Μάριος Αθανασίου στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ: Είχα καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά με ορισμένους στον χώρο μας
Ο γνωστός ηθοποιός μιλάει στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ με αφορμή την ξεκαρδιστική κωμωδία του του Ray Cooney «Δώρο γενεθλίων» στο θερινό θέατρο Λαμπέτη σε σκηνοθεσία Βασίλη Θωμόπουλου
Στο θερινό θέατρο Λαμπέτη συναντούμε φέτος τον Μάριο Αθανασίου, καθώς πρωταγωνιστεί στην ξεκαρδιστική κωμωδία του Ray Cooney «Δώρο γενεθλίων» σε σκηνοθεσία Βασίλη Θωμόπουλου μαζί με τον Γεράσιμο Γεννατά, την Μαριάννα Τουμασάτου και αρκετούς ακόμα ηθοποιούς.
Πρόκειται για μια ανατρεπτική κωμωδία, γεμάτη παρεξηγήσεις και γέλιο μέχρι δακρύων με κεντρικό πρόσωπο έναν ήσυχο, συνηθισμένο λογιστή που ενώ γυρίζει σπίτι τη βραδιά των γενεθλίων του, ανακαλύπτει ότι έχει πάρει λάθος χαρτοφύλακα στο τρένο.
Τι θα κάνατε αν γυρίζατε σπίτι από το γραφείο τη βραδιά των γενεθλίων σας και ανακαλύπτατε ότι είχατε πάρει λάθος χαρτοφύλακα στο τρένο με 1.735.000 £ σε μεταχειρισμένα χαρτονομίσματα;
Ο Henry Perkins αποφασίζει να πετάξει στην ηλιόλουστη Ισπανία με τη σύζυγό του Jean και τους καλύτερους φίλους του, Vic και Betty. Το τι θ’ ακολουθήσει δεν λέγεται! Η γυναίκα του να αρχίζει να πίνει, ο καλύτερός του φίλος συλλαμβάνεται, ένας αδερφός βρίσκεται ξαπλωμένος στο νεκροτομείο, ένας άλλος αδελφός μεταναστεύει στην Αυστραλία, ένας ταξιτζής φεύγει από το σπίτι του, δύο αστυνομικοί τον κυνηγούν με μανία, ένας Ολλανδός δολοφόνος βρίσκεται με σπασμένο πόδι και… το μπέρδεμα συνεχίζεται.
Ο Μάριος Αθανασίου που πρωταγωνιστεί στο έργο ερμηνεύοντας τον ρόλο του δειλού Vic, μιλάει στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ και τη Μαριάνθη Κουνιά, τόσο για την δροσερή αυτή και άκρως Καλοκαιρινή παράσταση, όσο και για τα θέματα που απασχολούν αυτόν τον καιρό τον καλλιτεχνικό χώρο.
Δυο χρόνια ο κόσμος έμεινε μακριά από την Τέχνη, αλλά φέτος πάνε καλά τα πράγματα. Είναι τελείως διαφορετική η φυσική παρουσία του κόσμου στις Τέχνες. Είναι ζωτικής σημασίας. Με τον Κορωνοϊό το πρώτο διάστημα ήταν δύσκολο. Τώρα τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα. Ο κόσμος έχει μια τεράστια διάθεση να πάει σε θέατρα και συναυλίες και αυτό είναι πολύ καλό. Ζήσαμε όμως τον άκρατο παραλογισμό και γιαυτό καταλαβαίνω απόλυτα την διάθεση του κόσμου να έρθει σε επαφή με την Τέχνη.
Το μεγαλύτερο λάθος σχετικά με τον εγκλεισμό και αυτού του φαινομένου που τάραξε την κοινωνία μας, ήταν ότι δεν προσέξαμε με ποιο τρόπο ο κόσμος θα διατηρήσει και θα έχει μια επαφή με τις Τέχνες για να μπορεί να βρει την ισορροπία που χρειάζεται. Αυτό δεν το σκέφτηκε κανένας. Αντιμετώπισαν τις Τέχνες σαν super market, σαν καφετέρια ή μαγαζί οπότε το θέατρο μπήκε σε μια κατηγορία χώρου που μαζεύεται κόσμος, άρα το κλείνουμε.
Νομίζω πως ο κόσμος δεν σταματάει ποτέ να έχει καλή διάθεση και να γελάει. Ειδικά τώρα, μετά από αυτό το μεγάλο στραπάτσο που πέρασε, που τον δυσκόλεψε πάρα πολύ ψυχολογικά, η ανάγκη για γέλιο είναι πολύ μεγαλύτερη. Παρουσιάζουμε μια κωμωδία που για δυο ώρες υπάρχουν ανατροπές, γέλιο, πολλές εκπλήξεις και πολύ σουρεαλιστικές καταστάσεις. Και ο κόσμος μπαίνει σε αυτό το ταξίδι και το απολαμβάνει.
Μου είχε λείψει πάρα πολύ το θέατρο, η σκηνή. Ήταν προσωπική μου ανάγκη να ανέβω φέτος στη σκηνή και να έρθω σε επαφή με τον κόσμο και τους συναδέλφους μου.
Αν στην κανονική μου ζωή έβρισκα τυχαία στην τσάντα μου τόσα λεφτά, και δεν ήταν κάτι παράνομο ή ύποπτο, εννοείται πως θα τα κρατούσα. Δηλαδή στο έργο, τα χρήματα δεν είναι ενός ανθρώπου που τα έχει βγάλει με το μεροκάματό του. Είναι χρήματα παράνομης δραστηριότητας.
Πάρα πολύ! Αλλά πρέπει να δημιουργείς κι εσύ πάντα τις συνθήκες, ώστε όταν σου έρθει η τύχη, να είσαι έτοιμος να την εκμεταλλευτείς κατάλληλα. Πρέπει πάντα να προετοιμάζεσαι για το ενδεχόμενο μιας καλής συγκυρίας.
Γενικά όλες οι φάρσες στηρίζονται στην ταχύτητα και στις γρήγορες ανατροπές. Και ο ηθοποιός που παίζει σε φάρσα πρέπει να είναι πολύ γρήγορος, να είναι σε εγρήγορση. Αυτό μου αρέσει πάρα πολύ και το απολαμβάνω.
Δεν ξέρω αν είναι εύκολο ή δύσκολο. Απλά η εναλλαγή αυτή έχει πια γίνει εργαλείο της δουλειάς μου, όπως άλλωστε συμβαίνει σε όλους τους ηθοποιούς. Μετά από λίγη τριβή με το επάγγελμα, ο καθένας καταλαβαίνει ότι πρέπει να χειρίζεται λίγο διαφορετικά το κάθε είδος θεάτρου. Και αυτό είναι κάτι που με τα χρόνια όλοι οι ηθοποιοί προσπαθούμε να βελτιώσουμε. Όμως ακόμα δεν έχω δοκιμαστεί σε αρχαίο κείμενο ή ποιητικό, που είναι μια κατηγορία εξίσου σημαντική με τα άλλα είδη.
Ναι βέβαια. Αλλά έως τώρα δεν έχει τύχει. Θέλει ειδική εξάσκηση. Κάποιες χρονιές που μου το είχαν προτείνει, είχα ήδη κλείσει σε κάποιο άλλο σχήμα.
Αυτό προέκυψε. Από την αρχή της καριέρας μου δεν ήθελα να βάλω κάποιο περιορισμό. Είχα στόχο να δοκιμάσω τον εαυτό μου σε ότι μπορούσα περισσότερο και να δω μέχρι πόσο μακριά μπορώ να κολυμπήσω. Τα όρια μας δεν τα γνωρίζουμε, απλά τα βάζουμε εμείς. Αλλά καλό είναι να αφήνουμε τις προκλήσεις να μας πηγαίνουν λίγο παραπέρα.
Είναι μια νίκη όλα όσα έχουν γίνει έως τώρα. Που ασχοληθήκαμε όλοι επισταμένως με το θέμα και ακούσαμε τις μαρτυρίες. Και βέβαια η κοινωνία ευαισθητοποιήθηκε. Εμείς πρέπει να συνεχίσουμε να επιμένουμε προς αυτήν την κατεύθυνση.
Όχι δεν έχει να κάνει με την συμπεριφορά παλαιότερων ηθοποιών και σκηνοθετών. Εγώ έχω μαθητεύσει δίπλα σε υπέροχους δασκάλους και σκηνοθέτες με απίστευτο σεβασμό και εξαιρετικές συμπεριφορές. Οι ηθοποιοί – κακοποιητές για τους οποίους μιλάμε θα μπορούσαν να ήταν διευθυντές μια τράπεζας ή γιατροί η βιοτέχνες. Θα έκαναν τα ίδια πράγματα. Θα κατάφερναν να εκμεταλλευτούν κάποιους ανθρώπους που δεν θα μπορούσαν να μιλήσουν.
Υπάρχει μια ικανοποίηση για το πως έχουμε αντιδράσει οι περισσότεροι στο σύνολό μας. Η διάθεση συσπείρωσης και υπεράσπισης των θυμάτων που έδειξε ο χώρος μας νομίζω πως είναι το πρώτο πράγμα για το οποίο είμαστε περήφανοι και χαιρόμαστε για αυτό. Το me too μας ένωσε μας έκανε μια γροθιά.
Τα τελευταία χρόνια δεν μπαίνω σε αυτή τη διαδικασία, γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι στο χώρο μας είναι εξαιρετικοί άνθρωποι. Δεν έχω πρόβλημα επιλογής στη δουλειά μου. Οι περισσότεροι καλλιτέχνες είναι άνθρωποι εξαιρετικού επιπέδου. Δεν μπαίνω στα μαύρα κουτάκια. Η κοινωνία πέρυσι σοκαρίστηκε επειδή το κίνημα me too αφορούσε ανθρώπους πασίγνωστους. Αυτό μεγάλωσε το μέγεθος του σοκ. Αλλά σκεφτείτε πόσο δύσκολη είναι μια τέτοια κατάσταση για ένα άνθρωπο που δεν είναι γνωστός.
ΔΩΡΟ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ
Πληροφορίες παράστασης
Θερινό θέατρο Λαμπέτη: Λεωφ. Αλεξάνδρας 106, τηλ. 210 6435706
Κάθε Δευτέρα, Τρίτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21:30 έως 30 Αυγούστου 2022
Παίζουν:
JEAN PERKINS (Μαριάννα Τουμασάτου): Μια γλυκιά και όμορφη γυναίκα
ΧΕΝΡΥ ΠΕΡΚΙΝΣ (Γεράσιμος Γεννατάς): Ένας ήσυχος, συνηθισμένος λογιστής
VIC JOHNSON (Μάριος Αθανασίου): Ο θρασύδειλος κολλητός
BETTY JOHNSON (Μαριλένα Ράδου): Ζωηρή, τσαχπίνα γυναίκα
DAVENPORT (Βίκτωρας Πέτσας): Πονηρός και διεφθαρμένος αστυνόμος
SLATER (Περικλής Αλμπάνης): Ήπιος κι ευγενής αστυνόμος, μέχρι να προκληθεί
ΜΠΙΛ (Αλέξανδρος Παπατριανταφύλλου): Ταξιτζής του Λονδίνου
ΜΙΣΤΕΡ ΜΕΓΑΛΟΣ (Όμηρος Χιζμο): Ολλανδός δολοφόνος
Πρόκειται για μια ανατρεπτική κωμωδία, γεμάτη παρεξηγήσεις και γέλιο μέχρι δακρύων με κεντρικό πρόσωπο έναν ήσυχο, συνηθισμένο λογιστή που ενώ γυρίζει σπίτι τη βραδιά των γενεθλίων του, ανακαλύπτει ότι έχει πάρει λάθος χαρτοφύλακα στο τρένο.
Τι θα κάνατε αν γυρίζατε σπίτι από το γραφείο τη βραδιά των γενεθλίων σας και ανακαλύπτατε ότι είχατε πάρει λάθος χαρτοφύλακα στο τρένο με 1.735.000 £ σε μεταχειρισμένα χαρτονομίσματα;
Ο Henry Perkins αποφασίζει να πετάξει στην ηλιόλουστη Ισπανία με τη σύζυγό του Jean και τους καλύτερους φίλους του, Vic και Betty. Το τι θ’ ακολουθήσει δεν λέγεται! Η γυναίκα του να αρχίζει να πίνει, ο καλύτερός του φίλος συλλαμβάνεται, ένας αδερφός βρίσκεται ξαπλωμένος στο νεκροτομείο, ένας άλλος αδελφός μεταναστεύει στην Αυστραλία, ένας ταξιτζής φεύγει από το σπίτι του, δύο αστυνομικοί τον κυνηγούν με μανία, ένας Ολλανδός δολοφόνος βρίσκεται με σπασμένο πόδι και… το μπέρδεμα συνεχίζεται.
Ο Μάριος Αθανασίου που πρωταγωνιστεί στο έργο ερμηνεύοντας τον ρόλο του δειλού Vic, μιλάει στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ και τη Μαριάνθη Κουνιά, τόσο για την δροσερή αυτή και άκρως Καλοκαιρινή παράσταση, όσο και για τα θέματα που απασχολούν αυτόν τον καιρό τον καλλιτεχνικό χώρο.
Πως είναι τα πράγματα σήμερα στο θεατρικό γίγνεσθαι; Πως πάει η καλοκαιρινή σεζόν;
Δυο χρόνια ο κόσμος έμεινε μακριά από την Τέχνη, αλλά φέτος πάνε καλά τα πράγματα. Είναι τελείως διαφορετική η φυσική παρουσία του κόσμου στις Τέχνες. Είναι ζωτικής σημασίας. Με τον Κορωνοϊό το πρώτο διάστημα ήταν δύσκολο. Τώρα τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα. Ο κόσμος έχει μια τεράστια διάθεση να πάει σε θέατρα και συναυλίες και αυτό είναι πολύ καλό. Ζήσαμε όμως τον άκρατο παραλογισμό και γιαυτό καταλαβαίνω απόλυτα την διάθεση του κόσμου να έρθει σε επαφή με την Τέχνη.
Ο περιορισμός πως ήταν για εσάς;
Το μεγαλύτερο λάθος σχετικά με τον εγκλεισμό και αυτού του φαινομένου που τάραξε την κοινωνία μας, ήταν ότι δεν προσέξαμε με ποιο τρόπο ο κόσμος θα διατηρήσει και θα έχει μια επαφή με τις Τέχνες για να μπορεί να βρει την ισορροπία που χρειάζεται. Αυτό δεν το σκέφτηκε κανένας. Αντιμετώπισαν τις Τέχνες σαν super market, σαν καφετέρια ή μαγαζί οπότε το θέατρο μπήκε σε μια κατηγορία χώρου που μαζεύεται κόσμος, άρα το κλείνουμε.
Το "Δώρο γενεθλίων", η παράσταση στην οποία πρωταγωνιστείτε φέτος είναι δροσερή και ξεκαρδιστική. Ο κόσμος έχει αρχίσει να γελάει ξανά;
Νομίζω πως ο κόσμος δεν σταματάει ποτέ να έχει καλή διάθεση και να γελάει. Ειδικά τώρα, μετά από αυτό το μεγάλο στραπάτσο που πέρασε, που τον δυσκόλεψε πάρα πολύ ψυχολογικά, η ανάγκη για γέλιο είναι πολύ μεγαλύτερη. Παρουσιάζουμε μια κωμωδία που για δυο ώρες υπάρχουν ανατροπές, γέλιο, πολλές εκπλήξεις και πολύ σουρεαλιστικές καταστάσεις. Και ο κόσμος μπαίνει σε αυτό το ταξίδι και το απολαμβάνει.
Απολαμβάνετε τον ρόλο σας;
Μου είχε λείψει πάρα πολύ το θέατρο, η σκηνή. Ήταν προσωπική μου ανάγκη να ανέβω φέτος στη σκηνή και να έρθω σε επαφή με τον κόσμο και τους συναδέλφους μου.
Εσείς αν βρίσκατε τόσα λεφτά στο χαρτοφύλακά σας, τι θα κάνατε;
Αν στην κανονική μου ζωή έβρισκα τυχαία στην τσάντα μου τόσα λεφτά, και δεν ήταν κάτι παράνομο ή ύποπτο, εννοείται πως θα τα κρατούσα. Δηλαδή στο έργο, τα χρήματα δεν είναι ενός ανθρώπου που τα έχει βγάλει με το μεροκάματό του. Είναι χρήματα παράνομης δραστηριότητας.
Γενικά πιστεύετε στη δύναμη της τύχης;
Πάρα πολύ! Αλλά πρέπει να δημιουργείς κι εσύ πάντα τις συνθήκες, ώστε όταν σου έρθει η τύχη, να είσαι έτοιμος να την εκμεταλλευτείς κατάλληλα. Πρέπει πάντα να προετοιμάζεσαι για το ενδεχόμενο μιας καλής συγκυρίας.
Εσάς προσωπικά τι σας αρέσει πιο πολύ σε αυτήν την έξυπνη κωμωδία;
Γενικά όλες οι φάρσες στηρίζονται στην ταχύτητα και στις γρήγορες ανατροπές. Και ο ηθοποιός που παίζει σε φάρσα πρέπει να είναι πολύ γρήγορος, να είναι σε εγρήγορση. Αυτό μου αρέσει πάρα πολύ και το απολαμβάνω.
Πως καταφέρνετε να είστε καλός και στην κωμωδία με τους γρήγορους ρυθμούς, αλλά και στα δραματικά έργα; Είναι εύκολη αυτή η εναλλαγή;
Δεν ξέρω αν είναι εύκολο ή δύσκολο. Απλά η εναλλαγή αυτή έχει πια γίνει εργαλείο της δουλειάς μου, όπως άλλωστε συμβαίνει σε όλους τους ηθοποιούς. Μετά από λίγη τριβή με το επάγγελμα, ο καθένας καταλαβαίνει ότι πρέπει να χειρίζεται λίγο διαφορετικά το κάθε είδος θεάτρου. Και αυτό είναι κάτι που με τα χρόνια όλοι οι ηθοποιοί προσπαθούμε να βελτιώσουμε. Όμως ακόμα δεν έχω δοκιμαστεί σε αρχαίο κείμενο ή ποιητικό, που είναι μια κατηγορία εξίσου σημαντική με τα άλλα είδη.
Θα θέλατε να παίξετε σε Αρχαίο Δράμα;
Ναι βέβαια. Αλλά έως τώρα δεν έχει τύχει. Θέλει ειδική εξάσκηση. Κάποιες χρονιές που μου το είχαν προτείνει, είχα ήδη κλείσει σε κάποιο άλλο σχήμα.
Δεν έχετε βάλει ποτέ ταμπέλα ή κάποιο στεγανό στη δουλειά σας. Ήταν επιλογή σας;
Αυτό προέκυψε. Από την αρχή της καριέρας μου δεν ήθελα να βάλω κάποιο περιορισμό. Είχα στόχο να δοκιμάσω τον εαυτό μου σε ότι μπορούσα περισσότερο και να δω μέχρι πόσο μακριά μπορώ να κολυμπήσω. Τα όρια μας δεν τα γνωρίζουμε, απλά τα βάζουμε εμείς. Αλλά καλό είναι να αφήνουμε τις προκλήσεις να μας πηγαίνουν λίγο παραπέρα.
Ποιες είναι οι δυσκολίες της σημερινής εποχής στο επάγγελμα σας; Τι άλλαξε τα τελευταία δύο χρόνια στο χώρο σας;
Οι δυσκολίες του επαγγέλματος μας δεν έχουν αλλάξει. Παραμένουν οι ίδιες. Το επάγγελμά μας είναι μια δουλειά εξαμήνου. Κάθε εξάμηνο προσπαθούμε να βρούμε την επόμενή μας δουλειά για να διατηρήσουμε την βιωσιμότητά μας και την καλλιτεχνική μας δραστηριότητα. Αυτό συμβαίνει πάντα, είτε έχεις πανδημία, είτε όχι. Είτε ήσουν στο 1960, είτε είσαι στο 2022. Η κατάσταση της πανδημίας νομίζω άλλαξε την αναγκαιότητα της ίδιας μας της ύπαρξης. Ο κόσμος κατάλαβε πόσο ανάγκη έχει την ψυχαγωγία. Και αυτό μας έδωσε την επιβεβαίωση της λειτουργίας μας στην κοινωνία. Και επίσης φύγαμε από αυτό το συννεφάκι ότι όλοι οι ηθοποιοί είμαστε σταρ, άνθρωποι της show biz που ζούμε κάπου πλούσια, ήσυχα, όμορφα. Κατάλαβε πια ο κόσμος ότι κάνουμε ένα επάγγελμα με δυσκολίες, και οι καλλιτέχνες περνάμε κι εμείς ότι περνάει όλος ο κόσμος. Ο κόσμος κατάλαβε πως δεν είχαμε τόσα λεφτά ώστε να περάσουμε τρία χρόνια πανδημίας σαν να ήμασταν πλούσιοι.Το ελληνικό θέατρο σήμερα είναι πιο καθαρό μετά το κίνημα metoo;
Είναι μια νίκη όλα όσα έχουν γίνει έως τώρα. Που ασχοληθήκαμε όλοι επισταμένως με το θέμα και ακούσαμε τις μαρτυρίες. Και βέβαια η κοινωνία ευαισθητοποιήθηκε. Εμείς πρέπει να συνεχίσουμε να επιμένουμε προς αυτήν την κατεύθυνση.
Πιστεύετε πως τα τελευταία χρόνια είχαν χαθεί τα όρια του σεβασμού από τους μεγάλους και παλιότερους ηθοποιούς προς τους νεώτερους με αποτέλεσμα την κατάχρηση εξουσίας;
Όχι δεν έχει να κάνει με την συμπεριφορά παλαιότερων ηθοποιών και σκηνοθετών. Εγώ έχω μαθητεύσει δίπλα σε υπέροχους δασκάλους και σκηνοθέτες με απίστευτο σεβασμό και εξαιρετικές συμπεριφορές. Οι ηθοποιοί – κακοποιητές για τους οποίους μιλάμε θα μπορούσαν να ήταν διευθυντές μια τράπεζας ή γιατροί η βιοτέχνες. Θα έκαναν τα ίδια πράγματα. Θα κατάφερναν να εκμεταλλευτούν κάποιους ανθρώπους που δεν θα μπορούσαν να μιλήσουν.
Όταν είστε σε μια παρέα ηθοποιών τι συζητάτε; Ποια θέματα σας απασχολούν αυτόν τον καιρό;
Υπάρχει μια ικανοποίηση για το πως έχουμε αντιδράσει οι περισσότεροι στο σύνολό μας. Η διάθεση συσπείρωσης και υπεράσπισης των θυμάτων που έδειξε ο χώρος μας νομίζω πως είναι το πρώτο πράγμα για το οποίο είμαστε περήφανοι και χαιρόμαστε για αυτό. Το me too μας ένωσε μας έκανε μια γροθιά.
Έχετε ποτέ κατά το παρελθόν δεχθεί κάποιου ειδους κακοποίηση στη δουλειά σας (λεκτική, ψυχολογική, σωματική);
Έχω επαφή και αίσθηση κάποιων τέτοιων περιστατικών αλλά όχι τόσο έντονων όπως αυτά που έχουν καταγγελθεί. Στη μια από τις τέσσερις καταγγελίες είχα και προσωπική επαφή. Είχα καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά με κάποιους ανθρώπους και τις περισσότερες φορές το διαχειριζόμουν. Και σε 1-2 περιπτώσεις, τώρα που το βλέπω πιο ψύχραιμα, έχω μετανιώσει που δεν αντέδρασα πιο έντονα τότε που συνέβαινε. Είχα την αίσθηση ότι κάποιοι άνθρωποι έπρεπε να φύγουν από το χώρο μας.Ποιες είναι σήμερα οι κακοτοπιές στο επάγγελμα του ηθοποιού;
Τα τελευταία χρόνια δεν μπαίνω σε αυτή τη διαδικασία, γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι στο χώρο μας είναι εξαιρετικοί άνθρωποι. Δεν έχω πρόβλημα επιλογής στη δουλειά μου. Οι περισσότεροι καλλιτέχνες είναι άνθρωποι εξαιρετικού επιπέδου. Δεν μπαίνω στα μαύρα κουτάκια. Η κοινωνία πέρυσι σοκαρίστηκε επειδή το κίνημα me too αφορούσε ανθρώπους πασίγνωστους. Αυτό μεγάλωσε το μέγεθος του σοκ. Αλλά σκεφτείτε πόσο δύσκολη είναι μια τέτοια κατάσταση για ένα άνθρωπο που δεν είναι γνωστός.
ΔΩΡΟ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ
Πληροφορίες παράστασης
Θερινό θέατρο Λαμπέτη: Λεωφ. Αλεξάνδρας 106, τηλ. 210 6435706
Κάθε Δευτέρα, Τρίτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21:30 έως 30 Αυγούστου 2022
Παίζουν:
JEAN PERKINS (Μαριάννα Τουμασάτου): Μια γλυκιά και όμορφη γυναίκα
ΧΕΝΡΥ ΠΕΡΚΙΝΣ (Γεράσιμος Γεννατάς): Ένας ήσυχος, συνηθισμένος λογιστής
VIC JOHNSON (Μάριος Αθανασίου): Ο θρασύδειλος κολλητός
BETTY JOHNSON (Μαριλένα Ράδου): Ζωηρή, τσαχπίνα γυναίκα
DAVENPORT (Βίκτωρας Πέτσας): Πονηρός και διεφθαρμένος αστυνόμος
SLATER (Περικλής Αλμπάνης): Ήπιος κι ευγενής αστυνόμος, μέχρι να προκληθεί
ΜΠΙΛ (Αλέξανδρος Παπατριανταφύλλου): Ταξιτζής του Λονδίνου
ΜΙΣΤΕΡ ΜΕΓΑΛΟΣ (Όμηρος Χιζμο): Ολλανδός δολοφόνος