Η Βιολέτα Ίκαρη κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό νέο δίσκο, με τίτλο «Πορτοκάλι» που όλα τα τραγούδια της έγραψε ο Νίκος Ξύδης, και τον παρουσίαση στη Μουσική σκήνη «Σφίγγα» με πλήθος επωνύμων φίλων της. Αυτό ήταν μια καλή ευκαιρία να μιλήσει για την δουλειά της, την καταγωγή της, τον κοροναϊό και τις καλοκαιρινές συναυλίες.

Σε βρίσκουμε με νέο δίσκο - Ήμασταν στην παρουσίαση και σας απολαύσαμε. Πως θα περιγράφατε αυτή την νέα σας μουσική πρόταση;

«Κατ΄ αρχήν σας ευχαριστώ που ήσασταν εκεί και μας τιμήσατε με την παρουσία σας. Σε αυτό το album σμίξαμε ηλεκτρισμό και παράδοση, ευαισθησία και δυναμισμό, ρομαντισμό και αιχμηρότητα, λαϊκότητα και ποίηση. Ήταν ένα στοίχημα αυτό το έργο, από την αρχή του σχεδιασμού του. Θέλαμε να βγάλουμε τα εσώψυχα μας και να μιλήσουμε για όλα. Ο τίτλος του δίσκου δίνει και την περιγραφή του.

Συμφωνήσαμε με τον Νίκο Ξύδη ότι η ζωή μας είναι σαν πορτοκάλι: πικρή, ξινή και γλυκιά και αυτό το album έχει ό,τι περιλαμβάνει τις ζωές μας: αναμνήσεις όμορφες και σκληρές, αγάπες, απώλειες, μοναξιά, αγώνες, αγανάκτηση, έρωτες, μεράκι, δόσιμο, αλληλεγγύη, μοιρασιά.. έχει όλα όσα ζήσαμε και όλα όσα ζούμε. Αυτός ο δίσκος είναι η ζωή μας».



Είχα διαβάσει τις δηλώσεις σου ότι σου στοίχησε η πανδημία, πως βλέπεις να εξελίσσεται η κατάσταση για τις συναυλίες το καλοκαίρι;

«Δυστυχώς θα είναι δύσκολα τα πράγματα για όσο θα υπάρχει ο κορονοϊός. Η πανδημία και τα μέτρα που δόθηκαν για αυτήν, γονάτισε τον κόσμο και ιδιαίτερα τον κλάδο μου και τώρα ο φόβος κάνει τη δουλειά του, όπως και η ακρίβεια που μας έφερε ο πόλεμος στην Ουκρανία. Το πρώτο πράγμα που περιορίζει ο άνθρωπος που δυσκολεύεται οικονομικά αλλά και αυτός που έχει τον φόβο του κορονοϊού, είναι η βραδινή έξοδος».


Σε θαυμάσαμε στην ίσια σκηνή μαζί με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Πως ήταν η εμπειρία;

«Ο Βασίλης είναι ένας καλλιτέχνης που θαυμάζω απεριόριστα και ένας υπέροχος άνθρωπος. Αυτό δεν ήταν συνεργασία, ήταν εκδρομή! Πέρασα υπέροχα και αξέχαστα. Ένα από αυτά που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι η γενναιοδωρία του να μου δώσει χώρο, λες και είχαμε κάψει τα ίδια χιλιόμετρα στο τραγούδι. Η φωνή του είναι ανάλογη με την ψυχή του».


Ποιες άλλες συνεργασίες θέλεις να σταθείς και να τις αναφέρεις;

«Στάθηκα αρκετά τυχερή ώστε να μπορώ σήμερα να λέω ότι όλες οι συνεργασίες που έχω κάνει ήταν άψογες και πάντα με καλλιτέχνες που θαυμάζω. Όλοι τους είναι εξαιρετικοί συνεργάτες, δοτικοί, ομαδικοί παίχτες, μοναδικοί καλλιτέχνες και υπέροχοι άνθρωποι. Οπότε θα ήταν άδικο να ξεχωρίσω κάποιον».

Μεγάλωσες στην Ικαρία, και στα 18 ήρθες Αθήνα - Ευοδώθηκαν οι στόχοι σου; Μέχρι σήμερα ποιους στόχους σου έχεις επιτύχει, και ποιοι είναι οι επόμενοι που μπορείς να ανακοινώσεις;

«Ήρθα στην Αθήνα χωρίς κάποιο ιδιαίτερο στόχο. Θα γινόμουν κομμώτρια και ταυτόχρονα θα τραγούδαγα σε κάποιο κουτούκι. Αυτή ήταν η σκέψη μου και αυτό έκανα σε πρώτη φάση. Ένα τολμηρό όνειρο που έκανα κάποτε ήταν όταν έγραψα το τραγούδι "Απέραντη ερημιά", αμέσως σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραίο να το πω παρέα με τον Βασίλη. Έτσι έγινε. Αλλά το κυνήγησα. Δεν έχω κάποιο επόμενο στόχο, αυτό που θέλω πάντα και διακαώς είναι να βρίσκω όμορφα τραγούδια για να τραγουδάω και να μοιράζομαι στιγμές».



Ξεκίνησες «ντροπαλή» στο νησιώτικο τραγούδι, και ακούστηκες με τον πρώτο σου δίσκο. Με τον δεύτερο δίσκο σε αγάπησαν ακόμα περισσότεροι. Τι συνέβαινε στην ζωή σου στο μεσοδιάστημα, από το ξεκίνημα ως τον πρώτο δίσκο, και τον επόμενο;

«Πριν να με βρουν τα τραγούδια που πρώτου μου δίσκου τραγούδαγα σε κουτούκια, ταβέρνες και ροκ μπάντες, ενώ εξασκούσα και το επάγγελμα της κομμώτριας. Παράλληλα έγραφα τραγούδια και τα παρουσίαζα σε φίλους γρατζουνώντας μια κιθαρίτσα που βασάνιζα αλλά δε μου πέρναγε από το μυαλό να δισκογραφήσω κάτι. Κάποια στιγμή έγραψα το τραγούδι "Η γη της επαγγελίας" όπου άρεσε πολύ στους φίλους μου και με παρότρυναν να το κυκλοφορήσω.

Το τραγούδι αυτό δεν προωθήθηκε ποτέ αλλά το ανακάλυψαν κάποιοι σημαντικοί άνθρωποι του χώρου που με πρότειναν στους δημιουργούς των τραγουδιών του album "Έλα και ράγισε τον κόσμο μου". Ο πρώτος μου δίσκος έκανε ανέλπιστη επιτυχία και ανοίχτηκαν μπροστά μου πόρτες, δρόμοι και αγκαλιές, ξεκίνησα συνεργασίες με καλλιτέχνες που θαύμαζα από μικρή και έζησα το όνειρό μου. Άφησα τα κουτούκια και το ψαλίδι και πέρασα σε μουσικές σκηνές και θέατρα με καλλιτέχνες της πρώτης γραμμής.



Κάποια στιγμή μου έγινε η πρόταση να τραγουδήσω στο πλευρό της ιέρειας Ελένης Βιτάλη, μεγάλη εμπειρία! Εκεί γνώρισα και τον Νίκο Ξύδη ο οποίος ήταν μαέστρος της μπάντας ΤΖΟΥΜ για την παράσταση "Η βεγγέρα της Ελένης" και μου πρότεινε να δισκογραφήσω κάποια τραγούδια του. Κατά τη διαδικασία της επιλογής των τραγουδιών γίναμε φίλοι και αποφασίσαμε να κάνουμε παρέα έναν ολόκληρο δίσκο, μιας και είχε πολλά υπέροχα τραγούδια. Μετά ήρθε η πανδημία του κορονοϊού και έφερε αδράνεια και θλίψη. Πέρασαν δυόμισι χρόνια για να ολοκληρώσουμε τις ηχογραφήσεις του album μας, που έχει τον τίτλο "Πορτοκάλι" και σήμερα, επιτέλους, έχουμε την χαρά να τον μοιραζόμαστε με τον κόσμο».

Σε κάποιους η φωνή σας φέρνει εικόνες από την Ελένη Βιτάλη. Κάτι κοινό που έχετε είναι ο Νίκος Ξύδης.

«Ναι το έχω ακούσει πολλές φορές αυτό το σχόλιο, όπως επίσης μου έχουν γράψει στα social πολλές φορές ότι θυμίζω και τον Νίκο Παπάζογλου. Βέβαια όταν ακούμε κάτι καινούργιο, πάντα υπάρχει η τάση να ψάχνουμε "με τι μοιάζει". Είναι κολακευτικό δε λέω αλλά ακόμα και ο Ξύδης που ακούει τη φωνή της Βιτάλη από τότε που ήταν έμβρυο, έχει αντίθετη άποψη. Τώρα το ότι συνεργάζομαι με τον Ξύδη είναι ένα δώρο της τύχης, όπως και το ότι συνεργάστηκα και με την ίδια την Ελένη Βιτάλη».


Το Βιολέτα είναι το πραγματικό σας όνομα, όμως το «επίθετο» Ίκαρη είναι καλλιτεχνικό.

«Είναι δήλωση καταγωγής. Με το καλλιτεχνικό μου επίθετο εκφράζω την αγάπη μου για τον τόπο μου και θεωρώ ότι είναι αρκετά εύηχο».



Τέλος, η Βιολέτα Ίκαρη θέλησε να κλείσει την συζήτηση με ευχές.

«Εύχομαι υγεία για όλους μας. Και επειδή με τρομάζει η τάση που υπάρχει να διαλέγουμε στρατόπεδα και να θρέφουμε εχθρότητες, εύχομαι να βρεθεί ένας τρόπος να μονιάσει ο κόσμος. Έχουμε περισσότερα κοινά από διαφορές. Δεν έχουμε τίποτα για να χωρίσουμε και έχουμε τα πάντα για να τα μοιραστούμε παρέα αλλά και το μυαλό για να το καταλάβουμε».