Λένα Παπαληγούρα στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ: Όταν έχεις ένα πρόβλημα που σε απομακρύνει από τον κόσμο είναι βαθιά υπαρξιακό
Η γνωστή ηθοποιός μιλάει για τον "Γυάλινο Κόσμο" του Τένεσι Ουίλιαμς, έργο στο οποίο πρωταγωνιστεί, αλλά και για την νέα ταινία της με τίτλο "Airhostess-737".
Στον «Γυάλινο Κόσμο», το αντιπροσωπευτικότερο έργο του Τενεσσί Ουίλιαμς που σημάδεψε τη μεταπολεμική Αμερική, πρωταγωνιστεί φέτος η Λένα Παπαληγούρα ερμηνεύοντας τον σπαρακτικό ρόλο της Λώρας σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη. Η γνωστή ηθοποιός μέσα από αυτόν το θρυλικό ρόλο βαθιάς ανθρώπινης ευαισθησίας θέλει να φωνάξει στο θεατή πως δεν χρειάζεται να κάθεται καθηλωμένος στα προβλήματα του, αλλά να σηκωθεί και να σπρώξει μακριά τα εμπόδια.
Η ταλαντούχα ηθοποιός αυτόν τον καιρό πρωταγωνιστεί και στην νέα ταινία μικρού μήκους του Θανάση Νεοφώτιστου με τίτλο ««Airhostess-737», που ανοίγει τα φτερά της για το 75ο Φεστιβάλ του Λοκάρνο, ως μοναδική ελληνική συμμετοχή ανάμεσα σε 19 ταινίες από όλον τον κόσμο
Ο Γυάλινος Κόσμος
O Γυάλινος Κόσμος του Τενεσί Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη, που έκανε πρεμιέρα στο Εθνικό Θέατρο ξεπερνώντας τις 8.000 διαδικτυακές θεάσεις και συνεχίστηκε με μεγάλη επιτυχία τον περασμένο χειμώνα στο Θέατρο Αλκυονίς, ταξιδεύει αυτό το Καλοκαίρι σε όλη την Ελλάδα με ανανεωμένη διανομή: η Λένα Παπαληγούρα και ο Κωνσταντίνος Μπιμπής συνεχίζουν την επιτυχημένη τους πορεία στους πρωταγωνιστικούς τους ρόλους, ενώ στην καινούργια διανομή ο Γιάννης Κουκουράκης ζωντανεύει τον ρόλο του Τζιμ. Και την εμβληματική φιγούρα της Αμάντα σε ένα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, ενσαρκώνει η Κάτια Δανδουλάκη.
Πρόκειται για έργο ποιητικής πνοής και βαθιάς ανθρώπινης ευαισθησίας, όπου ο κόσμος της σκληρής πραγματικότητας συμπλέκεται με την εύθραυστη ομορφιά της φαντασίας και του ονείρου. Το έργο είναι μια ανάμνηση. Ο Τομ θυμάται στιγμές της οικογενειακής του ζωής. Η πληκτική δουλειά του σε μια αποθήκη υποδηματοποιίας, έχει συνθλίψει τα όνειρά του. Η Λόρα, η αδερφή του, αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της ζωής βρίσκοντας καταφύγιο σε έναν μικρόκοσμο από γυάλινα ζωάκια. Η Αμάντα, η μητέρα τους, ελπίζει πως τα παιδιά της θα ζήσουν όπως η ίδια δεν κατάφερε ποτέ. Ο Τζίμ, ένας επισκέπτης στον οποίο στηρίζουν όλες τις ελπίδες τους, θα τους απογοητεύσει.
«Airhostess-737», η νέα ταινία μικρού μήκους του Θανάση Νεοφώτιστου
Στο διαγωνιστικό πρόγραμμα του 75ου φεστιβάλ του Λοκάρνο, ενός εκ των σπουδαιότερων κινηματογραφικών γεγονότων του κόσμου, θα κάνει παγκόσμια πρεμιέρα η τελευταία μικρού μήκους ταινία του Θανάση Νεοφώτιστου, «Airhostess-737».
Στο Boeing-737, πτήση από Αθήνα προς Καβάλα, δουλεύει μία 39χρονη αεροσυνοδός, η Βανίνα. Με αφορμή τα σιδεράκια που πρόσφατα έβαλε, σε μια καθυστερημένη προσπάθεια για ένα τέλειο χαμόγελο, θα κληθεί να αναμετρηθεί με την, από πάντα, απούσα μητέρα της, το πτώμα της οποίας βρίσκεται στο αμπάρι του αεροπλάνου.
Η ταινία, με παραγωγό την Ιωάννα Μπολομύτη και τον Δημήτρη Τσακαλέα, γυρίστηκε στο πλαίσιο του Ειδικού Προγράμματος ενίσχυσης της κινηματογραφικής κοινότητας, και ο δείκτης δυσκολίας ήταν μεγάλος καθώς για τις ανάγκες της χρειάστηκε να κατασκευαστεί ένα σκηνικό αεροπλάνου! Πρωταγωνιστεί η Λένα Παπαληγούρασε έναν απαιτητικό και διαφορετικό ρόλο, ενώ σε έναν συμβολικό ρόλο, ως μητέρα (η φωνή της) , συμμετέχει η Χάρις Αλεξίου.
Η Λένα Παπαληγούρα στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ
Η γνωστή ηθοποιός μίλησε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ και τη Μαριάνθη Κουνιά για την παράσταση αλλά και την νέα της ταινία.
Σε τι αναφέρεται η ταινία;
Με προσέγγισε ο σκηνοθέτης, συζητήσαμε, κάναμε κάποια δοκιμαστικά και μου πρότεινε να κάνω τον βασικό ρόλο της νέας ταινίας «Airhostess-737». Είναι μια αεροσυνοδός που έχει ένα πρόβλημα με το σιδεράκι που της έχει βάλει ο ορθοδοντικός της. Ο θεατής νομίζει πως αυτό είναι το πρόβλημά της μέχρι να μάθει ότι μεταφέρει στις αποσκευές του αεροπλάνου την νεκρή μητέρα της.
Είναι ψυχολογικό θρίλερ;
Είναι μια αρκετά σκοτεινή ταινία . Από ένα σημείο και μετά θα έλεγα πως είναι πολύ μεταφυσική γιατί διερευνά τη σχέση της μητέρας με την κόρη της. Ταυτόχρονα έχει και πολύ μαύρο χιούμορ έτσι όπως είναι γραμμένη με μια ιδιαίτερη ματιά. Και το πολύ ιδιαίτερο είναι ότι έχει γυριστεί εν πολλοίς σε μονοπλάνο. Και γίνεται και πολύ κοντινό στο πρόσωπό μου. Δεν βλέπουμε κανέναν άλλο ηθοποιό.
Η σχέση μάνας -κόρης πως φωτίζεται;
Αυτή η κοπέλα έχει μια πολύ δύσκολη σχέση με τη μητέρα της, γιατί η μητέρα της ήταν απούσα στη ζωή της. Οπότε μέσα από την πραγματική απουσία, το θάνατο δηλαδή, διερευνά και την απουσία που είχε η μητέρα στη ζωή της. Όλο αυτό γίνεται με ένα μεταφυσικό τρόπο και μια συγχώρεση. Αυτό είναι ένα ταξίδι αυτογνωσίας για την ηρωϊδα.
Τα σιδεράκια τι ρόλο παίζουν στην ιστορία;
Δείχνουν κάτι, το οποίο θα έπρεπε να είχε φροντίσει παλιότερα η μητέρα για την κόρη της, όταν αυτή ήταν στην εφηβεία. Αλλά αυτό γίνεται πολύ αργότερα. Και πραγματικά αποκτούν έναν ρόλο πέραν του πρακτικού. Σηματοδοτούν όλη τη φροντίδα που μια μάνα πρέπει να έχει δώσει στο παιδί της στην εφηβεία. Γενικά είναι μια πολύ ωραία ταινία, στην οποία πίστεψα από την αρχή. Και χαίρομαι που επιβεβαιώνεται το ένστικτό μου ότι θα πάει καλά, αφού η ανταπόκριση από τα όλα τα Φεστιβάλ είναι ήδη πολύ καλή. Με αποκορύφωμα την παγκόσμια πρεμιέρα της στο φεστιβάλ Λοκάρνο, όπου είναι η μόνη ελληνική συμμετοχή και διαγωνίζεται με άλλες 19 ταινίες από όλον τον κόσμο.
Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου πως το βλέπετε; Φαίνεται τελευταία πως γίνεται καλή δουλειά υποστήριξης του ελληνικού σινεμά και των παραγωγών.
Τα τελευταία χρόνια γενικά γίνεται καλή δουλειά. Το ΕΚΚ βλέπουμε ότι στηρίζει πολύ τις προτάσεις και τις ιδέες των ελλήνων κινηματογραφιστών, οι οποίοι βλέπουμε ότι αναδεικνύονται . Και αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί τους δίνονται ευκαιρίες και χρήματα για να κάνουν ταινίες.
Τι περιέχει η πλοκή;
Όλη η ταινία γίνεται μέσα στο αεροπλάνο. Φτιάξαμε μια δική μας κατασκευή ενός αεροπλάνου γιατί έπρεπε να γίνει και η διάλυση του σε κάποιο σημείο της ταινίας. Οπότε φτιάχτηκε ένας καινούριος χώρος.
Πρωταγωνιστείς στον Γυάλινο Κόσμο. Τι λέει αυτό το έργο στον σύγχρονο Έλληνα;
Είναι μια παράσταση που είχε δημιουργηθεί στο Εθνικό Θέατρο την εποχή της πανδημίας, αλλά είχε παρουσιαστεί ελάχιστα. Είναι ένα σπαρακτικό έργο, από τα πιο αγαπημένα μου αυτού του υπέροχου, τεράστιου συγγραφέα. Ήταν ένα στοίχημα για το πώς αυτή η παράσταση, που φτιάχτηκε για κλειστό χώρο, θα μπορέσει να επικοινωνηθεί στο κοινό σε εξωτερικό χώρο. Αλλά ευτυχώς πάει μια χαρά και έτσι μπορούν να την απολαύσουν και θεατές που φοβούνται να μπουν σε κλειστό χώρο.
Ποια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της ηρωίδας σου;
Το έργο μιλάει για τις σχέσεις μέσα στην οικογένεια. Η Λώρα είναι η κόρη της οικογένειας που έχει ένα μικρό πρόβλημα στο ποδαράκι της. Και έχει μια δυσκολία στο περπάτημα. Θεωρητικά δεν είναι σπουδαίο πρόβλημα, αλλά για εκείνη φαντάζει τεράστιο. Και αυτό την αναγκάζει να είναι κοινωνικά αποκλεισμένη. Τέτοιες εποχές έργα που έχουν να κάνουν με τέτοια θέματα πρέπει να επικοινωνούν με τον κόσμο. Γιατί είναι πολύ σημαντικό να δούμε και την ματιά αυτών των προσώπων. Να ακουστεί δυνατά η φωνή τους.
Ποια νοήματα του έργου αυτού σου αρέσουν περισσότερο;
Είναι ένα βαθιά ποιητικό έργο και επειδή οι ήρωές του και κυρίως η Λώρα είναι εύθραστοι και σπαρακτικοί νομίζω πως όλος ο κόσμος συγκινείται και βρίσκει σημεία που ταυτίζεται. Αλλά και η έννοια της μοναξιάς και η έννοια των δυσλειτουργικών σχέσεων στην οικογένεια και το τι σημαίνει να έχεις ένα πρόβλημα που σε απομακρύνει από τον κόσμο, και να μην μπορείς να ακολουθήσεις τα όνειρά σου, όλα αυτά είναι θέματα βαθιά υπαρξιακά και πολύ σύγχρονα.
Τι σε συγκινεί περισσότερο σε αυτό το έργο;
Επειδή υποδύομαι τη Λώρα, βλέπω το έργο από τη σκοπιά της. Με συγκινεί πολύ το εύθραυστο του χαρακτήρα της. Και ταυτόχρονα μου αρέσει η δυνατότητα που δίνεται από τον συγγραφέα, ότι αν αυτό το πρόσωπο ήταν μεγαλωμένο κάπου αλλού, θα μπορούσε να ανθίσει. Ενώ εδώ είναι ένα πρόσωπο που μαραίνεται εξαιτίας του περιβάλλοντος του και των τραυμάτων που έχει. Είναι εύθραστη όσο και τα γυάλινα ζωάκια της.
Οι ήρωες του έργου περιμένουν την ανατροπή για να βρουν την ευτυχία. Πιστεύεις στις μεγάλες ανατροπές της ζωής;
Φυσικά και πιστεύω. Μια φοβερή φράση στο έργο λέει, «είναι αυτό το κάτι που περιμένουμε σε όλη μας τη ζωή και για αυτό μόνο ζούμε». Αυτή η φράση δείχνει ότι όλοι περιμένουμε την ανατροπή για να αλλάξει η ζωή μας. Είναι και θέμα τύχης, αλλά νομίζω ότι κι εμείς οδηγούμε πολλές τα πράγματα που μας αφορούν.
Ποια ήταν για εσένα η μεγαλύτερη ανατροπή που έχεις ζήσει έως τώρα;
Εγώ δεν περίμενα ποτέ ότι θα είμαι ευτυχισμένη και ερωτευμένη με έναν άνθρωπο, ούτε ότι θα κάνω παιδιά, ούτε ότι θα παίξω στην Επίδαυρο. Δηλαδή η ζωή με έχει κατά πολύ ξεπεράσει από όσα περίμενα. Δεν περίμενα ότι θα συμβούν όλα αυτά στη ζωή μου.
Εσύ έχεις νιώσει περιόδους μοναξιάς;
Ναι βέβαια. Και αυτές είναι η δύναμή μου, γιατί αν δεν περάσεις αυτές τις μοναξιές δεν ξέρεις να εκτιμήσεις και τις χαρές όταν έρχονται.
Πως αντιμετώπισες τη μοναξιά;
Με πολύ δουλειά με τον εαυτό μου και με την ίδια τη δουλειά μου. Κάνω ένα επάγγελμα με το οποίο έχω βαθιά υπαρξιακή σχέση και μου δίνει μεγάλες στιγμές χαράς. Οπότε ακόμα και στις μεγάλες μοναξιές μου, είχα αποκούμπι τη δουλειά μου. Γενικά η εποχή μας είναι πάρα πολύ σκληρή και οι άνθρωποι περνάνε δύσκολα με τον περιορισμό και τη μοναξιά του Κορωνοϊού. Αλλά αυτό θα μας βοηθήσει να γίνουμε πιο δυνατοί και πιο κοντά ο ένας με τον άλλο. Γιατί μόνο ο άνθρωπος μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο.
Γυάλινος Κόσμος- Πρόγραμμα περιοδείας Αυγούστου 2022
