο τραγούδια: "Το βαγόνι" και το "Χάθηκα στους άδειους δρόμους" σε στίχους Μίρκας Παπαδημητρίου.
Ο Κώστας Μάντζιος έχει τραγουδήσει στην πρώτη μου δισκογραφική δουλειά με τίτλο "Τέρμα γκάζι" το τραγούδι "Η τιμωρία" σε στίχους Δημήτρη Τσεκούρα και στο δίσκο "Όνειρο στην έρημο" άλλα επτά: "Ο ουρανός", "Στην άδεια πίστα", "Κορίτσι από το Κίεβο", "Του πάθους η φωτιά", "Δεν έχω τίποτα να πω", "Ο χρόνος" σε στίχους Κώστα Μπαλαχούτη και τα "Σε αγκαλιά ανοιχτή" σε στίχους Αλέκας Μπότη και "Μείνε κοντά μου" σε στίχους Αρετής Κελερμένου. Συνεργαστήκαμε και σε ζωντανές εμφανίσεις σε συναυλίες και μουσικές σκηνές.
Τη Μαρίνα Μανωλάκου μού τη σύστησε ο κοινός μας φίλος, Μωυσής Ασέρ πριν από αρκετά χρόνια. Έκτοτε μας συνδέει μια πολύ καλή φιλία η οποία έβγαλε - εκτός από τις εμφανίσεις σε συναυλίες, μουσικές σκηνές και τηλεοπτικά - και δύο τραγούδια στο δίσκο "Εδώ Αλεξάνδρεια": Το "Σώτερ" σε στίχους Χαράς Ρίζου και το "Στα μέρη που μεγάλωσα" σε στίχους Αμαλίας Μπορτζοβίτου. Με τη Μαρίνα κάναμε και μία πολύ όμορφη εκδήλωση στο Κάϊρο παίζοντας για τους πατριώτες μου Αιγυπτιώτες.
Κώστας Αραβαντινός: εξαίρετος κιθαρίστας δίνει πάντα το "παρών" σε ό,τι κάνω τα τελευταία χρόνια, στις ζωντανές εμφανίσεις και στο στούντιο, παίζοντας κιθάρα και τραγουδώντας. Έτσι, τώρα, που μας δόθηκε η ευκαιρία, ο Κώστας κάνει τα πρώτα του βήματα στη δισκογραφία με δύο τραγούδια: το "Εδώ στα σύνορα", σε στίχους Κώστα Κοντογιάννη, και το "Ο ήλιος πάντα" ντουέτο με τη Μαρίνα Μανωλάκου σε στίχους Μίρκας Παπαδημητρίου.
Κώστας Μάντζιος: «Με πολύ αγάπη συμμετέχω στο νέο δίσκο του Νικήτα Βοστάνη το "Παλιό δισκάκι" με το τραγούδι "Καϊρα" σε στίχους του Δημήτρη Στεφανάκη. Με τον Νικήτα γνωριζόμαστε από παλιά. Ένας πολύ καλός μουσικός, φίλος και πηγαίος συνθέτης. Ένας συνθέτης με έντεχνες καταβολές αλλά που λατρεύει το λαϊκό τραγούδι. Κάπου, ανάμεσα σε όλα αυτά, βρέθηκε και η κοινή μας συνισταμένη, να έχουμε μια πολύ καλή επαφή κάθε φορά που χρειάζεται να παίξουμε μουσική ή κάθε φορά που χρειάζεται αυτός να γράψει και εγώ να τραγουδήσω. Εύχομαι η νέα του προσπάθεια να είναι καλοτάξιδη. Γεια σου, Νικήτα».
Με την Αφεντούλα Ραζέλη έχουμε συνεργαστεί πολλές φορές σε ζωντανές εμφανίσεις και συναυλίες. Στο "Παλιό Δισκάκι" είναι η δεύτερη φορά που μπαίνουμε στο στούντιο. Η πρώτη φορά για το τραγούδι "Το φεγγάρι είναι μαχαίρι" σε στίχους Αρετής Κελερμένου, από τον δίσκο "Τέρμα γκάζι" . Εδώ τραγουδάει δύο τραγούδια: την "Προδοσία", σε στίχους Μίρκας Παπαδημητρίου, και το "Θαλασσινή εικόνα μου" σε στίχους Γιώργου Σιδέρη.
Τη Μαρίνα Μανωλάκου μού τη σύστησε ο κοινός μας φίλος, Μωυσής Ασέρ πριν από αρκετά χρόνια. Έκτοτε μας συνδέει μια πολύ καλή φιλία η οποία έβγαλε - εκτός από τις εμφανίσεις σε συναυλίες, μουσικές σκηνές και τηλεοπτικά - και δύο τραγούδια στο δίσκο "Εδώ Αλεξάνδρεια": Το "Σώτερ" σε στίχους Χαράς Ρίζου και το "Στα μέρη που μεγάλωσα" σε στίχους Αμαλίας Μπορτζοβίτου. Με τη Μαρίνα κάναμε και μία πολύ όμορφη εκδήλωση στο Κάϊρο παίζοντας για τους πατριώτες μου Αιγυπτιώτες.
Κώστας Αραβαντινός: εξαίρετος κιθαρίστας δίνει πάντα το "παρών" σε ό,τι κάνω τα τελευταία χρόνια, στις ζωντανές εμφανίσεις και στο στούντιο, παίζοντας κιθάρα και τραγουδώντας. Έτσι, τώρα, που μας δόθηκε η ευκαιρία, ο Κώστας κάνει τα πρώτα του βήματα στη δισκογραφία με δύο τραγούδια: το "Εδώ στα σύνορα", σε στίχους Κώστα Κοντογιάννη, και το "Ο ήλιος πάντα" ντουέτο με τη Μαρίνα Μανωλάκου σε στίχους Μίρκας Παπαδημητρίου.
Θέλω, επίσης, να ευχαριστήσω από καρδιάς, όλους τους φίλους μουσικούς για την αγάπη τους και τους καταπληκτικούς ηχολήπτες Σάκη Γκίκα - στούντιο "Μύθος", τον Γιάννη Τσέρτο - στούντιο "Ζεύξις", στούντιο "Αιολία" και "Encore".
'Ένα μεγάλο "ευχαριστώ" και στον εκδότη της δουλειάς, Μωυσή Ασσέρ, ("Καθρέφτης Ήχων Αληθινών") που, από το 2004 μέχρι σήμερα, στέκεται στο πλευρό μου με τις πολύτιμες συμβουλές του και τη φιλία του.
Σε ευχαριστώ πολύ κι εσένα Γιάννη Ξυνόπουλε, για τη φιλοξενία στο parapolitika.gr
Οι συμμετέχοντες στο «Παλιό Δισκάκι» μιλούν για τον δίσκο και για τον Νικήτα Βοστάνη
Μίρκα Παπαδημητρίου: «Με τον Νικήτα Βοστάνη, μας γνώρισε ο ποιητής-δάσκαλος Μιχάλης Μπουρμπούλης, πριν δώδεκα περίπου χρόνια. Με εντυπωσίασε η ο ενθουσιασμός και η αγάπη του για την καλή μουσική. Μέσα σ΄αυτά τα χρόνια συνεργαστήκαμε αρκετές φορές και μέσα από αυτή τη συνεργασία δημιουργήθηκε μία βαθιά και ειλικρινής φιλία και εκτίμηση. Στο"Παλιό Δισκάκι", συμμετέχω με έξι τραγούδια, στους μουσικούς δρόμους του Νικήτα» εκμυστηρεύτηκε η στιχουργός.
O Μωυσής Ασέρ, που είναι ο παραγωγός του δίσκου ανέφερε: «Από το 2004, μέχρι σήμερα με το Νικήτα Βοστάνη έχουμε μια σταθερή και δημιουργική συνεργασία καθώς και μια φιλική σχέση. Ο “Αλεξανδρινός” Νικήτας είναι από τους δημιουργούς “παλαιάς κοπής” που προτείνει ολοκληρωμένους κύκλους τραγουδιών με χαρακτήρα και ατμόσφαιρα. “Το παλιό δισκάκι” είναι μια συλλογή σκόρπιων τραγουδιών και μια πολυπρόσωπη συνάντηση ανθρώπων του τραγουδιού από την παλαιότερη και την νεότερη γενιά (τραγουδιστές, μουσικούς και στιχουργούς). Ιδιαίτερη τιμή η παρουσία της Πίτσας Παπαδοπούλου και του αγαπημένου, επίσης “Αλεξανδρινού”, Δάκη».
Ο Κώστας Αραβαντινός σημείωσε για τον συνθέτη: «Με τον Νικήτα Βοστάνη μάς συνδέει μια μακροχρόνια φιλία και συνεργασία. Είμαι τυχερός που συμμετέχω στο "Παλιό Δισκάκι" τραγουδώντας δύο όμορφα τραγούδια του. Το "Εδώ στα σύνορα" και το "Ο ήλιος πάντα".
O Κώστας Κοντογιάννης δήλωσε: «Ο Νικήτας Βοστάνης, είναι πρωτίστως φίλος μου και δευτερευόντως, ένας πολύτιμος συνεργάτης. Αλεξανδρινός στην καταγωγή, κουβαλάει έντονα στην ψυχή του αναμνήσεις και εικόνες της πατρίδας του, ποτισμένες με την ποίηση του Καβάφη και τη μουσική του Λοΐζου. Ο δεύτερος, μαζί με τον Σταύρο Κουγιουμτζή, επηρέασαν έντονα και το μουσικο-συνθετικό του βίο, που είναι γεμάτος από ρυθμικές μελωδίες σε λαϊκά κυρίως μοτίβα. Έχει γράψει μουσική πάνω σε στίχους σπουδαίων ποιητών και στιχουργών, προεξέχοντος του σπουδαίου Μιχάλη Μπουρμπούλη.
Η γνωριμία μας, κρατάει τώρα κοντά δεκαπέντε χρόνια. Χρόνια μεστά, με άρτιες μουσικές συνεργασίες, αφιερώματα σε συνθέτες και στιχουργούς, καθώς και συναυλιακές εξορμήσεις. Μια απ' τις πολλές -αξέχαστη εμπειρία - στο Κάιρο, όπου παίξαμε για τους Έλληνες της Αιγύπτου...
Η συνεργασία μας, γέννησε εσχάτως το τραγούδι "ΕΔΩ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ " με την ερμηνεία του Κώστα Αραβαντινού, που συμπεριλαμβάνεται στο άλμπουμ "ΠΑΛΙΟ ΔΙΣΚΑΚΙ". Έπεται συνέχεια με πολλά ακόμη άσματα, που τώρα είναι στα σπάργανά τους και μεγαλώνουν ώρα την ώρα , μέρα τη μέρα. Φίλε μου Νικήτα, καλή σου επιτυχία, σε όσα ποιείς».
Η γνωριμία μας, κρατάει τώρα κοντά δεκαπέντε χρόνια. Χρόνια μεστά, με άρτιες μουσικές συνεργασίες, αφιερώματα σε συνθέτες και στιχουργούς, καθώς και συναυλιακές εξορμήσεις. Μια απ' τις πολλές -αξέχαστη εμπειρία - στο Κάιρο, όπου παίξαμε για τους Έλληνες της Αιγύπτου...
Η συνεργασία μας, γέννησε εσχάτως το τραγούδι "ΕΔΩ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ " με την ερμηνεία του Κώστα Αραβαντινού, που συμπεριλαμβάνεται στο άλμπουμ "ΠΑΛΙΟ ΔΙΣΚΑΚΙ". Έπεται συνέχεια με πολλά ακόμη άσματα, που τώρα είναι στα σπάργανά τους και μεγαλώνουν ώρα την ώρα , μέρα τη μέρα. Φίλε μου Νικήτα, καλή σου επιτυχία, σε όσα ποιείς».
Κώστας Μπαλαχούτης: Ο Νικήτας είναι πολύτιμος φίλος και συνεργάτης. Μαζί έχουμε γεννήσει αρκετά όμορα τραγούδια. Μπορεί να μην έγιναν σουξέ θεωρώ όμως πως είναι στέρεα και μεστά και γι’ αυτό κερδίζουν στο χρόνο την εκτίμηση των μερακλήδων ακροατών. Άνθρωπος σμιλεμένος, δοτικός, χρήσιμος στους γύρω του και καλλιτέχνης αληθινός που παλεύει να δημιουργήσει σε δύσκολους και «κόντρα» καιρούς. Το τραγούδι «Το παλιό δισκάκι» που βάφτισε και το δίσκο του είναι η τελευταία έως στιγμής συνεργασία μας. Από παιδάκι αγάπησα τα δισκάκια και το περιεχόμενό τους φυσικά! Με αυτά συνδέω στιγμές, πρόσωπα, όνειρα και «ήττες». Νομίζω πως με το Νικήτα η στράτα μας, γεροί να είμαστε, έχει μακρύ δρόμο μπροστά της» ανέφερε ο δημοσιογράφος και στιχουργός.
Αφεντούλα Ραζέλη: «Είχα την χαρά να συμμετέχω στην πρώτη δισκογραφική εργασία του Νικήτα το 2004 με τίτλο "Τέρμα Γκάζι". Η φιλία και συνεργασία μας μετρά 18 χρόνια τώρα. Έκτοτε, έχουμε συνεργαστεί και σε άλλους δίσκους του, αλλά και σε συναυλίες. Ο Νικήτας είναι μια ήρεμη δύναμη, ένας πολυπράγμων μουσικός με πολύ ωραίες μουσικές και ενορχηστρωτικες ιδεες. Επειδή και σαν άνθρωπος, μου ταιριάζει πολύ η ενέργεια του, είμαι μαζί του σε ό,τι καλό ετοιμάζει. Με μεγάλη μου χαρά συμμετέχω με δύο τραγούδια, στον τελευταίο του δισκο, με τίτλο "Το παλιό δισκάκι" ανάμεσα σε άξιους συναδέλφους, και εύχομαι καλοταξιδα όλα τα τραγούδια».
Λένα Αλκαίου: «Τον Νικήτα τον εκτιμώ χρόνια, και τον ιδιο και την δουλειά του. Πριν από λίγο καιρό μου έφερε δύο τραγούδια να ακούσω για να τα συμπεριλάβει στο cd του. Με χαρά τα τραγούδησα και θα χαρώ πολύ να φτάσουν στον κόσμο γιατί έχουν μια αυθεντικότητα, μια αμεσότητα που χαρακτηρίζουν τον Νικήτα σαν δημιουργό αλλά και σαν άνθρωπο. Τα μελέτησα και πιστεύω ότι τα ερμήνευσα στο κλίμα που έχει το καθένα ξεχωριστά... Νικήτα μου καλή επιτυχία».
Γεράσιμος Ανδρεάτος: «Με τον Νικήτα Βοστάνη γνωριζόμαστε αρκετά χρόνια και τον εκτιμώ ιδιαίτερα και ως χαρακτήρα αλλά και ως άνθρωπο του τραγουδιού, γενικότερα, μιας και είναι σπουδαίος μπουζουξής και συνθέτης. Ακούω τραγούδια και δουλειές του με μεγάλο ενδιαφέρον. Όταν, λοιπόν, άκουσα το "'Άλλαξες ρότα" σε στίχους της Μίρκας Παπαδημητρίου και πληροφορήθηκα - μάλιστα - ότι πρόκειται για αληθινή ιστορία, αμέσως κατάλαβα ότι συναντιέμαι με μια μεγάλη στιγμή του λαϊκού τραγουδιού και το αγάπησα πολύ! Το αποτέλεσμα είναι στα χέρια σας ή μάλλον στα αυτιά σας μέσα στο δίσκο με τίτλο "Το παλιό δισκάκι". Πάντα θα το έχω στην καρδιά μου! Νικήτα, εύχομαι σε σένα και όλους τους συνεργάτες σου κάθε επιτυχία και καλό στη ζωή. Ευχαριστώ για το τραγούδι μας».
Γιώργος Ρήγας: «Με τον Νικήτα γνωριζόμαστε κάτι περισσότερο από μία δεκαετία. Μας έφερε σε επαφή ένας επίσης αξιόλογος και ρομαντικός άνθρωπος της δισκογραφίας, ο Μωυσής Ασσέρ. Η γνωριμία μας ήταν καθοριστική μιας και μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για τη μουσική, για τη ζωή, για τους ανθρώπους. Ο Νικήτας Βοστάνης είναι ένα αστείρευτο μουσικό και συνθετικό ταλέντο. Οι μελωδίες του έχουν κάτι από τα "παλιά" αλλά, με έναν σύγχρονο τρόπο, παντρεύοντας το χθες με το σήμερα. Ένα πράγμα ακόμα, επιτρέψτε μου να τονίσω για τον Νικήτα, τον χαρακτηρίζει μια ανιδιοτέλεια που είναι σπάνια τη σημερινή εποχή ειδικά στο χώρο της μουσικής και της δισκογραφίας. Νικήτα, σε εκτιμώ ως μουσικό και ως άνθρωπο. Σε ευχαριστώ για τη φιλία μας και τη συνεργασία μας. Να είσαι υγιής και δημιουργικός για να μας χαρίζεις μελωδίες που μας ταξιδεύουν».
Γιώργος Σιδέρης: «Η συμμετοχή μου στη νέα δισκογραφική δουλειά του φίλου μου Νικήτα έχει έντονη συναισθηματική φόρτιση. Μου δόθηκε η ευκαιρία να συνεργαστώ με έναν άνθρωπο που με συνδέει μια φιλία πολλών χρόνων καθώς και το ίδιο μεράκι και πάθος για τη μουσική. Επιπλέον, ο στίχος στη "Θαλασσινή εικόνα" που τόσο επιδέξια ταίριαξε με τη μουσική του ο φίλος μου Νικήτας, μιλά για τον ιδιαίτερο και αγαπημένο τόπο της καταγωγής μου, το Τσιρίγο. Για την καλλιτεχνική αξία του Νικήτα δεν θα πω πολλά, αρκεί μόνο να αναφέρω ότι απλά κάνει αυτό που χαρακτηρίζει τους γνήσιους καλλιτέχνες... Χωρίς υπερβολές, φανφάρες και υστεροβουλία, μεταφέρει την ευγενική ψυχούλα του στο πεντάγραμμο έτσι ώστε μα αγγίξει τις ψυχές όλων μας και να ομορφύνει την καθημερινότητά μας... Άλλωστε, αυτός δεν είναι ο σκοπός της Τέχνης, μεταξύ άλλων; Φίλε, Νικήτα, σε ευχαριστώ».
Δημήτρης Στεφανάκης: «Ζωντανή μνήμη της Αλεξάνδρειας που χάθηκε, ο Νικήτας Βοστάνης οικοδομεί συστηματικά το δημιουργικό του έργο στην μουσική. Η συνεισφορά μου με την «Καΐρα» στο "Παλιό δισκάκι" αποτελεί ένα μικρό μέρος της συνοδοιπορίας μας όλα αυτά τα χρόνια. Του εύχομαι να παραμείνει ο ακούραστος και χαμογελαστός εργάτης της τέχνης του».
Μαρίνα Μανωλάκου: Με τον Νικήτα Βοστάνη γνωριστήκαμε πριν από αρκετά χρόνια, νομίζω το 2006. Πρόκειται για έναν καταπληκτικό συνθέτη με δικό του ύφος, μοναδικό! Δίνει ιδιαίτερη σημασία στην ποιότητα της δουλειάς του όπως επίσης και στις ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ των συνεργατών του. Μια από τις πιο ωραίες αναμνήσεις μου είναι το ταξίδι στη χώρα καταγωγής του, (Αίγυπτος - Αλεξάνδρεια) και πιο συγκεκριμένα στο Κάϊρο, όπου έζησα από κοντά τον Νικήτα. Έναν άνθρωπο ζεστό, απλό και γνήσιο καλλιτέχνη. Αποτέλεσμα της συνεργασίας μας, για την οποία είμαι πολύ υπερήφανη, είναι η συμμετοχή μου σε δύο πολύ όμορφα τραγούδια, το "Στο Σώτερ" σε στίχους Χαράς Ρίζου και το "Στα μέρη που μεγάλωσα", σε στίχους Αμαλίας Μπορτζοβίτου. Το CD έχει τίτλο "Εδώ Αλεξάνδρεια" και μετέχουν σε αυτό πολλοί σπουδαίοι καλλιτέχνες. Μου έχει εμπιστευθεί πολλές φορές σε δισκογραφικό και συναυλιακό επίπεδο τα τραγούδια του και τον ευχαριστώ ιδιαίτερα γι' αυτό! Του εύχομαι να συνεχίσει να γράφει πάντα όμορφα τραγούδια με την ίδια δημιουργική διάθεση. Νικήτα μου, να είσαι πάντα καλά».
Κώστας Μάντζιος: «Με πολύ αγάπη συμμετέχω στο νέο δίσκο του Νικήτα Βοστάνη το "Παλιό δισκάκι" με το τραγούδι "Καϊρα" σε στίχους του Δημήτρη Στεφανάκη. Με τον Νικήτα γνωριζόμαστε από παλιά. Ένας πολύ καλός μουσικός, φίλος και πηγαίος συνθέτης. Ένας συνθέτης με έντεχνες καταβολές αλλά που λατρεύει το λαϊκό τραγούδι. Κάπου, ανάμεσα σε όλα αυτά, βρέθηκε και η κοινή μας συνισταμένη, να έχουμε μια πολύ καλή επαφή κάθε φορά που χρειάζεται να παίξουμε μουσική ή κάθε φορά που χρειάζεται αυτός να γράψει και εγώ να τραγουδήσω. Εύχομαι η νέα του προσπάθεια να είναι καλοτάξιδη. Γεια σου, Νικήτα».
